คิดว่าคนเรามีคุณค่ายังไง
ได้อ่านความคิดเห็นของพี่คนนึง ที่รู้จักกันตอนไปเป็นอาสาสมัครสึนามิด้วยกันน่ะค่ะ อ่านแล้วประทับใจ เลยเอามาให้อ่านกันบ้างค่ะ
คิดว่าคนเรามีคุณค่ายังไง
ต้องถามว่าคนคนนั้นทำอะไรให้คนอื่นมากแค่ไหน
ถ้าบอกว่าทำเพื่อตัวเองมาก ไม่กล้าบอกว่าตัวเองมีค่ามากเท่าไร
แต่การช่วยคนอื่นไม่ได้แปลว่าเราต้องเสียอะไร บางทีเราก็ช่วยตัวเอง
ในระดับหนึ่งเพื่อให้ช่วยคนอื่นให้ได้มากขึ้น
สมัยพี่มิเป็นน้องใหม่จุฬา ในงานก้าวใหม่จุฬา รุ่นพี่คนนึง เล่าเรื่องปลาดาว มีปลาดาวเกยตื้นบนหาดทราย ชายคนนึงก็เดินเก็บปลาดาว
ที่มาเกยตื้นเหล่านั้นเหวี่ยงกลับลงทะเลไป ทีละตัว ทีละตัว แล้วก็มี
คนหาว่าคนเนี้ยบ้า แล้วรุ่นพี่ก็วนถามรุ่นน้องทีละคนว่าพวกเราคิดไง
กะคนนี้ พอดีนั่งใกล้รุ่นพี่สุดก็เลยพูดเป็นคนสุดท้าย ปลาดาวเหรอ ก็
เลยถามว่า พี่ๆ ทำไมชายคนนี้ไม่เดินออกไปซะหน่อยนึง ไปชวน
เพื่อนมาช่วยเก็บปลาดาวล่ะ หรือไปหาคนไปหาแหหน่อยได้มะ แล้ว
ก็ไปกัน พี่เค้าก็มอง ตอนนั้นอยู่ปีหนึ่ง พูดไปก็ไม่ได้คิดไรมาก แต่ตอนหลังพอมีคนพูดถึงก็เลยนึกออก ว่าเราเคยคิดถึงเรื่องนี้อยู่แล้วว่า ทำ
คนเดียวมันก็ดีนะ ไม่ใช่ไม่ดี แต่มันไม่ทัน ....
สมมุติว่าเก็บคนเดียวเนี่ย ปลาดาวตัวแรกๆ ก็รอดได้อยู่ แต่ปลาดาวตัวหลังๆ จะแห้งตายหมด หวังดีจริ่งแต่ช่วยได้ไม่ทันเวลาหรอก ถ้าเราช่วยกันทำพร้อมๆกันไปก็จะได้ผลดีกว่า
เพื่อนๆ ว่าจริงมั๊ยคะ
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [