จริง?_หรือแค่ฝันเพราะจิตใต้สำนึก ๒๕ ตุลาคม ๒๕๕๑ เวลา ๓.๐๐ น. (โดยประมาณ) ฝันว่ายืนอยู่ในห้องนอน สภาพห้องเหมือนครั้งสุดท้ายที่เห็น (ก่อนจะทราบจากพี่สาวว่าตำราเรียนสมัย ป.ตรี ถูกปลวกกินเรียบวุธ  )ขณะกำลังยืนงงๆ อยู่ หน้าต่างก็ถูกเปิดออกจากด้านนอก แล้วร่างๆ หนึ่งก็ผ่านเข้ามา.. ' อี๊ ! ' ขณะนั้นรู้ตามความเป็นจริงนะ ว่าไม่ได้อยู่กับเราแล้ว. อี๊ยังดูเหมือนๆ เดิมจากภายนอก เสื้อลวดลายสีน้ำเงิน-ฟ้าที่เคยใส่ประจำ ผ้าถุงสีพื้น สีแดงเข้ม คาดลายเส้นสีขาวด้านล่าง ทันทีที่เห็นอี๊ลงมายืนเต็มๆ ตัวที่พื้นห้อง เราก็ร้องไห้และวิ่งเข้าไปหา และเมื่อเข้าไปไกล้ จึงได้เห็น.. ดวงตาเป็นสีดำสนิท ปราศจากสีขาวโดยรอบอย่าง..ทั่วๆ ไป และเมื่อสวมกอด จึงได้รู้.. เนื้อหนังที่มีการตกกระ และร่องรอยเหี่ยวย่นตามวัย อย่างเช่นที่เคยเห็น กลับแข็งทื่อ ปราศจากความยืดหยุ่นอย่างที่ควรสัมผัสได้ ร่างกายไม่อุ่น แต่ก็ไม่เย็นเฉียบ สัมผัสตอนนั้นเหมือนกอดหุ่นไม้ ..ไม่ใช่มนุษย์ ถึงกระนั้น, ความกลัวก็ไม่มีย่างกรายเข้ามา ทั้งหมดทั้งมวลตอนนั้น .. คือความดีใจ..ที่ได้พบกันอีก และความเสียใจ..เพราะรู้ว่าท่านเสียชีวิตไปแล้ว ไม่กี่ประโยคที่จำได้ว่าอี๊พูด คือ, ' เออๆ ไม่เป็นไรๆ ไม่เป็นไรแล้ว ' ' แล้วเป็นยังไงกันมั่ง พวกเอ็งน่ะ ไหนๆ อยู่ไหนกัน ' พลางเดินออกสำรวจภายในบ้าน เข้าไปหา - ทักทายคนอื่นๆ ----------------------------------------------------------------- ฝันถึงหลายครั้ง หลังกลับจากบ้าน. หลายครั้ง หลายครา - ที่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาทั้งที่ยังน้ำตาไหลอยู่.. ------------------------------------------------------------------ ย้อนไปวันที่เกิดเหตุ., พยายามแล้วที่จะกลับไปให้เร็วที่สุด ให้ทันที่จะ - ได้เห็น - ก่อนที่จะทำพิธีบรรจุ แต่ก็ไม่ทัน. ได้แค่เคาะเบาๆ จากผนังด้านนอก ที่ซึ่งมีร่างหนึ่งนอนสงบนิ่งอยู่ภายใน และอีกสิ่งหนึ่งซึ่งค้างคาใจ., พี่ๆ ที่ดูแลกันอยู่ขณะที่นอนป่วย บอกว่า..อี๊ร้องไห้บ่อย และขอให้ลูกๆ ที่อยู่รายรอบขณะนั้น...กอดท่านหน่อย ...ฟังแล้วมันสะท้อนใจมากเลย --------------------------------------------------------------------- จากความฝันที่เกิดขึ้นเมื่อคืน อาจถือได้ว่า 'สมหวังแล้ว' ....ก็ได้มั้ง ๑๐.๑๙ น. Whyalla Norrie, S.A.
... The Show Must Go On ......... โดย: คนเลี้ยงแมวของเจ้านาย IP: 222.123.204.213 วันที่: 30 ตุลาคม 2551 เวลา:9:47:57 น.
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เปนกะลังจัยให้ จ๊ะ