ในสนธยาวาร ที่ผ่านพ้น  ต้นมะขามเทศต้นใหญ่ยืนสง่า สายลมเย็นในฤดูร้อนกระซิบแมกไม้อย่างแผ่วเบา เสียงที่ไม่มีใครได้ยิน ก็ยังมีใครสักคนหนึ่ง...ได้ยิน . ใบหน้าเรียบเฉยของยุรกรณ์มองไปยังโคนต้นมะขามเทศที่รกทึบ เห็นแสงแดดฉายทาบใบไม้ลงมา ส่ายไหวตามกระแสลมอ่อน จมอยู่ในภวังค์เช่นนั้นอยู่เนิ่นนาน . ฤดูร้อนผ่านมายี่สิบกว่าฤดูแล้ว ยังดูงดงามดังเดิมอยู่เสมอ . [เราเริ่มเรื่องบ้าบอจากตรงนั้น ที่ต้นมะขามเทศในปี พ.ศ. 2555 มีฉิมพลีที่เราให้เข้ามาในรูปของจินตนาการ ที่โมเมว่าเป็นความทรงจำที่สามารถเติบโต ฉิมพลี...ที่ทำให้เกิด #ในสนธยาวาร] . [นั่นคือสิ่งที่นึกขอบคุณในปี 2567] . . . [กลางปี 67 ล่วงเลยเข้าพุทธศักราช 2568 เราเริ่มเรื่องต่อจากนั้นด้วยประโยคตั้งต้นที่ว่า...] . ฤดูร้อนเวียนมาอีกครั้ง... [ในเรื่องเป็นฤดูร้อนของปี 2556] . ดอกหางนกยูงบานสะพรั่งดาษแดงไปทั่วทั้งต้น เหนือขอบเขามีเมฆขาว เคลื่อนคล้อยผ่านผืนฟ้าสีครามสด ลมร้อนพัดพา กระทบใบไม้บนต้นในแถบนั้นไหวน้อยๆ ทุกชีวิตในหมู่บ้านภาวียังคงดำเนินไปอย่างช้าๆ ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น . นานครั้ง...เสียงมอเตอร์ไซค์จะกระหึ่มผ่านถนนสายเดิม บนเส้นทางที่นำพาฉิมพลีไปพบกับยุรกรณ์ในหลายครั้งครา เวลาไหลไปเรื่อยๆ ไม่รอรี แต่ทว่ายังคงกระดิกผ่านไปอย่างคุ้มค่าในรูปแบบที่บอกไม่ถูก ทั้งยุรกรณ์และฉิมพลีเองก็คิดเช่นนั้น พอถึงเวลาพบกัน ก็คงได้พบกัน . ดั่งวารเก่า... . วานวันที่หลงเข้าไปในแดนสนธยา อันเป็นเรื่องราวบทหนึ่ง ที่วนรอบกลับมาครบขวบปี . [ปี 68 จึงเข้าสู่เวลาของ #อาณาแห่งภูต ทำให้เรารักถนอมเวลาที่จะต่อมันให้ไปไกลถึง #ทิวากาลบทใหม่ และหวังให้ท้ายสุดคงไปจบที่ #ใบบังแห่งรังเก่า ซึ่งจะเป็นอีก 3 ปี 4 ปี หรือ 5 ปี หรือไม่ก็จวบจนทศวรรษหนึ่งเข้าสู่อีกทศวรรษหนึ่งของชีวิต] พบกันที่ MEB https://shorturl.at/zLbRI
ขอบคุณครับ
โดย: Sleepless Sea
  วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:16:30:16 น. |
บทความทั้งหมด |
|||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [