ฟิค พีร์ก้อง ตอน "ค่ำคืนนี้มีแต่พีร์ก้อง" ฟิคอันนี้เป็นฟิคแรกของเบสนะคะ เบสไม่รู้ว่าถ้าทุกคนอ่านแล้วจะแอร็ยยยยยยย หรือเปล่านะคะ แต่อยากให้ทุกคนช่วยการวิจารณ์งานฟิคครั้งนี้ให้หน่อยนะคะว่าเป็นไงบ้าง เพื่อจะได้ไปปรับปรุงฟิคครั้งต่อไปของเบสค่ะ 2 ปีผ่านไปหลังจากที่พีร์พาก้องไปผ่าตัดตาที่อเมริกา 2 ปีผ่านไปหลังจากที่พีร์พาก้องไปผ่าตัดตาที่อเมริกา ณ ทะเล บนชายหาดทะเล ในค่ำคืน หลังจากที่ผมกับก้องทานอาหารเย็นกันเสร็จผมก็พาก้องกลับที่พัก ผมก็ถามก้องว่า พีร์ : ก้องคุณจำได้ไหมว่าครั้งแรกที่เรามาเที่ยวทะเลที่บ้านพ่อของคุณได้ไหม ก้อง : จำได้สิพีร์ ว่าแต่ที่คุณถามคุณมีอะไรหรือเปล่าพีร์ พีร์ : คุณยังจำคำพูดที่ผมให้สัญญากับคุณได้ไหม ก้อง : จำได้สิพีร์ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเราสองคนจะไม่มีวันพลาดจากกัน พีร์ : ผมสัญญานะผมจะรักคุณตลอดไป และจะไม่มีวันยอมให้ใครหรืออะไรมาพลาดเราสองคนไปจากกันได้ ก้อง : ผมก็รักคุณนะพีร์ และจะรักคุณตลอดไปเหมือนกัน ผมมองหน้าก้อง ไม่รู้ทำไมทุกครั้งที่ผมมองหน้าก้องแล้วใจเต้นแรงทุกครั้ง และแล้วผมก็ก้มลงจูบเบาๆบนริมฝีปากก้อง ผมรู้สึกได้เลยว่า ก้องกับผมมีความสุขมากๆสักพักก้องก็ถอดริมฝีปากออก ก้องคงเขิลมากแน่ๆ แล้วก้องก็พูดว่า ก้อง : พีร์เราไปเดินเล่นกันที่ชายหาดกันเถอะ (ก้องพูดพร้อมกับความเขิลอายกับการจูบกัน) พีร์ : ได้ครับที่รัก (ผมพูดคำนั้นออกมาพร้อมกับเห็นรอยยิ้มจากก้องที่ดูเขิลอายมากทีเดียว) ผมกับก้องเดินเล่นกันที่ชายทะเลสักพักผมกับก้องก็มานั่งกันที่ริมชายหาด มองหาดทรายตอนกลางคืนด้วยกัน นั่งดูพระจันทร์ ด้วยกัน บรรยากาศตอนกลางคืนในวันนี้ผมมีความสุขมากๆเลย ผมหันไปมองหน้าก้อง หน้าก้อง ตอนนี้งดงามมาก ริมฝีปากที่ดูอิ่มเอิ่ม ผมดึดก้องมากอดตอนนี้อารมณ์ผมเริ่มกระเจิ่ดไปแล้ว ผมกับก้องนั่งเล่นกันสักพักหนึ่ง ผมเห็นก้องกอดอกเริ่มหนาวขึ้นมา พีร์ : ก้องคุณหนาวหรอ ก้อง : นิดนึ่งอ่ะพีร์ พีร์ : งั้นเรากลับเข้าบ้านกันเถอะ (ผมพาก้องเข้าบ้านระหว่างทางก้องเริ่มหนาวมากขึ้นผมเลยใส่ความอบอุ่นจากตัวผมโอบกอดก้องไว้) ระหว่างทางที่ผมพาก้องเดินกลับบ้านพัก ผมแอบเผลอมองหน้าก้องตลอดเวลา ไม่รู้เป็นเพราะอะไรเวลาที่ผมมองหน้าก้องแล้ว ผมรู้สึกอยากจะกอด อยากจะจูบ อยากทะนุทะนอม ไปตลอดชีวิต แล้วผมก็นึกภาพครั้งแรกที่เจอก้อง ก้องมาทำกายภาพบำบัดให้ผมที่คอนโด ตอนที่ผมรู้ความจริงว่าก้องคือใคร ก้องไม่ยอมพบหน้าผม ผมไปดัดรอก้องที่ทำงาน ไปหาก้องที่บ้าน จนมาถึงตอนที่เราสองคนตกลงที่จะคบกัน แล้วก็ตอนที่ก้องชวนผมมาบ้านพักคากอากาศที่ระยอง แล้วก็เรื่องที่ไม่คาดฝันสำหรับผมกับก้อง พี่พัฒน์ พี่แก้ว รู้ความจริงเรื่องผมกับก้อง ตอนนั้นผมคิดว่าผมจะไม่ได้เจอก้องซะแล้ว แต่เราก็ได้เจอกัน ระหว่างที่ผมนึกเรื่องเก่าๆนั้น ก้องก็ทักผมขึ้นมา ก้อง : พีร์คุณเป็นอะไรหรือเปล่า พีร์ : (ผมหลุดจะพะวง) ไม่มีอะไรหรอก้องผมคิดอะไรเรื่อยเปือยอ่ะก้อง ก้อง : ถึงหน้าห้องนอนผมแล้ว คุณไปพักผ่อนเถอะ พีร์ : (ผมมองหน้าก้อง แล้วพูดว่า) ผมยังไม่ง่วงเลยอ่ะก้อง ผมขอเข้าไปคุยในห้องนะก้อง (ก้องเหมือนกำลังจะปฏิเสธแต่ไม่ทันผมแว็บเข้าไปอยู่ในห้องนอนก้องซะแล้ว) ก้อง : มีอะไรเดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยคุยกันก็ได้พีร์ ผมง่วงนอนแล้วอ่ะ พีร์ : แต่ผมยังไม่ง่วงเลยอ่ะก้อง (ผมเริ่มดื้อกับก้องนิดนึ่ง) ก้อง ; คุณไปนอนได้แล้ว (พีร์คุณจะมาไม้ไหนนะ) พีร์ : ผมขออยู่กับคุณต่อแป็บนะก้อง ก้อง : ไม่ได้ พีร์กลับห้องคุณไปได้แล้วผมจะนอนแล้ว พีร์: ผมขอแป็บนะ (ผมพูดเสร็จผมก็เดินไปที่เตียงแล้วลงไปนั่งบนเตียงก้องในจังหวะที่ก้องกำลังดึงผมให้กลับห้องนะ ผมก็ดึงก้องมานั่งข้างๆผม) ก้อง : อุ้ย!!!! พีร์คุณเล่นอะไรอ่ะ ผมเจ็บนะ พีร์ : ก้องผมขอโทษคุณเจ็บตรงไหนบ้าง!!!! (ผมหันไปมองก้องเห็นก้องแอบยิ้มออกมา) ก้องนี้คุณหลอกผมหรอ ก้อง : ผมเปล่านะ พีร์ : แบบนี้ต้องลงโทษหน่อยแล้วก้อง (ผมดึงก้องลงนอนบนเตียงตอนนี้ผมอยู่บนตัวก้องแล้วหน้าผมกับก้องใกล้กันมาก ผมก้มลงจูบหน้าผาก จูบแก้ม แล้วไล้มาที่ริมฝีปากของก้อง) ก้อง : พีร์ผม (ผมไม่ทันที่จะพูดอะไรก็โดนพีร์ปิดปากผมด้วยริมฝีปากของพีร์) พีร์ : (ก้องไม่ทันที่จะพูดอะไรต่อ ผมจูบที่ริมฝีปากก้องแล้วค่อยๆไล้มาที่ซอกคอก้อง เสื้อผ้าของเราสองคนเริ่มหลุดออกจากกันที่ละชิ้นสองชิ้นผมอยากจะบอกว่าเรือนร่างของก้องนั้นสวยงามมากจนผมอดใจไม่ไหว) ก้อง : (ผมกับพีร์กำลังมีความสุขด้วยกันจู่ๆภาพตอนที่พีร์โดนพิพัฒน์ซ้อมก็แว็ปเข้ามาในสมอง ผมสะดุ้งตกใจหลุดออกจากพะวง) พีร์ : ก้องคุณเป็นอะไรหรือเปล่า (ผมมองหน้าก้องแบบเป็นห่วงและตกใจมากๆ) ก้อง : ผม... ผม... พีร์ผมกลัวอ่ะ เมื้อกี้จู่ๆภาพพี่ชายคุณตอนที่ซ้อมคุณก็แว็ปเข้ามา ผม ผม ผมกลัวอ่ะพีร์ พีร์ : ไม่เป็นไรนะก้อง ไม่เป็นไรผมอยู่ที่นี้ ผมจะไม่ยอมให้ใครมาทำอะไรคุณได้หรอนะ ผมสัญญา (ผมพูดไปก็กอดปลอบก้องไป ก้องคงตกใจและกลัวมาก) ผมจะทำให้คุณหายกลัวเองนะ (ผมเริ่มจูบหน้าผากก้อง เพื่อปลอบขวัญ แล้วไล้มาถึงโน่นแก้มขาวๆของก้อง จนมาถึงริมฝีปากของก้อง ไล้ไปตามซอกคอของก้อง ตอนนี้ผมกับก้อง มีความสุขกันมาก ร่างกายของผมกับก้องรวมกันเป็นหนึ่งเดียวกันแล้วความสุขที่สุดของผมกับก้อง) ก้อง : พีร์ผมรักคุณนะ ผมจะอยู่กับคุณไปตลอดชีวิตผม (ตอนนี้ผมรู้สึกถึงความรักที่พีร์มอบให้กับผมว่ามันเยอะมากแค่ไหน ผมจะไม่ลืมวินาทีแรกที่ผมได้รู้จักกับพีร์ได้รักพีร์) พีร์ : ผมก็เหมือนกันผมรักคุณนะก้อง ผมจะไม่ยอมให้อะไรๆมาแย่งเราสองคนไปได้เด็ดขาด (คืนนี้เป็นคืนที่ผมมีความสุขมากๆที่ได้กอดก้อง จูบก้อง ต่อไปนี้ผมขอสัญญาว่าผมจะรักก้องไปตลอดชีวิต) ******************** จบตอนค่ะ ********************
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [