กรุสมบัติเก่าเก็บของผม กับ บทสัมภาษณ์เก่ากึ๊กของพี่บอยด์  วันก่อนผมเก็บกวาดบ้าน จัดการกับหนังสือเก่าๆที่ยังไม่ถูกปลวกแทะ เหลือบไปเจอขุมสมบัติวัยเด็กเป็นกองหนังสือการ์ตูนฮีโร่ ผมทิ้งไม้ขนไก่ แล้วนั่งลงเปิดดูด้วยคิดถึงวันคืนเก่าๆ บางเล่มสภาพดี บางเล่มก็ชำรุด และบางเล่มก็หายไป เพื่อนวัยเด็กอย่าง มดแดง อุลตร้าแมน หุ่นยนต์ต่างๆ ค่อยๆผุดเข้ามาในความทรงจำที่เคยหายไปของผมอย่างช้าๆ นี่ถ้าเปิดเพลงใน QoN ฟังไปด้วย คงเข้าบรรยากาศไม่น้อย (ฮา) บางทีอดีต ก็มีเรื่องราวที่ไม่อาจคาดเดาเกิดขึ้นได้เสมอ สิ่งที่ไม่คาดฝันที่ผมพบเจอจากหนังสือเก่าเหล่านี้ คือ ผมไปเจอบทสัมภาษณ์ของเด็กชายช่างฝันคนหนึ่ง เด็กชายที่ทุกวันนี้ กลายเป็นคนที่ประสบความสำเร็จมากกับสิ่งที่ทำ กลายเป็นความฝันและแรงบันดาลใจของใครหลายคน (รวมถึงผมด้วย) ผมไม่อยากบอกโต้งๆหรอกว่าใคร แต่ดูชื่อกับภาพก็น่าจะรู้นะ โดยผมอาจจะสอดแทรกข้อคิดเห็นของผมเองเป็นวงเล็บสีชมพูไว้ อาจดูเหมือนไร้มารยาทที่พูดแทรก แต่ผมอยากเขียนอย่างนี้น่ะ ฮ่า ฮ่า  สัมภาษณ์ผู้โชคดีจากรายการ "ร่วมสนุกไม่คาดฝัน" ติดตามทีวีไลน์ตั้งแต่ฉบับที่เท่าไหร่ เพราะเหตุใด ติดตามตั้งแต่เล่ม1 เลย เพราะตอนนั้นยังเด็กอยู่มากมาก และซื้อการ์ตูนทุกเล่มไม่เคยเว้น มาเริ่มอ่านแบบ"เอาเป็นเอาตาย" ตอน4ปีที่แล้ว แต่ทีวีไลน์ตอนกลางผมไม่ค่อยได้ซื้อ เพราะตอนนั้นผมไปสนใจ พลนิกรกิมหงวน แทน แต่ก็ยังซื้อ"การ์ตูนทีวี" อยู่ นานๆถ้าทีวีไลน์มีของแถม ผมจึงซื้อ และอีกอย่างตอนกลางๆ ยังทำไม่ดีเท่าตอนแรกและหลัง ผมมาติดตามตอนประมาณเล่มที่ 48 มั้ง เพราะมียอดมนุษย์มากจริงๆ มีรูปสีด้วยแล้ว มาคิดได้ตอนหลังๆว่า หนังสือที่ผมชอบคือ ทีวีไลน์ และหนังสือที่ผมควรซื้อคือ 1) มีสาระ ไม่ลามก 2) จัดรูปเล่มดี 3) ราคาไม่แพงจนเกินไป 4) ภาพสีดี 5) คนทำ (ผมนึกถึงช่วงปีนั้น รู้สึกว่าเดินไปตามแผงหนังสือ นอกจากหนังสือการ์ตูนฮีโร่ที่เยอะแล้ว หนังสือโป๊ก็เยอะจริงๆ) มีใครสนับสนุนให้ซื้อการ์ตูนหรือไม่ ซื้อเมื่ออายุเท่าไร ผมซื้อการ์ตูนเก่งตั้งแต่อายุ5ขวบ พ่อแม่เป็นคนซื้อมาแล้วผมค่อยมาซื้อเอง เดี๋ยวนี้พ่อแม่ไม่สนับสนุนแล้ว เพราะว่าไร้สาระ และเสียงานมาทั้งแม็กกาซีน, การ์ตูนไทย (ผมพิมพ์ตามต้นฉบับเป๊ะนะครับ ไม่เข้าใจคำว่า "และเสียงานมาทั้งแม็กกาซีน" เหมือนกัน) เคยติดตามการ์ตูนอะไรมาก่อน เล่มแรกที่ซื้อคือ**** กับ ****** (เอ่อ คงเป็นชื่อหนังสือสนพ.คู่แข่งประมาณ มิตรไมตรี ยอดธิดาแน่เลย แต่ถ้าจะเซ็นเซอร์อย่างนี้แล้ว จะถามทำไมครับพี่ๆทีวีไลน์ อ้อ หวังจะให้พี่เค้าตอบออกมาเป็นชื่อหนังสือตัวเองสินะ อิอิ) ปัจุบันกำลังติดตามการ์ตูนใดบ้าง 1) การ์ตูน*** ของ **** เพราะการจัดทำรายการราคาต่างๆดีกว่าท้องตลาดมาก รายการต่างๆ โอ้ยเนี้ยบ เว้นระบายสี (เดาไม่ออกว่า ยี่ห้อไหน แบบว่าจำไม่ได้) 2) ทีวีไลน์ ไม่มีอะไรมากนอกจากทำดี และทำดีจนเกินไป ทำให้เด็กไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่ ยังคงความเป็นจ้าวอยู่ขณะนี้ ไม่ว่ายอดขาย ภาพสี ฯลฯ 3) *** ไม่มีอะไร นอกจาก "จัดทำดี" 4) ***** รูปเล่มพอใช้ แต่ขี้เบ่งนิดๆ (อะไรคับพี่ ที่ว่ารูปเล่มขี้เบ่งมันเป็นไงหว่า) มีข้อดีและข้อเสียใดบ้างในการ์ตูนปัจจุบัน การ์ตูนที่ซื้อโดยไม่ลังเลใจเลย คือ ถ้ามีรายการข่าวล่า ทีวี ถนนนักเขียน ผมต้องดูด้วย เช่น ถ้าการ์ตูน *** กับ ทีวีไลน์ ออกพร้อมกันน่ะ ผมจะซื้อทีวีไลน์ก่อน เพราะมันส์ดี ถ้าพ็อคเก็ตบุ๊คโดเรมอน ไม่ว่าการ์ตูนอะไร หรือ ทีวีไลน์ ออกนะ ผมซื้อโดเรมอน เหตุที่ว่า ผมชอบโดเรมอนมากที่สุด ข้อดี ข้อเสียของ ทีวีไลน์ กับ การ์ตูน *** ทีวีไลน์ รูปสีใหม่มากแล้วชัด รายการยังไม่เยอะพอ การ์ตูน ผมไม่ชอบให้ถ่ายฟิล์ม รูปเล่มทีวีไลน์ปรับปรุงอยู่เสมอ หน้าปก โหยสุดเนี้ยบเลย บรรยายงามตา อีกยี่ห้อ*** รูปสีเก่าบางครั้ง ชัดใช้ได้ และบางครั้งดีด้วย รูปเล่มไม่ค่อยดีนัก ยิ่งหน้าปกสีแช้ดจริงจัง บางที่ปกก็มั่วด้วย และปกคงความ"กระจอก" ได้นานดี ใหญ่จริงๆจัง (เซ็นเซอร์การพาดพิงคู่แข่งเยอะได้ใจจริงๆ ) เคยส่งรายการร่วมสนุกบ้างหรือไม่ ไม่เคย เพราะ ไม่อยากเสี่ยง ส่วนมากไม่ส่งรางวัลมาให้เลย ไม่กล้า อ้อ เคยคุยกับทีวีไลน์สามหน แต่พี่ไม่ตอบซักหน อยากให้มีรายการอะไรเพิ่มขึ้น รายการแต่งเพลงญี่ปุ่นเป็นเพลงไทย คือให้เด็ก 7-10, 10-13, 13-16 ไปแปลงเพลงส่งมาพร้อมกับโน้ตต่างๆ กับให้พี่ประกวด ชิงนักเขียนมาเป็นของพี่ (ข้อนี้เด็ดครับ ส่อแววนักแต่งเพลงตั้งแต่สมัยนู้น จุดเริ่มต้นของหลายคนก็อยู่ที่การแปลงเพลงการ์ตูนนี่แหละ)  ต้องการให้รวมการ์ตูนเรื่องใดบ้าง อยากให้รวม เรื่อง เมกาโร่แมน เพราะเส้นคมชัดดีมาก เนื้อเรื่องสนุก กับ อุลตร้าเซเว่น และ หน้ากากเสือ แบบพ็อกเก็ตกันดั้ม การ์ตูนเรื่องใดที่สนใจมากที่สุดในขณะนี้ (ในทีวี) หน้ากากเสือ1 เพราะมัน"เป็นไปได้มากที่สุด" และเรื่องก็สนุกด้วย คิดว่าต้องการให้ลงการ์ตูนเรื่องใดอีก อุลตร้าคอนชั่น เทคโนโปลิส เทคก้าแมน มีความรู้สึกอย่างไรบ้าง ที่ได้มาร่วมสนุก สนุก เป็นกันเอง และตื่นเต้นดี ถ้าพูดถึงบรรยากาศ ก้อเย็นดีนี่ครับ มีคนทำงานอยู่สองคน นอกนั้น"ยิงปืน"(เล่นเหมือนเด็กๆ) (คือ พี่บอยด์เค้าไปนั่งสัมภาษณ์ที่ออฟฟิศของนิตยสารน่ะครับ) มีความเห็นว่า ทีวีไลน์ ในปัจจุบันนี้เป็นอย่างไรบ้าง ทำดีขึ้นกว่าเก่า ผมอยากจะให้ชื่อว่า ทีวีไลน์"เดอลุกซ์" เพราะเหตุว่า เพราะทุกอย่างหายากส์จริงๆ กับผู้จัดทำเพื่อเยาวชน ข้อเสียนั้น พี่ทำดีเกินไป เช่น ส่วนมากชอบเขียนภาษาอังกฤษ ซึ่งเด็กอ่านไม่ออกหรอกครับ และบางครั้งออกไม่ตรงตามกำหนด (ติดใจตรงคำว่ายากส์นี่แหละ ตอนเด็กๆรู้สึกว่าจะมีช่วงหนึ่ง ที่เค้าฮิตพูดคำไทยแต่เติม ส์ คล้ายๆกับ นิดส์นึง ในสมัยนี้ ภาษาก็คงเหมือนวงจรแฟชั่นที่มักจะมีการวนกลับมาใหม่) ต้องการถามอะไรมากที่สุด 1) อุปสรรคการทำงานของพี่หนักที่สุดมีอะไร 2) สาเหตุที่ทุกคนมาอยู่รวมกันเป็น"ไลน์อาร์ตเพลนนิ่ง" (สมัยก่อน วิบูลย์กิจจะมีทีมทำการ์ตูนชื่อ "ไลน์อาร์ตเพลนนิ่ง" พอเข้าช่วงการ์ตูนลิขสิทธิ์ทีมนี้ก็แยกออกไปทำกับแนวหน้าและอื่นๆ) 3) พี่เคยแตกแยก ทะเลาะกันหรือไม่ (เอ่อ ถามทำไมหว่า) มีความคิดอย่างไรเกี่ยวกับวงการการ์ตูนในญี่ปุ่น อยากให้ทุกสำนักพิมพ์ มาร่วมมือกันจัดการ์ตูนเพียงเล่มเดียวให้ดีที่สุด ถ้าพวกพี่ทำได้ อาจจะจัดตั้งเป็นสมาคมการ์ตูนขึ้นมา สำหรับช่วยให้เด็กไทยมีความสามัคคี วาดรูป ฯลฯ ดีขึ้น หรือพี่อาจจะทำเป็นโรงเรียนสอนวาดเขียนก็ได้ (ไม่รู้แนวความคิดนี้ ถูกพัฒนาต่อมาเกี่ยวกับสหกรณ์เพลงหรือเปล่า แต่ก็มีแนวคิดสมานฉันท์ตั้งแต่สมัยนั้นแล้ว คือตั้งแต่คำถามข้อที่แล้ว จนข้อนี้ก็เน้นให้เด็กไทยมีความสามัคคีอีก อู้ว หัวก้าวหน้าจริงๆครับ ข้อเท็จจริงอีกอย่าง น่าจะเป็นเด็กยุคนั้นทันเห็นความแตกแยกในสังคม) ทำอะไรเป็นงานอดิเรก อ่านการ์ตูน เล่นกีฬา (ไม่เล่นดนตรีหรือพี่) อนาคตต้องการเป็นอะไร นักเขียนการ์ตูน (อ้าว  .. แต่สุดท้ายพี่เค้าก็เปิดบริษัททำการ์ตูน)จากบทสัมภาษณ์ของ ชีวิน โกสิยพงษ์ ในนิตยสารทีวีไลน์ เล่มที่ 68 น่าจะเป็นช่วงปี 2525-2526 (สงสัยว่าหนังสือเหล่านี้ ญาติผู้พี่ผมคงจะเป็นคนซื้อแล้วให้ผมต่อมา) ตอนแรก ผมกะจะไม่พิมพ์บทสัมภาษณ์ลงในบล็อก เพราะเห็นว่ายาวมาก ขี้เกียจพิมพ์ให้เมื่อยมือ ฮ่าๆๆ แต่ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ก็ขอเมื่อยมือพิมพ์สักหน่อยละกัน เพื่อที่เราจะได้รู้ว่า วัยเด็ก(15ขวบ)ของชายคนนี้ เขามีความคิดและมีทัศนะผ่านการมองการ์ตูนอย่างไร ยังทำให้เราเห็นนิสัย ความคิดสร้างสรรค์ ความละเอียดในตัวพี่บอยด์ และมันทำให้ผมมองเห็นบริบทสังคมบางอย่างในอดีตอีก ถือเป็นสมบัติที่มีค่ากับจิตใจและความโหยหาอดีตของผมมากมายทีเดียว มากกว่าแค่จะเป็น หนังสือการ์ตูนหลอกเด็ก แบบที่หลายคนยังเข้าใจอยู่ อ่า เขียนมาเสียยืดยาว หาคำปิดจบบล็อกไม่ได้แฮะ เอาจบแนวสไปเดอร์แมนละกัน "สิ่งเล็กๆที่ดูไม่น่าสนใจ อาจมีอดีตที่ยิ่งใหญ่ซ่อนอยู่" .................................................................................... เขียนครั้งแรกที่โอเคเนชั่น 3 ธันวาคม 2550
อื้ม..น่าสนใจค่ะ
จากบทสัมภาษณ์ ตอนเด็กคุณบอยด์ ไม่ได้สัมผัสเรื่องดนตรีเลย แต่พอโตขึ้น แต่งเพลงได้เพราะมาก หนังสือที่คุณบอยซื้อจะมีสาระและไม่ลามก(จากที่สัมภาษณ์) ตรงนี้มั้งที่เพลงของคุณบอยถึงดูcleanๆ  โดย: GLASS OF WINE
 วันที่: 14 มกราคม 2551 เวลา:17:59:40 น.เข้ามาอ่านเรื่องของพี่บอยด์อีกมุมหนึ่งค่ะ ชอบจัง
ป.ล. ขอ add fav นะคะ แหะๆ โดย: ShiEri
วันที่: 14 มกราคม 2551 เวลา:18:53:57 น.asdkfjxljlcjdixcfjxlkvklxxcjdkdkd
     โดย: joey IP: 202.21.144.137 วันที่: 5 มีนาคม 2551 เวลา:11:41:19 น.
ยออเยี่ยม เลยครับ ทำให้ผมย้อนเวลาไปเลยครับ ถ้าไม่อยากเก็บเอามาบริจาคผมนะครับ
โดย: MrRobot IP: 210.203.177.136 วันที่: 9 มีนาคม 2551 เวลา:15:54:01 น.
ผมเห็นหนังสือแล้วชอบมากเลยครับ พอดีผมเก็บสะสมอยู่ ถ้าสนใจขายติดต่อผมได้นะครับ ผมสนใจหนังสือแบบนี้จริงๆ
meltingsky@hotmail.com โดย: เจต IP: 203.146.246.164 วันที่: 13 มีนาคม 2552 เวลา:11:43:22 น.
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
มันสุดยอดมากมายเลยค่ะ
เก่ามาก เก่าขี้นหิ้งเลยค่ะ
ช่างเก็บเหลือเกินนะค่ะ