รู้ รู้ เธอนั้นมีคู่ใจ ไยถึงไม่ลืมเธอ
เพราะด้วยเหตุใด ใจฉันยังพร่ำเพ้อ
เฝ้าละเมอ ไม่ลืม แม้วัน คืนเดือนผ่าน
ใจฉันยังรำพึงถึงเธอ สิ่งที่เคย สัมผัส
ยังจำ ยึดมั่น ตราตรึง ยังฝังอยู่กลางใจ
รู้ รู้ เธอนั้นมีเจ้าของ มองฉันได้แต่มอง
ถึงจะอย่างไร มันก็เป็นสุขใจ
สุข ชั่วคราว ก็ยัง ก็ยังยังดีเสียกว่า
ใจฉันต้องมลายเพราะตรม
หยุดระทม ขมขื่น เก็บเอาความหวานชื่น
จุนเจือ ความรักแก่ดวงใจ
รักนั้นยังอยู่เต็มหัว ใจ ไยนะทำไมถึงคงอยู่
จิต ใฝ่ฝัน ถึงเธอ ไม่ลืมเสียที
เต็มเปี่ยมด้วยความรักเธอ
รู้ รู้ ใจฉันมันก็รู้ ยังฝืนสู้ความจริง
แม้จะห้ามใจ ใจฉันทำไม่รู้
เบื่อฝืนใจต้องยอม ให้ใจคิดถึงเธอ
ตัวฉันต้องยินยอม แพ้พ่าย
ปล่อยให้ใจฝันใฝ่ รักเธอไม่หน่าย
เต็มใจ ใจฉันพ่ายใจเธอ
รู้ รู้ เราต้องห้ามใจ หยุดใจรักเธอ
สุดเจ็บใจ เราต้องแพ้พ่าย ปล่อยใจรักเธอ
รู้ รู้ ใจฉันมันก็รู้ ยังฝืนสู้ความจริง
แม้จะห้ามใจ ใจฉันทำไม่รู้
เบื่อฝืนใจต้องยอม ให้ใจคิดถึงเธอ
ตัวฉันต้องยินยอมแพ้พ่าย
ปล่อยให้ใจฝันใฝ่ รักเธอไม่หน่าย
เต็มใจ ใจฉันพ่ายใจเธอ
อยู่ๆ เพลงนี้ก็เข้าปากมาโดยไม่รู้ตัว จนต้องหามาฟัง จับใจยิ่งนัก 
ผู้ติดตามบล็อก : 42 คน [