Bloggang.com : wilasinee_kae - มารู้จักกันเพิ่มขึ้นอีกซักนิดนะคะ

มารู้จักกันเพิ่มขึ้นอีกซักนิดนะคะ

นี่เก๋ทิ้งบล็อกไปนานเลยนะคะเนี่ย มัวแต่ติดดูละครออนไลน์อยู่ เปิดคอมปุ๊ปก็ต้องเข้าไปดูละครทุกที ซีรีส์เกาหลีเรื่องซอนต๊อก มหาราชินีสามแผ่นดิน น่ะค่ะ ตามทางช่อง 3 มันไม่ทันใจ ดูออนไลน์ถึงจะเป็นเพียงแค่ซับไทยก็สนุกดีเหมือนกัน เรื่องของเรื่องคือดูจบแล้ว ก็เลยกลับมาบ้านได้ อิอิ

ขอบคุณทุกคนที่แวะเข้ามาทักทายเสมอนะคะ

เอาดอกไม้จากใจไปเลยจ้า

เขียนบล็อกมาได้สักพักแล้ว ยังไม่เคยเล่าเรื่องของตัวเองเลยซักครั้ง วันนี้เรามารู้จักกันเพิ่มขึ้นอีกซักหน่อยดีมั้ยคะ

เกิดที่ จ.นราธิวาส ใช้ชีวิตวัยเด็กที่ อ.สุไหงปาดี บ้านเป็นบ้านพักครูเพราะพ่อและแม่รับราชการครูทั้งคู่ค่ะ ก็เลยเป็นเด็กที่อยู่ในระเบียบพอสมควร ไม่อยากถูกตีเพราะทั้งสองคนตีเจ็บมากกกกก

เป็นลูกคนโต มีน้องสาว 1 คน เป็นหลานคนแรก ดูเหมือนใครๆจะให้ความหวังไว้เยอะแยะ เรียนเก่งด้วยนะคะ สอบได้ที่ 1 ทุกปี

กับพ่อและน้องสาวค่ะ

แต่ก็เป็นเด็กขี้โรค ไม่สบายบ่อย หาหมอเกือบทุกอาทิตย์ พออายุ 5 ขวบ ลองมาหาหมอที่ รพ.พระมงกุฎ ตรวจแล้วเป็นโรคภูมิแพ้ค่ะ แพ้ 7 อย่าง ควันบุหรี่ นุ่น ฝุ่นละออง เกสรดอกไม้ ขนสัตว์ แล้วก็อะไรอีก 2 อย่างจำไม่ได้ รักษาโดยการฉีดยาสัปดาห์ละ 2 เข็ม ที่แขนทั้ง 2 ข้าง ช่วงนั้นพ่อต้องขึ้นกรุงเทพบ่อยเพราะต้องมารับยาไปครั้งละ 1 ชุด ฉีดได้ 10 ครั้งค่ะ และต้องออกกำลังกายควบคู่ไปด้วย

นี่คุณนายแม่กับน้องออม ลูกสาวสุดที่รักของเก๋

พอเก๋ขึ้น ป.6 ครอบครัวเราก็ย้ายมาอยู่ที่ จ.ยะลา เพื่อให้ลูกๆมีโอกาสทางการศึกษามากขึ้น เก๋เลยมีโอกาสได้เรียนโรงเรียนดีๆ ได้เล่นกีฬา มีอุปกรณ์กีฬาหลายชนิดมาก พ่อกับแม่ให้เล่นทุกอย่าง สนับสนุนหมดค่ะ เทนนิส ว่ายน้ำพอได้แต่ไม่เก่ง แบดมันตัน วอลเลย์บอล เก๋เลยเป็นเด็กชอบกีฬามาตั้งแต่ตอนนั้น วันไหนที่โรงเรียนมีวิชาพละ ชอบมาก และยังให้เก๋เรียนดนตรีด้วย เลือกเล่นอิเลคโทนค่ะ เรียนตั้งแต่ ป.6 จนจบ ม.6

สอบเข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้ที่ ม.สงขลานครินทร์ (ม.อ.) วิทยาเขตหาดใหญ่ เรียนบริหารธุรกิจ สาขาการตลาดค่ะ ต้องอยู่หอพักเป็นครั้งแรก ตอนทุกคนมาส่งเข้าหอพักพอจะกลับแม่ก็ร้องไห้ เก๋เลยเศร้าเลยอ่ะค่ะ แม่ไม่เคยห่างลูกก็แบบนี้แหละเน๊าะ ทั้งๆที่ ยะลา - หาดใหญ่ เดินทางแค่ชั่วโมงครึ่งเอง

ใช้ชีวิตเด็กมหาวิทยาลัยเต็มที่เลยค่ะ เช้า-บ่าย ก็เรียน เย็นเล่นกีฬา 4 ทุ่มกลับหอพัก อาบน้ำ นอน ถ้าไม่มีงานกลุ่มเย็นวันศุกร์เก๋ก็จะนั่งรถตู้กลับยะลา เย็นวันอาทิตย์ก็นั่งรถตู้มาใหม่ เก๋เป็นสมาชิกชมรมวอลเลย์บอลด้วยนะคะ ได้ฝึกอย่างจริงจังทุกวัน ได้เป็นนักกีฬามหาวิทยาลัย ตอนเรียน ปี 1 มีกีฬามหาวิทยาลัยที่จุฬาฯ เก๋ก็ได้มาด้วย แต่เป็นตัวสำรอง ได้ลงเล่นเซ็ทสุดท้ายก่อนจบเกมส์ ได้ถูกลูกบอลไม่เกิน 3 ที อ่ะค่ะ หุหุ ยังด้อยประสบการณ์

ได้ไปแข่งกีฬา 3 ชาติ (ไทย มาเลเซีย อินโดนีเซีย) ที่มาเลเซียครั้งแรกค่ะ ปี 2 แข่งที่ไทย ปี 3 ไปอินโดนีเซีย สนุกมากๆ ปี 3 นี่เก๋ได้เป็นตัวจริงแล้วนะคะ อ้อ..ทุกครั้งที่แข่ง ได้เหรียญเงินค่ะ เป็นนักกิจกรรมตลอดเวลาที่เรียนที่นั่น

เรียนจบได้ปริญญามาใส่กรอบ ปี 2542 ค่ะ (อ๊ะ .. นับอายุกันอยู่ใช่ป่ะคะ)

ทำงานครั้งแรก ปี 2543 ค่ะ ว่าง อยู่บ้านนานเกือบปี เป็นลูกจ้างส่วนราชการ ที่ สนง.สรรพากร อ.หาดใหญ่ ต้องกลับไปใช้ชีวิตเด็กหออีกแล้ว พ่อ แม่ น้องสาวไปส่ง พอจะกลับแม่ร้องไห้อีกตามเคย น้าชายขี่มอเตอร์ไซค์มาให้จากยะลา ให้เก๋ไว้ใช้ที่หาดใหญ่ค่ะ ทำอยู่เกือบปี มีประกาศรับสมัครสอบลูกจ้าง อบต.ที่ยะลา เก๋ก็สอบด้วย แล้วได้กลับไปอยู่บ้านอีกครั้ง

งานไม่มีอะไรเลย ว่างมาก เบื่อมากมาย เก๋ปักครอสติชได้หลายผืนเลยแหละ สุดท้ายเห็นว่าเป็นลูกจ้างไม่มีวันจะก้าวหน้าก็ออกค่ะ พักผ่อนไม่นานก็ได้งานทำที่บริษัทรถยนต์ เปลี่ยนจากงานนั่งโต๊ะไปเป็นเซลล์ไฮเปอร์แล้วนะคะ ขายรถยนต์ฮอนด้า สนุกมาก ไม่ได้อยู่นิ่ง ได้เดินทางไปหาลูกค้า เอารถไปส่ง เดินไปเดินมาทั้งวัน ได้รู้เรื่องเครื่องยนต์ ว่างๆก็เดินไปดูช่างซ่อมรถ อยากรู้อะไรก็ถามเอาไว้ตอบลูกค้าเวลาเค้ามีปัญหา

วันดีคืนดีเจ้าของเค้ามาเปิดศูนย์ที่กรุงเทพและเรียกให้เก๋กับน้องอีกคนมาช่วยงานที่ศูนย์ใหม่ เช่าอพาร์ทเม้นท์ให้อยู่ ให้ค่าตอบแทนวันละ 100 บาท (ตอนแรกให้วันละ 50 ไม่มีใครยอมมาค่ะ พอขึ้นเป็น 100 เลยตกลง) มาอยู่ที่เอกมัย ตั้งแต่ปี 2548 เป็นเซลล์เมืองกรุง ตอนอยู่ยะลาเรื่องเครื่องแบบไม่ค่อยซีเรียสค่ะ เก๋เลยใส่เครื่องแบบที่เป็นกางเกงทุกวัน แต่มาอยู่กรุงเทพไม่ได้เลย ต้องแต่งตัวตามวันเลยนะคะ ฮอนด้าเค้ามีตารางเลยว่าวันไหนแต่งเครื่องแบบชุดไหน ใส่กระโปรงหรือกางเกง แล้วเก๋ก็ต้องใส่รองเท้าส้นสูงกว่าที่เคยใส่อีก ส้นเข็ม แต่สวยนะคะ บุคลิกดีเชียว

ได้อยู่บูธงานมอเตอร์โชว์ มอเตอร์เอ็กซ์โป ถ้าใครได้ไปช่วงปี 48-50 บูธฮอนด้านั่นมีเก๋ยืนอยู่ด้วยนะคะ เวลามีรถรุ่นใหม่หรือเปลี่ยนนิดหน่อยก็ต้องเข้าอบรถผลิตภัณฑ์ ทุกครั้งก็จะมีการสอบเก็บคะแนน คะแนนสะสมของเก๋เป็นที่ 1 ของประเทศเลยน๊า(ขอโม้หน่อยค่ะ คิคิ) ปี 2550 เก๋เป็นตัวแทนโชว์รูมเข้าแข่งขันทักษะพนักงานขาย ได้ที่ 4 ของประเทศค่ะ(โม้อีกรอบ) หลังจากนั้นก็ได้เลื่อนตำแหน่งเลย

และปีนั้นเก๋ก็แต่งงานค่ะ คุณสามีก็เป็นคนในฮอนด้านี่เอง

พอรู้ว่าจะมีลูก เก๋ก็กังวลกับงานมาก เพราะเก๋คงจะเป็นเซลล์ไปจนอายุมากไม่ได้ จะขอเข้าสำนักงานใหญ่เพื่อไปทำตำแหน่งอื่นก็ไม่ได้ เริ่มคิดถึงความมั่นคงขึ้นมาและบอกกับพ่อว่าจะสอบเข้ารับราชการ ให้พ่อช่วยตามข่าวให้ด้วย พ่อกับแม่ดีใจมากเพราะอยากให้ลูกเป็นข้าราชการมานานแล้วค่ะ และ ปี 2551 มีข่าวรับสมัครสอบเข้ารับราชการพ่อก็สมัครให้ทางเน็ทเลยนะคะ เก๋ก็อ่านหนังสือรอสอบอย่างเดียวระหว่างนั้นก็ลาออกมาเลยค่ะ มาอยู่บ้าน พอใกล้คลอดก็กลับยะลา น้องออมก็เลยเกิดที่ยะลาค่ะ

ปัจจุบันเก๋รับราชการแล้ว เงินเดือนน้อยแต่ความรู้สึกทางใจมันมั่นคงขึ้นค่ะ งานนั่งโต๊ะ ทำเอาอ้วนขึ้นเยอะมาก ไม่ได้ออกกำลังกายด้วย มีลูกแล้วด้วยเลยไปกันใหญ่

ตอนนี้เก๋กำลังลดน้ำหนักอยู่นะคะ 1 เดือนที่ผ่านมา ลดได้ 4 กิโลแล้วค่ะ เอาใจช่วยเก๋ด้วยน๊า

รู้จักกันมากขึ้นรึยังคะ เก๋ก็เล่าอะไรไปก็ไม่รู้เน๊าะ เยอะแยะ

แต่ก็ขอบคุณที่เข้ามาหานะคะ เจอกันบล็อกหน้าค่ะ บาย

Create Date : 24 มิถุนายน 2553
Last Update : 8 มีนาคม 2554 12:48:44 น.
Counter : 975 Pageviews.

10 comments

ลูกสาวน่ารักมากเลยครับ

โดย: Don't try this at home.

วันที่: 24 มิถุนายน 2553 เวลา:19:04:12 น.

โอ้โห ... ชีวิตดูเรียบง่ายแต่ไม่ธรรมดาเลยนะเนี่ย

เรียนหนังสือเก่ง เล่นกีฬา เล่นดนตรีอีก ...

อีกหน่อยหนูออมคงจะเป็นลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นแน่ๆเลยค่ะ ...

ปล.รูปตอนแต่งงานสวยจังเลยค่ะ

โดย: SonSmile

วันที่: 24 มิถุนายน 2553 เวลา:22:09:23 น.

แวะมานั่งอ่านเรื่องราวครับ....

อรุณสวัสดิ์ครับ ^^

โดย: พระจันทร์ของคุณ (Great_opal

) วันที่: 25 มิถุนายน 2553 เวลา:6:13:23 น.

สวัสดีครับ

ใช่แล้วครับ
เป็นดอกหางนกยูงครับ
ปีนี้อากาศร้อนเป็นพิเศษ
ดอกหางนกยูงเลยบานเยอะเลยครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 25 มิถุนายน 2553 เวลา:14:46:14 น.

น้องออมโตไวจัง
อีกไม่กี่ปีเราคงตามลูกๆกันไม่ทันแล้วละค่ะแม่เก๋

โดย: แม่จ๋า กะ ลูก sun's story

วันที่: 25 มิถุนายน 2553 เวลา:21:26:27 น.

ตอนเป็นนักเรียน...มีเพื่อนคล้ายๆกับเก๋คนหนึง
สวย/รวย/เก่งไปซะทุกอย่าง...แต่หล่อนไม่ค่อยมีเพื่อน
แต่ได้เรานี่แหละเป็นเพื่อนซี้...เพราะเรา ขี้เหร่/จน/หุ่นนักมวย

แต่เรื่องจริงนะ...หล่อนชื่อ นก
ตั่งแต่จบเรียนมาก็ติดต่อกันเป็นพักๆเพราะเราย้ายที่อยู่บ่อย...เลยขาดการติดต่อไป
ป่านนี้หล่อนมีครอบครัวมีลูกนับได้ครึ่งโหลแล้วมั่ง