อยากบอกพี่ก๋าว่า... ทางออกไม่ได้อยู่ที่ทางเข้า
หนูอยากบอกพี่ก๋าว่า... ทางออกไม่ได้อยู่ที่ทางเข้า ส่วนอาเล็กอยากบอกพี่ก๋าว่า... ทางออกไม่ได้อยู่ที่ทางเจ้า
อาเล็กหมายถึงเรื่องในบล็อก ส่วนหนูหมายถึงสังคมส่วนรวม
อาเล็กหมายถึงภาพเล็กๆ ส่วนหนูหมายถึงภาพใหญ่ๆ
เมื่อวานนี้ หนูได้ไปดูหนังกับแม่มาค่ะ เรื่องรัก 2 ปี ยินดีคืนเงิน ที่เซ็นจูรี่ สุขุมวิท หนูจองที่นั่งริมสุดไว้ เพราะเมื่อวานหนูปวดฉี่บ่อยมาก กลัวว่าถ้าเข้าโรงหนังไปแล้ว เลือกตรงกลางๆ มันจะออกลำบาก หนูคิดแค่นั้น
แต่พอได้ตั๋วมา หนูก็คิดอะไรหลายอย่าง ช่วงนี้หนูว้าวุ่นกับเรื่องตัวเลขมากค่ะ ตัวเลขมีอิทธิพลกับชีวิตของหนู เหมือนๆ กับที่เสื้อแดงก็มีอิทธิพลกับชีวิตของหนู
พี่ก๋ารู้ไหมคะ (พี่ก๋าบอกตรูจะไปรู้เรอะ) เมื่อวานหนูปวดเยี่ยว (ปวดเยี่ยวก็ต้องบอกตรูด้วย)
หนูปวดเยี่ยวตอนช่วงกลางๆ เรื่องค่อนไปทางปลาย คิดว่าเดี๋ยวจะออกไปเยี่ยว แล้วกลับมา หนูก็เดินย้อนขึ้นไป จะไปออกทางเข้า แม่หนูก็ตามหลังมา แม่เป็นห่วง แต่ไม่ได้ปวด
หนูก็พยายามผลักประตูทางเข้าออก เพื่อที่จะออกไป แต่หนูผลักไม่ได้ค่ะ แม่หนูก็ผลักไม่ได้ เราสองคนพยายามหาวิธีที่จะออก แม่ก็ก้มลงดูกลอน พยายามงัดขึ้น แต่เหมือนทำไม่ได้ หรือมันงัดขึ้นอยู่แล้ว แต่เปิดไม่ออก หนูก็จำไม่ได้ รู้เพียงแค่เราสองคนผลักประตูเท่าไหร่ก็ไม่ออก เลยต้องกลับมานั่งที่เดิม
หนูบอกแม่ว่า หนูทนได้ เดี๋ยวหนังก็ใกล้จะจบแล้ว แต่ความจริงมันยังไม่ใกล้ น่าจะอีก 20 นาที ถึงจะจบ หนูก็ทนไป
จนกระทั่งหนังจบ เราก็ได้ออกเสียที หนูสังเกตว่า ทางออกเป็นทางลง และอยู่ซ้ายมือ ตัวอักษรสีแดง ขึ้นว่า ‘ทางออก’
ตอนนี้หนูรู้แล้วว่าหนูจะต้องลง หนูจะย้อนศรกลับขึ้นไปทางเดิม ไปเหลืองๆ อะไรอย่างนี้ไม่ได้
คนอื่นอาจจะย้อนได้นะ แต่หนูย้อนไม่ได้
ชีวิตหนูถูกกำหนดมาแล้ว และถูกกำหนดมานานแล้วด้วย
สุดท้ายที่อยากบอก คือ ประโยคที่พี่ก๋าเขียนนั้น ถูกต้องในส่วนแรก แต่ส่วนหลังที่บอกว่า ทางออกอยู่ที่ทางเข้า ไม่ใช่ค่ะ
หนูไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นเหมือนหนูไหม แต่หนูรู้อย่างนี้ หนูเลยมาบอก เพื่อที่ว่าจะไม่เข้าใจกันผิดๆ
จำไว้นะคะ ทางออกไม่ได้อยู่ที่ทางเข้าค่ะ ทางออกอยู่ที่ทางออก และอยู่ซ้ายมือด้วย
คนที่ชอบซ้าย คนที่ชอบแดง เขาเป็นคนกำหนดค่ะ
อีกอย่างคือ ทางออกคือทางใครทางมัน
#ทางออกคือทางใครทางมัน
Cr. Youtube ::
ทางใครทางมัน Ost.ตะวันตัดบูรพา - แมว จิรศักดิ์ ปานพุ่ม
ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [