วะฮ่าฮ่า....
ในที่สุดนกก็ซื้อน้องหนูแฮมสเตอร์มาเลี้ยงแล้วค่ะ
(พูดยังกะรอมานานซักสามปี ฮ่วย....)
แต่ที่สะใจมากๆคือ นกสามารถหักคอน้องชายสุดที่รัก ให้ตั้งชื่อเค้าว่า "มาเมะโนะสุเกะ" ได้สำเร็จ โฮ่ๆๆๆ
จะว่าไปน้องชายนกคนนี้ออกจะเป็นเด็กไร้อารมณ์นะคะ ไม่ใช่ว่าโง่นะ แต่เหมือนจะมีอารมณ์เดียว เฉยๆ นิ่งๆ ไม่ค่อยพูด แต่ถ้าพูดทีก็จะพูดอะไรออกมาเป็นคำใหญ่ๆเลยทีเดียว
คือในก๊วนคลับแห้วเนี่ย จะเห็นน้องไดซ์เป็นประจำทุกสัปดาห์ เพราะน้องไดซ์จะไปตีแบดกับนกอยู่แล้ว
แรกๆทุกคนก็จะถามด้วยความเป็นห่วง
"นกๆ น้องนกเป็นไรป่าวอะ ดูเครียดๆ"
"น้องเค้าเบื่อรึเปล่า ชวนน้องคุยหน่อยสิ"
หรือ
"น้องแกโกรธใครมาป่าวอะ"
นกก็ไำด้แต่บอกว่าเปล่า ก็น้องนกเป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้วนี่คะ
วันที่ไปซื้อหนูมา ขณะอยู่กันบนรถมุ่งหน้ากลับบ้าน ทุกคนก็ตื่นเต้นดีใจแทนน้องไดซ์มาก ที่ได้หนูตัวใหม่มาแทนเจ้าเดฟที่ตายไป
"ไดซ์ๆๆ ดีใจมะ ได้หนูใหม่แล้ว น่ารักมั๊ยๆๆ"
"ดีใจคับ" ตอบหน้านิ่งๆ เสียงเรียบๆ
"ตั้งชื่อสิ เอาชื่อไรดี เอาน่ารักๆน๊า ตั้งสิๆ "
"ไปตั้งที่บ้าน..." ตอบเรียบๆ หน้าไร้อารมณ์....
โห่....มันกระชากอารมณ์พี่ๆชะมัด ไอ้น้องเอ๋ย.....
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แวะมาทักทายจ้าาา