อ่ะ....อัพบล๊อกหรอคะนี่
ฉัตรอึนๆ นะวันนี้
เข้ามาหน้าบล๊อกตัวเองก่อนปิดคอมพ์เข้าบ้านล่ะ
เห็นเม้นคุณคิง เลยวิ่งมาทักทายไม่คิดว่าอัพเดท

ชอบเพลงของเป๊ก ชอบเสียงเค้าตั้งแต่เพลง "ไม่มีใครรู้" แล้วหล่ะค่ะ

อากาศเปลี่ยน ใจคนเปลี่ยนยิ่งกว่าอากาศเสียอีก ใำดๆ ในโลกล้วน อนิจจังนะคุณคิง มันไม่อยู่กับเรานานหรอก ไม่ว่าอะไรทั้งนัน อิอิ

ขอเอาไปแชร์ที่กลุ่มตามหน้าที่นะคะ

  

ทีหลังขอภาพใักภาพประกอบบล๊อกนะคะ อิอิ
เอ็นทรี่นี้ฉัตรหาไปประกอบเอง อนุญาตก้อละกันเน้อ งิงิ

  

พอดีหาภาพ ที่มันเข้ากับ เอนทรี่นี้ไม่ได้น่ะครับ

  

ฉัตรก็หาไม่ได้นะ
แต่ก้อเอาอันนี้แหละค่ะ
เปลี่ยน...แน่นอน โน๊ะๆ อิอิ

  

ขอบใจที่แวะมาแสดงความคิดเห็นที่บล็อกของครู เทอดเป็นคนรักธรรมชาติ ชอบถ่ายรูปไปเถอะ สวยมากจ้ะ ยิ่นั่งรถไฟ ยิ่งได้เห็นทิวทัศน์อย่างใกล้ชิด น่าไป น่าไป

ฟังเพลงของเธอแล้ว วัยรุ่นจัง อ่านข้อเขียนของเธอแล้ว อนิจจังไม่เที่ยง ทุกคนรู้หมดเล้ย แต่ข้อสำคัญคนเรามักทำใจไม่ได้นั่นเองแหละจ้ะ อิอิ