กรอบกั้นกรงขัง ๏ ศิลปะชั่งวัดได้.........................ฉันใด พ่อเอย แม่เอย ดีชั่วเอามาตรใคร........................ทาบตั้ง หยาบละเอียดละเมียดละไม...........ร่างระเบียบ รัดฤๅ อคติเอาล่ามรั้ง............................ย่อมรั้งสุนทรีย์ ๚ ๏ ฤๅสยามจักเสื่อมไร้....................เสรี ขีดกรอบขังกรงกวี........................กักไว้ ถือสากปากอับปรี.........................อ้างอวด ศีลเวย โหยเสพย์เสื่อมศิลป์ไห้..................เหือดสิ้นสุขศานต์ ๚ ๏ หินชาติบังอาจชี้.........................ชักนำ แคบครอบวัฒนธรรม......................ขีดเส้น กบโง่กะลางำ................................งั่งบอด เบิ่งนภาประหม่าเต้น.......................หดเกล้าคืนกะลา ๚ ๏ อิสระจะเสกสร้าง........................ศิลปิน จินตภาพพึงโบกบิน........................แค่ฟ้า ชนชอบฤชนฉิน.............................ชนตัด สินเวย ศิลป์ประดิษฐ์ประดับหล้า.................เลือกลิ้มลองเอง ๚ะ๛
|
บทความทั้งหมด |
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [