ที่บ้านมีบันได สำหรับเอาไว้ปีนเก็บของ หรือบางทีก็เอาไว้เก็บใบไม้บนหลังคาโรงรถ กรุ้งกิ๊งจะชอบไปโหน วันนี้โหนไปได้สักยี่สิบนาที คงจะหมดแรง พอหันไปอีกที ได้ยินเสียงดังปั๊ก เห็นมือเขาหลุดจากบันไดที่โหนหน้ากระแทกพื้นดังปั๊ก ด้วยความที่เราตกใจก็ร้องอุ้ย น้องกรุ้งกิ๊ง วิ่งมาปากเขียว หน้าซีด หัวเลือดซิบ ๆ แล้วพูดแบบคนจะร้องไห้ ว่า ไม่เป็นไร หนูเจ็บนิดหน่อย
แต่เราเห็นแล้วว่าไม่นิดหน่อยหรอก หัวโนเลย ต้องประคบกันตั้งนาน เอาผ้าเป่าปากให้ร้อน ๆ แล้วขยี้ ไม่รู้ว่าถูกหรือป่าว แล้วก็กอดเขาไว้ ตอนกอดเขานี่ซิ เขาเริ่มน้ำตาไหล แล้วบอกว่าหนูเจ็บ รู้สึกสงสารมาก