ความเจ็บปวดที่ต้องขูดมดลูก ดีสนีย์...ลูกรัก หลังจากเขียนถึงหนูไปเมื่อวันก่อน แม่ยิ่งคิดถึงหนูมากขึ้น จากที่คิดว่าทำใจได้แล้วพอมานึกถึงมันยิ่งตอกย้ำให้แม่รู้ว่า แม่รักหนูมากเหลือเกิน รักทั้ง ๆ ที่เราไม่เคยได้สัมผัสกัน ไม่เคยได้พูดจา และไม่ได้ลาหนูเลย จนกระทั่งหนูจากไป หลังจากที่แม่นัดวันกับคุณหมอเพื่อขูดมดลูกเรียบร้อยแล้ว แม่ก็แอดมิดเข้า รพ.ก่อน 1 วันเพื่อเตรียมตัว ใน 1 วันนั้นแม่ได้เห็นอะไรมากมายเป็นประสบการณ์ที่แม่ไม่เข้าใจเลย ไม่เข้าใจโชคชะตา เตียงข้าง ๆ แม่เป็นเด็กวัยรุ่นอายุไม่น่าจะเกิน 16 ปี เขามาขูดมดลูกเหมือนกัน สาเหตุเพราะเขาทำแท้งแล้วตกเลือด เด็กวัยรุ่นคนนั้นและแม่ของเขา ไม่มีท่าทีเศร้าสลดเลยที่ได้ทำลายชีวิตน้อย ๆ ไป 1 ชีวิต เดินคุยกับเตียงนู้นกับเตียงนี้ ว่าหนูไปทำแท้งมาเลยตกเลือด ไม่มีท่าทางว่าสำนึกผิดในสิ่งที่กระทำลงไป แม่เห็นแล้วรับไม่ได้อย่างที่สุด ทำไมคนที่อยากมีลูกมากเขาถึงไม่มาเกิดกับเรา กลับไปเกิดในท้องของคนที่ไม่พร้อม และสุดท้ายเขาก็กำจัดออกไปโดยไม่รู้สึกอะไรเลย เมื่อถึงเวลาเข้าห้องผ่าตัด เตียงแม่ถูกเข็นไปรอหน้าห้อง มีคนมาขูดมดลูกเยอะมาก วันที่แม่ขูดมดลูกนั้น น่าจะไม่ต่ำกว่า 20 คน เพิ่งรู้ว่าอัตราการแท้งมีมากเหลือเกิน ถึงคิวแม่ต้องขูดมดลูกแล้ว แม่น้ำตาไหล พร่ำขอโทษหนูอยู่ในใจตลอดเวลา ขอโทษที่ไม่ได้ดูแลหนู และแม่ภาวนาขอให้หนูกลับมาเกิดในท้องแม่อีกครั้ง แม่สัญญาว่าจะดูแลหนุให้ดีที่สุดเท่าที่แม่คนนึงจะทำได้ พยาบาลเข็นแม่เข้าไปในห้อง แม่ขึ้นเตียง ในห้องเย็นมากมากจนแม่ตัวสั่น พยาบาลหาผ้ามาห่มให้ จากนั้นวิสัญญีแพทย์เข้ามาแนะนำตัวกับแม่ บอกว่าเมื่อคุณหมอมาแล้ว จะให้ดมยาสลบ ตื่นมาก็จะเรียบร้อยทุกอย่าง แม่นอนรออยู่เกือบครึ่งชม. ได้ยินเสียงคุณหมอเข้ามา ไม่ถึง 1 นาทีแม่ก็หลับไม่ได้สติ มารู้สึกตัวอีกทีคือนอนรออยู่ห้องพักฟื้นแล้ว แต่แม่เจ็บมาก ปวดท้องที่สุด พอแม่ตื่นมาก็กลับไปห้องพัก เตียงข้าง ๆ ที่เข้าไปขูดมดลูกพร้อมกัน เขาไม่มีใครปวดท้องเลย แต่แม่ทั้งเจ็บ ทั้งปวด จนบรรยายไม่ถูก ไม่สามารถกระดุกกระดิกตัวได้เลย แต่แม่อยากจะบอกหนูว่า ภายในใจของแม่มันเจ็บยิ่งกว่าร่างกายภายนอกมากนัก เพราะความเจ็บนั้นแสดงว่า หนูได้จากแม่ไปแล้วจริง ๆ ไม่หลงเหลือส่วนใดของหนูอยู่ในท้องแม่อีกแล้ว แม่ถามพยาบาลว่าทำไมถึงเจ็บมาก พยาบาลบอกว่าเพราะแม่ฟื้นเร็วไปหน่อย อีกประมาณ 10-20 นาทีอาการเจ็บจะหายไป ซึ่งก็จริงตามพยาบาลบอก แม่นอนนิ่ง ๆ อยุ่ประมาร 15 นาที อาการเจ็บหายไปแบบปลิดทิ้ง แต่ยังมีเลือดไหล แม่นอน รพ.ต่ออีก 1 คืน รุ่งเช้าก็กลับบ้านเลย คุณหมอบอกแม่ว่า ถ้าอยากจะมีลูกอีกครั้งต้องรอให้ผ่าน 6 เดือนไปก่อน มดลูกถึงจะพร้อม และหลังจากขูดมดลูก ห้ามแม่ยกของหนัก เดินไกล ๆ หรือทำอะไรที่จะได้รับความกระทบกระเทือน อย่างน้อย 1 เดือน แม่พักฟื้นอยู่ประมาณ 1 อาทิตย์ เลือดก็หยุดไหลแล้ว อาการเริ่มดีขึ้น แม่จึงตระเวนทำบุญให้หนู แม่ทำบุญ 9 วัดในเดียว และแม่ก็ทำบุญอยู่เรื่อย ๆ กรวดน้ำไปให้หนูอยู่เรื่อย ๆ เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่จะทำให้หนูได้ ขอให้หนูได้รับผลบุญที่แม่ทำไปให้นะลูก ชื่อน้องดีสนีย์ เป็นชื่อที่ป๊าตั้งให้หนู เพราะเมื่อนับวันที่หนูเริ่มเข้ามาอยู่ในท้องแม่แล้ว น่าจะเป็นช่วงที่ป๊าพาแม่ไปเที่ยวดีสนีย์แลนด์ที่ฮ่องกง ไม่ว่าหนูจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ป๊าบอกว่่าชื่อนี้เหมาะที่สุดแล้ว แม่ทำบุญและกรวดน้ำให้หนูอยู่เรื่อย ๆ ขอให้หนูได้รับผลบุญที่แม่ทำไปให้ และแม่หวังว่าเมื่อวันที่หนูพร้อม หนูจะกลับมาเป็นลูกของแม่อีกครั้ง
รักลูกนะดีสนีย์ 19 เม.ย. 55
|
บทความทั้งหมด |
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
สู้ๆนะคะ :)