อ่านกลอนหวาน ๆ และฟังเพลงเก่า ๆ เพราะ ๆ

เป็นอะไรที่เข้ากันดีจังครับ

ว่ากันถึงเพลงลาสาวแม่กลอง

เวอร์ชั่นนี้นับเป็นเวอร์ชั่นหลังแล้ว

จำไม่ได้ว่าออริจินอลนี่ใครร้อง

แต่เพลงนี้เป็นเพลงอมตะจริง ๆ

ถ้าไม่ใช่นักร้องที่เลวร้ายเกินไป ใครร้องก็เพราะ

เนื้อเพลงง่าย ๆ ซื่อ ๆ ตรงไปตรงมา

บรรยายภาพแวดล้อมเมืองแม่กล้องได้แจ่มชัด

นับเป็นศิลปะที่สวยงาม ที่อยู่บนพื้นฐานของความเรียบง่าย ไร้จริตมายา

ยิ่งฟังยิ่งซึ้งครับ...

  

ชอบเพลงลาสาวแม่กลองมากเลยครับ
เขียนเพลงได้ไพเราะมากๆเลยครับ

  

จับใจกลอนของคุณฐากูรเหมือนกันค่ะ แต่งได้เพราะจริง ๆ ชอบกลอนเศร้า ๆ ด้วยเลยยิ่งชอบใหญ่

เพลงลาสาวแม่กลองก็เป็นเพลงโปรดเหมือนกัน ฟังแล้วเย็นหูดีเหลือเกิน ใครเอามาร้องก็ไม่เพราะเท่าคุณพนม นพพร

ละครวนิดายิ่งดูก็ยิ่งสนุก ชอบพระนางคู่นี้จริง ๆ ค่ะ เหลืออีกไม่กี่ตอนก็อวสานแล้ว เวิ้นเว้อถึงพี่ติ๊กกะน้องแอฟมานาน ถ้าละครจบคงเหงาไปเลยเนาะ

  

บทกลอนอ่านแล้วซึ้งเลยค่ะคุณแดง

ชอบประโยคนี้จัง..

"นาทีความรักมักสั้น
ตราบโลกคืนวันหมุนห่าง
ใจคนอาจควรจัดวาง
ตราบจนกระจ่างกับใจ"



หลับฝันดีนะคะ

  

สวัสดีครับพี่แดง

รู้แต่ว่าช่วงนี้กีฬาสีสู้กระแสข่าวดาราท้องไม่ได้เลยครับ 555

  

ขอบคุณที่แวะไปอ่านเรื่องสั้นที่บ้านนะคะ

บ้านนี้สวยมากมายเลย...เพลงเพราะ

กลอนที่หยิบมาฝากกันก็เทพมากๆ

ชอบกลอนหกแบบนี้เหมือนกัน กระชับจับใจดีค่ะ

  

กลอนหวานซึ้งดีนะครับ
ขอบคุณที่แวะไปทักทายกัน

  

สงสัยอยู่ในอารมณ์เดียวกัน อ่านแล้วอดไม่ได้เลยขอต่อบทข้างบนด้วยบทข้างล่างนี้นะคะ

เดินต่อหรือว่าเดินกลับ
ความรักลึกลับเกินไข
ช่องว่างเล็ก ๆในใจ
ขยายถ่างให้ไกลกัน
อยู่ใกล้แสนใกล้ไม่ใกล้
ยิ่งหวังยิ่งไร้ไกลฝัน
อยู่ไกลกลับใกล้ชิดกัน
ช่องว่างหดสั้นเล็กลง
ความรักความหวังความทุกข์
ความสุขย้อมใจให้หลง
รู้ทันปล่อยบ้างวางลง
ชีวิตยังคงอยู่ดี
ชีวิตของใครของเขา
ชีวิตของเราเท่านี้
ความรักแท้จริงที่มี
ต้องไม่ผูกมัดรัดใจ

ภาษาอาจไม่เพริศแพร้วเท่านักกลอนตัวจริง แต่อารมณ์อยากต่อกลอนก็มักฉับพลันทันด่วนอย่างนี้เสมอ
เขียนมาแทนคำทักทายนะคะ

ป.ล. ภาพในกล่องคอมเม้นท์ชวนให้นึกถึงตัวละครในเรื่องนักรักโลกมายา ไม่ทราบว่าใช่หรือเปล่า เคยอ่านนิยายรักจากการ์ตูนญี่ปุ่นเรื่องนี้หรือเปล่าคะ

  

ว้าว วันนี้มากับบทกลอนเพราะ พีชชอบบทนี้ค่ะ

ปีกล้าใจร้าวอ่อนโรย
น้ำตาหยดโปรยหยาดใส
ต่างมองจุดหมายต่างใจ
ต่างคนต่างไปต่างทาง


อ่านแล้วเศร้าๆเหงาๆ ใจหาย

ไม่รู้ซิคะ สำหรับพีชแล้ว บทกลอนถ้าไม่เศร้ามันไม่ไพเราะอ่ะ

คุณแดงบอกว่าอย่าลืมฉัน ก็ไม่ลืมค่ะ ถึงไม่บอก ก็ไม่ลืมอยู่แล้ว

รักษาสุขภาพนะคะ

  

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แดง

คุณลุงแว่นเขียนกลอนได้เก่งจริงๆ
ไม่ว่าเรื่องใด แนวใดก็เขียนได้หมดเลยครับ

  

บล็อกสวยมากค่ะ
ติดใจเพลง "ลาสาวแม่กลอง"

เพลง : ลาสาวแม่กลอง
ศิลปิน : พนม นพพร
เนื้อเพลง :

สิ้นแสงดาวดุเหว่าเร่าร้อง จากสุมทุมลุ่มน้ำแม่กลอง พี่จำจากน้องคนงาม แว่วหวูดรถไฟพี่แสนอาลัยสมุทรสงคราม คงละเมอเพ้อพร่ำคิดถึงคนงามที่อยู่แม่กลอง ราชการทหารเรียกใช้ ลูกน้ำเค็มโอ้ทัพเรือไทย ฝึกเตรียมเอาไว้ทุกกอง พี่ต้องขอลาจากแล้วแก้วตาลาถิ่นแม่กลอง คงหวนมาหาน้อยคนสวยแม่กลองคอยพี่กลับมา เมื่อสงกรานต์งานวัดบ้านแหลม เคยเที่ยวชมกับโฉมแฉล้ม เมื่อคืนข้างแรมเมษา สรงน้ำร่วมน้อง ปิดทองพระปฏิมา อธิษฐานรักอยู่คู่ฟ้า หวังเกิดมาร่วมใจ ป้อมพระจุลไกลบ้านห่างน้อง เมื่อฝนมาฟากฟ้าคะนอง ได้ยินถึงน้องหรือไม่ พี่ส่งสัญญาฝากฟ้าครวญมา จากห้วงหัวใจ คือเสียงครวญหวนไห้ ทหารเรือไทยยังห่วงแม่กลอง

  

แวะมาเยี่ยมคุณแดงค่ะ พร้อมฝากข้อความหลังไมค์ไว้ด้วยค่ะ

  

กลับมาฟังเพลง "ลาสาวแม่กลอง" อีกครั้ง
ชอบมากค่ะ

  

สวัสดียามเช้าครับพี่แดง

บืด--กูเกิ้ลตอบไมไ่ด้
ผมก็ตอบไม่ไ่ด้ครับว่าคืออะไร 555