++ NeW Up...รู้จักกันแล้วนะ...++
(^_^) บ่ ง บ อ ก !!! (^_^)


Thanks: gclub


@โลกละมุนเพราะผู้คนละไม@

ชื่อเล่น : ปิ้มมิ้ม !!

เบิร์ดเดย์ : 27 ธันวาคม จ้า

ส่วนสูง : 145 cm ตัวเล็กชิมิ อิอิ

น้ำหนัก : 46 kg กร๊ากกก ทำไมอ้วนอย่างนี้!!! (นน.ขึ้นๆ ลงๆ เหมือนราคาน้ำมันเลย ^^")

จันทร์ - ศุกร์ ทำงาน ก้มหน้าก้มตาอยู่โต๊ะ เอกสารล้นโต๊ะ รกที่สุด!!! แต่เงยหน้ามาเจอจอสี่เหลี่ยม ก็มีอู้บ้างอะไรบ้าง คิคิ (นายใจดี ได้ใจเว่อร์ๆ :P)

พิเศษวันศุกร์ >> จะรู้สึกมีความสุขตามชื่อวันมากๆ เพราะว่าจะได้ถึงวันเสาร์!!

เสาร์-อาทิตย์ >> กลับไปสู่รั้วมหา'ลัยอีกครั้ง ทำท่าจะขยันหมั่นหาความรู้ แต่แท้จริงแล้ว แค่ได้ก้าวออกจากบ้านบ้างก็เริงร่าสุดๆ การอยู่บ้านก็ไม่ได้แย่อะไรนะคะ แต่อยู่บ้านตลอด 5 วัน ไม่เจอสังคมใหม่ ไม่ได้เจอผู้คนแปลกหน้า ไม่ได้คุยแลกเปลี่ยนเรื่องราวๆ ใหม่ๆ และที่สำคัญไม่ได้เดินทางเลย...จะเอาประสบการณ์ใหม่ๆ แง่มมุมใหม่ๆ มาปรับใช้ในชีวิตได้ยังไง ++

นิสัย ใจคอ : อารมณ์ดี หัวเราะง่าย และยิ้มเป็น บ้าบิ่นเล็กน้อย คึกครื้นตามสมควร วีนบ้างเป็นเรื่องๆ แต่ไม่บ่อย ถ้าไม่สุดๆ จริงๆ ใจร้อนนี่แก้ไม่เคยหาย ^^!! บุหรี่ไม่สูบ เหล้าไม่กินก็เมา!! (เพื่อนมานนบอก)

ศาสนา : พุทธ

งานอดิเรก : ร้อยสร้อย, ฟังเพลง, อ่านหนังสือ, เล่นเน็ต,ถ่ายภาพ

หนังสือที่ชอบ : โซลเมท คนรักจากฟากฟ้า โดยพึงเนตร อติแพทย์ อ่านแล้วรู้สึก romantic ในหัวใจโดยไม่ต้องมีโซลเมท ^^

ความสนใจพิเศษ : ถ่ายภาพตามอัธยาศัย, เขียนบทความตามแต่จะเพ้อเจ้อ

ชอบ : อิสระทั้งด้านความคิด กายและหัวใจ, ตื่นเต้นที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ

ชอบ : การออกเดินทาง และท่องเที่ยว และในขณะเดียวกันก็ชอบอยู่บ้าน ทำโน้นนั้นนี่ไปตามเรื่อง

ชอบ : ภูเขา แต่ก็น้อยกว่าทะเลนิดนึง โดยเฉพาะทะเลหน้าหนาว (อยากไปๆ) รู้สึกว่าทะเลก็ใส บรรยากาศก็ดี ไม่ร้อนเกินไป อยากไปหนาวที่ทะเล เท่านั้นเอง อิอิ

ณ ตอนนี้ : รู้สึกว่าเราต้องอยู่กับบางอย่างที่เราไม่ได้รักที่สุด แต่มันก็ไม่ได้ทำร้ายชีวิตเราเกินไป ในความไม่ชอบ เราก็ยังยิ้มและหัวเราะกับมันได้อยู่
แม้จะรู้สึกเศร้าในบางขณะเพราะคิดถึงสิ่งที่รัก ที่เราต้องจากมา แต่ชีวิตคนเราต้องมุ่งไปข้างหน้า และยอมรับก็ปัจจุบันให้ได้ เลยต้องเดินหน้าสู้ ต่อไป

ตอนนี้ชอบมากทาเล็บมือและเท้าสีต่างๆ เช่น สีเหลือง, สีเขียว, สีฟ้า, สีส้ม, สีม่วง และสีเอิร์ทโทน บางครั้งสีอาจจะแร๊งง!! แรงเกินไปสำหรับภาพพจน์ต่อหน้าที่การงานหรือเปล่าไม่รู้ รู้แค่ฉันอยากจะทา !!! เอิ๊กๆๆ ทำหน้ามึนๆ เข้าไว้...:P



Thanks: gclub



และชอบทำสีผมสุดๆ จากที่ไม่เคยเปลี่ยนสีผมมายี่สิบห้าปี พอลองเปลี่ยนดูบ้าง ติดใจแฮะ ลืมสีผมเดิมไปสนิท ...แก่แล้วค่อยว่ากันอีกที ^^

สำหรับความรัก : ปล่อยผ่าน...หมายถึงเราควบคุมอะไรในความรักไม่ได้เลย ยิ่งรักมาก หวงแหนและเหนี่ยวรั้งเกินไป ยิ่งอึดอัด ตอนนี้เลยรักมากเท่าไหร่ ยิ่งปล่อยผ่านมากเท่านั้น... แต่รักกันต้องดูแลซึ่งกันและกันให้ดีที่สุดค่ะ




VVVVVVVVVVVV
VVVVVVVV
VVVVV
VV
V
V
V

NEW UP.....23/2/2011


>> 2 ปีแล้วที่กลับมาอยู่บ้าน ตจว. ชีวิตเดินช้าลงไปเยอะ แรกๆ ก็ไม่คุ้นชินกับการใช้ชีวิตที่ ตจว.เท่ารัย แถมบ้านอยู่เขตนอกเมืองอีก หมดแสงตะวันปุ๊บ บ้านใครบ้านมัน เงียบสนิท แสงสีีแสงไฟ ก็หลอดนีออนที่บ้านดีๆ นี่เอง...

สามเดือนแรก...นอนร้องไห้แทบทุกคืน...งง เหมือนกันนอนบ้านตัวเองแท้ๆ จะร้องไห้ทำไม!! พ่อแม่ พี่น้อง อยู่นี่กันหมด...คงเพราะเป้าหมายเปลี่ยนไงค่ะ โดยที่เราไม่ได้เป็นคนเลือกแม้เราจะเป็นคนตัดสินใจในขั้นสุดท้าย ก็เป็นเพราะไม่อยากขัดใจพ่อ-แม่ ยอมตามใจท่านแล้วขัดใจตัวเอง...มันทรมานสุดๆ เหมือนแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก....อารมณ์แบบนั้นเลยค่ะ (แต่ไม่เคยแต่งงานนะ เปรียบเฉยๆ อิอิ)

>>หนึ่งปีผ่านไปไวเหมือนในละครเลย...ในใจอยากให้ผ่านไปเร็วๆ เพราะหวังลึกๆ ว่าจะได้กลับไปที่เดิม ที่ๆ เราอยากอยู่ โชคดีหน่อยที่มีเจ้านายและเพื่อนร่วมงานที่ดีเยี่ยม ตัดปัญหาเรื่องงานไปได้สบาย เลยมีเวลามาปรับตัวปรับใจ คุยกับตัวเอง ว่าจะเอายังไงต่อไป ความคิดถึง กทม. ก็คิดถึงทุกวันๆ แต่ตัวเราอยู่ตรงนี้ จะทำยังไงให้มีความสุขในทุกๆ วัน

>> วันนี้แม้จะไม่ได้อยากอยู่ แต่ก็ต้องอยู่...จึงเกิดคำถามว่าแล้วจะอยู่อย่างไรให้มีความสุข มองย้อนกลับไป...ชีวิตคือการเรียนรู้ รู้เท่าทันตัวเอง ว่าคิดและต้องการอะไร และทำชีวิตให้ดีในทุกวัน ไม่ต้องดีมาก และไม่ต้องรอใครบอกว่าเราทำดี แต่เรารู้ว่าเราทำและพอใจแล้ว นั้นล่ะคือความสุข สุขเล็กๆ ในทุกๆ วัน

>> ความสุขของเราวันนี้ก็เปลี่ยนไปนะ เมื่อก่อนมีความสุขเพราะเราได้ทำตามใจตัวเอง อิสระเสรี คิดเองตัดสินใจเอง โตด้วยตัวเอง เรียนรู้ด้วยตัวเอง...แต่มีความห่วงใยของพ่อและแม่โอบล้อมไว้เสมอ

วันนี้ความสุข....อยู่ที่ได้เห็นคนที่รักเราและเรารักมีความสุข ได้เห็นหน้ากันทุึกวัน ยกมือไหว้สวัสดีพ่อ-แม่ก่อนไปทำงานและกลับมาจากทำงาน...สิ่งนี้เคยทำเมื่อเป็นเด็กนักเรียน แต่วันนี้กลับมาทำอีกครั้ง มันก็สุขในหัวใจดีนะ..



Thanks: gclub

>>> ผมสั้นในรอบ 6 ปี ^__^ <<<



Create Date : 23 กุมภาพันธ์ 2554
Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2554 21:22:44 น.
Counter : 776 Pageviews.

4 comments
: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - ชัมบาลา : กะว่าก๋า
(11 ม.ค. 2568 05:42:07 น.)
เก็บตกการเดินออกกำลัง... tanjira
(9 ม.ค. 2568 14:11:34 น.)
3 M E A L S_ A D A Y ป้ายเหลืองสไตล์ nonnoiGiwGiw
(8 ม.ค. 2568 15:18:41 น.)
BlogGang Popular Award ครั้งที่ 21 BlogGang.com
(6 ม.ค. 2568 10:13:44 น.)
  
ยินดีที่ได้รู้จักเพื่อนตัวเล็กค่ะ
โดย: มามี๊ของชิโร่ วันที่: 1 กรกฎาคม 2554 เวลา:15:32:03 น.
  
ขอมาทักทายในนี้แทนก็แล้วกันนะครับคุณปิ้มมิ้ม
ยินดีที่ได้รู้จักครับ
โดย: Don't try this at home. วันที่: 13 ธันวาคม 2554 เวลา:22:03:56 น.
  
เริ่มต้นปีนี้ขอให้มีแต่เรื่องดีๆเข้ามาเยอะๆเลยครับ

ขออภัยที่ต้องมาทักทายในบล็อกครับ
เพราะหลังไมค์ผมโดนแบน
โดย: Don't try this at home. วันที่: 3 มกราคม 2555 เวลา:19:04:13 น.
  
สวัสดียามค่ำครับ สวัสดีวันเด็กด้วย
โดย: Don't try this at home. วันที่: 14 มกราคม 2555 เวลา:19:42:33 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Pimmim.BlogGang.com

@โลกละมุนเพราะผู้คนละไม@
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]