นิยาย " จันทรากินรี " - โดย เหมชาติ ทอง -- ( ตอนที่ 5. )  5. มายาสิเน่หา . . . " จันทรากินรี -- " . . มีเสียงเรียก.... . ทำให้จันทรากินรี และโพระดกรีบหัน ไปทางต้นเสียง . และรีบย่อตัว ถอนสายบัว เมื่อเห็น มาตารานีเสด็จมาที่ตำหนักเพียงลำพัง . ไม่มีนางกำนัลตามเสด็จมาอย่างเคย . . " องค์มาตารานีเสด็จ - . บังคมเพคะ " . . " พวกเจ้ากำลังทำอะไรกันอยู่หรือ ? " . ทรงตรัสถามเสียงอ่อนโยน . กวาดพระเนตรไปรอบห้อง ก็เห็นมีอาภรณ์ แพรพรรณต่างๆ วางแขวนเรียงรายเต็มห้อง ไปหมด . . " หม่อมฉันกับพี่เลี้ยงกำลังฟิตติ้ง -fitting ลองชุดที่จะใส่ในวันอภิเษกพรุ่งนี้ เพคะ . ยังสองจิตสองใจ ว่าจะแต่งอย่างประเพณี เรา -หรือจะใส่ชุดอีฟนิ่ง กาวน์-evening gown ผ้าเลส- lace ลูกไม้สีขาว ที่ช่างฉายชาววิลาศ ให้ลองใส่ตอนที่ฉายพระรูปนั้นดี " . .. " เอ่อ-- . อ่า ... . เอิ่ม - . - เอ่อ - " . . องค์มาตารานีพระพักตร์ซีด ทรงตรัส ตะกุกตะกัก แบบพูดอะไรไม่ถูก . . " แต่หม่อมฉันคิดว่า -- . จะใส่ชุดราชสำนักตามประเพณีเราดีกว่า เสด็จมาตาและเสด็จพี่อนันตราชคงทรงพอ พระทัยกว่า เพคะ " . . " เป็นผ้าสีทองทอเป็นลายในตัว . ที่องค์มาตาทรงเคยแนะนำ น่ะเพคะ " . .. โพระดกรีบทูลบ้าง . . " โธ่เอ๋ย- " . . องค์มาตาเอาหัตถ์ทาบที่อกตัวเอง ส่าย พักตร์ไปมา กล่าวด้วยน้ำเสียงคร่ำครวญว่า . . " แล้วนี่ -- . ข้าจะบอกเจ้าเรื่องนี้อย่างไรดี ? " . . " มีอะไร เหรอเพคะ " . . จันทราเห็นพระอาการเงอะงะนั้น ก็ให้ แปลกใจ . องค์มาตาคนพูดตรงเสมอ ไม่เคยมีพระ อาการเช่นนี้ให้เห็น . . " จันทรา - . ถ้าข้าบอกไปแล้ว เจ้าจะโกรธข้าก็ได้ นะ " . . องค์มาตาทำท่าจะกันแสง ตอนเกริ่น จะบอก . . จันทรากินรี และโพระดกรู้สึกหวั่นใจ ขึ้นมาทันที สิ่งนั้นจะต้องเป็นเรื่องไม่ดีแน่นอน . . " ทรงบอกมาเถิดเพคะ . หม่อมฉันมิบังอาจโกรธเคืองพระมาตาไม่ว่า จะเรื่องไร . -- หรือจะอย่างไร เพคะ " . . มาตารานีโผเข้ากอดจันทรากินรี แลัวทรง สะอื้น ร่ำไห้ . บอกองค์หญิง เสียงสั่นว่า . . " ฮือๆ -- . อนันตราชให้ข้ามาบอกเจ้า ว่าทรงขอยกเลิกการอภิเษกของวันพรุ่งนี้ . -- ฮือๆ " . . " เสด็จมาตา !! . อะไรกันนี่ ? . นี่เป็นเความจริงเหรอเพคะ ? " . . จัทรากินรีช็อก -- รู้สึกเหมือนโดน อสุนีบาตฟาดสายฟ้าพันโวลท์ เข้าใส่ตัว . . " จริงจ้ะ " . . รานีพยักหน้ายืนยัน . ทรงยกพระหัตถ์ทั้งสองขึ้นระดับอก เอียงศอ ส่ายพระเศียรไปมา แบบสไตล์ของดาราหนัง ภารตะ . เล่าอธิบาย . . " ข้าเอง ก็ไม่เข้าใจอนันตราชเหมือนกัน ทำไมถึงได้ตัดสินพระทัยเลวร้ายเช่นนี้ " . . สุดจะกลั้นความเสียใจ จันทรากินรี กันแสงสะอื้นไห้ ตัดพ้ออย่างน้อยพระทัย . " แล้วทำไม องค์อนันตราชไม่เสด็จ มาบอกเรื่องนี้กับหม่อมฉันด้วยพระองค์ เอง เหตุใดต้องให้เป็นภาระขององค์มาตา " . . องค์มาตายกหัตถ์ประคองใบหน้าของ จันทราด้วยความสงสาร และเห็นใจ . " จันทราเอ๋ย--ข้าจะบอกอะไรให้ . เมื่อครู่นี้---สองคนนั้นไปเข้าเฝ้าข้า ที่พระตำหนักหลวง . อนันตราชน่ะ ยังไม่เท่าอัปสรา ดารารายที่เจ้ากี้เจ้าการ นางเป็นคน พูดแทนลูกชายข้า---ทู๊ก-อย่าง ! . นางบอกข้าว่า อนันตราชขอให้ข้า มาบอกเจ้าอย่างนี้ . ข้าเองก็ตกใจมาก จึงย้อนถามลูกชาย ของข้าไปว่า -- จริงรึ ? " . . จันทรากินรีสะอึกสะอื้น ฟังเรื่องราว ด้วยความเจ็บช้ำใจอย่างที่สุด . . " นางอัปสราก็รีบบอกกับอนันตราชว่า -ทรงตอบเสด็จมาตาฯ ซิเพคะ ว่าที่หม่อมฉัน ทูลไปเป็นเรื่องจริง . อนันตราช-ลูกข้า ก็ดูช่างเชื่อฟังดาราราย ซะเหลือเกิน หันมาพยักหน้ากับข้า ว่า-ใช่ . -- ดูซิ . แล้วนางก็รีบพาอนันตราชกลับไปตำหนัก ของนางทันที " . . " เสด็จมาตาเพคะ -- . ทำไมองค์อนันตราชทรงทำกับหม่อมฉัน เยี่ยงนี้ หม่อมฉันไม่เข้าใจ . --- ฮือๆๆ " . . จันทรากินรีสะอื้นโฮ . . องค์มาตารานีรีบกอดนาง และกันแสง สะอื้นตาม จนเริ่มมีมาสคาร่ารุ่นไม่กันน้ำ เลอะๆ ที่ขอบพระเนตร . . . โพระดกตกใจ จนถึงกับอึ้ง . มึนตึ๊บ- . สมองของนางแบล๊งค์ -blank -ว่างเปล่า ! . . มันอะไรกัน... . เป็นไปได้เพียงนี้ หรือนี่ ? . ทำไม องค์อนัตราชถึงเปลี่ยนไป ? ทำไมทรงยกเลิกการอภิเษกได้ลงคอ . -- แบบนี้ ? . . . * * * * * * * * . . . " เรากลับหิมพานต์กันเถิด พี่โพระดก หญิงถูกย่ำยีเกียรติยศ จนไม่เหลืออะไร อีกแล้ว " . . " ทูนกระหม่อมของพี่- . พี่เห็นใจองค์หญิงที่สุดเพคะ " . . จันทรากินรีฟุบลงกับหมอน ทรง กันแสงร่ำไห้ จนอ่อนเพลียวรกาย . . " พี่แปลกใจหลายอย่าง . องค์อนันตราชเคยสนิทกับพี่ ทรง เป็นกันเองกับพี่ . แต่เมื่อกลางวัน พี่ไปขอเข้าเฝ้า ที่ตำหนักส่วนพระองค์ของท่าน พบว่า องค์อัปสราดารารายประทับอยู่ด้วย . และมีนางเหยี่ยน มาคอยอยู่ยามรับใช้ มันเองแหละที่ออกมาบอกพี่ ว่าองค์อนัน -ตราชไม่ให้พี่เข้าเฝ้า " . . " ก็เขาหมดรักเราแล้ว- อีกหน่อยก็คงมาขับไล่เรา เราจะทนอยู่ ต่อไปทำไมเล่าพี่จ๋า " . . " แต่ -องค์หญิงอย่าลืมซิเพคะ . เราตามเสด็จองค์อนันตราชมาที่นี่ ก็เพื่ออะไร " . . จันทรากินรีสะบัดหน้าไปอีกทาง ไม่อยากนึกถึงเหตุผลนั้น ที่ทำให้พระองค์ ต้องมาพบเหตุการณ์เช่นนี้ . . " เรามา - . เพื่อจะเอาหัวใจของอนันตราชครึ่งก้อน ไปวางบนพระกายขององค์สุริยัน ให้สวรรค์ ทรงประทานพระชนม์ชีพ บันดาลให้องค์สุริยัน ฟื้นคืนชีพกลับมา " . " แล้วมันจะมีประโยชน์อะไร ? ในเมื่อข้อกำหนด คือเขาต้องรักหญิง " . . ทรงตัดพ้ออย่างหมดกำลังใจ . . " และหญิงก็ต้องรักเขาด้วย หัวใจกึ่ง ก้อนนั้น จึงจะยังผล . แต่นี่--พี่โพระดกก็ได้เห็นแล้ว . ว่าเขาไม่ได้รักน้องเลย " . . ทรงหลั่งน้ำตาอีก จนนองพักตร์ ไปหมด . . " แต่ที่ผ่านมา- . พี่เชื่อว่า องค์อนันตราชรักน้องมากนะ . แล้วมันเกิดอะไรขึ้นละเนี่ย ? ทำไมต้องมากระทำสิ่งโหดร้ายกับองค์หญิง ของพี่เช่นนี้-- พี่อยากรู้จริงๆ " . . " พาหญิงกลับนครเทพปักษาเถิด เราคงทำการนี้ไม่สำเร็จแล้วละพี่ " . . นางพี่เลี้ยงโพระดกมองดูกาลเวลา ที่นางขีดฆ่า ทำเครื่องหมายไว้ที่หัวนอน . . " เพลาที่สวรรค์กำหนดไว้ ผ่านมาแล้ว เร็วเหลือเกินเพคะ ดูเถิด เหลือแค่ 5 ทิวา ราตรีเองก็จะครบตามที่ท่านค้างคาวดำบอก ไว้ . พี่ขอร้อง ทรงโปรดอยู่ที่นี่ต่ออีกนิด นะเพคะ ขอทรงอดทนกับมันต่อ ไว้ถ้ามัน สิ้นความหวังจริงๆ พี่ขอรับรองว่า พี่จะรีบ พาองค์หญิง ซิ่งหนีกลับหิมพานต์ด้วยกัน ในทันที-- " . . นางแตะดูปีก และหางของจันทรา และของตัวเอง ที่ถอดเก็บรักษาอย่างดีไว้ ใต้กลุ่มเขนย . พลางลูบไล้ปีกหางที่ย่อส่วน เบาๆ . . " ถึงวันนั้น --- . เราจะตีตั๋วลัดฟ้า สายการบิน HAL - Hymmaparn Air Line- หิมพานต์ แอร์ไลน์ ไฟล้ต์บินตรงไปเทพปักษา . จะไม่แวะทรานซิท-transit ที่ไหนเลย เพคะ . -- พี่สัญญา " . . จันทรากินรีค่อยผ่อนคลาย ยอมรับ คำขอร้องของพี่เลี้ยง . . " ก็ได้-- . ดีนะ ที่ยังมีองค์มาตารานี ที่ทรงเอ็นดู เรา เข้าใจหัวอกเรา อยู่องค์นึง " . . " นั่นซีเพคะ . พี่ก็เห็นว่า ทรงปลื้มองค์หญิงของพี่มาก พี่เองก็เคารพท่าน ที่ตรัสไรก็ตรงไปตรงมา ไม่เข้าข้างใคร . ทรงยุติธรรม เนาะเพคะ -น้ำพระทัยกว้าง -แฟร์ๆ ดี " . * * * * * * * * * . สายของวันรุ่งขึ้น . โพระดกให้จันทรากินรีที่ยังกำสรวลเศร้า พักอยู่แต่ในตำหนักรับรอง .ขอร้ององค์หญิงไม่ให้ออกไปไหนข้างนอก . . นางเอง รีบออกมาเดินสำรวจนอกตำหนัก ตรวจดูสถานการณ์ . . . แล้วที่หน้าราชวัง . โพระดกก็เห็นผู้คนกลุ่มใหญ่ กำลังรุมกลุ้ม ดูอะไรกันอยู่ที่ศาลาริมทาง . . นางจึงรีบตรงเข้าไป . . พอแทรกคนเข้าไปใกล้ๆ ได้ ก็เห็นเป็นใบ ประกาศ ที่ติดแสดงไว้ที่ผนังศาลา . แต่โพระดกก็อ่านอักษรของชาวกัลปพฤกษ์ ที่ก็มีลักษณะเหมือนถั่วงอกถูกผัดด้วยน้ำมันร้อนๆ จนเหี่ยว คล้ายๆ อักษรของชาวไพรวัลย์ ไม่ออก อีกเช่นเคย . . นางจึงรีบดึงผ้าคลุมมาคลุมศีรษะ แล้วดึง ชายผ้ามาปิดจมูกและปาก . โผล่เพียงนัยตา เพื่อปกปิดตัวตนไว้ . . เหลียวซ้าย แลขวา-- . จึงตัดสินใจบอกกับผู้ชายคนหนึ่ง ตรงนั้น . เพราะดูท่าทางแล้ว น่าจะเป็นคนที่พอจะมี การศึกษา . " พี่ชายสุดหล่อ ผู้แสนฉลาดจ๋า -- วานช่วยอ่านประกาศให้น้องที ได้ไหมจ๊ะ . น้องมันคนโง่- ปกติ น้องมีค่าเฉลี่ย อ่านหนังสือวันนึง ไม่เคยเกินเจ็ดบรรทัด . จึงอ่านอะไรไม่แตกฉาน เจ้าค่ะ " . . คงเพราะคำว่า พี่ชายสุดหล่อผู้แสนฉลาด นั่นแหละ ชายหน้าปรุสิวคนนั้นจึงพยักหน้า . ช่วยอ่านประกาศให้โพระดกฟังอย่างเต็มใจ . . " อ๋อ-- ได้สิแม่น้องสาว . เอ้อ- เจ้าก็ช่างตาถึงนะ มองเห็นความหล่อ ของข้า . -- ฮะแอ้ม . เขาว่างี้ เน่อ . . จะไม่จัด อภิเษก เอกสตรี . ที่ชื่อจัน-ทรากินรี คนนี้หนา . และจะส่ง นางไป เลี้ยงไก่จ้า . ที่กระท่อม ปลายนา หลังคาจาก . . อนันตราช . . นี่แหละน้องสาว -- . ในประกาศ เขาก็ว่ามาอย่างนี้ " . . " ขอบคุณพี่ชายสุดหล่อมากๆ เจ้าค่ะ " . . โพระดกรีบบอกขอบคุณ . แล้วหันกลับ เดินแทรกฝูงชนออกมา . . น้ำตาพี่เลี้ยงกินรีพลันไหลพรากๆ ด้วยความอดสูใจ . ว่าเหตุใดหนอ ชะตากรรมจึงต้องมาประสบ เคราะห์ซ้ำ กรรมซัดถึงเพียงนี้ เขาไม่ยอม อภิเษกด้วยแล้ว ก็ยังหยามหน้ากันไม่หนำใจ พอ- หรือไร ? . ยังใจดำ มาประกาศ ขับไล่ให้ไปเลี้ยงไก่ ที่เล้ากระท่อมปลายนาอีก-ถึงเพียงนี้ . . นางรีบวิ่งกลับมาที่ตำหนักรับรองโดยเร็ว . . และแล้ว-- . ก็ได้เห็นนางเหยี่ยน กับทหารวัง รวม เป็นสามคน . กำลังยืนหันหลังให้ ออกันอยู่ที่หน้าประตู ตำหนักรับรอง . . " จันทรากินรี .... . จงเปิดประตูเดี๋ยวนี้ !! " . . นางเหยี่ยนรัวมือทุบประตู เสียงดัง . " เปิดประตู!!! ... . ออกมารับหมายคำสั่งจากวัง . - เร็ว ซี่ !!! " . . โพระดกตะโกนไปทันที . . " ทหาร ! -- . เอาคำสั่งวังมาให้ข้า . -- แล้วแก -นังเหยี่ยน . รีบเอาหัวเน่าๆ และตัวโสโครกๆ ของแก กลับไปเลย . -- เดี๋ยวนี้ ! " . . เหยี่ยนหันกลับมาหา . . " อุ๊ยตายแล้ว - นังพี่เลี้ยง . มายืนอยู่ข้างหลังเองหรอกรึ " . . เหยี่ยนจ้องมองโพระดก หัวจรดเท้า . . " มัวไปอ้อล้อ ที่ไหนมายะ ? ทิ้งเจ้านายไว้แต่ลำพัง- นิ . แกกลับมามาก็ดีแระ . --- วู้ย-- กรูละขำ . . ฮี้ - ฮ่า ฮ่า ฮ่า . ฮี้--ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ " . . นางเหยี่ยนหัวเราะ จนงอหงาย ก่อนจะหยุด แล้วกล่าวเย้ยเยาะโพระดก . . " แกรู้มั้ย ? . มีพระโองการล่าสุด ให้แก กับเจ้านาย ของแกเลื่อนตำแหน่งใหม่ . แต่ฟังข้าก่อน อย่าเพ่อดีใจ . เลื่อนลงนะยะ ! -- ไม่ใช่เลื่อนขึ้น " . . โพระดกกัดฟัน ไม่ว่ากระไร .รับหนังสือวังจากทหารคนนึง ที่เดิน มาส่งมอบให้ . . " อ่าว -- . แล้วแกจะไม่เปิดอ่านก่อนหรา ? . ว่าแก -กับเจ้านายแก จะได้เลื่อนชั้น ลงไปเป็นอะไร " . . โพระดกกำหนังสือวังแน่น เดินคอแข็ง ตรงเข้าไปหาทั้งสามคน ที่ยังยืนขวางหน้า ประตูตำหนักรับรองไว้ . . " หลีกไป ! -- . -- ถอยเดี๋ยวนี้ ! " . . นางเหยี่ยนลอยหน้า ยิ้มหยันใส่ ไม่ยอมเปิดทางให้โพระดกผ่าน . . " ยังอีก-- -- ยังอีก !! " . . โพระดกโมโห ผลักพวกมันสุดแรง ดันร่างนางเหยี่ยน และทหาร ให้ออกไป พ้นวิถีหน้าประตูอย่างรวดเร็ว . เร็วจนทั้งสามไม่ทันตั้งตัว แต่ละคน ล้มหงาย กระเด็นไปคนละทิศ คนละทาง แบบคอนเวอร์สใคร -คอนเวอร์สมัน . . แล้วยืนไขกุญแจประตูตำหนัก อย่างใจเย็น ไม่ใส่ใจกับนางเหยี่ยนที่นอน ฟุบกลางลานทราย แล้วผงกหัว มาร้อง โอดโอยสาปแช่ง . เพราะมันโดนโพระดกผลักเหมือนถีบ จนกระเด็นไปชนกระแทกกับกระถางต้นไม้ ขนาดใหญ่ ล้มกลิ้งทั้งคน ทั้งกระถาง . นังเหงี่ยนเจ็บปวดที่สะโพกสุดๆ . . " อีโพระดก... . อีบ้า ! -- . อี ๆ ๆ ๆ ๆ -- อี -ช้างลาก ! . . อูย-- เจ็บตะโพกจังเลย . . เดี๋ยวเถอะ --คอยดูนะ ซักวัน ข้าจะ จัดคืนแก-- รวดเดียว 10 ดอก !! " . . โพระดกเปิดประตูตำหนักเข้าไป แล้วหันหลังกลับมา ปิดบานประตูคู่ใส่หน้า ดัง โครม ! . . แต่ยังทันได้ยินเสียงนังเหยี่ยน ที่เปลี่ยนจากโอดโอย มาเป็นตะโกน เย้ยหยัน ตามหลัง . . " อีกินรีตกกระป๋อง ! -- . อีนกกะปู้ดตาแดง ! . สมน้ำหน้านัก -ถูกสั่งให้ไปเลี้ยงไก่ ที่กระท่อมปลายนา- ปู้นนนนน . ฮ่า ฮ่า ๆ ๆ ๆ . สาแก่ใจอีเหยี่ยนแต๊ - สิบอก-ให่ ! " . . * * * * * * * * . . . " อนันตราช เจ้าทำอย่างนี้ กับจันทราได้ไง ? . --มันเกินไปล้าว . แม่ไม่ยอมจริงๆ นะ ! " . . เสียงองค์มาตารานีเอะอะ ดังลั่น ผ่านประตูตำหนักราชวังเข้ามา ก่อน จะได้เห็นองค์ . . อัปสราดารารายรีบประคองเจ้าชาย ที่ทรงอ่อนเพลีย ให้ลุกจากที่บรรทม ยืนรอรับเสด็จ เคียงคู่กับนาง . . องค์มาตาเสด็จมากับนางโพระดก ทรงดำเนินบนลาดพระบาทพรมแดง ที่ปูไว้ในพระตำหนักหลวง ตรงลิ่วมาหา . พระอาภรณ์ที่ทรงอยู่-คล้ายส่าหรี ก็สะบัดไหวพลิ้ว ตามจังหวะพระบาท . พักตร์งี้-บึ้งตึงมาเลย . . แล้วยกมือชี้หน้าอนันตราช ใส่คำแบบ รัวๆ ไม่มียั้ง จนโพระดกที่รีบทรุดตัวนั่งอยู่ ตรงนั้น กดแต้มสกอร์ ให้คะแนน like ถวายพระมาตาแทบไม่ทัน . . " นี่มันอะไรอีกล่ะ -หา อนันตราช ? . ทำไมเจ้าถึงได้ใจดำ อำมหิต ไปกลั่นแกล้งจันทรากินรี เขาถึงเพียง นั้น ? . . " บังคมเสด็จแม่ . อะไรกันเหรอพะยะค่ะ . หม่อมฉันกลั่นแกล้งอะไรจันทรา-รึ ? " . . " อุ๊ย--- " . . ดารารายรีบออกหน้ารับแทนทันที . . " องค์มาตาเพคะ ทรงพระทัยร่มๆ ก่อน หม่อมฉันจะทูลถามเสด็จพี่อนันตราช ให้เองเพคะ " . . นางมองหน้าโพระดก ยิ้มเหยียดให้ อย่างรู้ทัน ว่าโพระดกต้องเป็นผู้ไปทูลบอก เรื่องนี้แก่องค์มาตารานี . . แล้วนางก็หันมาเกาะอุระของอนันตราช ลูบไล้แผ่วเบา - ทูลว่า . . " เสด็จพี่เพคะ . ลืมแล้วหรือ ที่ทรงรับสั่งให้ดารารายไป แจ้งกรมวังให้ประกาศทั่วนครกัลปพฤกษ์ . ว่าทรงรับสั่งให้จันทรากินรีเปลี่ยนบรรยากาศ พักผ่อน ย้ายจากตำหนักรับรองในพระราช อุทยาน ไปประทับที่ตำหนักปลายนาแทน . -ไงเพคะ " . . องค์มาตาโวยสวนนางทันที ด้วยความ โกรธเคือง . . " อะไรนะ ? พักผ่อนบ้าบอที่ไหน ? . นู่นนน- สั่งให้ไปเลี้ยงไก่ที่เล้า ที่กระท่อม ปลายนา หลังคามุงจาก ปุๆ ปะๆ --นู่นน . -- พอทีเถอะ ดาราราย ถ้ารู้ว่าพูดผิด ก็จงพูดใหม่ดีกว่า " . " อ๋อ--หม่อมฉันก็พูดไม่ผิดหรอกเพคะ . ก็--นั่นแหละ ก็คือตำหนักปลายนา มุงสังกะสี ขึ้นสนิมขี้เมี่ยง สไตล์ลอฟท์- loft ก็อันเดียวกัน นิเพคะ " . ดารารายทูลโต้กลับ . . " เอ---แล้วข้าดำริการนี้ตอนไหน ? - เมื่อไหร่ ? " . . ทรงพระงงเลยสิ - องค์อนันตราช . . " เสด็จพี่่- " . ดารารายผงะ รีบเป่าลมเสน่ห์ใส่หู อนันตราช . . " ก็เมื่อคืนไงเพคะ ทรงรับสั่งกับหม่อมฉัน ตามที่ว่านี้ " . . " ข้าจำไม่ได้ " . . อนันตราชส่ายพระพักตร์ . ทรงเบลอๆ เหมือนองค์ไม่เป็นองค์ ขององค์เอง เดี๋ยวจำ เดี๋ยวลืม-ไงก็ไม่รู้ . บรรยายไม่ถูกเหมือนกัน . . " อ่าววว " . . องค์มาตาทรงอุทาน . . " ถ้าเป็นแบบนี้ ก็แสดงว่า คงมีใคร ที่เข้าใจผิด มโนเอง แล้วสาระแน เที่ยว ไปสั่งการแทนอนันตราชเป็นแน่ " . . ทรงตรัสแดกดัน อย่างรู้ทันเล่ห์ของ ดาราราย . . อัปสราดารารายแอบทำตาลุกวาวใส่ องค์มาตา ขณะนางพยายามกลั้นโทสะ สุดขีด . . ส่วนโพระดกนึกถึงนางเหยี่ยนทันที ที่สาระแนพาทหารวังสามคนไปเคาะประตู โครมๆ ที่หน้าตำหนัก . . อนันตราชก้มหน้าคอตก . รู้สึกอึดอัดพระทัย ที่เกิดมีเรื่องมีราวจนถูก พระมารดาเสด็จมาตำหนิถึงวังหลวงได้เช่นนี้ . แต่ก็ทรงนิ่งฟัง ที่องค์มาตาตรัสต่อว่าโดยดี . . " เรื่องยกเลิกอภิเษก.. . เจ้าจะเทใคร แม่ไม่ยุ่งก็ได้ เพราะมันเป็น เรื่องของหัวใจเจ้า . แต่ที่จะให้จันทราไปเลี้ยงไก่ เลี้ยงหมู อะไรแบบนั้น มันเกินไป . บอกเลย --แม่รับไม่ได้ . เค้าเอง - เขาก็มีสิริยศ มีศักดิ์- มีวงศ์ ที่ เท่าเทียมกับเรา ไปทำกับเขาอย่างนั้นได้ไง --หือ ? . งั้น-เดี๋ยวแม่จะไปบอกกรมวังให้ถอนคำสั่ง นั้น เดี๋ยวนี้เลย " . . ดารารายไม่ยอม นางดิ้นต่อ . . " องค์มาตาเพคะ . โปรดทรงฟังที่หม่อมฉันจะทูลก่อน . คือ ถ้าทรงทำเช่นนั้น --มันจะไม่กลาย เป็นว่า องค์อนันตราชเป็นกษัตริย์ ตรัสแล้ว- ไฉนมาคืนคำ หรอกเหรอเพคะ . ซึ่งหากใครทราบเข้า ก็คงจะพากันหมิ่น พระเกียรติยศ -นะเพคะ " . . อัปสราดารารายยกเรื่องสัตยาบรรณ ของผู้ครองนครแว่นแคว้น มาเป็นข้ออ้าง ค้าน . เล่นเอาพระมาตามีงง ว่าที่ดารารายว่า มา นี้ มันเป็นประโยคบอกเล่า หรือว่าคำถาม กันแน่ . มึนไปแป๊บ--ก็ทรงตัดบทว่า . . " ก็ -ให้อนันตราช กล่าวออกมาเอง ก่อนเถอะ ดาราราย ถ้าโอรสของข้า กล่าวเองจากโอษฐ์ ต่อหน้าข้า- มีรึ ที่ข้า จะกล้าฝืนพระโองการ . เจ้าเอง- ก็อย่าซีเรียส จนหน้าเครียด ตัวเกร็งไปหน่อยเลย " . . ดารารายเจอคำตอบของแม่ผัวแบบนี้ นางถึงกับหน้าซีดเผือด จืด-จ๋อย เป็นจอ ผักกาดที่ลืมใส่ถั่วเน่า . . พี่เลี้ยงโพระดกเห็นหน้านางตอนนี้ ก็แอบยิ้ม กลั้นหัวเราะ คริ คริ ไม่อยู่ ด้วยความสาแก่ใจ-- ฟินเว่อร์ . . " ที่จริง- ง่ะ " . พระเจ้า ! -- . ดาราราย-นางยังไม่ยอมจบแฮะ ยังจะแถแถกต่อ . . " หม่อมฉันว่า--- เลี้ยงไก่ ก็สนุกดีนะ เพคะ ถือซะว่า เป็นวะเคชั่นพักร้อนแบบ สโลว์ไลฟ์ - ชิล-ชิล ได้อารมณ์คันทรี่ๆ ดีออก . เนาะ -เสด็จพี่อนันตราช - เนาะ " . . นางอ้อนอนันตราช หาพวก . . อนันตราชถอนพระทัย ไม่ตรัสตอบ ทำพักตร์นิ่ว อย่างเบื่อหน่ายทุกอย่าง เพลานี้ . . " แล้วอีกอย่าง- " . . ดารารายว่าต่อ . . " มาอาศัยอยู่บ้านเมืองของท่าน ก็มิควรดูดาย ช่วยเลี้ยงไก่ เลี้ยงควาย แทนลูกท่านบ้าง -คำโบราณก็สอนไว้ . หม่อมฉันทูลเช่นนี้ เป็นความจริง ใช่ไหมเพคะ - เสด็จองค์มาตา ? " . . " จริง ! " . . องค์มาตารานีตอบดารารายทันที กระแทกเสียงหนักแน่นว่า . . " และถ้าเจ้าชอบ ตามที่ว่ามานี้ ละก้อ เดี๋ยวซักวัน - ข้าจะจัดเต็มให้ !! " . . และแล้ว-- มหารานีผู้ที่ทรงประทับยืน นิ่งมานาน ก็สุดทนต่อความหมั่นไส้ชิงชัง ที่ทรงมีต่อดาราราย-สะใภ้หลวงจอมริษยา . ทรงเม้มพระโอษฐ์ ดำเนินทื่อเข้าไป ใกล้ๆ แล้วหยุดประทับตรงหน้านาง . เท้าเอว จ้องหน้าอัปสราดารารายเขม็ง อย่างทรงรู้ทันกับเบื้องหลังเกมนี้ของนาง . . แล้วทรงสะบัดบ๊อบ-พรืด !! . . หมุนพระวรกายบนพรมแดงแบบฟูลเทิร์น สองรอบ . -อย่างสมบูรณ์ . . สวยไม่แพ้ น้ำตาล-ชลิตา ส่วนเสน่ห์ ใน รอบสวิมมิ่ง สูท-swimming suit . ที่ไปหมุนโชว์ เอาชนะใจใครต่อใครทั่วโลก แถวแถบหมู่เกาะภูเขาไฟกรากะตั้ว - krakatoa แห่งแว่นแคว้นฟิลิปปินส์ . . และไม่เป็นรอง ชม - ชมพู่ อารยา เอ ฮาเก็ต ที่ก็ไปหมุน สะบัดชายกระโปรงยาว ซึ่งตัดเย็บ ด้วยผ้าหมดทั้งไม้ . บนพรมแดง ตรงทางเข้าโรงหนังที่เมืองคานส์ แบบปัดกวาดฝุ่น รอยขี้เท้าคนมางาน ให้ฟรี ๆ . - ซะสะอาดเรี่ยม . . เพราะทรงหมุนองค์ท้วมๆ ได้อย่างคลาสสิก มาก ลื่นไหล ไม่มีจังหวะไหนสะดุดเลย . หันหลังให้กับดาราราย ผู้ที่ทรงจับได้ว่า เป็น ผู้คิดการชั่วร้ายนี้ . -อย่างสุดชิงชัง และสุดสยอง . จึงไม่ได้เห็นอัปสราดาราราย ที่ทำปากอ้า แบบกำลังร้อง โอ๊ะ- โอ๊ะ- โอ๊ะ ในใจ ราวกับ กำลังอมถ่านไฟร้อนๆ ไว้ในปาก . . องค์มาตากระทืบพระบาท ลงส้น- ปัง -ปัง !! ส่งท้ายแถมให้ . . . " ทรงหมั่นไส้ กระทืบบาท อี-ชาติชั่ว . มาทำตัว ครอบงำ ค้ำลูกข้า . ทรงสยอง จนต้องหมุน วรกายา . ถึงสองรอบ ให้เต็มค่า ว่า- full turn " . . . แล้วดำเนินกระแทกส้นฉลองพระบาท ดุ่มๆ กลับไป . ทรงโกรธมากมาย อุณหภูมิของพระทัย แตะที่ 100 องศาซี . เดือดปุดๆ จนพระอุระแทบจะระเบิด . . โพระดกให้สะใจ . อยากจะกราบฝ่าพระบาทองค์มาตา รานี ณ ตอนนี้ สักสามครั้ง แล้วขอถ่าย เซลฟี่ . ที่ทรงตรงเป๊ะ ไม่เข้าข้างใคร ไม่ว่า หน้าไหน . . แต่ที่ทำได้ คือรีบคลานเข่า พาตัวห่าง ออกมาจากตรงนั้น แล้วรีบลุกขึ้นเดินผสม วิ่ง ตามหลังองค์มาตาที่ดำเนินลิ่วๆ ไปให้ ทัน . * * * * * * * * * . " พวกมันช่างกล้าเพคะ " . . นางเหยี่ยน พอกลับมาถึงตำหนักมเหสี ก็ตรงเข้ามาหา แล้วฟ้องดาราราย ที่กำลัง นั่งที่โต๊ะเสวย อย่างไม่รอช้า . . " บ่าวนี่- อุตส่าห์ไปดักรอ . กะจะสมน้ำหน้าพวกมันที่คอกไก่ ที่ตูบมุงจาก ปลายทุ่ง . ตั้งแต่บ่าย ยันมืดค่ำ แต่พวกมัน-ก็ไม่เห็น โผล่สารร่าง ขนข้าวขนของ ไปอยู่ที่นั่นกันเลย เพคะ " . . อัปสราดารารายเม้มปาก ยิ่งได้ฟัง ก็ยิ่ง แค้นใจ . -แน่นอก แต่ยกไม่ออก . ไม่มีแก่ใจจะอธิบายความล้มเหลวให้นังบ่าว เหยี่ยนฟังตอนนี้ . . หากเหยี่ยนก็ยังคงจ้อฟุ้ง เล่าต่อ . " บ่าวฝืนอยู่รอพวกมัน . รอ- ร๊อ -รอ -- รอแล้ว รอเล่า จนไม่ไหว ที่จะรอต่อ . มันจะค่ำแระ บ่าวเลยแอบฉวยคอแม่ไก่ ตัวนึง ใช้ผ้าคลุมหัวของบ่าวห่อไว้ไม่ให้ใคร เห็น เอากลับมาขังไว้ในครัวของตำหนักแล้ว เพคะ . ไว้เชือดคอ ผ่าท้องผ่าไส้ เอาเลือดกับ เครื่องใน เซ่นไหว้ผีของหมอกรั๊วะ คืนนี้ " . . เห็นดารารายนั่งปั้นปึ่ง เหมือนไม่สนใจฟัง ที่นางเล่า จึงอ้อนว่า . . " แม่ทูนหัวของบ่าว รีบจัดการทูลให้ องค์อนันตราชทราบเลย ซิเพคะ . ว่าอีนกป่าสองตัวนั่นมันจองหอง กล้าขัดขืน ไม่ทำตามพระโองการ " . . " หุบปาก- เดี๋ยวนี้ - . --- อีเหยี่ยน !" . . ดารารายรำคาญ สุดจะทนฟังมัน พล่ามต่อ ตวาดห้ามเสียงดัง . ดักคอคนพูดมาก . . แล้วคอมเพลนว่า . . " ข้ารู้สึกว่า -- . เหมือนว่ายาเสน่ห์ของไอ้หมอผีกรั๊วะ มันยังไม่ขลังพอ . -- รู้มั้ย ? " . . " อะไรกันเพคะ ! " . . นางเหยี่ยนเถียงทันที . . " เป็นไปไม่ได้เพคะ ! . ก็บ่าวเลือกซื้อแพ็กเกจ ที่อ็อปชั่นระดับ พรีเมี่ยมของไอ้กรั๊วะมันแล้วนิ . ไม่มีทาง--บ่าวขอวีดิโอชาลเล้นจ์- video -challenge เพคะ " . . เจ้านายคอมเพลนงี้มา อีบ่าวเหยี่ยน รับไม่ได้ มันแย้งคอเป็นเอ็น . พลางวาดนิ้วชี้ทั้งสอง เป็นรูปกรอบ สี่เหลี่ยม ขอดูหลักฐานหน้าจอ . . Challenge requested by Yhian . . " แกไม่ต้องมาเถียงข้า! . - ไม่ต้องเสนอหน้า ไปเข้าข้างไอ้หมอผี เฮงซวยนั่น ! . มันหลอกแกรึปล่าว ไม่เห็นจะได้เรื่อง ! " . . ดารารายบอกนังเหยี่ยน เสียงกระชาก ด้วยอารมณ์ขุ่นมัว . . " ดาราราย ว่า-นังบ้า พูดจาเซอะ . ทำสะเออะ เฉโก โต้เถียงข้า . หมอผีแก แน่หรือหลอก จงบอกมา . เดี๋ยวเถอะข้า จะสาระแน แฉให้ฟัง " . . . " หึ- อยากรู้ใช่มั้ย ว่าทำไม ข้าถึงว่า ยาเสน่ห์ของมันห่วยแตก . ข้าจะบอกให้-- แกฟังนะ . ก็วันนี้ น่ะ องค์มาตารานี เสด็จมาที่นี่ . แล้วนังพี่เลี้ยงของจันทรา มันก็ตามเสด็จ มาด้วย . องค์มาตา-มาถึงปั๊บ ก็ตรงเข้าต่อว่าเจ้าพี่ อนันตราชทันที . เรื่องที่ข้า-เอ่อ - ยุยง ตะล่อม และเป่าหู ให้ทรงส่งอีจันทราไปเลี้ยงไก่ และสุกร . ฮึ- องค์มาตา ก็นะ แส่ทำองค์ขี้สงสัย มาถามถึงที่มาของโองการ ว่าคืออะไร ? " . . " พระมเหสี ก็ตอบแทนองค์อนันต์ฯ ไปเลย ใช่ไหมเพคะ ? . เรื่องจิ๊บๆ ใสๆ . กลัวไร - องค์อนันต์ฯ ก็อยู่หมัดทูนหัวของ บ่าวอยู่แล้ว " . . " อยู่หมัด - . ผีบ้าอะไรของแกล่ะ อีเหยี่ยน ! " . . เหมือนประโยคนี้ จะจี้ใจดำเธอ ดารารายรู้สึกปรี๊ดดด--จนปรอทแตก . ฉวยได้ของบนโต๊ะ เป็นจานข้าวที่เพิ่ง กินอิ่ม . นางเฟี่ยง-สุดแรงมือ-ใส่บ่าวรับใช้ด้วย พายุสลาตันของความโมโห . . อีเหยี่ยนเก่งแฮะ ... . มันรีบยกมือสองข้าง ขึ้นบล็อก -สะกัด ไว้ทันที . จานหล่นในแดนของดาราราย ไม่ฟาวล์ (foul) ตาข่ายด้วย . . " ว้ายย..." . . เพล๊งงง!!! . No fault . . . " ใจเย็นๆ เพคะ องค์มเหสี " . . เหยี่ยนเตือนสติเจ้านายตนเอง ที่ยังพรั่งพรู บอกเล่าความผิดหวัง . . " แล้วแกรู้มั้ย ?- . เสด็จพี่อนันตราชก็ยังตรัสต่อหน้าองค์มาตา กับอีพี่เลี้ยงโพระดก ว่าทรงไม่รู้เรื่องอะไรเลย กับโองการนี้ ! . นี่น่ะรึ-- ยาเสน่ห์เซรั่มชั้นเยี่ยมของแก ? . . -- บัดซบ ! . ขอชั้นด่าแกเป็นเซ็ท . --เถอะนะนังเหยี่ยน . . -- นุสรา ! . -- ปลื้ม - จิตร์ !!! " . . นางเหยี่ยนได้ฟังเรื่องราว และโดนด่าเป็น เซ็ทบอลเร็ว -แบบนี้ มันให้เจ็บจุก . ก็รู้ได้ทันที ว่าที่นางอุตส่าห์ขอชาลเล้นจ์ วิดิโอไปนั้น ไม่ประสบผลสำเร็จ . มัน-อันซักเซสฟูล !! . . Challenge Unsuccessful . . นังบ่าวอุทานออกมาเลย . . " ตายยยย---- ! . พระเจ้าช่วย - . พัง-ซิเพคะ แบบนี้ . - พังพินาศของจริง ! " . . ขนาดนางบ่าวยังว่าแย่ ดารารายก็ยิ่ง เสียใจหนักมาก . จึงยืนหน้าง้ำ เอามือกอดอก ค้อนใส่ นางเหยี่ยน-- ขวับ ๆ . . นางบ่าวรีบเดินเข่าเข้าไปประจบ ทูล ให้อัปสราดารารายเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ มันฟังใหม่อย่างละเอียด . . นังเหยี่ยนนี่---ไม่ได้แกล้งชมมันนะ มันน่าจะทำงานด้านวิจัยได้เลย . เพราะมันนั่งฟังดารารายเล่าไป มันก็ นึก เดาสะระตะ ร้อยแปดของมันไป-- . . พอดารารายเล่าจบ . นางเหยี่ยนรีบใช้สูตรอมตะ ที่ตัวย่อสาม ตัวนั้น มาจาก คิด- วิเคราะห์ -แยกแยะ . ตั้งสมมุติฐาน -ไฮโปธีสิซ ขึ้นมา . . " ยาเสน่ห์ฤทธิ์อ่อน อาจเพราะ เราบำรุงบำเรอเขา น้อยไปกระมัง เพคะ ? . งั้นคืนนี้ บ่าวจะลองเปลี่ยนเป็น เซ่นไหว้ด้วยไก่สองตัวดู " . * * * * * * * * . . โพระดกทูลทุกอย่างให้จันทรา กินรีทราบ จนหมดสิ้น . . ย้ำให้เจ้าหญิงอดทนสู้ เพราะยังมีองค์ มาตารานี ที่ยังเป็นที่พึ่งได้แน่นอน . นางกลัวเหลือเกิน ว่าจันทรากินรีจะถอดใจ ยอมแพ้ ขอกลับหิมพานต์ . . " พี่สงสัยจัง... . ฝั่งโน้น คงแอบทำบางอย่างที่ไม่ดีงาม แก่องค์อนันตราช " . . จันทรากินรีสบตาพี่เลี้ยง . . " มีสิ่งใด ที่ทำให้พี่โพระดกคิดเช่นนั้น " . . " ก็วันนี้... . พี่ลองเดินไปดูที่ปลายนา เพราะอยากรู้ นัก ว่าที่นั่น สภาพเป็นอย่างไร . แล้วพี่ก็ทันแอบเห็นนางบ่าวเหยี่ยน " . . " นางไปทำไรที่นั่นล่ะ ? " . . " ก็นั่นซีเพคะ พี่ก็อยากรู้ พี่จึงรีบหลบ -แว้บบ- . มันไม่เห็นพี่หรอก พี่เลยแอบซุ่มดูอยู่ พักนึง เห็นมันจับไก่จากคอกเล้า แล้วเอา ผ้าคลุมผมห่อซะมิดชิด เอากลับไปตำหนัก ขององค์มเหสี " . . " เขาคงเอาไปแกงกะหรี่ไก่ ฉลองชัย ชนะที่กำจัดหญิงได้ -กระมัง " . . จันทราพูดอย่างน้อยใจในโชคชะตา . . โพระดกครุ่นคิด แล้วนางก็ทูลว่า . . " องค์หญิง -- พี่ขออนุญาตใช้กระจก มนตราขององค์หญิง ได้ไหมเพคะ " . . " ด้ายย..." . . จันทราตอบเสียงยาว . . " นี่พี่จะติดต่อไปทางหิมพานต์หรือ ? มันใช้การไม่ได้หรอก . ... วันก่อนหญิงลองดูแล้ว ติดต่อ ไม่ถึงที่นั่น เพราะหญิงใช้เวทบังไพร ปิดประตูป่าไว้ไง " . . " พี่จะขอส่องแถวๆ นี้ แหละเพคะ " . . จันทรากินรีหยิบกระจกมนตรา ใต้หมอน ส่งให้ . . แล้วล้มองค์ลงนอน . เศร้าพระทัยเหลือเกิน ที่รู้สึกว่า แผนการช่วยเหลือสุริยันกินราผู้เชษฐานั้น นับวันความเป็นไปได้ ดูจะเลื่อนลอย . . * * * * * * * * . . โพระดกรับกระจกมนตรามา ก็เที่ยวถือ เดินรอบตำหนัก เพื่อค้นหาตำแหน่งที่กระจก มนตราสามารถรับภาพ และเสียงได้ . . ทันใดนั้น... . นางก็ดีใจ ที่ปรากฏสัญญาณภาพให้เห็น . . เพ่งพินิจได้หน่อยเดียว ก็ร้อง " อุ๊ย " หน้าแดง รีบคว่ำกระจกลง . . ตรงไปหาจันทรากินรี ที่กำลังทรงงีบ บรรทม . กระซิบถาม เสียงออกสั่นๆ . . " องค์หญิงเพคะ - . -- รุ่นนี้--- . ถ้าจะให้กระจกมนตราฉายแต่ภาพ ของคน ที่เราต้องการจะติดตาม . -ไม่เอาคนอื่น . ต้องทำไง เหรอเพคะ ? " . . " พี่ทำมือกำๆ แล้วปล่อยๆ ตรง รูปคนนั้น . แบบคล้ายๆเราเซิ้งกระติ๊บ อะพี่ กระจกก็จะเมมโมไร้ซ์ ตามจับแต่คนๆ นั้นให้ " . . " โอเคเพคะ - ขอบพระทัย . องค์หญิงบรรทมต่อเถอะ เดี๋ยวพี่ จะลองทำตามที่ทรงบอก " . . โพระดกเดินกลับมาที่ตำแหน่ง เดิมเมื่อครู่ กลั้นใจยกกระจกมนตรา ตั้งขึ้นอีกครั้ง . . หรี่ตา... . พยายามไม่มองภาพเคลื่อนไหว ที่ กระจกจับได้ จากซีนเสน่หาสุดร้อนแรง ขององค์อนันตราชกับอัปสราดาราราย . . ลองขยับ ให้หันไปทางขวานิดนึง . ทันใดนั้น ก็ปรากฏภาพเคลื่อนไหว ของนางบ่าวเหยี่ยน . ที่กำลังยืนกำมีดอยู่ในครัว หันรี หันขวาง มองหาสิ่งใด สิ่งหนึ่งอยู่ . . โพระดกรีบเอามือทำท่าเซิ้ง กระติ๊บ ที่รูปนางเหยี่ยน . . . * * * * * * * . . . น่าเสียดาย -- ที่โพระดกเฝ้าดูไม่ตลอด . . เพราะพอเห็นนางเหยี่ยนมองหาไก่ ที่วิ่งหนี . ก้มมองใต้โต๊ะ จนเจอแล้วจับขึ้นมา คว้าคอ เอามีดเชือด . ไก่ดิ้นปัดๆ ร้องก๊อกกก- ลั่นครัว . . โพระดกก็คิดเอง ว่านางเหยี่ยนกำลัง ฆ่าไก่เพื่อปรุงอาหาร . นางเก็บกระจกมนตราเอาไปวางคืน ที่เตียงของจันทรา . . เอนกายลงนอนบ้าง ให้เหนื่อยกาย เหนื่อยใจ จนที่สุด ก็ผล็อยหลับไปอีกคน . * * * * * * * . . ถ้าเฝ้าดูกระจกมนตราต่อ อีกหน่อย โพระดกก็จะได้รู้ว่า คืนนี้ นางเหยี่ยนเชือดคอไก่ถึง สองตัว . . บูชายัญวิญญาณผีวัวป่าแบบจัดเต็ม - สุปริมสุดๆ . ประมาณโปรโมชั่น สั่งหนึ่งถาด แถม หนึ่งถาด ... ไรแบบนั้น . . อย่าดูถูกความคิดของอีเหยี่ยนมันนะ เพราะถ้าอนันตราชไม่บรรทมหลับไหล ด้วยความอ่อนเพลีย แบบขณะนี้ . . ถ้ายังทรงตื่น และมองดูดารารายที่นั่ง สยายผมยาวอยู่หน้าโต๊ะคันฉ่อง . ก็คงจะสะดุ้งตกใจกับภาพที่เห็นตรงหน้า อย่างแน่แท้ . . เพราะมีเงาดำทะมึน จับตัวกันเป็นรูป ปีศาจวัวป่า กำลังคร่อม และโขกหัวด้วยขา คู่หน้าใส่ตัวของมเหสีดารารายอย่างกระสัน เสียว เสน่หาบ้าคลั่ง . . จริงของนางเหยี่ยนมัน พอวิญญาณได้ เสพเลือด และเครื่องในสดคาวจนสุุดอิ่มหนำ - กั๊ดต๊อง กั๊ดกอ - คือแน่นท้อง-จุกจนถึงคอ . ความคึกคะนอง และฤทธิ์เดช ก็ดูเหมือน จะเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ . . หากแต่นางดารารายเอง นางมองไม่เห็น เงาดำบนศีรษะของตัวเองแม้แต่น้อย . นางไม่รู้ตัวเลยว่า ตอนนี้มีวิญญาณอุบาทว์ ชั่วร้ายมาสิงสถิตในตัวแล้ว ตลอดเวลา . . มันเป็นเหมือนดาบพระขรรค์ หรือดาบสอง คม นั่นเทียว . คมแรก--คมดี . คือนางจะได้ทุกสิ่งทุกอย่างที่หวัง ถ้าเลี้ยงดู ผีดี ไม่ขาดตกบกพร่อง . . แต่อีกคมเล่า ? --มันช่างน่ากลัวนัก คือนางอาจต้องตายโหง ! . เพราะวิญญาณร้ายของผีวัวป่าจะโผล่ ตัวออกมาจากปากของนางเอง . แล้วจะไล่ขวิดนางให้ไส้ไหล ถ้านางเผลอ พลาด ลืมให้อาหารบูชายัญ . -- แม้เพียง แค่มื้อเดียว !! **************************************** .  . จบตอนที่ 5 . .................................................................. ** หมายเหตุ : ครั้งนี้เป็นการนำนิยายมาลงบล็อกใหม่อีกครั้ง เขียนลงบล็อกครั้งแรกเมื่อ 12 ตุลาคม 2559 สถิติบันทึกการเข้าอ่าน 1943 ครั้ง ณ 13 พฤศจิกายน 2561 ** ...................................................................................................
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [