10 เมษายน 2553 เคยถามตัวเองว่า ความขัดแย้ง ความบาดหมางในสังคม มันเริ่มต้นตั้งแต่ตรงไหน เป็นอย่างที่ใครๆ บอกหรือเปล่า ว่ามันเกิดขึ้นจากการขึ้นสู่อำนาจของคนๆ หนึ่ง? หรือว่ามันเกิดขึ้นเมื่อวันที่เขาหมดอำนาจลง? หรือว่าที่จริงมันมีมานานแล้ว มีมาอย่างยาวนานตั้งแต่เริ่มเกิดการปกครองในระบบประชาธิปไตย? แต่ประชาธิปไตย ก็คือการปกครองโดยความเห็นชอบของคนหมู่มากไม่ใช่หรือ? ก็เมื่อเขาเห็นชอบ แล้วจะเกิดความขัดแย้งอะไรได้เล่า? . ไม่มีคำตอบ ใครก็ตอบไม่ได้นอกจากพระเจ้า . แล้วมันจะสิ้นสุดลงที่ไหน? เมื่อไร? . คำถามนี้แม้แต่พระเจ้าก็ตอบไม่ได้กระมัง . เราจะก้าวไปสู่ทิศทางไหน เราจะล้มเหลว เราจะล้ม เราจะลุกอีกกี่ครั้ง จะมีโอกาสหรือ? ที่เราจะเป็นอย่างนกฟีนิกซ์ ที่โผพุ่งจากเปลวไฟของตนเองที่ลุกไหม้อย่างร้อนเร่า แล้วเกิดใหม่ เป็นชีวิตใหม่ที่สดใสกว่าเดิม . . . ฉันมองไม่เห็นอนาคตเช่นนั้นเลย ในเมื่อไฟกองนี้มีแต่ความร้อน มีแต่ความบาดหมางที่ร้าวลึกและยากจะประสาน ทุกคนมีเหตุผล มีแต่สิ่งที่ตัวเองยึดมั่นถือมั่น มีแต่สิ่งที่ตัวเองต้องการ มุ่งมั่นจะทำในสิ่งที่ตนปรารถนา แต่ไม่มีใคร ไม่มีผู้ใดเลยที่จะมองว่า แท้จริงแล้วสิ่งที่เขาต้องการ สิ่งที่เขาพยายามต่อสู้แย่งชิง มันเป็นสิ่งที่ถูกต้อง มันเป็นสิ่งที่ควรหรือ? . . ในนาทีหนึ่งที่เข่นฆ่า ที่ทำร้าย ก็คงเป็นด้วยความรู้สึกที่ว่า ต่างฝ่ายต่างไม่ใช่พวกของตนเอง มันเป็นฝ่ายตรงกันข้าม มันคิดไม่เหมือนกัน และมันควรจะต้องหายไป . . วาบหนึ่ง...ฉันคิดถึงคัซซาร์ และก็อยากรู้เหลือเกินว่า เขาจะมองสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างไร
ดีค่า ห่างหายกันไปนาน แม่มดแวบมาหาความคืบหน้าธิดาเอมุนค่า
โดย: แม่มดจิ๋ว
 วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:15:09:40 น. |
บทความทั้งหมด |
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
gangdee.com นะค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ