:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 263 :: :: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 263 :: โจทย์ --- โรงละครแห่งความฝัน ผู้คิดโจทย์ --- กะว่าก๋า ![]() :: โรงละครแห่งความฝัน :: ภาพและคำ : กะว่าก๋า ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() อยากให้ชีวิต คือ ความฝัน
แต่ ชีวิต คือ ความเป็นจริง(ในชีวิตจริง) ![]() ![]() ![]() โดย: เริงฤดีนะ
![]() ![]() กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ถ้าไอ้คนที่อยู่ในตำแหน่งผู้นำคิดได้อย่างคุณก๋าว่าก็ดี มันจะได้เลิกเสพติดอำนาจที่ไม่มีอยู่จริงเสียทีเนอะ ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() โดย: หอมกร
![]() ![]() ![]() อ่านแล้ว เพลงนี้ผุดเข้ามาในสมอง "โลกนี้คือละคร ของคุณสุเทพ วงศ์กำแหง" อุปมา-อุปมัย ได้เป็นสัจธรรมมากค่ะ "โลกนี้คือละคร-บทบาทบางตอน ชีวิตยอกย้อน-ยับเยิน... ...ชั่วชีวิตวัย-หมุนเปลี่ยนผันไปเหมือนม่าน..." คล้ายกับบทความคุณก๋าวันนี้ค่ะ ![]() โดย: Tui Laksi
![]() ![]() สวัสดียามเที่ยงครับคุณก๋า
โลก คือ โรงละครโรงใหญ่ เลยมาสรุป ว่า คำว่า ละคร นี่มันไม่ใช่เรื่องจริง ละคร มันคือการแสดง ที่ต้องมีสิ้นสุด แล้วอะไรคือ เรื่องจริง ของจริง ในเมื่อโลกที่เราอยู่ ณ ขณะนี้ ไม่ใช่ของจริงซะแล้ว คำพูดของผู้หลักผู้ใหญ่ หรือคนโบราณ คงไม่ใช่เรื่องเหลวไหล คนที่พอจะมีประสบการณ์ทางจิตวิญญาณ คงเข้าใจได้มากพอสมควร แต่หากขาดประสบการณ์ทางจิตวิญญาณ อาจเข้าใจได้ยากนิดนึงนะครับ ยิ่งยึดติดกับวัตถุ หรือสิ่งนามธรรมทางโลก มากเท่าใด อาจจะทำให้ตัวเราเองห่างออกจากความเข้าใจ ในเรื่องโรงละครแห่งความฝันของคุณก๋าออกไปทุกทีนะครับ ในเมื่อโลกเป็นโรงละครแล้ว เราก็มาเล่นกันให้สนุกเถอะ อย่าคิดเยอะเลย มาเล่นกันเถอะ มาเล่นกันเถอะ น้าาาา าา นะ ๆๆๆๆ ![]() ![]() ![]() โดย: สีเมจิก (สมาชิกหมายเลข 5106714
![]() สวัสดีครับ
มาอ่านเรื่องราวประกอบรูปสวยๆครับ ![]() โดย: Sleepless Sea
![]() สวัสดีอีกครั้งครับคุณสีฯ
เม้นท์ของคุณสีฯ ทำให้ผมนึกถึงเรื่องเล่าอีกเรื่องหนึ่ง จวงจื้อฝันว่าต้นเองเป็นผีเสื้อ เมื่อตื่นขึ้นมาเขาจึงสงสัยว่า ตนเองคือผีเสื้อที่ฝันว่าตัวเองเป็นจวงจื๊อ หรือตนเองเป็นจวงจื๊อที่ฝันว่าตัวเองคือผีเสื้อ ชีวิตคนเราว่ายเวียน อยู่ในวัฏฏะของการเกิดและตาย เกิดและตายวนเวียนอยู่อย่างนี้ เกิดเป็นนู่นเป็นนี่ คนจีนจึงบอกว่าคนเราเวลาตายไม่ได้ตาย แค่ย้ายร่าง เปลี่ยนร่างไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะพ้นการเกิดการตาย จึงจะไม่ต้องเวียนว่ายอีกต่อไป ชีวิตเป็นเรื่องสนุกได้เสมอ แม้ในเวลาที่เราอาจทุกข์หนักหนาสาหัสมากก็ตาม แต่ถ้าเลือกได้ ก็ขอทุกข์เบาๆมือหน่อยนะครับ 555 ![]() โดย: กะว่าก๋า
![]() ![]() ชีวิตคือละคร ดังนั้นอย่าไปคิดอะไรกับมันมากครับ
หมดตอนนี้ก็ยังมีตอนหน้า บางช่วงดราม่า บางช่วงแอ็คชั่น 55555 เราก็ต่างมีหัวโขกของตัวเองที่ต้องใส่แสดง ก็ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีอ่ะครับ สำหรับผมอ่ะนะครับ ผมเชื่อว่าคนเรามี 3 บุคลิก คือ เราต่อหน้าคนอื่น เราต่อหน้าครอบครัวและคนสนิท และเราที่มีแค่เราเอง ตัวเราเองก็เล่นบทที่ต่างกัน อาจเป็นพระเอก พระรอง ตัวประกอบ หรือผู้ร้าย ก็ได้ แล้วแต่บริบทของชีวิตในตอนั้น ^^ โดย: จันทราน็อคเทิร์น
![]() ![]() บางทีเรื่องจริงยิ่งกว่านิยายอีกครับ เพลงขึ้นมาทันที 555
โดย: The Kop Civil
![]() ![]() สงครามมีแต่ความสูญเสียจริง ๆ ครับ
อาทิตย์นี้สงครามลูกหนัง เมอร์ซี่ไซดาร์บี้แมทซ์นะครับ โดย: The Kop Civil
![]() ![]() อ่านเม้นท์ของเพื่อน ๆ ข้างบน มีแนวคิดหรือ พบแตกต่างกันไป
ชีวิตของคุณจันทราน๊อคเทิร์น คงเป็นแบบนั้น เราเองก็ใช่ ทำตัวแตกต่างกันไปเมื่ออยู่กับคนอื่น.. ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพียงแต่ไม่เบียดเบียนคนก็พอ .... โรงเรียนหอพระ ผมจำได้ว่าอยู่ไม่ไกลบ้านคุณตา ผมไปเรียน มีเพียงอาคารยาว เลยไปเป็นโรงอาคารขนาดกลาง ห้องส้วม แล้วก็ ที่ว่างโล่ง ๆ ที่พวกผมปลูก พืชตามแต่จะคิด เพราะครู เขาจะเก็บคะแนน 555 ผมจำได้เพียงแค่นั้นจริง ๆ ครับครูหรือชื่อครูจำไม่ได้เลย นานมาก ๆ.. จำได้อีกอย่างคือ โรงเรียนได้รับนมผงยูนิเซฟ หรืออะไรทำนองนี้แหละครับ เป็นถังกระดาษกลมใหญ่ขนาด ร้อยลิตร ครูจะต้มน้ำร้อนใส่นมผง คน ๆ ให้เรากินทุกกลางวัน ผมไม่มีขันเล็ก นำจากบ้านใบโตครูก็ตัดให้เต็ม ถูกบังคับให้ดื่มจนหมด... พุงกางตาลอยแทบแย่ 555 วันหลังเลยขับรถไปดูเลยรู้ว่า โรงเรียนขยายและมีอาคารเยอะ ขึ้นดูดีกว่าเดิมมาก ๆ... เรียนจบจากนั่งก็สอบเข้าเรียนยุพราช ครับ โดย: ไวน์กับสายน้ำ
![]() ![]() เรื่อง 3 บุคลิก คือจริงมากครับพี่ก๋า
ผมลองมองตัวเองเล่นๆ ดูนะ แบบแรก กับคนอื่นๆ เช่นที่ทำงาน ผมจะดูเป็นคนใจเย็น พูดจาปกติ ยิ้มแย้ม ดูมนุษย์สัมพันธ์ดี นิ่งๆ ไม่โวยวาย ไม่ดูเครียดง่าย ประนีประนอม แอ็คทีฟมาก ทำอะไรไว ปาร์ตี้ แบบสอง กับคนคุ้นเคย เช่น ครอบครัว แฟน ญาติ เพื่อนสนิท กับ 4 ความสัมพันธ์นี้ ผมจะคล้ายๆ กันมาก คือจะใจร้อน พูดน้อยแต่พูดนะ 5555 สู้คน ใครมาทำ 4 พวกนี้ผมเปิด war เลยครับ 5555 แล้วก็รักการผจญภัย แบบสุดท้าย กับตัวเอง ขี้เกียจ....55555 ชอบความสงบ เงียบ ชอบอยู่บ้านตัวเอง ทำอะไรที่อยากทำคนเดียว อยากพูดกับใครน้อยมาก ใจร้อนเป็นปกติ ไม่มีระเบียบ ไม่มีแบบแผน ไม่วางแผนใด ๆ ไม่ชอบสิ่งที่คาดการณ์ไม่ได้ อยากอ่านของพี่ก๋าบ้าง ถ้าว่างแชร์ให้อ่านบ้างนะครับพี่ อิอิ โดย: จันทราน็อคเทิร์น
![]() ![]() สวัสดียามเย็น อีกรอบครับคุณก๋า คุณก๋าพูดเรื่อง จวงจื้อฝันว่าตนเองเป็นผีเสื้อ เรื่องนี้น่าสนใจมากนะครับ มันทำให้เกิดคำถามขึ้นกับตัวเราเองว่า ณ ขณะนี้ที่เราอ่านเม้นท์หน้าจออยู่ เราฝันอยู่ หรือ มันจริงกันแน่ บางคนอาจคิดว่า เพ้อเจ้อ คิดไร้สาระ เรื่อยเปื่อยไป เวลาในหนึ่งวันมี 24 ชั่วโมง เราใช้เวลาในการนอน 8 ชั่วโมง ( 1 ส่วน 3 ของชีวิต โดยประมาณ) ทำไมต้องนอน? นอนเพื่อ? อ๋อ ... เพื่อให้ร่างกายซ่อมแซมตนเองตามธรรมชาติ เพื่อพักผ่อน ครับผม ... ผมก็คิดว่าอาจจะตามนั้น แต่อาจมีบางสิ่งที่มากกว่านั้นอีก เรื่อง จวงจื้อ ที่คุณก๋าพูด มันชวนให้เอามาขบคิดเยอะนะครับ แม้แต่อนิเมชั่นเรื่อง Spirited Away อันโด่งดัง ก็บ่งบอกในตอนท้ายว่า เวลาในโลกวัตถุกับโลกวิญญาณ มันไม่เท่ากัน บางทีผมคุยกับคุณก๋าอยู่นี้ อาจจะฝันไปนะครับ ![]() โดย: สีเมจิก (สมาชิกหมายเลข 5106714
![]() กะว่าก๋า Literature Blog
ธรรมเกิดในภาพสุดท้าย ล้วนชม ล้วนเล่น สวัสดีค่ะพี่ ไม่ได้แวะมานานเลย พี่ก๋าสบายดีนะคะ โดย: mariabamboo
![]() ![]() สวัสดี จ้ะ น้องก๋า
กรุงเทพฯ ตอนนี้ฝนกำลังเทกระหน่ำลงมา โชคดีที่ไม่ตกตอน เช้า เพราะเช้านี้ต้องไปหาหมอตามนัด ตะพาบ ครั้งนี้ ส่วนใหญ่เป็นคำถาม ชีวิตคือความฝัน หรือ ความจริง อิอิ ความจริง ชีวิตที่เป็นไปตามความฝันที่เราอยากเป็น นั้น คงยาก เพราะชีวิตที่แท้จริง คือ การเปลี่ยนแปลง (ตามหลักจิตวิทยา และครูว่า เป็นจริงด้วย จ้ะ) แต่ทุกคนก็มีสิทธิ์ฝัน นะ เพียงแต่ว่า ความฝันนั้นต้อง เป็นเรื่องที่มีโอกาสเป็นไปได้และต้องลงมือทำความฝันนั้น ๆ ด้วย นั่นแหละ จึงจะมีโอกาสทำให้ฝันนั้นเป็นจริงได้ อิอิ โหวดหมวด งานเขียนฯ โดย: อาจารย์สุวิมล
![]() ![]() ผลัดกันชมผลัดกันแสดงล่ะครับ แต่ถ้าเป็นตอนนี้เหมือนละครดราม่าเลย
ท่าทางจะมีคนกระหายเลือด อาจจะเป็นลาบเลือดนะครับ โดย: คุณต่อ (toor36
![]() ![]() สวัสดีครับคุณสีฯ
Spirited Away เป็นหนังที่ผมชอบ ผมดูสองรอบแล้ว แต่ถ้าถามว่าเนื้อเรื่องเป็นอย่างไร ผมก็จะตอบไม่ได้ครับ 555 นั่นคือตัวผมจริงๆ อะไรที่จำ ผมก็จะลืม อะไรที่คิดว่าน่าจะลืม ผมกลับจำได้ไม่ลืม ชีวิตเราคือความฝัน หรือความฝันคือความจริง หรืออาจไม่ใช่ทั้งสองอย่าง การสนทนาของเรา อาจเป็นได้ทั้งความฝันและความจริง แต่สุดท้ายทั้งความจริงชั่วขณะ และความฝันนี้ ผมว่ามันก็ตั้งอยู่บนคำว่า "ชั่วคราว" ความจริงชั่วคราว ความฝันชั่วคราวนะครับ ![]() โดย: กะว่าก๋า
![]() ![]() โลกละครแห่งชีวิต ชีวิตใช้แล้วทิ้ง
อย่าประมาทการใช้ชีวิต ฝนตกตั้งแต่ช่วงบ่ายๆจนถึงเวลานี้ครับ ![]() โดย: สองแผ่นดิน
![]() ![]() อ่านแล้วนึกถึงเพลง "โลกนี้คือละคร"555 แต่บางครั้งเรื่องจริงก็ยิ่งกว่าละครเสียอีก
โดย: zungzaa
![]() |
บทความทั้งหมด
|
สวัสดียามเช้าครับคุณสีฯ
ไอน์สไตน์เคยกล่าวว่า
เมื่อยามวัยหนุ่มนั้น ข้าพเจ้ามีเวลา แต่ไม่มีเงิน
แต่เมื่อยามวัยชรานั้น ข้าพเจ้ามีเงิน แต่ไม่มีเวลา
มีอีกหนึ่งประโยคคล้ายๆกัน
เมื่อวัยหนุ่มนั้น ข้าพเจ้ามีอำนาจ แต่ขาดประสบการณ์
แต่เมื่อยามวัยชรานั้น ข้าพเจ้ามีประสบการณ์ แต่ไม่มีอำนาจ"
บางคนเรียนรู้จากทุกสิ่ง
บางคนมีทุกสิ่ง
แต่อาจไม่ได้เรียนรู้อะไรเลยก็มีนะครับ