ปฐมบทแห่ง บันดาล ดล จน โดนใจ เมื่อความขี้เกียจเข้าครอบงำ เมื่อควาเซ็งเข้ามาทักทาย เมื่อความเบื่อหน่ายแผลงฤทธิ์อยู่ในจิตใจ ความท้อแท้ สิ้นหวัง เข้ามาขัดขวางความกระตือ รือร้น... มักเป็นเวลาเดียวกับที่คนเรา ลืมมองสิ่งที่เรียกว่าเป้าหมาย...หรือไม่ก้เป็นเวลาที่อุปสรรคเข้ามาขวางทางเดินไปสู่เป้าหมาย... ความเบื่อหน่ายและอาการหมดเรี่ยว หมดแรงที่จะลุกขึ้นมาทำอะไรก็มักจะเป็นเหตุการณ์ที่เข้ามาในชีวิตของผู้คน...สำหรับบางคนเป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆ..แต่สำหรับบางคน มันยาวนานจนถึงขั้นเปลี่ยนวิถีชีวิตไปก็มี.... มันคือภาวะที่คนเราขาดแรงจูงใจในชีวิต... แรงจูงใจ ส่วนหนึ่งมันซ่อนอยู่ในซอกหลืบของจิตใต้สำนึกเป็นส่วนหนึ่งของตัวตน ที่คนจำนวนมาก จับมันไม่อยู่และเอามันมาใช้ไม่ได้... แรงจูงใจอีกส่วนมาจากสภาพแวดล้อมภายนอก..ที่เราเองก็ไม่รู้ว่าจะไปสรรหามันมาได้อย่างไร.. ถ้าวันใดวันหนึ่ง ที่บางสิ่งบางอย่างจากภายนอกสามารถกระตุ้นให้ส่วนที่ซ่อนเร้นในซอกหลืบของจิตใจ...จนมันตื่นขึ้นมา....วันนั้นก็เกิดสิ่งที่เรียกว่า "โดน" จังหวะการเต้นของหัวใจ จะเปลี่ยนแปลง ดวงตาจะสกาว สุกใส... เจ้าสิ่งที่มากระตุ้นเราเรียกมันว่าสิ่งดลใจ เมื่อสิ่งดลใจ กระแทกไปที่ตัวตนซึ่งซ่อนอยู่ภายใน ก็จะเกิดการ โดนใจ...ทำให้มีความบันดาลใจ..และมันก็มีแรง..เรียกว่าแรงจูงใจ... ในหลายครั้ง...ภาพแห่งความนึกคิดหรือที่เรียกว่าจินตนาการอันบรรเจิด ก็ก่อบทบาทที่กระตุ้น ตัวตนจากภายในตน..จนทำให้คนตื่นขึ้นจากภาวะไร้เรี่ยวแรง.... และอีกหลายครั้ง ที่แรงปรารถนา..มิว่ามาจากความรัก ความเชื่อ ความศรัทธา ความแค้น ความโกรธความหลง ความอยากมี อยากได้ อยากดัง ฯลฯ.....ก็สามารถก่อบทบาท ให้เรี่ยวแรงของผู้คนไหลมา เทมาราวกระแสน้ำทีไหลอย่างเชี่ยวกราก..สำหรับบางคนรุนแรงยิ่งกว่าพายุบุแคม... สิ่งเหล่านี้ แตกต่างจากสิ่งที่เรียกว่า "แรงขับ" ซึ่งมันติดมากับสัญชาตญาณของ สรรพชีวิต...แรงขับที่จะมีชีวิตอยู่ แรงขับจากการปกป้องภยันตราย แรงขับทางเพศที่ต้องการสืบพันธ์ แรงขับที่เกิดจากความหิวโหยซึ่งต้องประทังชีวิตให้คงอยู่...แรงขับเพื่อปกป้องและเลี้ยงดูเลือดเนื้อเชื้อไข...แรงขับที่ปกป้องคุณค่าแห่งตน....สิ่งเหล่านี้มีอยู่ตามสัญชาตญาณของทุกชีวิตอยู่แล้ว.... นี่แหละคือที่มาของ...บันดาล ดล จน โดน ใจ.. คนจำนวนมากขาดมัน...เพราะไม่รู้ว่าต้องการมัน..และไม่รู้ว่าจะเอามันมาเพิ่มพลังให้แก่ตนเองได้อย่างไร...และที่สำคัญ..เมื่อมันมาแบบไม่รู้ตัว..ก็ไม่รู้เท่าทัน นอกจากควบคุมมันไม่ได้แล้ว..ยังปล่อยให้มันครอบงำได้อีกด้วย...
รับจดทะเบียนบริษัท
โดย: jodtabean (loveyoupantip
 ) วันที่: 6 สิงหาคม 2554 เวลา:4:32:02 น. |
บทความทั้งหมด |
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [