เพิ่งได้รับ Forward mail จากเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งมาคะ พออ่านจบก็เกิดความรู้สึกดีๆ ขึ้นกับจิตใจตัวเอง ประจวบเหมาะกับที่มีเรื่องทุกข์ใจเข้ามาอยู่เนื่องๆ พอได้อ่านแล้วจึงเริ่มคิดว่าชีวิตคนเรามันสั้นคะ พยายามอยู่อย่างมีความสุขบนโลกกลมๆ ใบนี้โดยไม่ไปเบียดเบียนคนอื่นและใช้ช่วงเวลาที่มีอยู่ทำสิ่งดีๆ กันเถอะคะ

เมื่อไม่กี่วันมานี้เอง ดิฉันได้เขียนเรื่อง Juxtapose ลงไว้ใน Blog โดยแอบหวังลึกๆ ในใจว่า คนที่แตกต่าง(ที่เราห่วงเค้า)จะแวะเวียนมาอ่าน และนำกลับไปคิดบ้าง.....หากแต่วันนี้ต้องบอกว่าความหวังนั้นคงจะไม่มีวันเป็นจริง เพราะคนแตกต่างที่ว่านี้ ไม่อยากจะมาอยู่ข้างๆ กับคนอื่นๆ ซะแล้วหละค่ะ

ดิฉันก็ได้แต่หวังว่าถ้าเค้ารู้สึกไม่ชอบใครแต่จำต้องดำเนินชีวิต หรือเวียนว่ายอยู่ใกล้คนที่เค้าไม่ชอบอยากให้เค้านำข้อคิดดีๆ จากเหล่านี้ไปใช้

วิสัชา โดย ว.วชิรเมธี วิธีอยู่กับคนที่เราไม่ชอบ

รู้ไหมว่า เรามีเวลาอยู่ในโลกนี้คนละกี่ปี ชีวิตนั้นสั้นยิ่งกว่าหยดน้ำค้างเสียอีก จะตายวันตายพรุ่งก็ไม่มีใครรู้ล่วงหน้าถ้าเราใช้เวลาอันแสนสั้นนี้ไปมัวหลับๆตื่นๆอยู่ในความรัก โลภ โกรธ หลง หมั่นไส้คนนั้น ปลาบปลื้มคนนี้ ริษยาเจ้านายใส่ไคล้ลูกน้องปกป้องภาพลักษณ์ (อัตตา) กด (หัว)คนรุ่นใหม่หลงใหลเปลือกของชีวิต โดยลืมไปเลยว่าอะไรคือสิ่งที่ตนควรทำอย่างแท้จริงคิดดูเถิดว่า เราจะขาดทุนขนาดไหน
ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ เขียนบทกวีไว้ว่า

''น้ำไหลอายุขัยก็ไหลล่วง
ใบไม้ร่วงชีพก็ร้างอย่างความฝัน
ฆ่าชีวาคือพร่าค่าคืนวัน
จะกำนัลโลกนี้มีงานใด''

คนเราไม่ควรพร่าเวลาอันสูงค่าด้วยการปล่อยตัวปล่อยใจให้ตกเป็นทาสของความชอบ ความชัง มากนักเพราะถ้าเราวิ่งตามกิเลส กิเลสก็จะพาเราวิ่งทำสิ่งนั้นสิ่งนี้ต่อไปไม่รู้จบกิเลสไม่เคยเหนื่อย แต่ใจคนเราสิจะเหนื่อยหนักหนาสาหัสไม่รู้กี่เท่าควรคิดเสียใหม่ว่า เราไม่ได้เกิดมาเพื่อที่จะชอบหรือไม่ชอบใครหรือเพื่อที่จะให้ใครมาชอบหรือมาชัง แต่เราเกิดมาสู่โลกนี้เพื่อทำในสิ่งที่ดีที่สุดที่มนุษย์คนหนึ่งควรจะทำเอาเวลาที่รู้สึกแย่ๆ กับคนอื่นนั้นหันกลับมามองตัวเองดีกว่าชีวิตนี้เรามีอะไรบ้างที่เป็นแก่นสาร มีงานอะไรบ้างที่เราควรทำ

นอกจากนั้นก็ควรมองกว้างออกไปอีกว่าเราได้ทำอะไรไว้ให้แก่โลกบ้างแล้วหรือยังคนทุกคนนั้นต่างก็มีดีมีเสียอยู่ในตัวเอง ถ้าเราเลือกมองแต่ด้านเสียของเขาจิตใจของเราก็เร่าร้อน หม่นไหม้ เวลาที่เสียไปเพราะมัวแต่สนใจด้านไม่ดีของคนอื่นก็เป็นเวลาที่ถูกใช้ไปอย่างไร้ค่า บางที่คนที่เราลอบมอง ลอบรู้สึกไม่ดีกับเขานั้นเขาไม่เคยรู้สึกอะไรไปด้วยกันกับเราเลย เราเผาตัวเราเองอยู่ฝ่ายเดียวด้วยความหงุดหงิด ขัดเคืองและอารมณ์เสียวันแล้ววันเล่า สภาพจิตใจแบบนี้ไม่เคยทำให้ใครมีคุณภาพชีวิตดีขึ้นมาได้เลย

ลองเปลี่ยนวิธีคิด วิธีมองโลกเสียใหม่ดีกว่าคิดเสียว่าคนเราไม่มีใครดีพร้อมหรือ เลวไม่มีที่ติไปเสียทั้งหมดหรอกเราอยู่ในโลกกันคนละไม่กี่ปี ประเดี๋ยวเดียวก็จะล้มหายตายจากกันไปหมดแล้ว  มาเสียเวลากับเรื่องไร้สาระทำไมอะไรที่ควรทำก็รีบทำเถิดปล่อยวางเสียบ้าง ความโกรธ ความเกลียดนั้นไม่มีคุณค่าอะไรต่อชีวิตอันแสนน้อยนิดนี้เลยมุ่งไปข้างหน้า ไปหาสิ่งที่มีคุณค่าให้ชีวิตดีงามดีกว่า

วิธีที่แนะนำทั้งหมดนั้น นักภาวนาเรียกว่า ''การกลับมาอยู่กับตัวเอง'' กล่าวคือ ถ้าเราเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องอยู่กับคนที่ไม่ถูกโฉลก แทนที่จะปล่อยใจให้อยู่กับ ความรู้สึกแย่ๆไปตลอด ก็ควรหันกลับเข้ามา ''มองด้านใน'' แก้ไขที่ตัวเอง อย่ามุ่งแก้ไขที่คนอื่น เพราะยิ่งพยายามแก้ไขคนอื่น ก็ยิ่งยุ่งเหมือนลิงทอดแหยิ่งเราให้ความสำคัญกับคนที่เราเกลียดมากเท่าใด สภาพจิตใจก็ยิ่งแย่ลงมากเท่านั้น

วิธีที่ดีที่สุดในการอยู่กับคนที่เรารู้สึกไม่ดีหรือเป็นปฏิปักษ์ก็คือ การดึงความรู้สึกจากเขามาอยู่เราทุกขณะ

ได้อ่านแล้วก็ต้องบอกว่านั้นคือความจริง แต่คนเรามักมองข้ามสิ่งเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้โดยปล่อยให้ความคิดที่เป็นอคติมาครอบงำจิตใจไปในทิศทางที่ไม่ถูกไม่ควร ต้องมองว่ามนุษย์ทุกคนล้วนแล้วแต่มีดีมีเสีย ปะปนกันไป หากมองแต่สิ่งที่ไม่ดีของคนอื่นเสียแล้วนั้น สิ่งที่ดีของเค้าเราก็จะมองไม่เห็น เพราะมันถูดบดบังด้วยอคติ

ต้องขอขอบคุณน้องสาวที่น่ารักที่คอยส่งข้อความดีๆ มาแบ่งปันกันอ่านเสมอนะคะ