นินจุสสุ : ไทจุสสุ ศิลปะการใช้ร่างกาย นาน ๆ ทีจะมาเขียนเรื่องของนินจุสสุให้คนภายนอกทราบกัน
จากคำว่า Taijutsu ไทจุสสุ คำว่า ไท (体) อ่านออกเสียงอีกอย่างคือ คะระดะ ที่แปลว่าร่างกายนั่นเอง ในโรงฝึกบูจินกัน ปัจจุบันมักเรียกชื่อวิชาตัวเองว่า บูโด ไทจุสสุ โดยสมัยก่อนนั้นจะเรียกว่า นินจุสสุ สาเหตุของการเปลี่ยนแปลงการเรียกนั้น นอกจากเพื่อเปลี่ยนทัศนคติคนทั่วไปแล้วยังจริง ๆ แล้ว ชื่อของไทจุสสุ หรือ ศิลปะการใช้ร่างกายมีมาก่อนวิชานินจุสสุมาก ในการต่อสู้ของนินจุสสุนั้น สิ่งต่าง ๆ เริ่มขึ้นจากไทจุสสุ ตั้งแต่การหายใจการเคลื่อนไหว การเดิน การก้าวเท้า ฯลฯ ดังนั้นไทจุสสุจะเป็นการฝึกพื้นฐานขั้นต้นสำหรับผู้หัดใหม่ และ เป็นการฝึกขั้นสูงสำหรับผู้ฝึกระดับสูงต่อไป โดยหลัก ๆ แล้ว เรามักเห็นการแบ่งไทจุสสุออกสามส่วน คือ อุเคะมิ ไทเฮงจุสสุ, ดาเก็งไทจุสสุ และ จูไทสุสสุ โดยทั่วไปในการฝึกตามโรงฝึกของบูจินกันทั่วไปการฝึกไทจุสสุที่เน้นด้านอุเคะมิ(การล้ม) อย่าง อุเคะมิ กาต้า เช่น การม้วนหน้าม้วนหลัง นั้นจะถูกจัดให้ฝึกเป็นพื้นฐาน เนื่องจากเป็นหลักเบื้องต้นของการป้องกันตัวและการฝึกทั่วไป เนื่องจากการฝึกเข้าคู่นั้น หากไม่มีทักษะในการล้มแล้วอาจจะเกิดการบาดเจ็บได้โดยง่าย จึงเป็นที่น่าเสียดายว่าผู้ฝึกใหม่จำนวนมากละเลยการฝึกอุเคมิไปเนื่องจากไม่สนุกเท่าที่ควรแถมเจ็บอีกตะหาก ?
Daken taijutsu ดะเก็งไทจุสสุ เป็นส่วนของการต่อสู้ด้านมือเปล่าหากเป็นบ้านเราก็คงเป็นการต่อสู้ด้วยการโจมตีทั้งหลาย
Ju taijutsu จูไทจุสสุ ในที่นี้คำว่าจุเป็นตัวเดียวกับคำว่ายู ในยูโด ที่มีความหมายถึงความอ่อนโยน ในการฝึกนั้นไทจุสสุ จะขาดส่วนใดส่วนหนึ่งไปไม่ได้ ทั้งอุเคะมิ ดาเก็งไทจุสสุ และ จูไทจุสสุ ชอบมีคนถามผมว่า จะเรียนอาวุธอย่างเดียวได้ไหม เรียนดาบอย่างเดียวได้ไหม
|
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [