ตามรอยรายการ "ที่นี่หมอชิต" ไปเที่ยวมะละกาค่ะ(Malacca with Kids)

เราพาเด็ก ๆ ไป เยี่ยมญาติที่มาเลเซีย กันทุกปีค่ะ และบ่อยครั้งที่เราพาเด็ก ๆ ไปเที่ยวมะละกา (Malacca) กัน เพราะอยู่รัฐติดกันกับรัฐเนกรี เซมบิลัน (Negri Sembilan) ที่เราไปพักอาศัยกันค่ะ แต่ไม่ค่อยได้ไปแบบนักท่องเที่ยวเท่าใดนัก มักจะมีธุระปะปังแล้วก็แวะสวนสัตว์มะละกา(Malacca Zoo)บ้าง ถนนคนเดิน(Jonker Street) บ้าง และบางครั้งที่ไปดูของเก่า ของแต่งบ้านของญาติพี่น้องค่ะ



และในครั้งนี้ระหว่างไปทำธุระที่มะละกา เราก็เลยตั้งใจหาโอกาสไปเที่ยวตามรอยรายการ"ที่นี่หมอชิต" ค่ะ เพราะเด็ก ๆ ชมรายการแล้วชอบใจร้านค้าทั้งเก่าและใหม่ ที่เปิดมาเอาใจนักท่องเที่ยวค่ะ เช่น ร้านทำรองเท้าประดับด้วยลูกปัด (Bead Shoes) ร้านสบู่ทำมือ (Handmade Soap shop) ร้านตัดกระดาษ (Paper Cutting Shop) รวมทั้งพิพิธภัณฑ์ในเรือ (Maritime Museum) ค่ะ


ระหว่างการหาข้อมูลเมืองมะละกามาลงบล็อก เจอผู้ลงรายละเอียดและพาเที่ยวไว้มากเลยค่ะ คงเพราะองค์กรการศึกษาวิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (ยูเนสโก) ประกาศให้เมืองมะละกา เป็นเมืองมรดกโลกเมื่อปี 2008 อีกทั้งรัฐบาลมาเลเซียพยายามผลักดันให้เป็นเมืองท่องเที่ยวสำคัญของมาเลเซีย โดยชูโรงในการเป็นเมืองแห่งประวัติศาสตร์อันยาวนาน และมีการผสมผสานของวัฒนธรรมจากเชื้อชาติและศาสนาที่แตกต่างกันในมาเลเซีย ไม่ว่าจะเป็น จีน มลายู อินเดีย หรือ ตะวันตก

(ประวัติเมืองมะละกามีเรื่องราวและตำนานที่สนุกสนาน ขอเชิญชมภาพสวย ๆ และการเล่าเรื่องที่มีการเชื่อมร้อยได้ยอดเยี่ยมของ คุณ Please.Peace ในบล็อกแก๊งค์นี่เองค่ะ ขอขอบคุณมา ณ ที่นี้ค่ะ)





ผู้คนที่ไปเมืองมะละกา ก็จะมาถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกันที่ จตุรัสดัชท์(Dutch Square) ซึ่งเป็นหมู่ตึกสีแดง สร้างมากว่าสองร้อยปี พร้อมกับสามล้อที่ประดับด้วยดอกไม้เทียมหลากสี สถานที่สำคัญอื่น ๆ ก็จะรวมตัวอยู่ไม่ไกลกันนัก จริง ๆ สามารถเดินถึงกันได้ แต่อุปสรรคหลักใหญ่ก็คือแสงแดดอันแผดเผา และความร้อน ที่เด็กและคนแก่ขอยอมแพ้ค่ะ






ตึก Christ Church และน้ำพุ The Queen Victoria
ส่วนหนึ่งของจตุรัสดัชท์(Dutch Square)




แล้วเดินเล่นในถนน Jonker Street(ถนนบ่าว) และถนน Heeren Street(ถนนเจ้านาย) ซึ่งอยู่ขนานกันค่ะ ในตอนกลางวัน หลายคูหาเปิดเป็นร้านขายของเก่า หลายคูหาเปิดเป็นพิพิธภัณฑ์ หลายคูหาเป็นร้านอาหารและร้านสะดวกซื้อ และหลายคูหาเป็นร้านขายของที่ระลึกพร้อมกับโชว์งานศิลปะค่ะ

แต่ถ้าเป็นคืนศุกร์และเสาร์เวลาประมาณ 18-24 น. ก็จะกลายเป็นถนนคนเดินค่ะ จขบ. คิดว่าสู้ของเมืองไทยไม่ได้เลยค่ะในเรื่องของสินค้าที่วางขาย แต่ของกินเล่นและโชว์ต่าง ๆ ก็ถือว่าเป็นสีสันที่ต่างออกไปค่ะ

(ท่านสามารถดูรูปประกอบ และที่มาของชื่อถนนได้จากเวป//hangtuah-malacca.com ขอขอบคุณมา ณ ที่นี้ค่ะ)








บางส่วนของร้านขายของเก่าค่ะ บนถนนบ่าวและถนนเจ้านาย


อาคารที่นี่จะมีลักษณะหน้าแคบแต่ยาวมาก เหมือนอาคารในถนนสำเพ็งบ้านเราหากใครเคยเข้าไปค่ะ โดยจะแบ่งเป็นส่วนใหญ่ ๆ สามส่วนด้วยกันค่ะ ด้านหน้าเปรียบเสมือนห้องรับแขก หากเป็นร้านค้าก็จะตบแต่งสวยงามเป็นหน้าร้าน ตรงกลางไม่มีหลังคาเพื่อให้โปร่งโล่งสบาย เปรียบเสมือนห้องนั่งเล่น และด้านในซึ่งมักจะเป็นสองชั้นเปรียบเหมือนห้องครัวในชั้นล่าง และห้องนอนในชั้นบนค่ะ

(รูปเก่า ๆ ของจขบ. ได้เข้ากรุไปแล้วเช่นเดิม จึงขออนุญาตยืมรูปมาจาก คุณ Borneoboy(CW's Food and Travel) ที่ลงในเวป //www.foodbuzz.com ขอขอบคุณมา ณ ที่นี้ค่ะ(With Courtesy of Borneoboy(CW's Food and Trave)l and //www.foodbuzz.com)









ข้าวมันไก่ อาหารจานดังของเมืองมะละกา
แต่สู้ข้าวมันไก่ดัดแปลงบ้านเราไม่ได้อีกเช่นกันค่ะ
ในรูปใหญ่เป็นหมูแดงที่รสชาติดีกว่าไก่ค่ะ

(รูปข้าวมันไก่ก็เช่นกันค่ะ ได้เข้ากรุไปแล้วเช่นกันค่ะ และไม่คิดจะไปทานอีก เพราะจขบ. เลิกกินสัตว์ใหญ่ด้วยค่ะ จึงขออนุญาตยืมรูปมาจาก คุณ Borneoboy(CW's Food and Travel) ที่ลงในเวป //www.foodbuzz.com ขอขอบคุณมา ณ ที่นี้ค่ะ(With Courtesy of Borneoboy(CW's Food and Trave)l and //www.foodbuzz.com)





อารัมภบทมาพอหอมปากหอมคอ เราเริ่มไปตามรอยกันเลยดีกว่านะคะ สายแล้วด้วยแดดเริ่มร้อนแล้วค่ะ เริ่มกันที่ร้านตัดรองเท้าประดับด้วยลูกปัด(Colour Bead Shoes)ค่ะ เป็นรองเท้าที่ใส่คู่กับชุด Kebaya(เกบาย่า) ของชาว Baba-Nyonya(บาบ้า-โยนย่า)ในอดีต ซึ่งเป็นเชื้อสายจีน-มลายูค่ะ แต่ปัจจุบันก็ดัดแปลงนำมาใส่กับชุดอื่นได้ค่ะ หากใครเคยติดตามชมซีรีส์สิงคโปร์ The Little Nyonya : บ้าบ๋า ย่าหยา (รักยิ่งใหญ่จากใจดวงน้อย) จะร้องอ๋อในทันทีค่ะ






The Little Nyonya : บ้าบ๋า ย่าหยา (รักยิ่งใหญ่จากใจดวงน้อย)
เนื้อเรื่องโดยรวมค่อนข้างเอาใจตลาดแบบที่เรารู้กันค่ะ
แต่เสื้อผ้า ฉาก และวัฒนธรรมการกินอยู่ที่แทรกอยู่ดีมากค่ะ

(ขอขอบคุณภาพจาก คุณ ELIZABETH TAI ที่ลงในเวป //ecentral.my มา ณ ที่นี้ค่ะ(With Courtesy of ELIZABETH TAI and //ecentral.my)








ร้าน Colour Beads ค่ะ เด็ก ๆ ก็ลองไปเรื่อยค่ะ เหมาะสำหรับสาวเท้าเรียวเท่านั้นค่ะ




พอได้คุยกันรู้ว่าเป็นคนจีนแคะเหมือนกัน จึงเป็น "ฉี่กาหงิ่น" = "กากี่นั้ง" = "คนกันเอง" ขึ้นมาทันทีค่ะ เลยได้รับโอกาสให้เข้าชมเบื้องหลังของทางร้าน เก็บภาพบรรยากาศมาฝากค่ะ

(ท่านสามารถเข้าไปดูรายละเอียดของร้าน ดูแบบและราคากันชัด ๆ ได้ที่เวป //www.colourbeads.com ขอขอบคุณสำหรับมิตรไมตรีที่มีให้ และสินค้าสวย ๆ มา ณ ที่นี้ค่ะ With many thanks to Color beads Enterprises)





กว่าจะได้แต่ละคู่นะคะ







เครื่องไม้เครื่องมือดั้งเดิมเลยค่ะ




เรามาต่อกันที่ร้านสบู่ทำมือ(Sweet Summer Cottage Handmade Soap)ค่ะ จุดเด่นที่เด็ก ๆ สนใจเพราะเขาเปิดเวอร์คชอฟให้ผู้ที่สนใจได้ทำกันค่ะ เพราะจริง ๆ แล้วในเมืองไทยนั้นมีร้านที่มีฝีมือหลายร้านค่ะ ร้านนี้ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับเมืองมะละกาโดยตรงค่ะ และเจ้าของก็เป็นชาวไต้หวันที่ขึ้นชื่อในเรื่องงานประดิษฐ์สวยงามน่ารักนะคะ แต่แอบกระซิบว่าเด็ก ๆ อยากมาเป็นที่สุดค่ะ








หน้าร้านสวยงามน่ารักมากค่ะ



เจ้าของร้านน่ารักมากค่ะ ให้เด็ก ๆ ได้ทำสบู่กันในเวลาพิเศษ เพราะว่าปรกติจะเปิดเวอร์คชอฟเฉพาะตอนค่ำ แต่เราไปตั้งแต่เช้าร้านยังไม่เปิด เราโทรไปบอกความประสงค์ และกลับมาตอน 11 โมงเช้า เจ้าของร้านก็ใจดีให้เด็ก ๆ ได้ทำกันได้เลยโดยไม่ต้องรอถึงตอนค่ำค่ะ







ได้น้ำมะนาวมากันคนละแก้วค่ะ
ทางร้านเขาจะมีกล้องโพลารอยด์ถ่ายรูปผู้ร่วมทำเวอรคชอฟไว้เป็นที่ระลึกค่ะ






มีขั้นตอนการทำสบู่ของเด็ก ๆ มาฝากค่ะ







1. เลือกเทียนแผ่นกลมแบนตามสีที่ต้องการมาตัดเป็น 6 ส่วน เหมือนตัดพิซซ่าค่ะ
2. แล้วเรียงใส่ลงในถ้วยพลาสติกค่ะ โดยเหลือช่องระหว่างชิ้นไว้เล็กน้อยค่ะ








3. หั่นเที่ยนสีขาวเป็นก้อนเล็ก ๆ นำไปต้มในถ้วยที่ใส่อยู่ในน้ำเดือดให้เหลวค่ะ








4. ระหว่างรอเทียนสีขาวเหลว ตัดเทียนสีใส เป็นก้อนเล็ก ๆ เพื่อเป็นก้อนน้ำแข็ง จัดเรียงใส่ในถ้วยแก้ว
5. นำเทียนขาวที่เหลวแล้วเทตามร่องระหว่างเทียนสีค่ะ
6. หลังจากเทเทียนขาวแล้ว นำไปแช่ตู้เย็นให้แข็งตัวใหม่ ประมาณ 10 นาทีค่ะ







7. นำเทียนสีออกจากตู้เย็นมาหั่นครึ่งเพื่อเป็นชิ้นมะนาวฝานประดับแก้วค่ะ
8. นำเทียนใสที่เหลือใส่ในถ้วยอีกใบที่ใส่อยู่ในน้ำเดือด
9. เลือกน้ำหอมกลิ่นที่ชอบเทไปในถ้วยเล็กน้อย แล้วคนให้เข้ากันค่ะ แล้วทิ้งไว้ให้เย็นค่ะ
10. นำหลอดมาเสียบในน้ำแข็ง และชิ้นมะนาวมาตบแต่งที่ถ้วย แล้วเทน้ำมะนาวใส่ในแก้วค่ะ




(ท่านสามารถเข้าไปดูรายละเอียดของร้าน ได้ที่ หน้า fb ของ Sweet Summer Cottage ขอขอบคุณสำหรับมิตรไมตรีที่มีให้ และสินค้าสวย ๆ มา ณ ที่นี้ค่ะ With many thanks to Sweet Summer Cottage Shop)








แวะจิบกาแฟร้านนี้ค่ะ ตบแต่งน่ารักทันสมัยค่ะ
แต่รสชาติกาแฟธรรมดานะคะ
และไม่ให้ถ่ายรูปด้านในค่ะ








ไปกันต่อนะคะ ไปที่ร้านตัดกระดาษแบบจีนค่ะ ชื่อร้าน Red Handicrafts ค่ะ มีตั้งแต่ใบเล็ก ๆ เพื่อใช้ในการสะสม หรือตบแต่งการ์ด จนถึงขนาดใหญ่ไว้ตบแต่งผนังบ้านค่ะ







เจ้าของน่ารัก อัธยาศรัยดีเช่นเคยค่ะ ตัดให้เด็ก ๆ ดูเป็นตัวอย่างค่ะ


(ร้านนี้ไม่มีเวปเพจค่ะ แต่ไปแถวนั้นถามเขาใคร ๆ ก็รู้จักค่ะ ราคาก็ถูกค่ะ เรายังซื้อมาแจกเขาหลายใบนะคะ ขอขอบคุณสำหรับมิตรไมตรีที่มีให้ และสินค้าสวย ๆ มา ณ ที่นี้ค่ะ With many thanks to Red Handicrafts Shop)





ถึงเวลาสำคัญแล้วค่ะ เวลาอาหารกลางวันนั่นเองค่ะ คราวนี้พี่สาวเตรียมตัวถามเพื่อนที่เป็นเจ้าถิ่นเพื่อไปหาร้านอาหารพื้นเมือง(Nyonya Restaurant) เราจึงตามลายแทงไปที่ร้าน Cottage Spices ค่ะ รสชาติใช้ได้เลยค่ะ เมนูส่วนใหญ่จะเป็นปลาและปลาหมึกค่ะ ออกเปรี้ยวและเผ็ดเล็กน้อยเป็นส่วนใหญ่ค่ะ น่าจะเป็นเพราะใส่เครื่องเทศค่ะ แต่ความเปรี้ยวน่าจะเป็นความเปรี้ยวจากส้มจี๊ด เพราะเห็นมีน้ำส้มจี๊ดขายค่ะ







ร้านนี้แนะนำเลยค่ะ








ที่จริงแล้วอาหารพื้นเมืองต้องเปิปค่ะ




อิ่มแล้วไปเดินกันต่อค่ะ ในเมืองมะละกามีพิพิธภัณฑ์ย่อย ๆ มากมายเลยค่ะ เราเลือกไปพิพิธภัณฑ์ในเรือ(Maritime Museum)ค่ะ เพราะเด็ก ๆ ชอบตั้งแต่เห็นเรือใหญ่ที่จัดแสดงในเมืองโบราณค่ะ เวลาเปิดทำการคือ จ-ศ 9-17.30 น. ส-อา 9-21 น. ค่ะ ค่าเข้าชม ผู้ใหญ่ 3 ริงกิต เด็ก 0.5 ริงกิต หรือประมาณ 30 บาทสำหรับผู้ใหญ่ และ 5 บาทสำหรับเด็กค่ะ







ไม่มีแผนที่ เดินหรือขับรถไปมาต้องเห็นแน่นอนค่ะ





เรือทำจำลองเรือ Flora De La Mer ของชาวโปรตุเกส ที่เกิดอุบัติเหตุจมลงขณะขนทรัพย์อันมีค่าจากแดนไกล ซึ่งก็คือเครื่องเทศจากเมืองท่ามะละกา กับสู่โปรตุเกสนั่นเองค่ะ


ข้างในเรือแบ่งเป็นสองฝั่งค่ะ ฝั่งซ้ายแบ่งเป็นฝั่งที่จัดแสดงนิทรรศการหลักมีสองชั้นค่ะ ต้องถอดรองเท้า เพราะฉะนั้นแนะนำให้ใส่ถุงเท้าไปด้วยค่ะ ภายในจะจัดแสดงเรื่องราวความเป็นมาของเมืองท่ามะละกา ซึ่งผ่านการปกครองจากหลายชาติในระหว่างช่วงเวลาของการล่าอาณานิคม ความเป็นจุดศูนย์กลางในการแลกเปลี่ยนซื้อขายเครื่องเทศ และจำลองชีวิตบนเรือของเหล่าลูกเรือ ผ่านภาพวาด แบบจำลองรูปปั้นค่ะ







การจัดแสดงสวยงามทีเดียวค่ะ





ขอจบการเดินทางเพียงเท่านี้นะคะ คิดว่าเราน่าจะได้ไปอีกค่ะ จะค่อย ๆ เก็บเล็กผสมน้อยมาเล่าให้ฟังในแบบที่เด็ก ๆ สนใจค่ะ เท่านี้ก็แห้งไปตาม ๆ กันเลยค่ะ ร้อนจริง ๆ ค่ะ ขอแอบไปเข้าห้างสรรพสินค้าทำธุระส่วนตัวและซื้อขนมทานก่อนเดินทางกลับที่พักค่ะ



ขอขอบคุณ BG สวย ๆ จาก เวป //www.webpagebackground.comค่ะ(จขบ. กะว่าคล้าย Melaka tree(ต้นมะขามป้อม) ที่เป็นหนึ่งในตำนานที่มาของชื่อเมืองค่ะ)

Create Date : 10 มกราคม 2555 Last Update : 18 มกราคม 2555 19:22:21 น. Counter : 9155 Pageviews.		21 comments
Share Tweet

	บางปู : นกกาบบัว ผู้ชายในสายลมหนาว (19 เม.ย. 2567 10:34:34 น.)		ทริปอเมริกา #2 - ต่อเครื่องที่มะนิลา+ผ่านตม.แบบ fast trackที่นิวยอร์ค ฟ้าใสทะเลคราม (18 เม.ย. 2567 18:15:13 น.)
	春和歌山市 : My First Hanami @ Wakayama Castle mariabamboo (16 เม.ย. 2567 12:49:02 น.)		วัดพระธาตุเสด็จ อำเภอเมือง ลำปาง tuk-tuk@korat (14 เม.ย. 2567 13:54:44 น.)