เหม่ง ทองดำ ตื่นแต่เช้าตั้งใจก่อนไก่ขัน ออกเดินทางแข่งกันไปอ่านเขียน เด็กบ้านนอกใจรักเป็นนักเรียน จึงพากเพียรอยากรู้อยู่ทุกวัน กระทั่งมีนโยบายให้แจกทุน เงินรัฐหนุนส่งไปให้ถึงฝัน ส่งลูกอ๊อดลูกเจี๊ยบไปเหยียบจันทร์ ตั้งใจมั่นเอื้อมฟ้าไขว่คว้าดาว วิศวกรอากาศยาน-ยานอวกาศ นำธงชาติไทยสล้างถึงกลางหาว ทิ้งไร่นาเข้าเมืองเป็นเรื่องราว ลาทุ่งข้าวหย่อมย่านบ้านคนจน พอเปลี่ยนรัฐบาลใหม่ถูกไล่กลับ ต้องเริ่มนับหนึ่งฝันกันอีกหน เรียนแค่ช่างเชี่ยวชาญด้านเครื่องกล ซ่อมรถไถ-จักรยานยนต์-เครื่ิองสูบน้ำ สอนสำนึกตัวเราก็เท่านี้ เกิดมามีวาสนาน้อยจึงต้อยต่ำ อย่าหวังสูงเกินไปจดใจจำ สุดแต่เวรแต่กรรมจะนำพา ถ้าเธอยังหวังได้ไปเรียนต่อ ก็ต้องรอแสงสว่างทางข้างหน้า เพชรในตมตกร่องกลางท้องนา จึงไร้ค่าเปล่งประกายแค่ในตม นโยบายหนึ่งคนหนึ่งโน้ตบุ๊ค กลายเป็นทุกคนพอเหมาะพอสม แจกดินสอสมุดใหม่มาให้ชม กบคมคมรูปหัวใจแจกให้ฟรี ด้วยสองมือจึงเริ่มจับพับกระดาษ สร้างเครื่องบินธงชาติระบายสี พุ่งให้ไกลเท่าน้องหม่องทองดี หวังวันนี้อาจได้ไปถึงดาว กระดาษร่อนลมฉิวก่อนปลิวคว้าง ธงไทยลอยเด่นสล้างกลางทุ่งข้าว เฉี่ยวยอดหญ้ากองฟางเป็นทางยาว จบบทจ้าวเวหาหน้าคอกควาย หัวปักเลนชอกช้ำน้ำตาร่วง ไม่ใกล้ดวงดาวไหนในจุดหมาย คิดให้เหมือนอย่างไรคงไม่คล้าย ทนฝันร้ายเถิดคนเก่ง-เหม่ง ทองดำ
|
บทความทั้งหมด |
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ขอให้มีความสุขนะคะ
ขอให้มีโชคหมดทุกข์โศกโรคภัย
พ้นเคราะห์ที่เลวร้าย พันภัยด้วยเทอญ