Bloggang.com : แม่เจ้าเมฯ - Florida เที่ยวไป-บ่นไป

Florida เที่ยวไป-บ่นไป

...และแล้วก็ได้ฤกษ์มาเขียนบล็อกนี้เสียที...
หลังจากดองมาซะเกือบสามปี...
ครั้งนี้เป็นการไปเยือน Florida ครั้งที่ 2 ของเรา
(เมื่อปี 2000 ครั้งแรกนั้นผู้ใหญ่ลีพาเรา
และลูกๆของแกไปแต่งงานลูกสาวคนโต)

เริ่มต้นออกเดินทางกันตั้งแต่เช้าของวันที่ 4 กันยายน 2008
โดยนัดให้แท๊กซี่มารับจากบ้านไปส่งที่สถานีรถที่ Norwich
นั่งรถโค้ช ไปถึงสนามบิน Gatwick ก่อนเที่ยง
แล้วเดินทางโดยสายการบิน Virgin Atlantic
ใช้เวลาเดินทางบนเครื่องบินประมาณ 9 ชั่วโมง...
แต่...ท่านเชื่อหรือไม่???
สายการบินนี้เขาเสริฟอาหารเพียงมื้อเดียวจบรวด...
ห้ามขอเพิ่ม-ห้ามต่อรอง เด็ดขาด...
เพราะคุณแอร์ฯ แต่ละนางเธอหน้าตา
เหมือนนางงามไร้มิตรภาพ...

... แต่...เที่ยวบินวันนี้มีข้อดีหนึ่งอย่าง คือ ว่างมากๆค่ะ...
แทบจะปลอดผู้โดยสารกันเลยทีเดียว...
คงจะเป็นเพราะความงกของสายการบินน่ะแหละ
เค้าถึงไปกับสายการบินอื่นๆกันหมด...หุหุหุ (บ่นอีกแล้ว...)
ดังนั้น พอเครื่องออกตัวไปได้สักพัก
เราก็แยกวงกันดังทันที (กรน)
...ต่างคนต่างนอนยาวไปคนละแถวไปเลย
แม้แต่ Bertie (น้องหมี) ก็ยังแยกไปนอนต่างหากตัวเดียว...
แต่ต้องขอเริ่มต้นบ่นหน่อยเหอะว่า....
" ไม่ประทับใจกับสายการบินนี้ซักเท่าไหร่เลยว่ะค่ะ..."

...ไปถึง สนามบิน Orlando ประมาณ 5 โมงเย็น
เราก็แวะไปทำเรื่องเช่ารถกันในสนามบิน
เสร็จแล้วก็ออกเดินทางตามล่าหาบ้านที่เราเช่าไว้...
ขั้นตอนนี้แหละค่ะ...ทำให้หงุดหงิดมากกกก
เกือบหมดสนุกตั้งแต่เริ่มต้นฮอลิเดย์ซะแล้ว...
ทางบริษัทที่เราจองแพ็คเก็จไว้บอกรายละเอียด
เกี่ยวกับสถานที่ที่จะไปรับกุญแจแบบคลุมเครือ...
มากปริศนา...กว่าจะหากุญแจและตามล่าหาบ้านได้
เสียเวลาไปเกือบ 5 ชั่วโมง...
...เกมตามล่าหากุญแจและบ้านจบลงเอาเกือบห้าทุ่ม...
แต่พอเห็นบ้านแล้วค่อยหายเหนื่อยกันหน่อย...เฮ้อ...

พอลากกระเป๋าเข้าบ้านเรียบร้อย...
เราก็พากันขับรถออกไปหาซื้อเสบียงกันต่อ
โชคดีที่ประเทศนี้เขามีร้านค้า,
ซุปเปอร์มาเก็ตและร้านสะดวกซื้ออย่าง 7/11
ที่เปิดกันทั้งวันทั้งคืน เยอะมาก...
ไม่น้อยหน้าไปกว่าเมืองไทยเลย...
งานนี้ทั้งร้อน ทั้งหิว และเหนื่อย...
แต่เพิ่งจะเริ่มต้นฮอลิเดย์กันจะท้อได้ไงล่ะคะ? ชิมิ ชิมิ...
หลังจากกินมื้อแรก เก็บข้าวของให้พอเข้าที่เข้าทาง
แล้วเราก็พักผ่อน ออมแรงไว้สำหรับวันต่อไป...

เช้าวันรุ่งขึ้น มิรอช้า...
เราฝันมาเป็นปีๆแล้วที่จะได้กลับมากินอาหารเช้าที่
Ponderosa (คลิกชื่อร้านตามลิงค์ได้เลยค่ะ)
แต่กลับไม่ประทับใจดังที่คาดไว้ซะอีก...แป่ว...
จบอาหารเช้า.... เราก็ไปหาซื้อของในซุปเปอร์มาเก็ต
กันอีกรอบ...ตาดีหันไปเจอซูชิสำเร็จรูปชุดใหญ่เข้า
เลยหอบกลับมาเป็นมื้อเที่ยงของเราซะ อิอิ...
วันแรกนี่ยังไม่ค่อยชินกับอากาศร้อน
แดดเปรี้ยงๆกันซักเท่าไหร่
แดดแรงแบบน่าตายมากค่ะ...
...เลยขอหลบแดดกลับเข้าบ้านพัก
นั่งดูรายการอาหารในทีวีและว่ายน้ำเล่น
เพื่อเป็นการปรับตัวกับภูมิอากาศซะก่อน...
(ที่จริงติดขี้เกียจมากกว่าอ่ะ แฮะ แฮะ...)

คืนนั้นเราตั้งใจพากันไปกินเสต็ก
ที่ Kissimmee Steak House
เพราะผู้ใหญ่ลีแกอยากลองกินเนื้อสเต็ก
ส่วนที่เขาเรียกกันว่า Porterhouse
ซึ่งเขาเชื่อกันว่าเป็นเนื้อส่วนที่ดีที่สุดสำหรับสเต็ก????
(ไม่รู้ใครนะที่เชื่ออย่างนั้น...)
แต่เราได้ชิมแล้วก็รู้สึกงั้นๆแหละ...
ยังไง๊ ยังไงเราก็ยังชอบ Rib-eye มากกว่าอยู่ดีล่ะ...
เพราะมันมีไขมันแทรกอยู่ในเนื้อเยอะ
ทำให้เวลาย่างแล้ว เนื้อนุ่ม-ชุ่มฉ่ำ...ยัม ยัม...

โอ๊ย...พูดถึงก็ทำให้หิวอี๊กแล่ว...

เช้าวันที่สอง...
ไปตามล่าหาร้านแลกเงินและพ่วงมื้อเช้ากันที่
Florida Mall
หลังจากนั้นเปิดแผนที่ตามหาแหล่งช้อปปิ้ง...
เรื่องที่พลาดไม่ได้อยู่แล้น...หุหุ
Premium Outlets
จึงเป็นเป้าหมายแรกของเรา
แต่ก็แทบจะไม่ได้ซื้ออะไรเลย
เพราะเบื่อที่จะต้องเดินหลบแดด-เบียดคน
ชวนให้หงุดหงิดอีกแล้ว...
ขากลับได้แวะเข้าไปเดินตากแอร์
ชมร้านมอเตอร์ไซด์ในดวงใจของใครหลายๆคน...
ให้น้ำลายไหลเล่น...ซะงั้นแหละ...

Harley-Davidson
ร้านนี้...เราได้แค่เดินเข้าไปชื่นชม เพราะ...
แค่ล้อเดียวของเค้ายังแพงกว่ารถที่เรามีทั้งคันเลยค่ะ
แต่เราก็ยังอุตส่าห์ได้ตัวติดตู้เย็นติดมือออกมาอันนึงนะ...
อ่า...ก็เดี๊ยนมีปัญญาซื้อได้แค่นั้นนี่เค๊อะ...

คืนนั้นเราไปกินมื้อค่ำกันที่ Crabby Bills
อาหารไม่อร่อยเท่าที่ควร
หรือจะเป็นเพราะไม่หิวเต็มที่ก็ไม่รู้...
แอบบ่นอีกแร๊ะ....

ข้ามมาถึงวันที่ 8 กันยายน...
วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดของคุณปู้จายเค้าค่ะ
เราไม่ได้วางแผนจะทำอะไรพิเศษกันหรอกค่ะ
...เพราะทุกวันคือวันพิเศษของเราอยู่แล้ว...
(คิดให้มันพิเศษเข้าไว้ก่อน...
เพื่อสร้างขวัญและกำลังใจแก่ตัวเองค่ะ...เป็นการมองโลกในแง่ดี)
หลังจากพากันไปหม่ำมื้อเช้ากันที่ Sizzler
เราก็ขับรถไปเที่ยวกันที่ Old Town
ที่นี่มีร้านรวงขายสินค้าและขนมแบบโบราณ
ดูน่าเพลิดเพลินเจริญใจ...
อย่างเช่นร้านขายป๊อปคอร์น
ที่มีรสชาดให้เลือกเป็นร้อย.....
โอ๊ว มายก๊อด....
ขนาดแค่ป๊อปคอร์นยังจริงจังขนาดนี้กันเลยรึ...???
และอื่นๆอีกมากมาย...
วันนั้นอากาศร้อนมาก (ของเรา)
แต่อาจเป็นร้อนปกติของคนแถวนั้นก็ได้...
ตรงกลางสี่แยกในโอด์ล ทาวน์นี้ เค้าทำเป็นน้ำพุฝอย
พุ่งลงมาให้ลมพัดผ่าพากระแสน้ำเย็นๆไปทั่วๆ
ต้องขอบอกว่าชื่นชอบไอเดียนี้จริงๆเลยค่ะ
ในเมืองไทยเราน่าจะทำบ้าง แบบเปิดๆ-ปิดๆก็ยังดี
จะได้ชลอความระอุของอากาศ
และลดความร้อนรนในใจคนลงบ้าง...
...ออกจากโอด์ล ทาวน์แล้วเราก็ตระเวนไปเดินเล่น
กันตาม Flea Market ซึ่งก็เหมือนๆกับ
ตลาดนัดหรือเปิดท้ายขายของบ้านๆเรานั่นเอง...
ตั้งใจมองๆหาของฝากติดมือกลับบ้าน
แต่ส่วนมากเป็นสินค้าที่มาจากเมืองจีนทั้งนั้น...
เราเลยคิดกันว่าคราวหน้าไปเที่ยวเมืองจีนกันดีกว่า(ว่ะ)
ยังไงๆก็จะได้สินค้าแบบเดียวกันนี่แหละ
แต่ราคาคงจะถูกกว่าเยอะเลย...เหอเหอ...

ตกบ่าย... เริ่มร้อนมากขึ้นเลยกลับเข้าบ้านพัก
หาซื้อสแน๊คจากห้าง Wallmart เข้าบ้าน
แล้วกินไป ว่ายน้ำเล่นไป...

มื้อค่ำพาคุณผู้ชายไป
Birthday dinner กันที่ Outback
คุณผู้ชายหม่ำสเต็กเนื้อ เราสั่งสเต็กปลาทับทิม...
รสชาดพอทนได้...
โชคดีที่เรามีน้ำปลา-พริกป่นพกไปด้วย
...เฮ้อ...หมดไปอีกหนึ่งวัน...

วันต่อมา...ทำอาหารเช้ากินกันในบ้านพัก
เพราะเบื่อกับการเดินทางไปล่ามื้อเช้าข้างนอกกันแล้ว
เมื่อวานได้กุ้งสดๆตัวโตๆมาจากซุปเปอร์มาเก็ต
เลยทำข้าวต้มกุ้ง บำรุงพุงไปหนึ่งชามใหญ่ๆ
ส่วนของคุณผู้ชายก็ Breakfast พื้นๆ...
ตอนบ่ายๆวางแผนกันขับรถไปเที่ยวชายหาด
Melborne Beach ซึ่งอยู่ฝั่งตะวันตก
อากาศวันนั้นเริ่มตั้งเค้าของพายุมาเป็นระลอก
ทางวิทยุก็ออกประกาศข่าว Tropical Storm Fay
สลับกับข่าวการหาเสียงเลือกตั้งประธานาธบดีคนใหม่
ตลอดทั้งวัน ตอนนั้นนาย John McCain
กำลังเป็นที่ชื่นชอบของกำลังประชาชนแถบนั้น
...เราขับรถตัดข้ามไปอีกฝั่ง ใช้เวลาเกือบสามชั่วโมง
กว่าจะเห็นชายหาด พอไปถึง น้ำทะเลเริ่มปั่นป่วน
จนน่ากลัว เลยเลิกล้มความคิดที่จะเล่นน้ำ
ขับรถออกไปเดินตากแอร์แก้ร้อน-แก้เบื่อ
เที่ยวห้าง Macy's และห้าง Sear's กันต่อ...
มื้อเย็นวันนั้น
ทำพิซซ่ากินกับสลัดกันในบ้าน...
อิ่มอร่อยก่อนลงไปว่ายน้ำรอบดึกกันอีกรอบ...

อีกสองวันถัดมาเราก็ยังคงขับรถวนเที่ยว
กันไปเรื่อยๆ...หาที่กิน ที่เที่ยวไปตามแผนที่
แต่ส่วนมากก็จบลงที่ร้านขายของซะล่ะมากกว่า
เพราะความที่อากาศร้อน อยากเดินตากแอร์
บวกกับสันดานช๊อปกระจายที่เรามีอยู่เป็นทุนเดิม...
ทำเอาคุณผู้ชายส่ายหัว...
เบื่อหน่ายกับการที่จะต้องเดินตามเราซื้อของซะแล้ว
แต่ในที่สุด...ก็ตกลงกันได้แบบลงตัว...
คุณเธอยอมจำนน เราอยากไปช๊อปร้านไหน?
ก็ไป.... ฉันจะขับรถไปส่งให้ถึงหน้าร้าน...
เธอจะเข้าไปช๊อปกี่ชั่วโมงก็ไปเหอะ...
ฉันเปิดแอร์นอนรออยู่ในรถละกัน...

...ช่วงนี้มรสุมเริ่มเข้าโหมกระหน่ำมากขึ้น
บางวันทั้งลมและฝนสลับกันมาอย่างรุนแรง
แต่บริเวณที่เราอยู่นั้นโดนกระทบน้อยมาก
ถ้าเทียบกับทาง Texas บางพื้นที่ถนนถูกตัดขาด
ราคาน้ำมันเริ่มถีบตัวสูงขึ้นจนน่าตกใจ...
แต่เราสองตายายยังอยู่กันในโหมดหลั่นล๊า
ฮอลิเดย์เลยไม่หวั่นกับปัญหาใดๆทั้งสิ้น...
ขนาดวิทยุ-โทรทัศน์ประกาสปาวๆ ให้ระวังพายุ
เรายังขับรถฝ่าลมฝนออกไปหาที่กินกันจนได้...
Joe's Crab Shack เป็นอีกร้านหนึ่งที่ประทับใจ
ก้ามปูอลาสก้าเสริฟมาในถังใหญ่ๆ...
ชอบบรรยากาศการตกแต่งร้านที่ฮิปๆ
คุณผู้จัดการหนุ่ม... ก็บริการได้สนิทใจ
เหมือนอย่างกะเป็นเพื่อนเรามาซักสิบปีแน่ะ...

อีกวันเราพากันขับรถไปเรื่อยเปื่อยตามถนน
Internatoinal Drive ถนนสายหลักของ
Orlando ที่เป็นแหล่งรวมร้านค้าและ
Theme Park ทั้งหลายแหล่...
ที่เที่ยวนี้เราไม่ได้เข้าไปเยี่ยมชมสถานที่เหล่านั้น
เพราะเมื่อ 7 ปีที่แล้วเราไปลุยกันมาบ้างแล้ว...

วันรุ่งขึ้นเราจำเป็นต้องหาร้านส่งแฟกซ์
เพื่อส่งใบเวลางานของพนักงานกลับเข้าบริษัท
จึงจัดการอาหารเช้ากันในบ้าน
แล้วขับรถไปตระเวณกันอีก...ส่งแฟกซ์เสร็จ...
หันไปเจ๊อะโรงภาพยนต์ The Loop เข้า
เดินๆดูโปรแกรมหนัง...อ๊ะ... Bangkok Dangerous
หนังใหม่ที่มีดารานำอย่าง Nicolas cage
เล่นคู่กับพระเอกไทย ชาคริต แย้มนาม
ต้องดูซะหน่อยล่ะ...
หนังใหม่ๆอย่างนี้ถ้าจะกลับไปรอดูที่บ้าน
คงต้องรออีกอย่างน้อยก็ปีกว่า...

ระหว่างรอเวลาเข้าโรงหนังก็แวะหามื้อเที่ยง
กินกันแถวหน้าโรงหนังน่ะแหละ...
ร้านเบอร์เกอร์ร้านนี้ ขายเบอร์เกอร์แบบดั้งเดิม
จุดเด่นคือการต้อนรับลูกค้าที่ไม่เหมือนใคร...
พอมีคนเดินเข้าร้านปุ๊ป...พนักงานทุกคน...
ไม่ว่าใครจะยืนเกาตูดอยู่ตรงส่วนไหนของร้าน
จะต้องตะโกนทักทายลูกค้าโดยพร้อมเพรียง
เป็นเสียงเดียวกัน...พอตอนลูกค้าเดินออกจากร้าน
ก็พากันตะโกนอำลาซะอีก...อย่างนี้น่าจะเรียกว่าเป็น
ร้านเบอร์เกอร์มารยามงามซะจริงๆ
ส่วนรสชาดนั้นก็ถือว่าใช้ได้
อย่างที่บอกว่าเป็นเบอร์เกอร์แบบต้นตำรับ
จึงไม่เหมือนกับเบอร์เกอร์ตามร้านแฟรนไชน์ทั่วไป
อีกสิ่งที่ดูน่ารักในร้านนี้คือ เค้ามีจุ๊กซ์บ๊อกซ์เล็กๆ
ทุกโต๊ะให้ลูกค้ากดเลือกเพลงฟังเองได้...

หลังดูหนังเสร็จ...ก็ตระเวณช๊อปปิ้งกัน...(อีกแร๊ะ)
ดูเล่นเรื่อยเปื่อยซะมากกว่าตั้งใจจะซื้อ...
แต่ก็ยังอุตส่าห์ได้กระเป๋าถือติดมือมา 3 ใบ...
แวะซื้อของกินจากซุปเปอร์มาเก็ตกลับเข้าบ้าน
...วันนี้กินมื้อเย็นในบ้านอีกแล้วค่ะ
ดูโทรทัศน์ว่ายน้ำเล่น...ก่อนเข้านอน...
หมดไปอีกหนึ่งวัน...

2-3 วันถัดมา...พักผ่อนกันในบ้าน
ซะเป็นส่วนใหญ่ เพราะพายุเริ่มขยายตัวหนักขึ้น
ทำให้ไม่อย่างเสี่ยงไปปลิวว่อนทั้งคน ทั้งรถอยู่ข้างนอก
กิน นอน ว่ายน้ำ ดูโทรทัศน์ ได้พักเต็มที่
จนรู้สึกสนิทใจเหมือนเป็นบ้านตัวเองเลยเชียว
พอวันรุ่งขึ้น ฟ้าเริ่มใส เราเลยเริ่มต้นตระเวณกันอีก
เริ่มมื้อเช้ากันที่ Denny's
ไปเดินเล่นตาม Mall และ Flea Market หลายที่
ตอนบ่ายหลบร้อนเข้าบ้าน ว่ายน้ำ กินสแน็ค....
มื้อค่ำวันนั้นตกลงใจพากันไปกินอาหาร Mexican
กันที่ Galibaldi ไม่ผิดหวังจริงๆค่ะ
อาหารถูกปาก บรรยากาศถูกใจ
จนทำให้ต้องกลับไปอีกครั้ง....

อาหารเม็กซิกันร้านนี้ปรุงแบบต้นตำรับ
และพนักงานส่วนมากก็เป็นคนพื้นเมืองเม้กซิกันแท้ๆ
แม้แต่นักดนตรีที่คอยเดินร้องเพลงขับกล่อม
ลูกค้าไปทั่วๆร้าน...จึงไม่สงสัยเลยว่าทำไมร้านนี้
จึงแน่นขนัดไปด้วยลูกค้าเกือบทุกวัน...

อีกวันเราพากันสลัดตัวขี้เกียจออกจากตัวกันไม่ไหว
เลยนอนดูทีวี พึ่งพุงกันอยู่ในบ้าน จนตกเย็น...
หิวล่ะซิ... ตู้เย็นก๊อโล่งเชียว...
ออกไปหาไรกินกันนอกบ้านดีกว่า...
ขับรถตระเวณไปจนถึง St. Cloud
เอาร้านนี้แหละฟะ... The Cat Fish
"ร้านปลาดุก"
ที่มีขายมากกว่าแค่ปลาดุก...ไก่ กุ้ง หอย กวาง...
แม้แต่เนื้อจระเข้ก็มีให้กินนะคะ...
รวมสารพัดเนื้อสัตว์แปลกๆจากทุกมุมโลก
จนดูคล้ายร้านอาหารป่าไปเลยเชียว...

2-3 วันที่ผ่านมาก็ตะเวณเที่ยวกัน
สะเปะสะปะ เรื่อยเปื่อย...บางวันก็เฉื่อยแฉะ
นอนแช่น้ำเล่น แก้ร้อนอยู่แต่ในบ้าน...

วันหนึ่งคุณผู้ชายเกิดอยากได้รองเท้าบู๊ธขึ้นมา
เลยเปิดหนังสือแนะนำสถานที่ท่องเที่ยวและร้านค้า
จนเจอร้าน Rick's Ranchwear
เอ้า...ไปดูกัน...เรียบร้อยค่ะ
กระเป๋าเบาไปเลย
ไปกันสองคน แต่ได้บู๊ธมาสามคู่...

แล้วเราก็วนเวียนกลับไปกินสเต็กกับล๊อปสเตอร์ที่
Kissimmee Steak House กันอีกรอบ...
คราวนี้ร้านแน่นเชียว...อิ่มอร่อยเหมือนเคย...

อีกวันหนึ่งก็ชวนกันออกไปดูหนังเรื่อง
Righteous Kill
เราชอบดารานำแสดงทั้งสองคนเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
แต่บทในเรื่องนี้เชือดเชือนกันน้อยไปนิด...
แต่ก็ไม่ถึงกับเสียดายตังค์หรอกค่ะ...หุหุ

คืนก่อนที่จะแพ็คกระเป่ากลับบ้านกัน
แวะกลับไปเยือนร้าน Galibaldi กันอีกครั้ง
อร่อยประทับใจ จนทำให้อยากกลับไปอีก...

เช้าวันกลับบ้าน แวะกินมื้อเช้าที่ Denny's อีกรอบ
อาหารเช้ามื้อนี้อร่อยจนน้ำตาแทบร่วง...
เพราะไม่อยากกลับบ้านเลยอ่ะ...
แต่ทุกปาร์ตี้ต้องมีวันสิ้นสุด...

...ช่วงเวลา 2 อาทิตย์ที่ผ่านมา...
เราได้ใช้เวลาพักผ่อนกันอย่างคุ้มค่า
และสนุกเต็มที่กับทุกนาทีที่ผ่านไป...
ถึงตอนนี้ก็ยังหวังอยู่ว่า...
ซักวันเราอาจจะได้กลับมาเยือน America กันอีก...

แต่เที่ยวหน้าขอไปเยือนรัฐอื่นมั่งเหอะ...
นะคะๆ คุณผู้ชายขา...

Create Date : 08 ตุลาคม 2551
Last Update : 26 กรกฎาคม 2554 19:06:18 น.
Counter : 1770 Pageviews.

2 comments

	ขอพรพระสิวลีมหาลาภ ถวายผ้าอาบน้ำฝนและเทียนพรรษา กับคณะเส้นทางบุญครั้งที่ 34 นายแว่นขยันเที่ยว (23 ส.ค. 2567 00:29:07 น.)		[แปลเพลง] LISA - New Woman ft. ROSALÍA (English Translation) My Style Is 1D(5) (22 ส.ค. 2567 16:23:18 น.)
	ถวายผ้าอาบน้ำฝนและเทียนพรรษา กับคณะเส้นทางบุญครั้งที่ 34 ณ วัดเขาสรรพยา ชัยนาท นายแว่นขยันเที่ยว (16 ส.ค. 2567 01:12:13 น.)		"ใต้ ภาพ เขียน : Visual StoryTelling Workshop" #2 @พัทลุง กับวิถีชีวิตอันแสนเรียบง่ายที่ชวนให้สัมผัส sawkitty (16 ส.ค. 2567 15:29:41 น.)