ตะวันทับตา --------ธรรมชาติที่ไม่อาจฝืน ปอลิง ก่อนอ่าน......เขียนมานานมากแล้ว แต่เพิ่งมีเวลาอับเดตครับ แหะๆๆๆ สองสามวันที่ผ่านมา ฉันสารภาพครับ เที่ยวหนักไปหน่อย ดื่มหนักไปนิด(จริงๆก็ไม่นิดนะ) ด้วยความที่ไม่ค่อยได้เจอเพื่อนๆพอมีโอกาสก็จัดหนักไปซะ ผลที่ตามมาเหรอครับ ก็หมดเรี่ยวแรง และแทบไม่อยากจะสลัดกายออกจากเตียงนุ่มๆที่บ้าน
จนวันนี้ ประมาณหกโมงเย็นญาติผู้ใหญ่ของฉันก็โทรมา ทายซิว่าฉันอยู่ที่ไหน.....แน่นอนครับยังแอ้งแม้งอยู่บนเตียง สาบานครับว่าโดนสวดไปชุดใหญ่....ตาสว่างในบัดดล หนึ่งในคำสวดนั้น ก็มีคำว่า จะนอนได้ไงเวลานี้ เดี๋ยวตะวันก็ทับตาหรอกอยู่บ้านคนเดียวแล้วใครจะไปดูแล!@#$%^&
ตะวันทับตา.....เป็นคำที่เคยได้ยินแต่เด็ก อาการที่หลับช่วงโพล้เพล้แล้วพอตื่นมาก็จะรู้สึกไม่สบายตัว แย่หน่อยก็อาจมีอาการถึงไม่สบาย เพราะธรรมชาติให้เรานอนกลางคืนตื่นกลางวัน เมื่อเราฝืนกลไกของมันธรรมชาติก็จะตักเตือนเบาๆ
เราหลายๆคนรวมถึงฉันเอง ที่หลายๆครั้ง เมื่อเราเจอจุดหักเหของชีวิตที่เข้ามากระแทกจิตใจเราเบาๆ จนทำให้เรามีน้ำตา และเศร้าซึม
ธรรมชาติของตัวเราเมื่อให้เวลากับจิตใจที่อ่อนแอมากพอ เราจะสร้างความแข็งแรงด้วยตัวมันเอง
แต่คนเรามักจะฝืนธรรมชาติด้วยการหลอกตัวเองว่าไม่เสียใจ และละเลยการให้เวลาเล็กๆกับหัวใจดวงน้อยของตัวเอง จนแทนที่อาการจะดีขึ้นธรรมชาติก็ได้ตักเตือนเราเบาๆ ด้วยการทำให้อาการนั้นแย่ลง
เป็นติ่งเล็กๆให้เพื่อนได้คิด เมื่อใดที่เสียใจยอมรับอย่างเข้มแข็งว่าเสียใจ ให้เวลาเล็กๆกับมันเวลาจะสอนให้เข้มแข็งเอง
เรื่องของหัวใจต้องให้เวลา เพราะ ถ้าตะวันทับตาความเข้มแข็งที่ถามหาอาจไกลออกไป
บุญรักษา นายระทม
|
บทความทั้งหมด |
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [