ไว้ก่อนน่า------>บทเรียนจากขี้หมากองน้อย วันนี้ก็เป็นวันที่สองของการอยู่ที่นี่ ความจริงก็ยังไม่ถึงดีหรอก แต่เวลามันเดินช้ามากถึงมากที่สุด แถมอยู่บ้านคนเดียวอีก เพราะทุกคนที่บ้าน ออกไปทำงานหมด ทิ้งให้เราหง่าวอยู่บ้านคนเดียว ไ ม่สิ กับน้องชายอีก 1 ตัว น้องชายพันธ์ มัลตีส ที่เพิ่งโดนตัดขนจนเหมือน หมาแคระ หุๆๆๆ เจ้าน้องชายตัวดีตัวนี้แหละ ที่ก่อเรื่องให้ฉันเมื่อสักครู่ เรื่องที่ว่าก็คือ เจ้าน้องชายทันไปทิ้งระเบิดไ ว้ตรงทางขึ้นบันได ซึ่งฉันเองก็เห็น แต่ในใจก็นึกว่า เดี๋ยวตอนเย็นค่อยมาเก็บ เพราะตอนนี้ ง่วงจนแทบจะเดินหลับได้แล้ว ซึ่งขณะที่ฉันกำลังจะเดินไปนอน เจ้าขาเจ้ากรรม ก็ดันไปฝากรอยประทับที่กองระเบิดของน้องชายเข้า เคยบ่อยๆนะที่เหยียบขี้หมา แต่ไม่เคยด้วยเท้าเปล่าแบบนี้ ตื่นจากพวังค์ทันที พร้อมทั้งอุทานเป็นภาษาบ้านเกิด เพราะมันดันเป็นพรม และเจ้าอุนจิน้อยก็แบนเป็นกล้วยทับแล้ว การทำความสำอาดก็จะยากขึ้นเป็นอีกสิบเท่า งานที่มีแค่หนึ่งก็เลยเพิ่มเป็นสิบโดยปริยาย หลายคนๆคงเคยทิ้งงานที่ว่าง่าย เพราะคิดว่า หมูตู้ หรือคิดว่าไว้ก่อนน่า เดี๋ยวค่อยจัดการทีหลังก็ได้ แต่เราลืมไปว่าสิ่งนั้นอาจเป็นหอกข้างแคร่ที่จะทำร้ายเราได้ทุกเมื่อ อยากเตือนใจให้ทุกคนอย่าได้ละทิ้ง สิ่งที่คิดว่าง่ายและปล่อยปละละเลยไป เพราะว่าสิ่งนั้นอาจทำร้ายเราได้ อย่างที่อุนจิกองน้อยของน้องชายฉัน
วันนี้วันลอยกระทง มีความสุขมากๆน๊ะครับ
 โดย: ตี๋น้อย (Zantha
 ) วันที่: 16 พฤศจิกายน 2548 เวลา:15:02:46 น.สุขสันต์วันลอยกระทงเช่นกันค่า
มีความสุขมากๆนะคะ โดย: Batgirl 2001
วันที่: 16 พฤศจิกายน 2548 เวลา:17:59:14 น.ฮ่าๆๆๆ คนเรา...เหยียบจนได้ ฮ่าๆๆๆ ตื่นเรยอ่ะจิ ใช่ม๊า
 โดย: แอน IP: 61.47.119.200 วันที่: 17 พฤศจิกายน 2548 เวลา:23:12:55 น.
 โดย: เยาะ IP: 125.27.80.68 วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:17:24:33 น.
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [