ถึงเธอที่รัก สิ่งในใจของผมนั้น ไม่มีเปลี่ยนแปลง แม้คุณจะได้ทำสิ่งที่เลวร้ายต่อผมมาก ผมก็พร้อมจะให้อภัยและกลับไปรักคุณได้เสมอ แต่คุณก็ไม่หยุดทำร้ายผมสักที เมื่อไหร่นะ ที่คุณจะรู้ตัวสักที ว่าทุกครั้งที่คุณทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง มันกระทบหัวใจดวงเล็กของผมดวงนั้นรุนแรงเหลือเกิน ตอนนี้ เรียกได้ว่าผมกำลังจะมีแฟนแล้ว แต่ผมรู้สึกได้ ว่าผมรักเธอคนนั้นแค่เพื่อนที่ผมตายแทนได้ แต่ผมไม่สามารถรักเธอคนนั้นเท่าที่ผมรักคุณได้ สิ่งต่างๆที่ผมให้คุณไปนั้น ผมไม่อาจทำให้เธอคนนั้นได้ ผมอยากจะบอกว่า ถ้าเธอคนนั้นได้อ่านข้อความนี้ ผมขอโทษ ที่ผมยังรักคุณแบบแฟนไม่ได้ แต่ผมจะคอยดูแลคุณไปอย่างนี้ จนกว่าคุณจะเบื่อผมไปเองแหล่ะ คุณบอกว่าคุณรู้ตัวดีในสิ่งที่คุณทำลงไป แต่ผมว่า คุณไม่รู้เลยต่างหาก ว่าสิ่งที่คุณทำลงๆไปนั้นจะมีผลอย่างไร คุณทำให้ผมเสียใจมาก ความรู้สึกนี้ ทำให้ผมหลั่งน้ำตามาแล้วหลายครั้ง แต่ผมสัญญากับตัวเองแล้วว่า คุณจะเป็นเพียงคนคนนึง ที่ผมจะไม่ยอม รู้สึก อะไรมากมายอีกแล้ว ความรัก พลังที่สร้างสรรค์สิ่งที่ประเสริฐที่สุดในจักรวาล ทำให้เกิดสิ่งสวยงามขึ้นในโลกใบนี้ แต่ความรัก ก็ยังทำให้คนอีกมากลุ่มหลงกับมัน บั่นทอนชีวิตของใครบางคนลงอย่างช้าๆทุกวัน ผมขอโทษคุณด้วยนะ ที่บางครั้งผมเองก็รู้สึกแบบเด็กๆ รู้สึกน้อยใจที่วันสุดท้ายของการเรียน คุณไม่คุยกับผมเลย ด้วยเหตุผลที่ว่า คุณไม่อยากทำผมเสียใจ น้อยใจที่ทุกครั้งที่คุณโทรหาผม คุณจะบอกว่า อย่าลืมดูแฟนของคุณให้ด้วย ช่วยสืบให้ที ... เมื่อไหร่คุณจะรู้นะ ว่าผมไม่อยากทำมันมากแค่ไหน คุณลองคิดดูสิ คุณจะให้ผมที่รักคุณมาก ช่วยสืบเรื่องราวของคนที่เคยเป็นแฟนคุณ เลิกกัน แล้วกลับมาคบกันอีก ... นี่คงเป็นเหตุผลหลักที่ทำให้ผมรู้สึกเสียใจมากที่สุด คุณไม่เคยแคร์ใครเลยนอกจากตัวเอง ผมเองก็เริ่มไม่แน่ใจแล้วว่า คุณยังอยากเป็นเพื่อนกับผมจริงๆ หรือยังอยากได้คนคนนี้เป็นเบ๊ คอยตามทำนู่นทำนี่ให้อีก แต่ถึงยังไงก็ตาม ... ผมมีความสุขนะ ที่วันนี้ผมได้เจอคุณ และผมก็เสียใจนะ ที่คุณพยายามจะติดต่อแฟนคุณมากขนาดนั้น แต่คุณไม่เคยพยายามจะติดต่อกับผมบ้างเลย พีร์ .... แกยังรอเราอยู่รึเปล่า คุณจำประโยคนี้ที่คุณพูดไปได้มั้ย คุณรู้มั้ยว่ามันแทงใจผมมากแค้ไหน คุณนึกว่าผมเป็นพระเอกเหรอ ที่ต้องคอยเก็บใจเหลือๆจากนางเอกที่โดนคนอื่นรังแกมา .. ผมเป็นนะ พระเองน่ะ แต่เป้นผมเมื่อก่อน ไม่ใช่ตอนนี้ ก่อนหน้านี้ผมเป็นได้ทุกอย่าง แต่ตอนนี้ผมคงทำไม่ไหว แต่เอาเถอะ .. ไม่นึกเลย วันนี้คุณจะได้ซ้อนรถผม ผมขี่รถอย่างล่องลอยเลยนะ ถ้าคุณสังเกต ขอบคุณที่อย่างน้อยคุณก็ยังนึกถึงผมบ้าง แม้มันจะเป็นเวลาที่คุณไม่มีใครแล้วก็ตามที .... ผมรักคุณนะ ... แต่ผมฝังความรักของผมที่มีต่อคุณ ไปหมดแล้ว และผมสัญญาว่า ... ผมจะไม่ขุดมันขึ้นมาอีก แม้ว่าวันนี้ความรู้สึกนั้น มันจะพยายามที่จะขึ้นมามากเพียงใด แต่ผมจะเก็บมันไว้ แล้วกลฝังมันไปดังเดิม ขอบคุณ ที่เคยให้ผมได้สัมผัสถึงความรัก แม้ผลลัพธ์มันจะออกมาเลวร้าย แต่ผมจะเก็บมันไว้ ตลอดไป รักบิว .... จากพีร์
พีร์ เราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายแกอีก
ถ้าให้โปสการ์ดเขาไปแล้ว ก็ไม่ต้องทำอะไรอีกแล้วล่ะ มีหลายอย่างในชีวิตที่เราอยากทำความเข้าใจมันให้ดีกว่านี้ รวมทั้งเรื่องความรักด้วย ถึงยังไง เราก็อยากให้แกมีชีวิตที่ดี คนที่แกจะรัก และรักแกตอบนั้น เราเชื่อว่าต้องมีอยู่ แล้ววันนึงแกจะได้พบเขาเอง สิ่งที่ต้องทำตอนนี้คือ ดูแลตัวเองให้ดี นึกถึงพ่อแม่ คนที่รักแกให้มาก มีอะไรเรายินดีให้คำปรึกษาเสมอนะ ถึงแม้เราจะเป็นพวก ทฤษฎีปึ้ก ปฏิบัติแป้ก  ล้อเล่นๆๆ รักแกจะตาย จะไม่ช่วยได้ไง คิดถึงนะโว้ย ปล.แกขี่รถได้ใจมาก เกือบจะเป็นลม  โดย: Mint@da{-"-}
 วันที่: 4 ธันวาคม 2548 เวลา:9:33:42 น.i've no idea about love.
But i'm gonna say "Take care of yourself & LIVE WITH PASSION!!!" โดย: Tua IP: 58.10.19.64 วันที่: 28 ธันวาคม 2548 เวลา:22:54:32 น.
สวัสดีปีใหม่2549ครับคุณ Poohjung เด็กซ่อมรถ
ในวาระดิถีขึ้นปีใหม่2549 ขออำนาจ คุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ในสากลโลกจงดลบันดาลให้คุณPoohjung เด็กซ่อมรถ และครอบครัวมีแต่ความสุขความเจริญ การงานก้าวหน้า ไม่เจ็บไม่จน นอนขอให้ได้เงินหมื่น ตื่นขอให้ได้เงินแสน ตลอดปี 2549 โดย: เกลอแก้ว
วันที่: 29 ธันวาคม 2548 เวลา:21:57:29 น.ความรักคือความเข้าใจ หากเข้าใจ ก้อจะได้ซึ่งความรักที่แท้จิงหากไม่เข้าใจ ก้อเรียบเสมือนคนตาบอดที่ไม่มีวันล่วงรู้ว่าสีสันเปนเช่นไร
โดย: jj IP: 210.86.147.250 วันที่: 2 พฤษภาคม 2549 เวลา:18:11:01 น.
พีร์ แกบอกให้เรากลับบ้าน ไม่รู้สินะ
เราเองเคยเข้าออก เคยอยู่ เคยพักอาศัย ในบ้านหลายหลัง บ้านที่เลือกตอนนี้ อาจไม่ใช่ที่ที่เหมาะกับเราที่สุด แต่ก็เป็นหลังสุดท้าย ที่เราจะเลือกแล้ว อย่าเสียใจไปเลย มีบ้านอีกมากมายที่รอต้อนรับแกอยู่ ถ้าสุดท้าย ไม่มีบ้านสักหลังที่น่าพอใจ เดินออกมาที่ถนนนะ มีคนมากมายที่จะเป็นเพื่อนร่วมทาง บนเส้นทางแห่งชีวิต มองหาดีๆ เราไม่ได้เดินลำพังหรอก เป็นห่วง อย่าโหมงานมากนักนะ แล้วจะโทรไปคุย  โดย: Mint@da{-"-}
วันที่: 2 กรกฎาคม 2549 เวลา:15:20:29 น.เรากำลังจะไปแล้วนะ
เราขอโทษ เรายังอยากเป็นเพื่อนกับแกอยู่ เราจะรอจนวันที่แกให้อภัย ถึงแม้มันจะอีกนานก็ตาม ดูแลตัวเองด้วย ขอให้มีความสุขกับสิ่งที่เลือกนะ โดย: Mint@da{-"-}
วันที่: 15 สิงหาคม 2550 เวลา:14:17:57 น.ยังไม่กลับหรอก เรากลับ 16 มิ.ย. โน่นเลย เฮ้อ.. คิดถึงเมืองไทย แกก็รักษาตัวดีๆ นะ ตั้งใจเรียน ดูแลคนรอบข้างให้ดีๆ บุญรักษานะ
โดย: Mint@da{-"-}
วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:7:05:05 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
....... จาก Seiji <เหมือนจะเป็น> Playboy