: Family :  ... ฉันเดินชนคนแปลกหน้า ฉันเอ่ย ทันที..ขอโทษค่ะ..ไม่ตั้งใจ เขากลับตอบ "ขออภัย ผมเองไม่ทันเห็นคุณ" เราต่างสุภาพ ถ้อยทีถ้อยอาศัยแสดงน้ำใจ แม้ไม่รู้จักกัน... แต่ที่บ้านเย็นวันนั้น ฉันทำอาหารอยู่ในครัว ลูกสาวตัวน้อยแอบมายืนข้างหลัง ไม่ทันระวัง...ฉันหันกลับมาชนเธอล้มลง "อย่ามายืนเกะกะ" ฉันดุใส่...ลูกสาวเดินจากไป หัวใจเธอปวดร้าว... คืนนั้นฉันได้ยินเสียงกระซิบจากเบื้องลึกของหัวใจ... กับคนแปลกหน้าเจ้าสุภาพได้...แต่กับลูกรักชิดใกล้ ทำไมทำได้ลงคอ ...ดูที่พื้นครัวสิ ดอกไม้หลากสีที่ลูกอุตส่าห์เก็บมา หวังให้เจ้าแปลกใจตกเกลื่อนอยู่เต็มไปหมด... น้ำตาลูกไหล.... เหตุใดฉันไม่แลเห็น" ฉันเพิ่งรู้ตัว เลยค่อยๆ ย่องเข้าไปนั่งคุกเข่าข้างเตียงลูก... "ตื่นเถิดคนดี...ดอกไม้นี่ลูกเก็บมาให้แม่หรือ" ลูกตอบ " ใช่ค่ะ หนูเห็นดอกไม้บาน สวยงามเหมือนคุณแม่... รู้ว่าคุณแม่ต้องชอบโดยเฉพาะดอกสีน้ำเงิน" ฉันตื้นตันใจนัก " ลูกรัก แม่ขอโทษจริงๆ ที่เอ็ดหนู" "แม่จ๋า ไม่เป็นไรหรอกค่ะ หนูรักแม่ " "แม่ก็รักลูก แม่ชอบดอกไม้ของหนูมาก โดยเฉพาะสีน้ำเงินจ้ะ" หากเราตายจากไป...ในวันพรุ่งนี้... อีกไม่กี่วันนายจ้างก็หาคนใหม่มาแทนเราได้... แต่ครอบครัวที่อยู่ข้างหลังอาจโศกเศร้าไปชั่วชีวิต... ลองคิดดูว่าคุ้มไหมหากเราจะทุ่มเทตัวเองให้กับงานมากกว่าครอบครัว... รู้หรือไม่...คำว่า 'FAMILY' ย่อมาจาก... FATHER AND MOTHER I LOVE YOU. ... เรื่องราวที่เตือน ให้ใส่ใจกับคนใกล้ตัว ...
|
บทความทั้งหมด |
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [