- รีิวิว Hotel Del Luna : คำสาปจันทรากาลเวลาแห่งรัก -  (สปอยล์) ไม่ได้รีวิวซีรีส์เกาหลีมานานแล้วค่ะ อันที่จริงเรียกว่านอกจากหนังสือแล้วก็ไม่ได้รีวิวอย่างอื่นลงบลอกอีกเลย ทั้งๆที่จริงๆก็ยังคงดูหนัง ดูซีรีส์ตามปกติอยู่นะคะ วันนี้มากับเรื่อง Hotel Del Luna ค่ะ เราดูช้ากว่าคนอื่นไปมากทีเดียว หลังๆมานี้เราดูซีรีส์น้อยลงมาก น้อยเรื่องยิ่งกว่าที่จะดูจบ แต่เรื่องนี้เราดูจบพร้อมความประทับใจค่ะ Hotel Del Luna เป็นเรื่องของโรงแรมจันทรา ที่เป็นที่ที่ให้คนตายได้เข้าไปอยู่ก่อนจะเข้าไปสู่โลกหน้า มีเรื่องอะไรที่ขัดค้องใจ ยังค้างคาก็สามารถจัดการได้ที่นี่ จ้างวานโรงแรมให้ช่วยทำให้ได้ เรื่องย่อๆก็เป็นประมาณนี้ล่ะค่ะ เราดูเลยโดยที่ยังไม่ได้อ่านสปอยล์อะไรเพราะฉะนั้นก็เลยเดาอะไรไม่ค่อยจะถูกค่ะ แถมยังไม่รู้ด้วยว่ามันจะจบแบบนี้ ในเรื่องของตัวซีรีส์เอง เราว่าภาพสวยมาก ซีจีสวยมาก เป็นซีจีแบบ surreal ที่เราไม่รู้สึกว่าลอยเลย ให้มู้ด magical ได้ตลอดทางอย่างไม่มีตก ทุกอย่างสวย ฉากที่ถ่ายย้อนแสงทุกฉากสวยมาก โดยเฉพาะฉากที่ไอยูยืนอยู่บนบันไดแล้วแสงย้อนลงมา แบบฉากนั้นคือเรียกได้ว่าเป็น โมเม้นต์ตกหลุมรักเลยก็ว่าได้ ส่วนบทเรื่องนี้เขียนบทโดยคนเขียนบทชื่อดัง ที่เราเองก็ดูงานของเค้ามาหลายเรื่องเหมือนกัน จริงๆแล้วเรื่องนี้เป็นแนวเรามาก Fantasy มีความ reincanate เป็นแนวชาตินี้ชาติหน้า ถ้าใครเคยอ่านหนังสือที่เรารีวิว ก็จะเห็นได้ว่าเราชอบแนวนี้อยู่แล้ว เพราะงั้นเรื่องพลอตเรื่องบทเราก็ค่อนข้างชอบมาก พลอตเรื่องก็เป็นพลอตแนวโรงแรม แนวแก้ไขปัญหาเป็นเคสๆ จริงๆแล้วพลอตแบบนี้ทำกี่ตอนก็ได้ ขายหลายซีซั่นก็ยังได้ แต่ว่าในช่วงก่อนจะเข้าช่วงพีคตอนจบ มีตอนที่เรารู้สึกว่ามันอืดๆอยู่บ้างเหมือนกัน แล้วก็รู้สึกว่า การปูเรื่องของโกชางมยอง หรือองครักษ์หิ่งห้อยมาอย่างยิ่งใหญ่ เจ็บปวดมาก เป็นความรักพันปีที่แสนเศร้า แต่พอถึงเวลาจริงๆ เรากลับรู้สึกว่ามันจบลงอย่างง่ายดายเกินไป คือถ้าเป็นเราเองเราก็คงเลือกที่จะให้พลอตฟูมฟายกว่านี้ละมั้ง พูดถึงตัวละครทีละตัวกันบ้าง คนแรกแน่นอนว่าต้องพูดถึงนายหญิง จางมันวอล เรื่องนี้ไอยูสวยมาก สวยมากๆจริงๆ เป็นเรื่องที่เรารู้สึกว่าไอยูสวยที่สุดเท่าที่เคยเล่นมาเลย แล้วก็ดูเป็นสาว เป็นผู้ใหญ่มาก จนเรารู้สึกว่านักร้องน้องสาวแห่งชาติในวันนั้น กลายเป็นนักแสดงสาวไอยูแล้วสินะ เมื่อก่อนยังดูไอยูเป็นแบบเด็กสาว เป็นน้องเล็กของวงการ วันนี้กลับเป็นนางเอกที่สวยมากๆแล้ว เราชอบคอสตูมของจางมันวอลมาก มันไม่ใช่แค่คอสตูมสวยอย่างเดียว (แน่นอนว่าสวยมากๆจริงๆ) แต่มันแสดงถึงมู้ดของเรื่อง ถึงอารมณ์ของจางมันวอลในเวลานั้นด้วย เช่น ฉากที่ร้อนรน เป็นห่วงพระเอก จะไม่ได้ทำผมออกมา และจะแต่งตัวไม่เยอะ เหมือนกับเป็นชุดอยู่บ้าน (สำหรับมันวอล) แล้วก็จะไม่ได้ทำเล็บ แต่ฉากไหนที่เป็นฉากไปแก้แค้นหรือเป็นฉากกินข้าว ชุดก็จะเปลี่ยนไปตามนั้น หรือช่วงที่ส่งโกชางมยองไปแล้ว คอสตูมของมันวอลเปลี่ยนไปมาก การแต่งหน้าก็ด้วย ฉากที่ชอบมากๆคือทุกฉากโคลสอัพเลย รู้สึกว่านี่สวยมาก ตุ๊กตากระเบื้องเคลือบสุดๆ ฉากสุดท้ายที่เดินข้ามสะพานคือที่สุด ตอนเดินไปครึ่งแรก เป็นการเดินแบบเศร้าๆ เดินแบบเฉยๆ เหมือนตอนเดินส่งโกชางมยอง แต่พอผ่านไปครึ่งนึง หันมามองกล้อง ยิ้มแล้วหันกลับไป พาดดอกไม้บนไหล่ ท่าทางแบบนั้น กลับไปเป็นจางมันวอลคนเข้มแข็งที่แสนมั่นใจ แสนขี้วีนคนนั้นแล้ว ก็รู้สึกว่าชีวิตของจางมันวอลยาวนานมาก แต่ก็โชคดีที่ได้เจอสิ่งที่มีค่าหลายๆอย่าง ทั้งความรักที่เคยเกิดขึ้นในอดีตหรือในปัจจุบัน หรือมิตรภาพยาวนานของคนในโรงแรมเอง ก็มีค่ามากๆทั้งนั้น นิสัยขี้วีน ขี้โวยวาย ไม่ค่อยยอมลงให้ใครของมันวอลนี่แหละที่เป็นเสน่ห์มากๆ โดยเฉพาะเวลาที่ตัวละครแสดงให้เห็นว่าจริงๆก็อ่อนแอมากๆ มันทำให้คนดูรู้สึกรักตัวละครนี้มาก  คนต่อมา พระเอกของเรื่อง กูชานซอง สารภาพก่อนว่า เราดูเรื่องนี้เพราะยอจินกู เป็นแฟนผลงานของยอจินกูมาตั้งแต่สมัยยังเป็นเด็กตัวเล็กๆเล่นอยู่ใน sad movie ทั้งๆที่เด็กแค่นั้นแต่แสดงเก่งมากๆ นักแสดงเด็กผู้ครอบครองบทพระเอกตอนเด็กมาอย่างยาวนาน รู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วมาก แปปเดียวก็ขึ้นมาเป็นพระเอกซะแล้ว แล้วก็โตขนาดนี้แน่ะ เราชอบยอจินกูมาก ชอบเวลาเค้าร้องไห้ รู้สึกว่าเค้าเป็นคนที่ร้องไห้ได้เก่งมาก ร้องไห้ได้น่าสงสารสุดๆ จริงๆในเรื่องนี้เราไม่ได้เชียร์กูชานซองเท่าไหร่ ถึงจะน่ารักมากก็ตาม แต่ในฉากท้ายๆที่ร้องไห้ที่ป้ายรถเมล์ คือขโมยใจคนดูได้จริงๆ ฉากนั้นร้องไห้ดีมากเลย กับฉากที่มันวอลถามว่าจะให้ดื่มเหล้าหรือเปล่า แล้วกูชานซองตอบว่า อยากเป็นคนที่ 99 แล้วก็ไม่อยากให้มันวอลอยู่อย่างไร้ความหมายกับคนที่ 100 อีกแล้ว เป็นความรักที่ยิ่งใหญ่มากๆ เพราะรักมาก เลยไม่อยากให้อยู่ต่ออีกแล้ว เพราะรักมากก็เลยปล่อยไปดีกว่า นับเป็นตัวละครที่ดีมากๆคนนึง (ดีจนไม่น่ามีอยู่จริงเลยล่ะค่ะ) ก็ขอให้ยอจินกูได้เล่นบทดีๆต่อไป ขอให้ได้รางวัลเยอะๆๆเลย ชอบนักแสดงคนนี้มากจริงๆ  คนที่สามที่จะพูดถึงคือ โกชางมยอง คนนี้คือคนที่ไม่คาดคิด องครักษ์หิ่งห้อยผู้อาภัพ เป็น character line ที่สุดจะ tragic แบบว่าเป็นโศกนาฏกรรมมากๆ เป็นบุพเพที่ไร้วาสนา คือมีโอกาสได้รักกันแล้ว แต่กลับต้องจบแบบนั้น คนนี้เป็นคนที่เราเชียร์ค่ะ ทั้งๆที่ดูเรื่องนี้เพราะยอจินกู แต่พอดูไปจริงๆกลับเชียร์อีโดฮยอนที่เป็นเจ้าของบทโกชางมยอง อาจจะเป็นเพราะว่าเค้ายิ้มสวยมากๆก็ได้ ตอนแรกเราคิดว่ากูชางซองกับโกชางมยองอาจจะเป็นคนเดียวกัน ก็เลยไม่ค่อยได้เผื่อใจเท่าไหร่ เชียร์โกชางมยองไปเต็มที่ พอเฉลยปุ้บปรากฏว่าไม่ใช่ ก็เลยแบบเอ้ะ สรุปเชียร์พระรองมาทั้งเรื่อง แล้วพอเฉลยพระรองเข้าจริงๆ นางเอกกลับอยู่ในมู้ดที่ปล่อยวางได้แล้ว มีความรักอีกครั้งแล้ว ก็เลยรู้สึกว่าการที่พระรองอยู่มาเป็นพันปี อยู่เคียงค้างมันวอลมาตลอด เพื่อจบลงแบบนี้เหรอ แต่บางทีมันก็คงเป็นบทจบที่ดีแล้วก็ได้ อย่างที่เจ้าตัวบอก จะแก้ตัวอะไรอีกล่ะ เราชอบฉากที่โกชางมยองยื่นมือให้มันวอลตอนอยู่บนสะพาน คือยังไงก็หวังว่าสองคนนี้จะได้รักกันจริงๆในสักชาติหนึ่ง แต่ว่าคงไม่มีทางแล้ว เพราะนางเอกก็ตั้งมั่นว่าจะอยู่กับพระเอกนี่นา ก็เป็นบทที่อาภัพจริงๆค่ะ เสียดายรอยยิ้มสวยๆ ฉากทุกฉากที่มีโกชางมยองเราชอบทั้งหมดเลย อยากให้นักแสดงคนนี้เล่นพีเรียดอีกเยอะๆ เพราะว่าดูดีมากจริงๆนะ  ส่วนคนในโรงแรม เราก็ค่อนข้างชอบ เรื่องนี้พีโอน่ารักมาก เวลายิ้มคือสดใสซาบซ่า เรื่องของคู่พีโอทำให้เราร้องไห้หนักกว่าคู่หลักอีกมั้ง แบบมันน่ารักอะ แล้วมันก็เศร้ามากด้วย พูดถึงตอนจบกันบ้าง ตอนจบที่หลายๆคนถกเถียงกัน เราว่ามันคืออย่างที่มันวอลกับกูชานซองบอก นี่น่าจะเป็นภาพที่อยากให้เป็นที่ไหนสักแห่ง เวลาไหนสักเวลาหนึ่งในอนาคต มันอาจจะเป็นแค่ภาพฝันที่อยากให้เป็น หรือเป็นภาพจริงๆของเวลาในอนาคตก็คงได้ละมั้ง ประมาณว่าสองคนนี้ก็คงจะเจอกันอีกในอนาคต เหมือนที่องค์หญิงกับยอนอูมาเจอกัน ตอนฉากที่ยอนอูดึงของจากมือองค์หญิงแล้วยิ้มให้ ฉากนั้นเราชอบมาก เพราะเป็นฉากปักธงเลยว่าสองตัวละครนี้ต้อง develop ไปในทาง intimate แน่เลย นักแสดง Cameo เรื่องนี้เยอะมาก ทั้งซอลลี่ที่น่ารักสดใสมากๆ ทั้งอีจุนกิที่โผล่มาแว่บหนึ่ง นัมดารึมในบทเทพบ่อน้ำที่น่ารักมากๆ คิมซูฮยอนที่โผล่มาเซอร์ไพรซ์เป็นเจ้าของโรงแรมคนต่อไป สรุปแล้วเราชอบค่ะ องครักษ์หิ่งห้อยถ้ามันวอลไม่เอาละก็ เราขอเอง 5555555555 |
บทความทั้งหมด
|
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 13 คน [