[Tag]ที่มาของอิทธิพลงานวาดรูป~ขอจัดในห้องการ์ตูนเพราะเราวาดเป็นแต่การ์ตูน~(=_=~)แหะๆ

ว่าด้วยTagวาดรูป.....แท็คจากพี่เก๋ walkin ค่ะ

เจ้าของบล็อคทำโก๊ะ นึกว่าไม่มีคนแท็ค เลยพึ่งรู้ข่าวจากบล็อคพี่กบ ถ้าไม่ทักก็ไม่รู้เหอๆ เพราะเข้าบล็อคแต่จากหน้าบล็อคห้องการ์ตูนค่ะ

พูดถึงงานที่มีอิทธิพลต่อการวาดรูปของเรานั้น ฟังดูจากอิทธิพลเราค่อนข้างเก่า+แก่มากๆ อ่านไปไม่ต้องแปลกใจกันนะคะ


ว่าด้วยอิทธิพล

--->>>ตุ๊กตากระดาษ



ถือเป็นตัวเริ่มต้นที่ทำให้เราชอบวาดรูปเลยค่ะ เพราะเราสะสมเยอะมากมาย เด็กผู้หญิงมักอยากได้ตุ๊กตาสวยๆมาเล่นอยู่แล้วแต่มันแพง เคยโวยวายร้องไห้ไปก็ไม่มีคนซื้อตุ๊กตาให้ ก็เลยเล่นตุ๊กตากระดาษนี่แหละแทน เราจะสะสมใส่ถุงพลาสติกก๊อบแก๊บไว้ 1ลายต่อ1ถุงละแอบซ่อนไว้ใต้หมอนเสมอๆ ละแน่นอนว่าอาม่าหยิบไปทิ้งทั้งหมดเพราะมันรก จนตอนนี้ไม่เหลือเลยซักลาย

หลังจากนั้นเกิดแรงฮึดเอาล่ะ ในเมื่อไม่มีตุ๊กตากระดาษคนชอบทิ้งดีนัก วาดเองเล่นเองก็ได้ฟะ เลยมาเป็นเราในตอนนี้ เคยใช้กระดาษแข็งแกะทำบล็อค เป็นตุ๊กตากระดาษระบายสีไปเล่นที่โรงเรียนกับเพื่อนอะ

ตุ๊กตากระดาษมีดีตรงไหน....???
-ก็ภาพตุ๊กตากระดาษสมัยก่อนสวยจนเหมือนกับเราไม่กล้าแตะต้อง
-ระบายด้วยสีน้ำอ่อนๆ แต่ใช้โทนสีสดใสให้สะดุดตาเข้าไว้ระมี วิ้งๆระยิบระยับด้วย
-ดวงตาของตุ๊กตากระดาษตาจะโตๆ สวยมากๆ แบบนี้--->
-แน่นอนว่าตุ๊กตากระดาษสมัยนี้ห่วยแตกมากๆ - -" ไร้ซึ่งเสน่หาดึงดูดเรา

ปัจจุบันถ้ามีตุ๊กตากระดาษกับสมุดภาพระบายสีออกเรายังซื้ออยู่นะ แต่เฉพาะสวยเท่านั้น

ภาพตุ๊กตากระดาษที่ยังเหลืออยู่ในบ้าน หาเจอเล่มเดียวอันอื่นหายหมดแล้ว





ที่จริงเล่มในภาพก็หายไปตอนย้ายบ้านแล้ว แต่ตามซื้อเอาอีกรอบอะ

--->>>คำสาปฟาโรห์
ไปเดินเล่นห้องพี่คนงาน แต่ก่อนบ้านเก่าจะมีห้องพี่คนงานอยู่ในบ้านด้วย ตอนนี้ไม่มีแล้วย้ายอยู่บ้านใหม่ เราชอบไปแอบดูการ์ตูนไทยเล่มละ1บาท 5บาท ที่ส่วนใหญ่เขียนแต่การ์ตูนผีๆอย่างเดียว ตอนนั้นเราก็อ่านแต่ขายหัวเราะด้วย แต่ห้องพี่คนงานเค้าอ่านคำสาปฟาโรห์น่ะค่ะ ละพี่เค้าก็มีตั้งแต่ภาค1เล่ม2มั้ง จนถึงภาค3 (ภาค1เล่ม1ไปแสวงหาเองเจอตอนโตแล้ว) เราก็ไปนั่งอ่านละจิ๊กไปประจำ - -" เด็กไม่ดีนะเนี่ย



จากนั้นก็มีผลต่อความชอบส่วนตัวคือ ชอบแครอล ช่างงดงามที่สุดในการ์ตูนทุกๆเรื่องที่มี สีสันในภาพช่างงดงามบรรเจิดเจิดจรัสมากมาย จนกระทั่งหลังๆป้าแครอลสวยน้อยลง น้อยลงทุกที เป็นการ์ตูนที่ตัดสินใจว่าพิมพ์เล่มจบออกมาก่อนเถอะ...ฉันจะค่อยซื้อ เลิกไปตอนภาค5หรือ6ฟะเล่ม1หรือ2นี่แหละ

จุดเด่นงานอ.เค้าที่มีอิทธิพล สีสันสดใสสวยงาม
(อีกแล้วเห็นไหมเหมือนกับตุ๊กตากระดาษที่เราชอบเลย)
งานพวกยุคเก่าๆจะมีพวกนี้ สีน้ำชวนฝัน ตาโตเป็นประกาย มีประกายวิ้งๆในภาพ ละสีทองของผม - -+ สำหรับหัดไล่ผมสีทองนั่นเอง

ภาพอ.ท่านนี้เราก็ชอบ........ภาพเก็บตกจากpantipค่ะ
คนที่เขียนลายบนกล่องสีไม้อะ สวยยยยชวนฝันอีกแล้ว


สังเกตไหมงานอ.ท่านี้อยู่ตามกล่องสีไม้ประจำเลย เราชอบมากแต่ไม่รู้ชื่ออ.เค้าอะค่ะ

--->>>พระนางมารีอังตัวเนตต์ ณ.กุหลาบแวร์ซาย
ชอบมารีอังตัวเนตต์มากๆ ทุกวันนี้โครงตาเวลาเราวาดผู้หญิงเราจะใช้ความรู้สึกจากชอบกุหลาบแวร์ซายนี่แหละตลอดเลย คนอื่นอาจจะคลั่งท่านออสการ์ที่สุด



แต่เราชอบมารีอังตัวเนตต์ที่สุด ตั้งแต่ชุดเสื้อผ้า ทรงผม ประกายตาวิ้งๆ โบว์ ลูกไม้ จนถึงสีที่อ.ริโยโกะ อิเคดะ ระบายนั่นแหละคือสีที่เราชอบที่สุดน่ะค่ะ ความฝันของเราคืออยากได้สมุดภาพเรื่องนี้ซักเล่มนึง คงมีความสุขจนตายเลย โฮะๆๆคลั่งไคล้

สรุป.........อิทธิพลการวาดรูปผู้หญิงของเรา คือ ตุ๊กตากระดาษกับมารีอังตัวเนตต์ค่ะ

หลังจากพ้นยุคดึกดำบรรพ์ ก็ยังวาดผู้ชายไม่เป็น แต่แล้วก็มาหลงรักเรื่อง
--->>>คำสาปเงาพระจันทร์



ละบ้าวาดแต่รูกะรูมิ ช่วงนั้นการวาดรูปลูกตาละจะเว้นประกายตาแค่2จุดในส่วนสีขาว พอไปนั่งดูงานตอนนั้นเราว่าไม่สวยแต่ก็เขียนจนเป็นการ์ตูนในสมุดฉีกได้เล่มเลย วาดเป็นการ์ตูนตอนประถมให้เพื่อนอ่านในเล่ม

ทำไมเราถึงวาดแต่สมุดฉีก ไม่มีหนังสือดีๆวาด
---ก็เพราะงก - -" เนื่องจากที่บ้านเป็นโรงงาน ละสมุดฉีกมันเป็นของที่เค้าซื้อติดบ้านไว้ตลอด ละมันฟรี ไม่ต้องออกตังค์ซื้อเอง
---เพราะเวลาวาดรูปเสีย สามารถฉีกทิ้งได้ทันที เราเป็นคนที่เวลาวาดไม่ได้ดั่งใจจะเป็นงี้อะทิ้งเลย เพราะสมุดดีๆ เชื่อไหมว่าเราพึ่งหัดซื้อตอนเข้า acho เอง ละเชื่อไหมว่าจนถึงปัจจุบันนี้สมุดดีๆ สมุดเสก็ตเหล่านั้นนับสิบๆเล่ม ไม่ได้ใช้เลย ยิ่งบางเล่มไม่ได้วาดเลยซักแผ่นเดียว เพราะเราเสียดายกระดาษ ไม่กล้าเขียนละทุกครั้งที่ใช้สมุดดีๆกระดาษดีๆงานเราจะดรอบลงทันที สมุดเหล่านั้นตอนนี้ก็ยังอยู่ละก็ไม่ได้วาดเลยสักหน้า
---ทำไมถึงใช้สมุดฉีกวาด อืมคงเพราะมันตอนเด็กเห็นว่าขนาดเล่มสมุดฉีกขนาดเท่าหนังสือการ์ตูนที่ซื้อพอดีเลยน่ะสิคะ ขนาดเล่มใกล้เคียงกันมากเลยนึกว่านักเขียนการ์ตูนทุกคนใช้กระดาษนี้วาด (ละยังนึกว่าการ์ตูนในนิตยสาร milky มิตรไมตรี คือคนไทยวาด) แต่ตอนนี้รู้คำตอบแล้วว่าวาดรูปทำไง

กลับสู่คำสาปเงาพระจันทร์ ถือเป็นลายเส้นหลักเราเลยมั้งตอนจำความได้แล้ว เพราะตามเรื่องข้างบนมันเหมือนจิตสำนึกความชอบในเส้นเลือดมาจากความรู้สึกซะมากกว่า ตุ๊กตากระดาษ มารีอังตัวเนตต์เหมือนความรู้สึกละคำสาปเงาพระจันทร์คือการแสดงออกมั้ง นั่นคือลายเส้นเราตอนประถมยันม.ต้น



ละ โทมะ คาซึยูคิ -*- ดันเป็นพระเอกหนึ่งเดียวของเราที่รู้จัก เลยทำให้ตอนเด็กๆวาดผู้ชายไม่สวยเลย (ตานี่เป็นพระเอกที่เกลียดที่สุดด้วย ไม่หล่อ ยีน เอ จอห์นสันหล่อกว่า เอียนก็เท่ห์กว่า ละคนถือใบสั่งยาคนที่2ที่ชอบรูมิก็ชอบกว่า ตอนคนนี้เจอรถไฟทับตายร้องไห้เลย) สมัยตอนนั้นเศร้าๆ บอกตัวเองว่าฉันจะยังอยู่เพื่ออ่านเรื่องนี้ให้จบ (ดีนะตรูไม่ได้ชอบหน้ากากแก้ว คำสาปฟาโรห์คงตายก่อนอ่านจบ)

--->>>Bronze zetsuai since1989
ในที่สุดเราก็วาดผู้ชายเป็นเพราะ โคจิ อิซึมิ



ตอนม.ต้นเราเดินเล่น ณ.คิโนะฯ เราไปซื้อ Bronze เล่ม5ค่ะ มาพร้อมกับดิกฯญี่ปุ่นไทย1เล่ม ละก็บ้าซื้อทุกอย่างเกี่ยวกับ Bronze ทั้งหมด ขอให้มันออกในไทยเถอะ ฉันมี ยิ่งพี่ส้มสั่งสมุดภาพหรืออะไรก็ตาม ดีใจมากที่มีคนช่วยให้เราตามงานอ.ที่เราชอบที่สุดได้เลยซื้อทั้งหมด จนไปอ่านมากาเร็ต นิตยสารญี่ปุ่นที่ลงเรื่องนี้รายปักษ์น่ะค่ะ ละทำให้เราได้ของแถม >__< เป็นพวก สมุดฉีก,โปสเตอร์,ซอง+กระดาษเขียนจดหมาย,สติ๊กเกอร์ฯลฯ ลายบรอนซ์ ละทุกวันนี้ก็ยังอยู่

อันนี้ภาพจากในเว็บอื่นที่เค้าสะสมของ bronze ไม่ใช่ของเราจ้า พอดีขี้เกียจหา+ถ่ายรูป เครดิตไม่มีเซฟเกิน4ปีละอะจำไม่ได้แล้ว

ส่วนที่มีอิทธิพลคงเป็น ประกายตาวิ้งๆ อีกแล้ว ชอบคม สวยเป็นประกายมากๆ รักลายเส้นอ.มากเลย

แต่อย่างคาดไว้อ.มินามิ โอซากิ T--T เป็นโรคจิตทำให้วาดรูปไม่ได้ งานอ.เลยงดขนาดเรานั่งรอซื้อมากาเร็ตตลอดเวลาเพื่อรองานอ.เค้ามาลงอีกครั้ง สุดท้ายก็ต้องตัดใจเลิกรับหนังสือเพราะกว่าอ.จะกลับมาเขียนต่อก็อีกนานมากๆๆๆและลายเส้นดรอบลง ละตอนจบก็ออกมาแล้วแต่เราไม่ซื้อใน2เล่มสุดท้ายนี้ เพราะมีข่าวว่าจบไม่แฮปปี้เอนดิ้ง ละเรารักเรื่องนี้มากซะจน รับไม่ได้ ละถือมันจบแบบเข้าใจเองในใจเราดีกว่า แต่ก็มีแววว่าจะจบไม่ดีตั้งแต่ข่าวอ.+สัมภาษณ์ที่ว่าอ.เป็นโรคจิตจับปากกาไม่ได้มือสั่นละล่ะ แต้ก็รักBronzeที่สุดเลย

--->>>อ.ยูกิ คาโอริท่านเค้าท์เคนผู้ชอบยาพิษ
ต้องสมัยที่อ.ยูกิยังวาดเส้นโบๆโบราณนะคะ เคนช่างงดงามที่สุดเลย หลังๆที่เส้นยังกะ แองเจิ้ลแซงฯนี่ขอผ่าน รับไม่ได้ ขาดซึ่งเสน่ห์ดึงดูดเราโดยสิ้นเชิง



เรามีลายเส้นอยู่3หรือ4ที่ใช้ตลอด(นับลายเส้นจากลูกตา) จะมีอันนึงที่ตาคล้ายๆอันนี้เรามักเรียกตาแมวอะค่ะ

เราชอบยาพิษ ฆาตกรรม มันดูโรแมนติกแบบดาร์คๆดี
ตั้งแต่ อ.ยูกิ กับลายเส้นยุคแองเจิ้ลแซงฯ ก็ลาจากการตามงานอ.อีกเลย และเสียใจมากที่เค้าท์เคนที่รักเล่มหลังๆจนถึงจบไม่สนุก ละเลิกคลั่งอ.ไปแล้ว เหอๆ

สุดยอดงานในดวงใจของอ.ยูกิ คาโอริ คือ shonenzanzo Boy next door ที่เราวางไว้บนหัวเตียงนอนด้วยกันเป็นปีๆทีเดียวอ่านไปน้ำตาไหลพรากๆซึ้งกินใจไปเรื่องนี้เป็นเรื่องที่อ.ได้รางวัลโหวตเป็นเรื่องสั้นอันดับ1ในนิตยสาร PAFU(puff) เรารู้ข่าวก่อนมันเข้าไทยแล้ว มีพิมพ์โดยไพเรตชื่อ"ทรชนคนอันตราย" ละเรามีทั้งเล่มไทยละญี่ปุ่น

ละนี่คือสาเหตุที่เราหายจากเฉลิมไทยห้องการ์ตูนไปเลย เหอๆ ไปเถียงกับคนดังที่โหลดแสกนอ่าน ละบอกจั่วหัวข้อกระทู้การ์ตูนเรตRความรุนแรงผู้ปกครองควรพิจารณานี่แหละ เรารู้สึกว่าสมัยนั้นการจั่วหัวเรียกร้องให้คนเข้ามาอ่านเรารับไม่ได้น่ะ ยิ่งเป็นเรื่องที่รักนี่เสียใจที่คนมองคุณค่าได้เท่านั้น ละก็เถียงกันพร้อมกับพลพรรคเพื่อนที่เล่นบอร์ดเดียวกันฝ่ายนั้นมาว่าเรา

จนเราไม่ไปอ่านหรือโพสไรอีกเลย ยิ่งมารู้ว่าคนเหล่านั้นอ่านแสกน หรือแค่กำลังโหลดเซฟเสร็จ แต่ยังไม่ได้เปิดเรื่องนี้มาอ่านเลยแต่มาว่าเรา ละใช้จุดขายเรื่องที่ความรุนแรง

จนบางทีเราก็สงสัยคนเราอ่านการ์ตูนเพื่ออะไร มองที่ความรุนแรง หรือจิตใจคน สัมผัสกับความมีที่มาของเนื้อเรื่องสิ่งที่คิดของคนๆหนึ่ง เหตุผลต่างๆที่นำไปสู่การกระทำสุดท้ายในเรื่องนี้รึเปล่า? หรือคนเรามองกันละคบกันที่เปลือกภายนอกเท่านั้น อยากรีวิวเรื่องนี้จังชอบระดับลำนำฯ

--->>>อ.ชิมิซึ เรย์โกะ Moonchild
ต้องขอบอกยกตัวอย่างจากเรื่องนี้เลย เราอ่านเวอร์ชั่นยอดธิดา ชื่อเลยแปลกๆ -*- เราชอบเบนจามินตอนแปลงร่างมากๆเลยซื้อ แต่เราชอบคู่ของเซสึมากกว่า เซสึแปลงร่างละสวยกว่าจิมิอีก ตอนจบนี่อ่านคู่นี้ละร้องไห้โฮๆเลย



ลายเส้นนี้ที่มีอิทธิพลกับเราตอนวาดรูปเลโกลัส คือโครงตาที่เราใช้ล่ะส่วนลูกในตาดัดแปลงมาตอนอ่าน นักสืบQ จะมีใครดูออกไหมนะ

ส่วนงานอ.ท่านอื่นๆที่ชอบ อย่างอ.คาไซ อายูมิที่วาดปก reijin ก็งดงามเหลือเกินแต่ไม่เคยซื้อหนังสือซะทีเพราะเรตหนังสือมันแรงไปสำหรับเรา ได้แต่เห็นที่พี่ลัลโชว์ในงาน ปาดน้ำลายไป งานอ.ท่านอื่นก็เช่นกันมีผลในทางความรู้สึกแต่ไม่มีอิทธิพลในการวาดน่ะค่ะ

--->>>Lord of the ring เลโกลัส ผู้งดงาม
ภาคหนังนี่มันช่างสวยละงดงามเหลือเกินโดยเฉพาะภาค1นี่ตราตรึงไว้ในใจตลอดไปเลยนะเนี่ย





ชอบมากเป็นงานที่มีอิทธิพลกับเราตอนนี้ เพราะคือเสป็คทุกอย่าง ผมทอง ตาสีฟ้า พรายเงี้ย เจ้าชายเงี้ย
แต่วาดอารากอร์น ได้ห่วยที่สุดวาดไงก็ไม่ออก มีคนทักให้วาดภาพคู่บ่อย แต่ทำทีไรวาดไม่ออกทุกที แบบแน่นิ่งสนิท

--->>>ผู้มีอิทธิพล...สุดท้าย Yoshiki



เกี่ยวกับวาดรูปยังไงเหรอ โฮะๆ ก็วิธีเขียนตาของดาร์ลิ้งน่ะสิคะ คือเส้นที่เราใช้วาดตอนนี้เลย ปกติเราเป็นคนกั๊กๆไว้ให้กับคนที่เราชอบที่สุด เราจะไม่ใช้กับภาพทั่วไปที่วาดอะ เลยใช้วิเขียนแบบต่างกันเล็กน้อย เส้นที่วาดดาร์ลิ้งค์ต้องแตกต่างจากวาดอื่นๆเป็นที่พิเศษให้เธอคนเดียว อ้วกแตกไหม โฮะๆๆๆ



สีของ X ยิ่งถ้าเป็นคอนเสิร์ต สีจะสดๆจัดๆ เวลาส่องโดนหน้าโยนี่นะ *q*~อ๊าง!! งดงามที่สุด มิวสิควีดีโอก็สวยทำให้รู้สึกว่าโลกนี้มีสีสันหลายอย่างจริงๆ

สรุป.....เราเป็นคนชอบอะไรจากสีน่ะค่ะ ละสีนั้นๆจะต้องทำให้คนเรารู้สึกงดงาม ไม่ใช่แค่ภายนอกเท่านั้น แต่ต้องสะท้อนถึงตัวตนละภายในออกมาด้วย ละคนหรือการ์ตูนที่ถูกสีแบบนั้นสะท้อนออกมาให้ดูบริสุทธิ์งดงามได้นั้นหายากมากๆ คนเราถึงจะถูกแต่มแต้งด้วยสีหรืออะไรก็ตาม มันจะมีความเป็นตัวตนซ่อนอยู่ละสะท้อนออกมาเอง ละคนที่สีหน้าบริสุทธิ์ละยิ้มได้แบบตรงกับใจ นั่นคือแบบที่เราชอบอะ รวมไปถึงการ์ตูนด้วยเพราะเราดูที่ความรู้สึกจากเรื่องภาพแสดงออกมา ไม่ใช่ที่สกรีนแน่นๆจับละมือดำๆแต่ไม่มีวิญญาณจ้า

จบบล็อคคราวนี้รู้สึกรู้จักตัวเองมากขึ้นเหมือนได้คำตอบตัวเองแล้ว ว่าตลอด2-3เดือนนี้ที่วาดไม่ได้เพราะอะไร เหอๆ - -" อย่างเราต้องแก้ไขอะไรอีกเยอะ เพราะเรามักจะมีช่วงที่วาดรูปไม่ออกเลยหลายๆครั้ง

ทุกครั้งที่เป็นเรื่องวาดรูปไม่ออกนี่จะต้องช็อคจนวาดไม่ได้เลยอะค่ะ
ประมาณกระดาษเป็นสีขาวไปหมดละอยู่หยุดแค่นั้น
ลืมลายเส้นต้องไปเปิดงานดึกดำบรรพ์ดูละค่อยๆวาดตาม บางครั้งเฮงซวยจำไม่ได้ถึงขนาดหัดวาดใหม่หมดก็มี

ครั้งแรกเราหายเพราะ X เพราะสีของ X
ครั้งต่อมาหายเพราะ LOTR+oekaki
ครั้งหลังสุดนี่........ไม่หายง่ายๆอีกแล้ว แต่แก้ด้วยตัวเองอยู่ด้วยการวาดรูปบ่อยๆจะได้ชิน ละไม่ลืมตัวตนของตัวเองอีก

ขอบคุณพี่เก๋ที่ให้ Tag นี้ค่ะ เพราะทำให้รู้จักตัวเองดีขึ้น

ตอนนี้ถึงงานจะน้อยละวาดในกระดาษจะช้า - -" มากๆ แต่ก็พยายามแก้อยู่ เพียงแต่ห่างไปนานก็ต้องทีละนิดๆอะ ถ้าเป็นโอเอคาคินั่นวาดไวแสงเลย

ปล1.ดีใจเฟ้ย \(^[]T)/ หมดเวรหมดกรรม bloggang กลับมาเปิดเว็บแล้ว
หนีไปอยู่ exteen แก้เซ็งซะนาน ฮือๆๆ เจอใครคุ้นๆหลายๆคนที่นั่นเลย

ปล2.ยาวไหม อ่านละง่วงสุดๆเลยใช่ไหมบล็อคคราวนี้ ขนาดพิมพ์เองยังหาวไปหลายที ตอนตรวจทาน ยังร้องยาวจีดเลย

ปล3.ไม่มีคนให้ Tag ละอะหมดบล็อคแก๊งแล้ว โฮๆๆ

ปล4.โอ้พระเจ้า!!.........เขียนบล็อคตั้งแต่วันที่13มีนา บ่าย4 ตอนนี้เที่ยงคืน6นาที ยังทำหน้าดราฟไม่เสร็จ อัพพรุ่งนี้ดีกว่า คร่อกกกก ง่วงแล้ว

ปล.สุดท้าย มีใครตอบ Tag ยาวกว่านี้อีกไหม 555

Create Date : 14 มีนาคม 2550 Last Update : 14 มีนาคม 2550 17:06:01 น. Counter : 5711 Pageviews.		20 comments
Share Tweet

	ความสุขดุจทองคำ สมาชิกหมายเลข 7582876 (9 ม.ค. 2568 12:19:26 น.)		Fukuoka Dream Destination : Day 14 รถไฟ รถบัส เฟอร์รี่ ดั้นด้นจนพบเธอ "ไอโนะชิมะ" mariabamboo (14 ม.ค. 2568 14:33:16 น.)
	ไฮไลท์ บุนเดสลีก้า มึนเช่นกลัดบัค - บาเยิร์น มิวนิค nokeja (12 ม.ค. 2568 11:41:09 น.)		สลัดโรลไส้กรอก - ปูอัด (10.1.2568) ฟ้าใสวันใหม่ (10 ม.ค. 2568 09:16:18 น.)