หลาย หลาย วัน ในช่วงหลายๆวันที่ผ่านมา มีเรื่องราวมากมายให้คิด ให้ผ่าน ให้เผชิญ ก็สนุกดีนะ ชีวิต เริ่มเล่าเลยละกันนะ....................ชีวิตชั้น (3 ชั้น) ก็เป็นที่รู้กันว่าไอคนที่มันกำลังจะเรียนจบเนี่ยยย งานแมร่ง เยอะ ไอที่เยอะเนี่ยยย มิได้ดองแต่อย่างได้ แต่มันเยอะเจรงๆเว้ยยย กุทำไม่ทัน สมองกุก้อมีอยู่แค่นี้ มือกุก้อมีอยู่แค่นี้ จะให้กุเสกเลยมั้ยพี่น้อง ก็บ่นไปนะ ได้เรื่อยๆ อืม.........หนึ่งในวิชาที่จาต้องพรีเซนก้อคือ อี business policy โหยยยย โคตรยากอ่ะ งานตรึมๆทั้งนั้น ........นั่งทำ นั่งปั่นกันทั้งคืน ดูเหมือนกุจะฟิต แต่อย่าได้ไว้วางใจ กุจำอะไรไม่ได้เรย ขอบอก.......จนเช้าก็ได้เวลาพรีเซน .......พรีเซน 9 โมงเฟ้ย แต่ออกจากห้อง 8.30 มันจะทันมั้ยท่านผู้ชม (ก็ปกติมันทันนี่หว่า) โหยไม่รู้จะทำยังไง รถมันคงติดมากมาย คิดหาทางออกอยู่ตั้งนาน ก้อ มาหยุดอยู่ที่ มอเตอร์ไซต์รับจ้าง...................... ก็อะนะทางนี้แหละน่าจะเร็วที่สุดแระ อีชั้นก็ไม่รอช้าคะ จัดการโบกทันที โหยยยยย ขอบอก ล่ำมากๆ ก็คนขับอ่ะดิ ล่ำมากๆ อย่าคิดไปไกลลลลลล อย่าได้โปรด น่ากลัววะ (คิดในใจ แมร่ง หักแขนกุทีคงได้เป็นสิบชิ้น )โบกแล้วก็จัดการคร่อมทันที่ เอ่อออออ ซ้อนดีกว่า เด่วจะคิดกันไปใหญ๋ ฮ่าๆๆๆ เอางี้ นึกภาพตาม เอ่อ คือว่าพรีเซนใช่มะ ใส่สูทอ่ะคะ อิชั้นใส่สูทไปซะเต็มยศ สูทตัวก้อหลายพันอยู่ รองเท้าก้อหุ้มส้นแบบผู้หญิงสุดๆ ผมไรก็ผูดรวบสวยงาม มือขวาถือโน้ตบุค มือซ้ายถือกระเป๋าถือ ดูไฮโซสุดๆ แต่..................คร่อมมอเตอ์ไซต์ (อ่อ ซ้อนๆ ลืม) มันแบบว่าสุดๆอ่ะจะ โหย อายสุดๆ พอรถเริ่มออกตัว แม่งผมก้อเริ่มสยาย กุไม่อยากให้สยายเข้าใจมั้ย กุไม่ใช่นางเอกมิวสิก กุจะไปพรีเซนงาน เริ่มออกตัวรถก้อเอื่ยหน่อยๆ แต่พอออกได้ซักระยะ แรงม้าแม่งไม่รู้เอามาจากไหน พี่ล่ำแม่งบิดซะอยากตะโกน กุกลัวโว้ยยยยย กลัวตายสุดๆ โดยเฉพาะไอซอกหลืบของ รถเมล์ 2 คันอ่ะนึกภาพออกมั้ย กะว่าถ้าตุ๊ดกุโผล่ไปอีกนิดมีหวังตุ๊ดกุแหว่งแน่ๆ โหยหายใจเกือบไม่ออก กลัวมากๆ จากที่กลัวพี่ล่ำ กลายเป็นเกาะเค้าซะงั้น เปรียบเสมือนหนุ่มสาวกำลังสนุกกับการขับรถผาดโผน เกาะยังกะคนคนเดียวกัน หุหุ (หาได้พิศวาสไม่ อย่ามาคิดลึกกะกุ) และแล้วพาหนะสุดไฮโซก้อพาอิชั้นมาถึงมหาลัยจนได้ โหยย นึกว่าจะไม่รอดแร้ววววว ถึงปุ๊บมีซวยเล็กน้อย มันไปส่ง ประตูที่เค้ากำลังก่อสร้าง โหยยย กุต้องเดินอ้อมอีก กำแท้ แต่ก้อทันพรีเซน โหยสภาพก่อนขึ้นกับหลังขึ้น(พาหนะไฮโซ) มันช่างต่างขนาด แต่ก้อเอาวะ กุถึงทันพรีเซนละกัน ไม่สนโว้ยยย ......พรีเซน......ผ่านนนนนไปด้วยดี เหลือเชื่อ เป็นกลุ่มแรกที่ไม่ต้องแก้ งงมากๆ แต่ก้อดีวะ กุเหนื่อยจะตายแระ จะให้แก้อะไรนักก้อใช่เรื่อง เหอๆๆๆๆๆ เรื่องราวเลยร้าย แต่อย่างน้อยก้อจบแบบแฮปปี้เอนดิ้งวุ้ย ............กวี๊ด กวิ๊ว อ่า....หลังจากพรีเซนงานเสร็จ ถ้าเป็นชาวบ้านคนอื่นเค้า เค้าก้อคงกลับไปหลับไปนอน เพราะไม่ค่อยได้นอนกันอะนะ แต่พวกอิชั้นนนนมิได้เปนเช่นนั้น พรีเซนเสร็จปุ๊บ มีทริปปั๊บ อะไรจะขนาดนั้น ตอนแรกจะไปเที่ยวบ้านไอโอ๊ตที่เขาใหญ่ (บ้านโอ๊ตมีสนามกอลฟ) แล้วกลับอีกวันตอนบ่ายๆ แต่ด้วยควมที่ขี้เกียจขับรถ เลยไปพัทยากันดีกว่า ....ขับรถกันไป 3 คัน คันอื่นไม่รู้ รู้แต่ว่าคันอิชั้น เบียร์ สมายนอป รวมแล้วเกินลัง ฮ่าๆๆๆๆๆๆ เอากันตั้งแต่ในรถเลยเฟ้ยยย เอ่อ กราบอภัย การดื่มสุราทำให้ความสามารถในการขับขี่ลดลง ปล. แต่กุไม่ได้ขับ กินไม่ผิดวุ้ย ก้อขับกันไปเรื่อยๆ อยากแวะไหนก้อแวะ เพื่อนๆกุน่ารักกันเจรงๆ นึกถึงตอนที่ไปชะอำกันเหนื่อยกว่านี้อีก .....ไปถึงพัทยา(ใต้) ก้อเข้า Riple's Believe it or not (ไม่รู้เขียนถูกป่าวนะ) ก้อสนุกดี ฮาๆ ขำๆ ขำไอโอ๊ตที่ตกใจผีที่ออกมา (ผีที่เปนคนอ่ะ) มันเลยอุทานออกไปว่า "เข้ามาดิเด่วกุจะบิดให้เจี๊ยวหลุดเลย" ฮ่าๆๆๆ ขำอ่ะ รู้สึกว่าเราเข้าไปในบ้านผีนั้น เราจารักกันมาก โดยเฉพาะคุณอู๋สุดสวย (ฉายา แฝดแอน) รู้สึกจะรักอิชั้นเปนพิเศษนะคะ เพราะพี่แกทั้งฟัด ทั้งรัด ทั้งข่วนอิชั้น แต่ก้ออะนะขำๆ ตลกดี ออกมาจากบ้านผีสิง แต่ละคนเหงื่อซก โดยเฉพาะอีเบ็น มือสั่น ปากสั่น ตัวเย็น จะสงสารกุก้อสงสาร แต่กุขำมากกว่า ฮ่าๆๆหลังจากเดินวนไปวนมาใน รอยัลกาเด้น ก้อได้เวลาเดินเที่ยวอะคะ ไปเดินที่ WALKING STREET เดินไปก้อเซ็งไป ก้ออะนะก้อเคยมาเดินกะคนบางคน วันนั้นยังเดินจูงมือกันอยู่เลย แต่วันนี้หายไปใหนหว่า เฮ้ออออ ฟิวนี้เศร้าเจรงๆ เดินดูไปเรื่อยๆ ไอโอ๊ตบอกว่าอยากดูเปิดขวด อุอุ(กุก้ออยาก) แต่อย่าเรยดีกว่า เพราะแต่ละคนหิวกันแล้ว ก้อเลยขับรถไปหาดจอมเทียน หาร้านตั้งนานก้อไปเจอ ภัตตาคารนางนวล บรยากาศก้อโอเค ยังกะมากินข้าวกะที่บ้าน (กุจามากินเหล้าคร๊าบบบ) แต่ก้อดี อาหารอร่อย บริการก้องั้นๆ รวมๆก้อโออะนะ ฟาดกันไป 4300 บาท 11 คน ลืมบอกไปเลยว่าไปกัน 11 คน มีออย เจ๊เบียร์ ฝนฟู ไอต่อ คุณเชอร์รี่ เจ๊เก๋ ไอเป็ด ไอโอ๊ต ไอเบ็น คุณอู๋ คุณนิต อะมีกันแค่นี้แหละ กินยังกะปอบบบ อิ่มสุดๆ ไม่หมดเจรงๆ อ้อ อิชั้นสั่งสละลอยแก้วด้วยค๊า ปกติเนี่ยมันต้องแบบเย็นๆ มีน้ำแข็งโป๊ะมานึกออกใช่มะ แต่ที่นี่สละลอยแก้วมาแบบร้อนๆเรยคะ เหมือนกินน้ำขิงอ่ะ งงเรย ไรหว่า ร้อนจะตายอยู่แล้วจะให้กรูกินสละลอยแก้วแบบร้อนๆอีก สูตรไหนฟร่ะเนี่ย อืม................ระหว่างมื้ออาหาร คั่นด้วย แบลค 1 ขวด แค่ 4 คนเท่านั้น (รวมกุด้วยป่าวหว่า อิอิ) หลังจากกินกันอิ่มเอมเปรมสุขไปแร้ว ก้อได้เวลาแห่งการพักผ่อน เอ้ยไม่ใช่ เดินเล่นซีคะ ไปเดินเล่นกันริมหาดจนตำรวจมาถามว่ามาทำอะไรกัน ด้วยความน่าตาดีของพวกเราตำรวจเลยบอกว่า เชิญตามสบายเลยนะครับบบบ....นั่งดื่มกันเรื่อยๆ.....ทั้งเหล้าทั้งเบียร์......................... เหล้า..เบียร์...กับคนที่รู้ใจอย่างเพื่อนๆเรา.......มีความสุขจิงวุ้ย สุดท้าย......หลับคะหลับ ..........อิชั้นหลับคาผ้าใบเรยยยยยยยย ซะงั้น หลังจากสุขล้นกันแล้ว.......งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา......ได้เวลากลับ ....ถึงห้อง ปวดหัวมากๆ ไปส่งไอฝน ขากลับกลัวผี อาบน้ำลืมตาไม่กล้าหลับตา ......นี่ละนะช่วงเวลาแห่งความสุข กุรักพวกมึงนะไอ้เพื่อนรัก  เฮ้อ.....คิดถึง.....เธอคนเดิมจัง ตอนนี้กิดจะเป็นยังไงนะ จะเป็นยังไงบ้าง มีความสุขกับสิ่งที่กิดเลือกรึเปล่า แปลกเนอะ เวลา 6 ปี ที่คบกันมา สุดท้ายก็เหลือแค่นี้ เหลือที่กิดไปมีคนอื่น.......เศร้าดีจังโว้ยยยยยย ผ่านมาก็เป็นปีแล้ว.....แต่แปลกที่ออยยังจำกิดได้ดี ใช้ความรู้สึกจำมันก็แบบนี้แหละ เฮ้ออออออออออออ แม้ตอนนี้ออยจะมีใครเข้ามา......แต่......มันหมือนเท่าเดิมจิงๆ เท่าเดิม.......... จะพยายามลืมกิดให้ได้นะ ฟังเพลงนี้แล้วมันโดนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนวุ้ย
รูปนี้เป็นรูปที่ บังคับให้ไล่ระดับสายตาดีมาก เร่ิมจากข้างบนไป.....
 โดย: pecochan
 วันที่: 20 สิงหาคม 2550 เวลา:13:06:26 น.แหม มีการตัดต่อ แถม เพิ่ม เนื้อเรื่อง เข้ามาด้วย
ป.ล ไม่อยากให้เพลงทำร้าย มีวิธีครับ กด pause สิ โดย: pecochan
วันที่: 20 สิงหาคม 2550 เวลา:13:21:20 น.เห็นลวดลายแล้วเหมือนดวงดาวเลย
ชอบบบบบบบบบบบบ ฟามรักคือการเรียนรู้ เดี๊ยวก็มีอะไรตื่นเต้นเข้ามาในชีวิตใหม่ๆๆ โถ โถ ครายกล้าทำร้ายยจิตจายยตัวเองลง ยังกะยายชีเลยแหะ  โดย: Bernadette
วันที่: 20 สิงหาคม 2550 เวลา:17:34:38 น.กลัวมอไซรับจ้างอ่ะ
หลังๆ ไม่ค่อยกล้านั่งเท่าไหร่ แต่เวลาเหนื่อยจากไรมามากๆ ได้ไปเที่ยวกับเพื่อนแล้วมันหายเลย โดย: MaRiMeKKo
วันที่: 20 สิงหาคม 2550 เวลา:19:51:43 น.เข้ามาอ่านค้าบ สงสัยวินคงจะสวมวิญญาณ Valentino Rossi แหงมๆ
อิอิ เที่ยวปิดท้าย คงจะได้ผ่อนคลายเต็มที่เพื่อเอาแรงมาสู้ต่อนะครับ  โดย: เพลงนี้เกี่ยวกับความรัก
วันที่: 20 สิงหาคม 2550 เวลา:22:16:47 น.ดีใจได้เพี้ยน เอ้ย เพื่อนใหม้เอ๊ย ใหม่เว้ย...ชอบเพลงนี้มากที่สุด..ชอบมากๆๆๆๆ..วันนี้กินเหล้า คิดถึงแฟนเก่าอีกแร้วงะ ...แต่เราเลือกเองที่จะอยู่คนเดียวนี่นา..จะโทษใครเนาะ...
โดย: ลิงจ๊ากจ๊าก
วันที่: 21 สิงหาคม 2550 เวลา:4:02:17 น.....แวะมาทักทายและขอนั่งฟังเพลงชักพักนะค่ะ
 โดย: เพราะฉันห่างไกล
วันที่: 21 สิงหาคม 2550 เวลา:9:14:08 น. แวะมาทักทายเช่นกันค่ะ ขอบคุณนะค่ะที่แวะไปทักทายกัน โดย: เพราะฉันห่างไกล
วันที่: 21 สิงหาคม 2550 เวลา:10:57:25 น.เป็นบล็อคที่อ่านแล้วเมามันส์มากครับ
มีชีวิตชีวาดีจัง.......  โดย: ray i's
วันที่: 22 สิงหาคม 2550 เวลา:0:10:34 น.เจ๊เป็นไรมากป่ะเนี่ย
มันก็แค่แฟนเก่าแหละว๊า..... . . . . . . . ไม่ได้มีค่าเท่าแฟนคนต่อไปหรอกน่า ไปมัวคิดถึงแมร่งทามมายหง่ะ เพ้อเจ้อไร้สาระน่า.......เชื่อผมเดะ ว่าแต่เจ๊ก็สวยดีนี่หว่า หาใหม่เหอะ ปล.เปลี่ยนเพลงได้มะ ไม่ชอบเลยละมุนเพลงนี้อ่ะ ฟังแล้วคิดถึง........... ............... ........ .... . ไอ้แสบ  โดย: สันดานเสีย
วันที่: 22 สิงหาคม 2550 เวลา:0:41:10 น.อย่าเสียดายเวลาที่เสียไป
น่ารักอย่างนี้ไม่นานมีหนุ่มๆ มารักอีกเยอะคะ  โดย: Nisasa
วันที่: 22 สิงหาคม 2550 เวลา:7:24:42 น.เชย แต่ได้
สู้โว๊ยยยยยยยยยยยยย เดี๊ยวก็หายยยย โดย: Bernadette
วันที่: 22 สิงหาคม 2550 เวลา:23:28:08 น. |
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [