คุณคิม แห่ะๆ เหล้าของดีทั้งน้าน อย่าเพิ่งเลิก แล้วค่อยเมากันระดับ2นิ
ในพันทิพนี่มีเพื่อนคอยปลอบใจมากครับ หลายคน จนเรารู้สึกได้ว่าที่นี่อบอุ่น และมีคนจริงใจเยอะครับ เยอะจนสามารถสัมผัสได้
ดีครับอกหัก จะได้มีประสพการณ์ ชีวิตเราไม่ได้รักใครมากมายหรอก ทำใจนิดนึงยังมีคนที่คนรักรออยู่ แต่ก็แค่ วันนี้ยังไม่เจอกัน
น่าน.....ซึ้งม่ะ...........ซึ้งม่ะ

  

ใช่ค่ะ แค่วันนี้ยังไม่เจอ อาจจะใช้เวลานานสักหน่อยถึงจะเจอ เค้าว่ากันว่าคนเราต้องเจอเนื้อคู่กันสักวันหนึ่ง บางทีเจอแล้วแต่เราไม่รู้ ..ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ..หรือบางทียังไม่เจอก็ต้องรอ..ช่วงเวลาที่รอนี่แหละเป็นการทดสอบตัวเอง...เราต้องผ่านตรงนี้ไปได้ คิดว่าบุญที่เราได้ทำไว้คงส่งผลบ้าง ...เอาใจช่วยค่ะ เอาใจช่วยตัวเอง และเอาใจช่วยคนที่อกหักอยู่

  

ท่องไว้คะ

รักแท้ อาจไม่ได้มีแค่ครั้งเดียว

สู้ๆคะ

ปล.เรามันคล้ายๆกัน เฮ้อออออ

  

เอ้า หายไว้ๆนะค่ะ

  

ใจเย็นทิดเอ๊ย อกหักไม่ยักตาย

คนที่รักเรายังมีอยู่อีกมากมายบนโลกนี้

มาเล่นบล็อกนี่แหละดี แก้เครียด

  

เห็นด้วยกับความเห็นข้างบน อกหักไม่ยักตาย

ติดบล้อกแล้วเหรอ ดีๆๆๆ จะได้ลืมๆ มันไปซะ ไม่ตายก็หาใหม่ได้จ้า

ส่วนโดเรมอน อืม... ขอแจ้งว่าโดเรมอนตายจริงๆ นะ แต่โนบิตะสร้างขึ้นมาใหม่ แล้วโดเรมอนก็ทำให้โนบิตะกลายเป็นเด็กอีกครั้ง เรื่องมันก็จะวนไปวนมา สรุปคือเรื่องนี้ไม่มีวันจบนั่นเอง ฮ่าๆๆๆ เข้าใจไหมเนี่ย

  

อกหักเป็นเรื่องของธรรมชาติ แสดงว่าเรายังมีความรู้สึกอยู่ น่าดีใจมากกว่าน่า ถ้าไร้ความรู้สึกก็แปลว่าชาด้าน น่าเป็นห่วง แอบกิ๊บกิ้วกับคนที่ผ่านเข้ามาในหางตาดีกว่านะ

  

อ่า สู้ๆ เน้อ อกหักดีกว่ารักไม่เป็นนา เอาใจช่วยให้ทำใจได้ไวๆ นะคะ

  

ฮ่วย ! ก็ไหนบอกว่าไม่เป็นไรไง ดองเยไม่สนใจ ดองเยแข็ง... >

น่านะ .... เดี๋ยวก็ดีขึ้น (ปลอบไปงั้นแหละ..เราเองยังทำไม่ได้เลย)คิดถึงนะ...ไม่ไปเที่ยวหน้าอ๊ามหรอ ..... ถ้าไป? ชวนด้วยน้า

  

สู้โว้ย BLUE ยังเปิดทุกคืน

  

หน้าไม่อาย เอาประวัติความชอกช้ำของตัวเอง มาบอกให้ฅนอื่นเขารู้ ก็อย่างนี้แหละน๊า....คนมันอ่อนหัด

  

ซึ้งมาก ๆ เลย ตอนนี้ก็รู้สึกเหมือนกันเลย เหมือนเป็นคนหัวอกเดียวกัน พวกคนหลายใจ รักเผื่อเลือก ไม่มีเราคนเดียว และไม่เคยบอกรักเราเลย ไม่มีเวลาให้กับเราด้วย
ฮือ ๆๆๆๆๆๆๆๆ

  

แวะมาเยี่ยมค่ะ

  

แวะมาเยี่ยมคับ เด็กภูเก็ตเหมือนกันเลย อิอิอิ

มีอาการเดียวกันเลยนะ อิอิอิ โรคติดบล็อก

ขอบคุณมากนะที่ไปเยี่ยมที่บล็อก

  

อยากผ่านไปได้แบบดองเยบ้างจัง

  

ในที่สุดมนุษย์ซอมบี้กลายร่างเป็นคนจนได้(แอบด่าตั้งนานกว่าจะได้สติ)อิอิ
"ได้ชิดเพียงลมหายใจ แค่ไช้เวลาร่วมกัน แค่เพื่อนเท่านั้นแต่มันเกินห้ามใจ ที่ค้างในความรู้สึกว่า ลึกๆเธอคิดยังงัยรักเธอเท่าไหร่แต่ไม่เคยพูดกัน อะไรที่อยู่ในใจก็เก็บเอาไว้ มันมีความสุขแค่นี้ก็ดีมากมาย เธอจะมีใจรึป่าว เธอเคยมองมาที่ฉันรึป่าวที่เราเป็นอย่างนั้นคืออะไร เธอจะมีใจรึป่าวมันคือความจริงที่ฉันอยากรู้ติดอยู่ในใจเธอไม่อยากถามกลัวว่าเธอเปลี่ยนใจ"
อีกเพลงนะเข้ากับเจ้าของบลอค์ดี
ตอนใครๆผิดหวังและเจ็นช้ำใจมีปัญหามากมายก็ให้คำปรึกษาเขาไป แก้ปัญหาให้ใครง่ายดาย ตอบคำถาม ว่าเขาควรทำเช่นไร ช่วยเหลือให้มันผ่านไปในทุกเหตุการณ์ มองอะไรเข้าใจเก่งไปทุกทาง ฟังดูเหมือนฉลาดหาหนทางออกพบทุกที่แก้ปํญหาที่ใครเค้ามีคนๆนี้ยินดีเต็มใจทุกครั้ง ไม่ว่าเป็นใครไม่เคยทอดทิ้ง แต่พอเป็นตัวเองไม่รู้ทำอย่างไรมองทางใดก็มืดก็มนเหลือเกินเดินหาทางไม่๔กไม่รู้เพราะอะไร สั่งตังเองไม่รู้ทำอย่างไรได้เก่งปลอบใจเรื่องของคนอื่นต้องทุกข์ทนขมขืนช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เลย เคยเข้าใจอะไรกลับไปไม่เป็น มองไม่เห็นทางออกหาหนทางแก้ไขไม่เจอแค่วันนี้มันเจ็นเหลือเกินก็อ่อนแอจนเกินจะทำอะไร เพราะเค้าคนเดียวจากไปแค่เพียงเท่านั้น........คนๆเดียวที่ฉันช่วยเหลือไม่ไหวคือตัวฉันเองจะพยายามยังไงก็ไม่มีทางไม่รู้ทำไม.............
อ่านแล้วน้ำตาอย่าตกนะเพื่อน

  

ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคับ..
ไว้มีโอกาสต้องไปเที่ยวภูเก็ตแน่ๆ คับ เล็งไว้นานแล้ว...