สวัสดีครับ...เพื่อนๆพี่ๆ ชาว "บล็อคแก๊งค์" ที่น่ารักทุกคน

ก็ไม่ได้มาอัพเดทบล็อกกันเสียซะเท่าไหร่ในหมู่นี้ เพราะโดยกิจวัตรส่วนตัวเรื่องการเรียนก็เยอะ การงานก็มี กิจกรรมก็เพียบ.. แม้จะคิดถึงการเขียนบล็อกมากแค่ไหน แต่ใจก็ต้องปฏิเสธ แล้วทำได้ดีที่สุดก็แค่ หมั่นมาดูแลและรักษาดวงใจ มีตรวจตราความเรียบร้อยกันบ้างเป็นบางเวลา

แต่กระนั้นก็เถอะ ผมยังไม่ได้ห่างหายไปจากโลกออนไลน์เสียซะทีเดียวนะครับ ..เพราะตอนนี้ ที่สิงสถิตอยู่เป็นประจำก็คงต้องเป็น Twitter กะ Facebook รวมทั้งยังมีภารกิจสำคัญในทุกๆสัปดาห์กับการเป็นคอลัมนิสต์ให้กับ นิตยสารออนไลน์เพื่อคุณผู้หญิง (ที่ผู้ชายก็เข้าได้ บ่ได้ห้ามปราม) นามว่า “ChicMinistry” ซึ่งจะเป็นที่ๆ ได้เห็นผมยังเขียนบทความอัพเดทอยู่เป็นนิจ (ถ้าจะเห็นบล็อกอัพเดทอยู่ ก็เพราะเอาบทความจากในเว็บที่ว่า มาใส่ไว้นั่นแหละครับ)

พูดๆก็พูดแล้ว สำหรับ ChicMinistry ..ผมได้เขียนบทความวิจารณ์หนัง (ตามถนัดแน่นอน) และเพลงแบบเต็มอัลบั้ม รวมทั้งอัพเดทช่าวคราวเกี่ยวกับวงการหนัง ให้ได้ทราบกัน นี่คือเว็บที่เหมาะสำหรับคน Chic Chic โดยเฉพาะ ...ซึ่งถ้าคุณใช่ ขอแนะนำให้ได้รู้จัก และเข้าไปตามติดดู เพราะไม่ใช่แค่จะมีความบันเทิงเท่านั้น แต่ยังมีสาระน่ารู้ มีเรื่องแฟชั่นให้อัพเดท มีที่เที่ยวที่กินให้ได้ลองไปชิมไปชม ไปยาลใหญ่ เรียกได้ว่า ครบครัน สมกับเป็นนิตยสารจริงๆครับท่าน

//www.chicministry.com ..ขอทำการโฆษณาให้ด้วยใจจริง ของเขาดีจริงๆนะ ^^


อ้าว! วนกลับมาพูดเรื่องบล็อกซะหน่อยดีกว่า ...ตามปกติแล้ว กับช่วงปีใหม่ ผมมักมีต้องมีอะไรเด็ดๆมานำเสนอเสมอ ในช่วงนี้ และในปีนี้ก็เช่นเดียวกัน ที่จะไม่พลาดต้องมีอยู่แล้ว ..นั่นก็คือ “ดู{หนัง} วิธ มายเซลฟ์ : Best of the Year 2010”

ดูหนังกันมาทั้งปี ก็มีทั้งเรื่องที่ดี ไม่ดี ชอบ ไม่ชอบ เจ๋ง ไม่เจ๋ง ..ก็ถึงเวลาดี ที่ผมจะต้องกลับมาทบทวนเรื่องราวเหล่านั้นอีกสักครั้ง เพื่อเป็นการสรุปส่งท้าย ถึงความรู้สึกที่มีต่อการดูหนังเมื่อปีที่แล้วได้ผ่านพ้นไป ...และปีนี้ ก็ยังคงมาครบในเรื่องของหัวข้อที่จะเอามานำเสนอ ไม่ว่าจะเป็น...

5 หนังไม่สนุก ให้อยากลืม เป็นที่สุด

10 หนังดี ..in My Home

การแสดง ..ที่สุดแห่งความประทับใจ

10 ฉากในหนัง ..ที่สุดแห่งความประทับใจ

และ... 10 หนังดี ..in Cinema

ตลอดทั้งเดือนมกราคมที่เหลืออยู่นี้ ..หากใครมีความสนใจ ก็ขอเชิญชวนมาติดตาม มาร่วมรับร่วมรู้ไปด้วยกัน ...นี่คือ เรื่องที่ผมตื่นเต้นจะทำจริงๆ แล้วหวังไว้ว่า จะมีคนให้การสนับสนุนไปด้วยกันนะครับผม …ขอรับประกันว่า ตั้งใจทำสุดๆ อย่างแน่นอน!!


แต่ก่อนที่จะลงไม้ลงมือลงแรงอย่างสุดๆ กับบล็อกไฮไลท์ประจำปี ..ก็ขอมาอัพเดทหน้าแรก เปลี่ยนแปลงรายละเอียดเรื่องราวกันสักหน่อย หลังจากที่ปล่อยหน้านี้ ให้ไร้สีสันมานานพอดู

ซึ่งเรื่องที่จะพูดในครั้งนี้ ก็อย่างที่เกริ่นไปตั้งแต่หัวข้อ ..ผมอยากจะพูดเกี่ยวกับ เรื่องราวของ คน กับช่วงเวลาที่เป็นปีใหม่

แหมมมมม! แต่หัวข้อก็อาจจะชวนกวนบาทาป๋าต็อบ ปฏิญญา ไปเสียหน่อยนะฮะ ..ก็หวังว่า ป๋าจะเข้าใจ ว่าไม่ได้มีเจตนาจะล่วงเกินศรีภรรยาของท่าน ที่ท่านรักหนักรักหนา แต่อย่างใดเลยนะเออ (แต่ก็หวังว่า จะไม่มีข่าวเลิกกัน จุดขึ้นมาเพื่อสร้างกระแสที่ดับๆไปแล้ว อีกนะ หุหุ)

อ้าว! อย่านอกเรื่อง พูดถึง ปีใหม่ กันจริงๆจังๆเถอะ

...
..


เมื่อวันปีใหม่ที่ผ่านมา (อย่าถามนะว่าวันที่เท่าไหร่?) ..ในช่วงเวลาที่คนส่วนมากกำลังเฉลิมฉลองให้กับชีวิตใหม่ ในปีใหม่ๆ ...มันเป็นช่วงเวลาเดียวกันกับที่ผม เกิดบรรลุในความคิดอะไรบางอย่างให้กับชีวิตของผมขึ้นมาอย่างมีเจตนา

ซึ่งในขณะในปีก่อนๆที่แล้วมา มักจะมาทำตัวตื่นเต้น ดีด๊าไปกับการนับถอยหลัง แล้วสนุกสุดใจไปกับการเข้าสู่ปีใหม่ด้วยใจที่แช่มชื่น จนเก็บเอาไว้ไม่อยู่ ก็เลยเพียรพยายามทำการโทรศัพท์หาชาวบ้าน ส่ง SMS ให้ใครต่อใครแบบมั่นใจว่าตังค์ไม่หมด (ทั้งๆที่รู้ว่า.. สัญญาณโทรศัพท์ช่วงเวลานั้น คือ หายนะที่ต้องเกิดขึ้นสม่ำเสมอในทุกๆรอบหนึ่งปี)

แต่ในเวลาหนึ่งวัน ที่เป็นวันแรกของปีใหม่ ก็เป็นแค่วันนั้นวันเดียวนี่แหละ ที่ตื่นเต้นกับการล่วงเข้าสู่ปีใหม่ๆ ..เพราะหลังจากนั้นชีวิตผมก็เป็นปกติ ไม่ได้มีอะไรใหม่ๆเข้ามาให้ใจได้แช่มชื่นอย่างที่คาดหวังเอาไว้ก่อนจะเข้าสู่ปีใหม่
มันเป็นอย่างนี้ มาทุกๆปี ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ..จนผมก็เพิ่งจะมาเข้าใจว่า ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น เมื่อมานึกตรึกตรองดูดีๆในช่วงส่งท้ายปีที่ผ่านมานั่นเอง

ผมได้รู้ว่า ที่เราตื่นเต้นกับปีใหม่เกินเหตุ แล้วมารู้ตัวอีกทีว่าไม่มีอะไรใหม่ๆให้ชีวิตอย่างที่ต้องการเลย ..มันเป็นเพราะผม ปล่อยตัวเองให้อยู่ในเขตปลอดภัย แล้วยังคงวนลูป อยู่ที่เดิมสม่ำเสมอมาตลอด ไม่คิดเปลี่ยนแปลง

โดยปกติ ผมก็เป็นคนที่มองหาอะไรให้ชีวิตอยู่แล้ว ..และผมก็แน่ใจว่าชีวิตผม อยากจะมีอะไรสักอย่างที่ได้ทำแล้ว ทำให้ชีวิตเกิดความภาคภูมิใจที่ได้ทำมันลงไป ...ผมคิดอย่างนี้มาตั้งแต่เด็ก และผมก็ยังซื่อสัตย์กับความคิดนี้มาตลอด ไม่เคยเปลี่ยนแปลง

เพียงแต่เมื่อเราโตมา ได้พบกับสังคมที่แปลกแตกต่าง พบเจอกับผู้คนมากมาย แล้วได้ทำอะไรที่มันเป็นสิ่งที่ผู้ชายคนหนึ่งมักจะทำ ..ผมก็กลายไปเป็นคนที่ปกติคนหนึ่ง ซึ่งพลิ้วไหวไปกับสังคมที่เราอยู่ แล้วก็เชื่อตามสังคมนั้นๆ ว่าเราทำไปนั่นแหละ ดีแล้ว!

ในขณะที่ความคิดอยากจะมีอะไร มันยังคงค้างคาอยู่ในหัว ..ผมก็พบว่าตัวเอง ยังเก็บความคิดนั้นเอาไว้ แล้วใส่ในลิ้นชัก จนกระทั่งมันก็ไม่ได้ผุดได้เกิดให้ได้เห็นเป็นภาพ เพียงเพราะยังยึดติดกับภาพมายา ด้วยสังคมที่เป็นอยู่นั่นเอง


ว่ามาถึงตรงนี้ ผมไม่ได้มีเจตนาจะว่ากล่าวถือโทษโกรธ สังคม อะไรหรอกนะครับ ...เพราะจะว่าไป นั่นก็เป็นที่ๆหนึ่ง ที่เสริมสร้างประสบการณ์ให้กับชีวิตของผม จนผมเป็นผู้เป็นคนได้ถึงวันนี้ ..เพียงแต่เมื่อมาคิดว่าอะไรบางอย่าง ที่พวกมากลากไป พาเราเข้าไปเจอไปพบกับบางเรื่องบางราว ที่ไม่ใช่สาระสำคัญให้กับชีวิต มันก็ไม่ได้สร้างอะไรที่แปลกใหม่ให้กับชีวิตของผมจริงๆอย่างที่หวังเอาไว้เลย

ด้วยเหตุนี้ ที่ผ่านมายาวนาน ได้เรียนรู้อะไรต่างๆมากมาย ให้มันเพาะบ่มจนได้เวลาของมัน ..สุดท้าย ตอนนี้ผมก็ได้รู้แล้วว่า มันถึงเวลาแล้วที่ผมต้องทำอะไรใหม่ๆให้ชีวิต อย่างจริงๆจังๆกันเสียที ...มันได้เวลาที่ผมต้องออกมาสู่ เขตอันตราย!

ไม่ว่าจะด้วยแรงผลักดันที่เกิดจากตัวของผมกำลังจะใกล้จบการศึกษา หรือว่า แรงจูงใจที่ได้เห็นแล้วว่า เราต้องการอะไรกันแน่ให้กับชีวิต ...ผมก็แน่ใจแล้วว่า ผมพร้อมจะสู้ พร้อมจะลุย และพร้อมจะทำอะไรเหล่านั้นเพื่อให้ชีวิตได้เปลี่ยนแปลงสักที

ขณะที่คนส่วนมาก มีความตื่นเต้นดีใจกับการเดินหน้าเข้าสู่ปีใหม่ พร้อมพร่ำบอกว่า เราจะมีชีวิตที่ดีขึ้น ในปีใหม่ๆ ..แต่แทบจะส่วนมากอีกเข่นกัน ที่ได้มาพบว่า สุดท้ายตอนสิ้นปี เราก็ยังไม่ได้เดินหน้าไปไหน สร้างชีวิตตัวเองให้เป็นอย่างภาพที่คิดจินตนาการเอาไว้มานานแสนนาน

ที่ผมพูดอย่างนี้ อาจจะฟังดูโหดร้าย ...แต่คงต้องเข้าใจด้วยว่า มันคือความจริงสำหรับใครหลายๆคนที่คงจะเป็นกันอยู่ และยังโทษกับทุกๆสิ่งว่า ชีวิตเราไม่เคยเห็นจะดีขึ้นเลย!

มันไม่ผิดหรอกครับ ที่คุณจะโทษนั่นโทษนี่ ...แต่คุณก็ควรจะขอโทษตัวเองด้วยที่เคยคิดอย่างนั้น และต้องขอโทษกับทุกๆสิ่งที่เคยล่วงเกิน

เพราะสื่งอื่นๆ มันไม่ได้มีส่วนทำให้คุณเป็นคุณอย่างนั้น ไปซะทั้งหมดหรอก ..แต่คงจะเป็นแทบทั้งหมดเช่นเดียวกัน ที่เป็นที่ตัวของคุณเอง ที่เป็นส่วนสำคัญ ทำให้มันต้องเป็นเช่นนั้น


ถึงจุดนี้ บางคนอาจจะรู้สึกว่า ไอ้นี่ คือใคร ทำไมต้องมาต่อว่าเราด้วย ..ผมก็ยอมรับเลยครับว่า ผมมันแรง และผมก็คงต้องขอโทษด้วยที่จะพูดอย่างนั้น

เพียงแต่เมื่อมานึก มาเห็น หลายๆคนส่งความสุขให้ตัวเองด้วยการอวยพรให้ชีวิตมีแต่เรื่องดีๆเกิดขึ้น โดยที่เชื่อมั่นว่าคำอวยพรจะต้องเป็นจริง ..ผมได้รู้แล้วว่า ที่ภาวนาไป ไม่เคยเป็นผลหรอก แต่เป็นที่ตัวเราเองมากกว่า ที่ไม่เคยทำให้ตัวเองเกิดผลอย่างที่เคยภาวนาเอาไว้

คนเราส่วนมาก ชอบที่จะ”คิด” ..แต่ก็ไม่เคยชอบที่จะ “ทำ” ...และชอบที่จะ “เชื่อ” ..แต่ก็ไม่เคยเชื่อว่าจะ “ทำได้”

เพราะเช่นนี้อย่างไงละครับ มันเลยทำให้ ชีวิตที่หวังเอาไว้ มักจะไม่เคยสัมฤทธิ์ผล ..มันยังวนลูปอยู่ที่เดิม สม่ำเสมอ แล้วทำได้แต่นั่งโทษไปวันๆ ว่า อะไรๆไม่เคยเป็นใจ!!!

เพียงถ้าคุณคิด แล้วทำ ..เชื่อ แล้วจงมั่นใจว่ายังไงก็ต้อง ทำได้ ...ถ้าหากเป็นอย่างนั้นได้จริงๆ เรื่องดีๆจะไม่เกิดขึ้นก็คงเป็นไปไม่ได้หรอก!!!


การที่ผมได้บรรลุในเรื่องนี้ เมื่อช่วงเวลาก่อนวันปีใหม่ที่ผ่านมานั้น ..มันทำให้ผมได้รู้แล้วว่า ปีใหม่ ปีนี้ ผมไม่จำเป็นต้องตื่นเต้นกับการเดินหน้าเข้าสู่ปีใหม่อีกต่อไป ...แล้วแม้ผมจะได้นำพาตัวเองไปอยู่ในบรรยากาศของการนับถอยหลัง ที่ล้อมหน้าล้อมหลังมีผู้คนในสังคมเดียวกันมากมาย เป็นครั้งแรก (ที่งานนับถอยหลังของ พัทยา) ..แต่ครั้งแรก ครั้งนี้ ก็เป็นครั้งแรกเช่นกันที่ผมก็นับถอยหลังแบบส่งเสียง อย่างที่รอบข้างเขาได้ทำกัน เพียงแต่พอเข้าสู่นาทีที่ 1 ของปีใหม่ ผมก็ไม่ได้ร้องแรกแหกกระเชิงรู้สึกดีใจเป็นปิติอะไรเลย (ต่างกับคนรอบข้างที่สนุกกันอย่างเต็มที่) ที่ดีที่สุดในนาทีนั้น ก็คือ การยิ้มให้กับตัวเอง แล้วบอกว่า มันก็แค่วันหนึ่งในปีใหม่ เท่านั้นเอง!

ใน นาทีแรก นาทีนั้น ผมไม่ได้เป็นเหมือนปีก่อนๆ ที่จะโทรหาใคร หรือกระหน่ำส่ง SMS พยายามทะลุทะลวงเข้าไปในมือถือคนที่เรารู้จักสนิทสนม ..เพราะผมได้เรียนรู้แล้วว่า วันนี้ คือ วันที่ระบบโทรศัพท์ทั้งประเทศ ล่มพร้อมกันโดยได้นัดหมาย (แล้วหลังจากนั้น ที่ระบบโทรศัพท์ได้คืนสู่ความเป็นปกติ ผมก็เลือกจะส่ง SMS ไปยังเฉพาะคนที่ส่ง SMS มาหาผมก่อนเท่านั้นเอง ..ไม่หวังผลลัพธ์กับการส่ง SMS ไปหาใครหลายๆคน แล้วเขาทุกๆคนควรจะตอบกลับมาหาเราอีกต่อไป)

แต่ในนาทีเดียวกัน ผมก็ได้เข้าใจและรู้แล้วว่า ปีใหม่ปีนี้ เป็นปีที่ ชีวิตของผมจะต้องไม่เป็นปกติเหมือนเดิม ..ชีวิตผมจะต้องเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ต้องการ โดยที่ผมต้องลงมือปฏิบัติการเปลี่ยนแปลงในครั้งนี้ด้วยอย่างมุ่งมั่นและตั้งใจ

แล้วผมก็เชื่อด้วยว่า ถ้าแผนการทุกอย่างลงล็อกอย่างคิดไว้ (พลาดบ้างอะไรบ้างก็เข้าใจมันอยู่แล้ว).. มันต้องเกิดสิ่งใหม่ๆกับชีวิตของผมแน่แท้!


ในวันเดียวกันนั้น อันคือ วันปีใหม่ ..ผมได้ทำการทวิตข้อความ (Twitter) ไปยังเพื่อนพี่น้องผองผู้ Follow ผม ในเชิงของคำถาม ..โดยผมได้ถามไปว่า “สิ่งแรกที่คุณได้ทำเมื่อเวลา 0.00 ของวันนี้ 1/1/11 คืออะไร”

ผมได้รับการทวีตตอบกลับมา ซึ่งก็มีบางคนที่บอกว่า “คุยโทรศัพท์”..บางคน “เล่น Social Network (Facebook/Twitter/MSN)” ..บางคน “อวยพรปีใหม่กับคนรอบๆตัว” หรือบางคนก็เป็นคนรัก ..อีกบางคน “ดูพลุ”

ที่ผมถามไปอย่างนั้น ก็คือ การสำรวจ ครับ ..เป็นการสำรวจเล่นๆที่ไม่มีอะไรมากหรอก แต่โดยเจตนาแล้วก็แค่อยากรู้ว่า มีใครที่เป็นแบบผมบ้างมั้ย คือ “เฉยๆ”

ผมไม่รู้หรอกนะครับว่า คนที่ผมถามไปนั้น เขาคิดยังไงกับปีใหม่ปีนี้ ซึ่งผมไม่อยากได้รู้แน่นอน ..แต่ผมก็เชื่อลึกๆว่า คงมีอยู่หลายคนเช่นกัน ที่ไม่ได้ตื่นเต้นกับวันปีใหม่ หากเข้าใจว่า สิ่งที่น่าตื่นเต้นมากกว่า คือ ชีวิตของเรา คงต้องทำอะไรให้ดีขึ้นกว่าเดิม และไม่ใข่แค่คิด แต่เขายังลงมือทำอีกด้วย
ถึงจุดนี้แล้ว หากผมจะทำให้ใครรู้สึกไม่ดี ก็ต้องขออภัยกันจริงๆ ..แต่หากใครได้อ่านเรื่องราวของผม กับปีใหม่ปีนี้ แล้วเกิดแรงบันดาลใจอะไร ขึ้นมาได้บ้าง ผมก็ยินดีอย่างยิ่งที่ได้แชร์ ได้มีส่วนกับความคิดและการกระทำของคุณได้ครับ

แม้มันจะมาช้า หลังปีใหม่ก็หลายวันแล้ว ..แต่ยังไงนี่ก็คือ ปี 2011 ยัง เป็นต้นปี ที่มีเวลาอีก 11 เดือน ให้คิดและลงมือทำ ...เพียงแต่ยิ่งรีบ ก็ยิ่งดี กับตัวเอง

เพราะถ้าปล่อยเวลาไปเรื่อยๆ แล้ว โดยไม่รีบไม่ร้อนแล้ว.. เดี๋ยววันส่งท้ายปี ก็คงจะกลับมาอีหรอบเดิม คือ มีความเชื่อกับการอวยพร แล้วปล่อยชีวิตให้เป็นไปตามทางของบุญ กรรม หรือว่า ดวง จะนำพา ก็เท่านั้นเอง


ขออวยพรให้ สุขสันต์กับปีใหม่ ปีนี้ ..โดยที่ผมหวังว่า ชีวิตใหม่ๆคงจะเกิดขึ้นกับคุณได้ เพียงคุณเริ่มจะลงมือทำ ..พรจะดีได้ แต่ต้องทำชีวิตให้เป็นอย่างพรนะครับ ^^


นอกจากติดตามตัวผมในบล็อกนี้แล้ว ก็ขอชวนไปสนุกกันในอีกช่องทางกับ "Facebook" และ "Twitter" ด้วยครับ

Like Me @ //www.facebook.com/Onc3.UPoN.a.MaN

และ Follow Me @ //twitter.com/once_upon_a_man

ผมยินดีเสมอในมิตรภาพของทุกท่าน และบล็อคของผมก็ต้อนรับเสมอในความน่ารักของทุกคน ขอขอบคุณ และสวัสดีครับ