เรโอะ goes home 15 December 2010 ได้เวลาอ้วนน้อยกลับบ้านที่ญี่ปุ่นแล้ว หม่ามี้ใจหายมากๆที่จะต้องจากบ้าน จากคุณตาคุณยาย จากพี่กล้วยหอม(หมาน้อย)ไป จากนี้ไปหม่ามี้ต้องเลี้ยงหนูคนเดียว ไม่มีคุณตาคุณยายหรือน้าเบียร์มาช่วยอุ้มแล้ว ไม่มีคนหาข้าวหาน้ำ ไม่มีคอยดูแลหนูเวลาหม่ามี้อาบน้ำหรือเข้าห้องน้ำแล้ว หม่ามี้แอบร้องไห้ในห้องน้ำคนเดียวตั้งหลายครั้งที่คิดว่าจะต้องกลับญี่ปุ่น ถ้าเป็นไปได้หม่ามี้อยากอยู่เมืองไทยอยู่ใกล้ๆคุณตาคุณยาย อยากให้คุณตาคุณยายได้เลี้ยงหนูด้วย ได้เห็นหนูโตไปด้วยกัน คุณตา คุณยายคงจะคิดถึงหนูสุดๆ พี่กล้วยหอมก็คงเหงาที่ไม่ได้เลียเท้าหนูแล้ว หม่ามี้จะพาหนูกลับไทยทุกปี อย่างน้อยก็ปีละครั้ง แล้วก็จะให้คุณตาคุณยายมาเยี่ยมหนูบ่อยๆนะครับ หนูขึ้นเครื่องบินครั้งแรกตอนอายุ58วัน ครั้งนี้เราขึ้นสายการบินไชน่าแอร์ไลน์ ไปต่อเครื่องที่ไทเป หนูน่ารักมากกกกก นอนยาวเลย มีตื่นมากินนมนิดหน่อย แทบไม่ได้ยินเสียงหนูร้องเลย จนคนบนเครื่องที่มาเห็นหนูทีหลังงงว่ามีเด็กมาด้วย พี่ๆแอร์ฯก็มาคอยถามไถ่ว่าให้ช่วยอะไรไหม เอาหมอนเอาผ้าห่มมาให้ จากที่กังวลมากๆว่าหนูจะเป็นยังไง หนูจะปวดหูจนร้องไหมนะ แต่ก็ผ่านมาด้วยดี แต่พอกลับถึงบ้าน หนูร้องไห้ไม่หยุด ทำยังไงก็ไม่หาย หนูร้องตั้งแต่ห้าทุ่มยันตีสี่ หม่ามี้กับปะป๊าแทบสลบ สงสัยว่าอาจเป็นผลจากการขึ้นเครื่อง หรือไม่หนูก็คิดถึงเมืองไทย(มั้ง) คิดถึงบ้านจัง เฮ้อ  ไว้ตัวเล็กของพี่คลอดแล้วจะมาถามน้องบีเกี่ยวกะการเตรียมตัวพาลูกน้อยขึ้นเครื่องนะจ๊ะ
 โดย: sakana's world
 วันที่: 20 ธันวาคม 2553 เวลา:17:54:48 น.น่ารักมากๆ ดีใจด้วยนะจ๊ะ น้องกล้วยหอม เป็นคุณแม่แล้วนะ พลอยตื่นเต้นไปด้วยจริงๆ ขอให้มีความสุขมากๆจ๊ะ
โดย: โดรามี (น. กล้วยไม้
) วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:15:04:44 น. |
บทความทั้งหมด
|
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [
น้องย้ายมาอยู่บ้านใหม่ ที่ใหม่ ให้บอกเขาด้วยค่ะ
ว่าถึงบ้านใหม่แล้วนะ อยู่ที่ญึ่ปุ่น ...อะไรประมาณนี้
คนโบราณว่าให้บอกขวัญจะได้ไม่หาย
เด็กย้ายที่ใหม่ กลางคืนจะร้องแบบนี้ล่ะค่ะ
สู้ๆ