เวียงโกศัย : การเดินทางครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้......กับคนรู้ใจ

ช่วงนี้ผีขยัน (เรื่องไร้สาระ) เข้าสิง อัพ blog ทุกสัปดาห์

งานการไม่ทำ เขาคงไล่ออกสักวันแน่เลย

แต่ส่วนใหญ่ก็เป็นการเดินทางสั้นๆ ไม่ได้ไปเที่ยว ไปธุระบ้าง ไปกินข้าวบ้าง เลยไม่ได้รีวิวเป็นเรื่องเป็นราว เอามาใส่ในนี้ดีกว่าเนอะ

+++++++++++++

คราวนี้ไปแพร่อีกแล้วค่ะ เหตุเนื่องมาจากหนุ่มข้างกายจะกลับบ้าน(ที่ตอนนี้เกือบทุกเดือนเลย) ตอนแรกเราก็ดีใจ เย้ๆๆๆๆ โสดอีก 3 วันไปไหนดีนา

ตานั่นก็บ่น ไม่รู้จะกลับไงดี จะขับรถก็ต้องไปคนเดียว(แบบว่าไม่อยากขับกลัวเหงา) สุดท้าย อ่ะๆๆๆ ไปด้วยก็ได้ เดี๋ยวลางานวันจันทร์กะได้


+++++++++++++++++

ไปก็หลายครั้งแต่ไม่เคยได้รู้เลยว่ากว่า 7 ชั่วโมงที่เราเดินทาง เราผ่านจังหวัดอะไรบ้าง วันนี้เลยตั้งใจจะดูให้ได้ว่ามีจังหวัดอะไรบ้าง

เริ่มออกเดินทางจากจังหวัดปราจีนบุรี(ไม่มีป้ายเพราะเป็นขาออก) มุ่งหน้าสู่ จ.นครนายก คิดถึงอาก๋ง(สหายสาริกา)ขึ้นมาทันทีเลย


จากนั้นผ่านสระบุรี แวะลาลุงไม้เป็นครั้งสุดท้าย แต่หาป้ายของสระบุรีไม่เจอ ไม่แน่ใจว่าผ่านตอนไหน

จากนั้นมุ่งหน้าสู่จ.สิงห์บุรี : ถิ่นวีรชนคนกล้า คู่หล้าพระนอน นามกระฉ่อนปลาแม่ลา เทศกาลกินปลาประจำปี


หนุ่มข้างกายพาแวะกินผัดไทย(อีกแล้ว) ที่เจ้าตัวนำเสนอว่าอร่อย อยากให้ลองกิน "ผัดไทยปากบาง"


เป็นผัดไทยใส่ไข่ ไม่มีหมู หรือกุ้งนะคะ แต่ว่ารสชาดใช้ได้เลย นึกถึงสมัยที่เราเคยกินเมื่อเด็กๆ
พี่หนูตัวเล็กกั้บบ น้องขอโทษเผลอหยิบถั่วงอกใส่ไปแย้ววว


อิ่มจากผัดไทย เดินทางต่อไป จ.ชัยนาทค่ะ : หลวงปู่ศุขลือชา เขื่อนเจ้าพระยาลือชื่อ นามระบือสวนนก สมโอดกขาวแตงกวา


จากนั้นเราก็เริ่มง่วงแล้วหลับๆตื่นๆ ช่วงที่ผ่าน จ.อุทัยธานี มรดกโลกห้วยขาแข้ง


หนุ่มคนนี้แหละค่ะ ที่อยู่ข้างกายเราตลอดมา เกือบจะ 8 ปีแล้ว


แวะพักที่อุทัยฯประมาณครึ่งชั่วโมงเพราะคนขับง่วง เราไม่เห็นง่วงเลย เพราะเราหลับมาตลอดทาง
จากนั้นมุ่งหน้าสู่นครสวรรค์ ซึ่งตามเวลาปกติเราจะถึงนครสวรรค์ประมาณเที่ยง แต่คราวนี้บ่ายสองแล้วยังไม่พ้นเลย


เข้าเขตจ.พิจิต เมืองชาละวัน แล้ววว ดีใจแทนคนขับเพราะมาได้ครึ่งทาง




จากนั้นก็หลับยาว(หมายถึงนู๋จ๋านะ) มาตื่นอีกทีเพราะหนุ่มข้างกายปลุก
"...................ไม่ถ่ายรูปเหรอ"
ถึงพิษณุโลกแล้ว


ท้องฟ้าน่ากลัวมาก จากนี้ไปฝนก็ตกตลอดทางเลย


เย้ๆๆๆๆๆ เข้าเขต จ.อุตรดิตถ์ อีก 2 ชั่วโมงก็จะถึงบ้านแล้ว


เกือบ หกโมงเย็นแล้วตอนที่เราผ่านประตูเมือง




จะมีคนว่าไหมนี่ ยาวเฟื้อยแล้วยังไม่ได้เที่ยวแพร่เลย

มามะ จะไปแล้ว แต่ได้ไปไม่กี่ที่เอง เพราะฝนตก
เริ่มที่แรก พระธาตุช่อแฮ สิ่งศักสิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองของชาวจ.แพร่


ทางขึ้น เหมือนปูพรมแดงต้อนรับเราเลยเนอะ





ตอนองค์พระธาตุอยู่ในระหว่างบูรณะ ใครไปช่วงนี้ก็จะเห็นแบบนี้แหละค่ะ




มากราบพระกันค่ะ



เสร็จแล้วใส่บาตร


จากนั้นก็ไปไหว้พระอีกที่หนึ่ง ที่ได้รับคำแนะนำจากพ่อ(ของหนุ่มฯ) ว่ามีวัดบนเขา ขึ้นไปสิ จะเห็นวิวเมืองแพร่เลย
ชอบบรรยากาศแบบนี้จัง หลังฝนตก อากาศดีมากๆๆๆ


ถึงแล้วค่ะ พระธาตุดอยเล็ง


จ.แพร่ เป็นเมืองที่อยู่ในภูเขาค่ะ ถูกล้อมด้วยเขาทั้งสี่ด้าน
เขาเอียงอ่ะ เสียชื่อเลย




จากนั้นก็จะไปต่อที่แพะเมืองผีแต่ระหว่างทางเหลือบไปเห็นป้ายน้ำตกแม่แคม เราก็
.....มีน้ำตกด้วยเหรอ ไม่เห็นเคยรู้ว่ามีเลย
เค้า : อยากไปเหรอ????
เรา : (เสร็จโจร) ลองไปดูไหม ยังไม่เคยไปเลยนี่นา
แต่ว่ายิ่งขับเข้าไปยิ่งลึก ทางยิ่งเปลี่ยว ไม่เห็นมีวี่แวว น้ำตกเลย
เกือบชั่วโมงผ่านไปก็มาถึง แต่ว่าลงไปดูแล้วไม่มีอะไร เนื่องจากน้ำท่วมครั้งที่ผ่านมาทำน้ำตกพัง ช่วงนี้เลยอยู่ในระหว่างปรัปปรุงพื้นที่ใหม่


แต่เราก็ตาดีไปเห็นป้ายอีกแล้ว จำไม่ได้ว่าชื่อน้ำตกอะไร แต่เข้าไปอีกแค่ 2 กม.เอง
ป่าเขียวมากเลย เพราะฝนเพิ่งหยุดตก ชอบจัง



เข้าไปซักร้อยเมตรก็เจอน้ำตกเล็กๆ มีน้ำอยู่หน่อยเดียว เพราะน้ำตกส่วนหนึ่งถล่มเพราะน้ำป่า







จากนั้นฝนก็เทลงมา หนุ่มข้างกายก็ถามว่า จะไปแพะเมืองผีไหม เพราะฝนมันตก แล้วเราก็เคยไปมาแล้วไม่รู้ตั้งกี่ครั้ง

เราก็บอกว่าไปดิ เพราะสัญญากะพี่คนหนึ่งไว้ว่าจะถ่ายรูปมาให้ดู

พอไปถึงแพะเมืองผีปุ๊ป แดดออกปั๊ป ร้อนมากกกกกกกกกกก

แถมคนขับยังบอกว่าขี้เกียจเดินแระ ไปคนเดียวแล้วกัน จะนอนรออยู่ที่รถ

คนก็ไม่มี กลัวก็กล้ว


แพะเมืองผีเกิดจากการจับตัวของหิน ดิน ทราย ที่ยังไม่แน่นเต็มที่ เมื่อโดนน้ำชะ ชั้นหินที่มีความต้านทานต่ำก็จะถูกชะไป เหลือแต่ชั้นหินที่มีความต้านทานสูงจึงเกิดเป็นแท่ง เป็นหย่อม ลักษณะแตกต่างกันไป





ออกจากแพะเมืองผี ทั้งร้อน ทั้งหิว
บ่นดังๆ ให้คนข้างๆได้ยิน


ก๊วยเตี๋ยวสูตรโบราณของคนแพร่จะใส่หมู่แดง และซอส





ข้าวมันไก่ สูตรโบราณ(อีกแล้ว) อร่อยตรงน้ำจิ้มค่ะ


กลับถึงบ้านเจอหลานสวยตัวดี มารออยู่ที่บ้านแล้ว
เห็นหลานแล้วก็เหนื่อย ซนมากๆๆๆ ยังนึกอยู่เลยว่าตกลงเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายฟร่ะ


เช้าอีกวันได้เวลากลับ ขาไปถ่ายไม่ทัน เราชอบแยกนี้มากเลย


หนทางยังอีกไกลเลยเนอะ ถึงฝนจะตก แดดจะออก แต่ขอแค่มีคนข้างกายอยู่แบบนี้ ไกลแค่ไหนก็ไม่เป็นไร



ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาชมนะคะ
และเจอกันทริปถัดไปนะกั้บ

Create Date : 09 กรกฎาคม 2550 Last Update : 10 กรกฎาคม 2550 10:04:46 น. Counter : 4009 Pageviews.		42 comments
Share Tweet

	ต้นไม้ใบหญ้าเริ่มฟื้นคืนชีพ สวยสุดซอย (12 เม.ย. 2567 14:13:40 น.)		ระยองฮิสั้น จันทราน็อคเทิร์น (12 เม.ย. 2567 15:33:48 น.)
	วัดตะโหมด Wat Tamod, Phatthalung. nanakawaii (11 เม.ย. 2567 09:28:07 น.)		ทริปอเมริกา #1 - รีวิวสายการบินฟิลิปปินส์ ไม่แพงมากและดีกว่าที่คิด ฟ้าใสทะเลคราม (6 เม.ย. 2567 13:46:53 น.)