คนเก็บตัว เขาก็มีความคิดว่า ไม่อยากยุ่งกับใคร อยู่เงียบ ๆ
ไม่รบกวนใคร ดีกว่า

แต่บางคนก็มาพบว่า ลองเปิดใจหรือปรึกษาอะไรกับคนอื่น
ดีเหมือนกัน มิได้เลวร้าย หรือเสียเหลี่ยมอะไร

...
เรื่องนี้พอจะรู้บ้างครับ 555 เพราะบางขณะผมเองก็เก็บตัว
มีโลกส่วนตัว ...แต่กว่า 70 % กลับ มีชีวิตร่วมกับเพื่อน ๆ เยอะจนแปลกใจตัวเอง
ตัวเองแปลกใจ

  

แล้วตุณก๋าก็จะบอกใครคนนั้นว่า
โลกแห่งความเป็นจริงมันไม่เหมือนกับ
โลกแห่งความฝันของเธอไปหมดหรอกนะ 55

  

ใครคนนั้นคือตัวเองที่ยังตามหาไม่เจอ
รีบๆหน่อยนะคะ

  

คนคนนั้น อาจเป็น "ฉัน" นั่นเอง ก็ได้

  

สวัสดีครับคุณก๋า

ถ้าเปรียบมนุษย์เป็นผีเสื้อ

ในหนึ่งวัน
ยามค่ำคืน เราจะเป็น “หนอน”
ยามรุ่งอรุณ เราจะเป็น “ผีเสื้อ” โบยบิน จนบ่าย เย็น
เมื่อเวลานิทรามาถึง เราก็จะเป็น “หนอน” อีกครั้ง

วนเวียนอยู่แบบนี้

ทุกๆ วันเราจะทิ้งตัวตนเดิมไปเรื่อยๆ
ตัวตนของเรามันเปลี่ยนไปทีละนิด จนเราไม่รู้สึกตัว

เมื่อเวลาผ่านไป
ตัวตนของเราในอดีตมันก็หายไปกับกาลเวลา
จะหาเท่าไหร่ ก็หาไม่เจออีกแล้ว

ในทุกวัน เราจะทิ้งความฝันไว้ที่เปลือกดักแด้
เพื่อเริ่มเป็นผีเสื้อสวยงามตัวใหม่โบยบินไป

ผีเสื้อตัวใหม่นั้น ถูกสร้างสรรค์ขึ้นจากสิ่งเร้าภายนอก
ตัวตนของเราเองก็เช่นเดียวกัน
มันถูกสร้างขึ้นใหม่ทุกวัน จากผู้คนและเรื่องราวภายนอกจิตตัวเอง

เรามักจะเป็นสิ่งที่ผู้อื่นต้องการ ไม่ใช่สิ่งที่ตัวเองต้องการ

และตัวเรา ก็โบยบินไปเพื่อรวมกลุ่มกับผีเสื้อกลุ่มใหญ่นั้น
พากันโบยบินไปในสวนสวย ที่มีคนจัดสวนดูแลอีกทีนึง ...

  

เป็นคนชอบอยู่เงียบๆ คนเดียวค่ะ ชอบมาก

แต่ถ้าถึงเวลา..ที่ต้องออกไปเจอผู้คน ก็คุยได้ คุยสนุก

แต่ถ้าให้เลือก ก็ชอบที่จะอยู่คนเดียวเงียบๆ มากกว่า มันไม่วุ่นวายดีค่ะ

  

บอลว่าการไปเรียนเมืองนอกมันสร้างความมั่นใจให้คนเราจริงๆนะครับ

ก่อนไปเมืองนอกบอลจะไม่กล้าคิด กล้าทำอะไร พยายามทำตัวไม่ให้โดดเด่นเกินเพื่อนๆ

พอได้ไปเรียนต่อสังคมการใช้ชีวิตมันบังคับให้เราทำอะไรๆเอง ถ้าไม่ทำก็ไม่ได้ เช่น เดินเข้าไปในธนาคารขอเปิดบัญชีเองทั้งๆที่เพิ่งไปถึงได้ 3 วัน .... โทรไปต่อไฟ น้ำ แก๊ส เข้าบ้านเช่าเอง

ถ้าเราไม่สู้ก็จะถูกเอาเปรียบได้ .... พอกลับมาเมืองไทยเหมือนว่าเรามีความมั่นใจเพิ่มขึ้น กล้าคิด กล้าทำในสิ่งที่คนเค้าไม่คิดไม่ทำกัน ที่สำคัญคือกล้าสู้เพื่อสิทธิของเรา อิอิอิ

  

มีแต่คนบอกว่าไม่รู้จักตัวเอง ทั้งที่เราก็อยู่กับตัวเองมานานแสนนานนะครับ555

ส่วนใหญ่เราชอบเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่น อยากเป็นแบบคนนู้นคนนี้ แต่ไม่เคยฟังว่าตัวเองชอบอะไร อยากทำอะไร

หรือถ้ายังไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร อย่างน้อยก็ต้องรู้ว่าเกลียดอะไร ไม่ชอบทำอะไร
อยาก อ.เต๊ะ นี่ รู้ตัวว่าไม่ชอบอัพบล็อก เราก็อย่าไปฝืนนะครับ555

เราต้องซื่อส้ตย์กับตัวเอง ยอมฟังเสียงตัวเองมั่ง
หรือว่า จะไปถามโค้ชชีวิตดู น่าจะดี อิอิ

คุณก๋าบอก โค้ชชีวิตแถวบ้านข้า ยังเอาตัวไม่รอด
โดนเรื่องเงินบริจาคอยู่เลย
เอ็งไม่ต้องมาถามให้เมื่อยเลย เย้ย 555

  

สวัสดียามบ่ายๆ เย็นๆ ค่ะ พี่ก๋า

คนเรามักจะรู้จักตัวเองได้ แต่ไม่ทั้งหมดนะคะ
เราเห็นแค่ในมุมของเรา ส่วนมุมที่เราไม่เห็นแต่คนอื่นเห็น
ก็มีซะด้วยค่ะ เหม่งโดนเพื่อนสนิทตอกประจำค่ะ 5555
บางทีเราเป็นแบบไหนเรานิยามตัวเองไม่ถูกนะคะ
แต่เพื่อนสนิทเค้าก็จะเห็นมุมที่เราคาดไม่ถึงเสมอเลยค่ะ

  

สวัสดีค่ะคุณก๋า
บรรยายเหมือนกำลังหาตัวตนเองเลยคร้า
คู่แฝดของเรา ก็คือเรานั่งคุยกับเงาตนเอง นี่ละค่ะ
ไม่ต้องไปหาที่ไหนเลย...จริงมั๊ยคร้า
บางทีเราอาจเจอคำตอบด้วยตัวเองเลยละ

  

วันนี้ผมชอบภาพทุกภาพเลยครับ ส่วนใครคนนั้น คือ ฉันเอง 55
คืนนี้เจออาร์เซน่อลลุ้นกันหน่อยครับแต่เตะดึกมาก คู่แรกเชลซีแพ้ไปละครับ

  

บางทีเราก็ไม่เป็นตัวเองในบางขณะนะคะ

  

  

ตามหาตัวเอง ชีวิตผ่านแล้วผ่านเลย ตัวตนปัจจุบันสำคัญที่สุดครับ

ดูบอลหรือเปล่าครับ

  

การเดินไปบนทางที่ไม่ได้เลือก
ความที่ปัจจัยที่เกิดขึ้นระหว่างเส้นทางชีวิตมีมากมายนะคะ
ทำให้บางช่วงชีวิตเหมือนไม่ได้ลิขิตเอง
แบบพลิกผันไปตามอะไรซักอย่างที่ดลให้เป็นไปค่ะคุณก๋า

ฝันดีนะคะ

  

สวัสดีค่ะน้องก๋า

มาอ่านข้อคิดดีๆค่ะ