เรื่องเศร้าๆ ของช่วงการจดจำ

เรื่องหนักๆ ช่วงนี้ก็คือการระมัดระวังคำพูด ของตัวเองยังพอทน แต่ของคนรอบข้างหรือสิ่งแวดล้อมนี่ลำบากใจจริง...ขนาดว่าที่บ้านไม่ดูทีวี ไม่ใช่แค่ไม่ให้ดู แต่บ้านลิงเรา "ไม่มีทีวี" ตะหาก (บอกใครก็ไม่มีใครเชื่อแฮะ)

เมื่อวันก่อนลิงจิยะงอแง แหกปากกรี๊ดๆๆๆ ไม่ยอมให้แม่ปิดไฟนอน เพราะห่วงจะเล่น ใช้ไม้นวมก็แล้ว ไม้ขู่ก็แล้วก็ไม่ยอมหยุด พอแม่ดุเข้าบอก "จะชกแม่" โอ้ววววววววววววววววว เศร้าจิต เอามาจากไหนกันเนี่ย!


ถึงแม้ว่ารวมๆ แล้วจิระจิระจะเป็นดช.สุดแสบที่พูดเพราะใช้ได้ มีครับ มีค้าบบต่อท้ายเป็นประจำในชีวิตประจำวันและประโยคพื้นฐานก็ตาม แต่เวลาเจอคนอื่น (ที่ไม่คุ้นเคย) จะเค้นคำพูดเพราะๆ โชว์โปรให้แม่ได้หน้ามั่งนี่มันช่างลำบากแสนเข็ญ -*- ไม่เข้าใจ.....

เมื่อก่อนนี้ไม่ค่อยจะเชื่อว่า "สื่อ" การ์ตูน นิทาน มีผลกับเด็กซะเท่าไหร่นัก แต่มาเจอกับตัวไม่เชื่อก็เชื่อล่ะ ล่าสุดความผิดพลาดของหนังสือนิทานก็มีมาให้เจอบ้างแล้ว พอจะหาประเด็นเจอบ้าง ว่าทำไมจิระจิระถึงไม่ค่อยยอมแบ่งอะไรมิวๆ เล่นเลย ก็เพิ่งถึงบางอ้อ.....ก็เพราะนิทานสุดเลิฟของลิง เรื่อง "หมูขี้หวง" นี่เอง....ด้วยความที่อีแม่เห็นว่าก็เป็น "นิทานเด็ก" แล้วก็เป็นนิทานหมวด "สร้างเสริมลักษณะนิสัย" เลยอ่านไปไม่ได้ทวนเนื้อหามากนัก ลูกชอบเล่มนี้ก็อ่านให้ฟังตั้งแต่ยังพูดไม่ได้ จนจำเนื้อเรื่องได้.....แต่กลายเป็นว่า จากมุมมองของผู้ใหญ่ที่เข้าใจตรงกันว่า ผู้เขียนต้องการสื่อให้เห็นว่า หมูขี้หวง ไม่ควรจะขี้หวง ควรจะแบ่งเพื่อนๆ กินขนม กะว่าเนื้อเรื่องจะสอนให้รู้จักแบ่งปัน แต่เรื่องในหนังสือนิทานกลายเป็นว่า happy ending ไอ้เจ้าหมูขี้หวง ที่ไม่ยอมแบ่งของเพื่อน ทำไอติมตก แทนที่จะอดกิน แต่เพื่อนๆ กลับสงสารเอาไอติมมาแบ่งให้หมูกิน แล้วเล่นกันอย่างสนุกสนาน ไปซะงั้น.....ตอนนี้ไอ้เจ้า "หมูขี้หวง" นี่เลยกลายเป็นฮีโร่ของจิระจิระไปเลย อย่างเวลางองแงองค์ลงไม่ยอมแบ่งของเพื่อนก็จะบอกว่า "ไม่ให้ จิยะเป็นหมูขี้หวงไม่ยอมแบ่งเพื่อน!!!!" กรรมเวร

ตอนนี้บ้านเราเลยต้องมีมาตรฐานการเลือกนิทานเด็กมากขึ้นอีกเยอะเลย T_T



บันทึกจิ๊บจ๊อย
● อ่าน (ท่องจำ) นิทานที่เป็นคำคล้องจองทุกเล่มที่มีในครอบครองได้หมดแล้ว โดยเฉพาะหนังสือจากสนพ.แม่เอ๋ย เริ่ดมากค่าาาาา ลิงจำได้หมดเลย เนื้อเรื่องไม่ยืดเยื้อ จำง่าย ภาษาดี คุณเต่าพูดเพราะ จันทร์ยิ้ม สีสนุก แล้วค่อยลามไปจำเล่มเก่าๆ ที่แม่เคยอ่านให้ฟังตอนยังเป็นเบบี๋ได้จนหมดบ้าน อย่างทากน้อยนักสำรวจ อร่อยจัง บ้านฉันสบายดี เต่าทองหัดบิน......ปล.ถ้าแม่เอ๋ยแวะผ่านมาอ่านมีรีเควสขอให้ออกเล่มใหม่มาอีกเยอะๆ นะคะ
● พูดเป็นประโยคยาวๆ หรือประโยคต่อรอง ซับซ้อนได้เยอะมาก บางประโยคแม่ก็อึ้ง "แม่ค้าบกระเถิบไปหน่อย ขอจิยะนอนหมอนตรงนี้นิดนึงค้าบ" "กระเถิบไปอีกนิดนึงนะค้าบ ตอนนี้มีหมอนนิดเดียวค้าบ" "แม่ ส่งงานให้ใครอยู่ ปิดคอมมานอนกับจิยะตรงนี้หน่อยค้าบ" เออรู้จักใช้คำด้วยอ่ะ!
● รู้จักรูปทรงแม่นแล้ว สี่เหลี่ยม สามเหลี่ยม วงกลม ดาว หัวใจ หกเหลี่ยม
● รู้จักข้างซ้าย ข้างขวา ใส่รองเท้าไม่มีผิดข้างมาหลายเดือนแล้วล่ะ

จบบ๊อกไว้ก่อนแค่นี้ดื้อๆ เจอลิงเรียก ไว้มาต่อค่าาาา

Create Date : 22 ธันวาคม 2552 Last Update : 22 ธันวาคม 2552 23:34:36 น. Counter : 1821 Pageviews.		43 comments
Share Tweet

	29 เม.ย. 68 เที่ยงเองวันที่.2 kae+aoe (30 มิ.ย. 2568 08:29:55 น.)		อ. 22 เม.ย. 68 DAY.2 ไปโรงเรียน พิธีต้อนรับ+เปลี่ยนชุด+ร้านอาหารไทย kae+aoe (21 มิ.ย. 2568 13:12:22 น.)
	15 มิ.ย. 68 วันอาทิตย์ของเรา kae+aoe (20 มิ.ย. 2568 05:32:04 น.)		4 มิ.ย. 68 หยุดยาว 4 วัน พร้อมไปเรียน kae+aoe (4 มิ.ย. 2568 08:45:23 น.)