ไม่มีอะไรเป็นไปอย่างที่คิด วันนี้อยู่ๆก็รู้สึกเหนื่อยขึ้นมา เป็นอะไรก็ไม่รู้สิ ไม่อยากจะทำอะไรเลย ไม่ได้เป็นอย่างนี้มาตั้งนานแล้วนะ อะไรๆมันก็ไม่เป็นไปอย่างที่คิด ทำอะไรก็ไม่ได้อย่างใจสักอย่าง มองดูโลกมันตะแคงขวางๆยังไงไม่รู้ หรือจะเป็นเพราะตัวเราตะแคงขวางกับโลกเองเนี่ย มันเกิดอะไรขึ้น กำลังใจของผมมันขาดหายไป เรี่ยวแรงก็พาลหมดไปด้วย ทำยังไงดี ทั้งเรื่องงานก็ยังลูกผีลูกคนต่อไป มันไม่ง่ายเลยนะชีวิต กระทบไปถึงเรื่องเรียน เบื่อไปหมด แต่ตอนนี้ยังต้องตั้งสติดำรงตัวอยู่ในสังคมปกติหรือไม่ปกติก็ไม่รู้ กันต่อไปล่ะนะ อยากให้ความรู้สึกนี้ถูกสลัดทิ้งออกไปไวๆ อยากให้ประกายไฟถูกจุดขึ้นมาใหม่ ไม่อยากเป็นแบบนี้เลย ล้มแล้วอยากลุกขึ้นให้เร็วที่สุด แต่การลุกในแต่ละครั้งมันต้องใช้กำลังและความพยายาม สงสัยตอนนี้คงเริ่มล้าเพราะพยายามมาหลายครั้ง แต่ไม่อยากยอมแพ้เพราะยังอยู่แค่ตีนเขาอีกไกลกว่าจะถึงยอด หวังว่าจะรวบรวมกำลังหลังจากหายเหนื่อยเพื่อลุกขึ้นยืนใหม่และเดินต่อไปอย่างไม่มีวันสิ้นสุดได้อีกครั้ง สุขสันต์ วันสงบสุข แห่งโลภ
กิเลสโฉบ ความฝัน อันแสนหวาน ความทุกข์ยาก ปนเปื้อน มายาวนาน อาจเหลือ ความเป็นจริง ดิ้นต่อไป... เราเขียนเมื่อตอนที่ เจอวันที่เลวร้ายทึ่สุดในชีวิต หากำลังใจ จากใจตัวให้ได้นะ โดย: รักการ์ตูนทิงทัย วันที่: 1 กันยายน 2549 เวลา:21:38:11 น.
|
จะเสกให้ความเศร้า ความเซ็งที่มีในใจหายไปเลย