ชีวิตเหนือ.......ขัน! ชีวิตเหนือ.......ขัน! พ่อหนุ่มจ๊ะ พ่อหนุ่ม ผมหันไปตามเสียงที่เรียก พ่อหนุ่มพอมีเงินให้ยายสัก 200 ไหมจ๊ะ ยายจะกลับบ้านนอกแต่ไม่มีเงินค่ารถ นับว่าเป็นรายที่ 3 ในรอบเดือนนี้ ที่ผมได้ทำความรู้จัก พบปะ และได้อุปการะญาติผู้ใหญ่ที่ ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน ผมยิ้มเจื่อนก่อนถามกลับไป แล้วบ้านของยายอยู่ที่จังหวัดไหนหรือครับ บ้านยายอยู่หนองคายนู่นแน่ะพ่อหนุ่ม... ยายมาหาลูกในกรุงเทพฯน่ะจ้ะ อ้าว...แล้วลูกยายล่ะครับ ไม่เจอกันหรือ โอ้ยยยย...! มันได้ผัวฝรั่งสบายไปแล้ว...มันไม่มาดูดำดูดียายหรอก ใช่...ยายนะ หวังจะเข้ามาขอพึ่งพิงมันเสียหน่อย เฮ้อ... ผมมองยายคนนั้นด้วยความเวทนาสงสาร ผมให้ยายร้อยนึงแล้วกันนะ ท่าทีของยายดูกระอักกระอ่วนยังไงพิกล แต่มือก็ยังยื่นมารับแบงก์สีแดงจากผม ผมรู้สึกไม่สู้ดีนัก เมื่อเห็นหญิงแก่กว่าแม่มาไหว้ผม เฮ้อ... ผมถอนหายใจ แล้วส่ายหน้าให้กับความใจอ่อนของตัวเอง ยายแกคงลืมไปแล้วล่ะมั้ง ว่าผมเจอยายเป็นครั้งที่ 3 ในรอบเดือนนี้แล้ว .................................. ...................... .......... ไม่แปลก...ในเมื่อผู้คนในเมือง...แห่งนี้ ที่นี่มีคนรวยที่สุด...อีกด้าน ย่อมมีคนที่ยากจนข้นแค้นที่สุดเช่นกัน เสียงเครื่องยนต์ผสานกับเสียงแตรดังก้องกังวาน ผมเดินไปตามริมฟุตบาท ผมเหลือบไปเห็นชายแขน ขาด้วนคนหนึ่ง ผมนึกสงสัย ผมเจอชายคนนี้เป็นเดือนๆ แล้ว แผลยังไม่หายอีกหรือ เขาจะรู้ไหมนะ...ว่าผมเคยนั่งรถเมล์สายเดียวกับเขา ................................... ....................... ........ เมื่อเดินไปซักพัก ผมก็พบคู่สามี-ภรรยา ตาบอดคู่หนึ่ง พวกเขาจะรู้ไหมนะ...ว่าผมเคยเห็นเค้า 2 คนทะเลาะกัน ....................................... ....................... ........ ผมเดินขึ้นสะพานลอย...ที่สร้างไว้ให้เพื่อให้นักถ้ำมอง ผมเห็นขอทานคนหนึ่ง ซึ่งผมก็เช่นกัน... โห...ไอเดียบรรเจิดมากเลยลุง...โดนใจผมมาก ให้ไอ้แดงมาขอทานด้วยเยี่ยมสุดๆ ไว้ถึงบ้านเดี๋ยวผมจะเพิ่มเปอร์เซ็นต์ให้อย่างงามเลยลุง ผมพูดเสร็จ...ก็ลุกจากไป ผมยิ้ม... สังคมนี้ใครฉลาด + โกงกว่า ย่อมเป็นผู้ชนะ ผมก็เช่นกัน...แล้วคุณละ? ................................. ..................... ........... |
บทความทั้งหมด
|