1 ขวบ 11 เดือน 19 วัีน...

ไม่ได้เขียนเรื่องราวในบล็อกมานานเลยทีเดียว กลับมาแล้วเริ่มไม่ถูกเลย แต่ดูๆ แล้วขอเริ่มด้วยการเขียนของน้่องท้องฟ้าก่อนดีกว่า เพราะท้องฟ้ามีเรื่องราวไม่เยอะเลย มามี๊ไม่สามารถจัดเวลามาเขียนเรื่องของหนูได้ ต่อไปนี้จะพยายามมาเขียนนะลูกนะ อย่างน้อยก็เดือนละบล็อกดีมั้ยครับ

วันนี้ วันที่ 30 ธันวาคม 2554 วันนี้เป็นวันเกิดอาม่า ช่วงบ่ายๆ เยอรมันเราค่อยโทรไปแฮปปี้เบิร์ดเดย์อาม่ากันเนอะ ตั้งแต่คริสต์มาสเป็นต้นมา ท้องฟ้ากับพี่ทะเลก็หยุดอยู่บ้านเพราะอนุบาลปิดเทอมคริสต์มาส 2 อาทิตย์...หลายๆ คนที่ไม่ได้อ่านเรื่องราวของเราอาจสงสัยว่าทำไมไปอนุบาลแล้ว ท้องฟ้ายังเล็กอยู่เลย จริงๆ แล้วท้องฟ้าไปตั้งแต่ 6 เดือนแล้วค่ะ เพราะมี๊เกดไม่สบายไม่สามารถดูแลท้องฟ้าได้ แต่ตอนนี้แข็งแรงดีแล้วค่ะ



ตลอดปีที่ผ่านมาทำให้มามี๊เห็นพัฒนาการหลายๆ อย่างของท้องฟ้าที่เพิ่มมากขึ้นๆ และเห็นได้อย่างชัดเจนว่าหนูกับพี่ทะเลนั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง....

พี่ทะเลเป็นเด็กที่อ่อนโยน ขี้อ้อน รู้จักเข้าหาผู้ใหญ่ ช่างซักช่างถาม และตาถั่วเหมือนแดดดี๊

ส่วนท้องฟ้าเป็นเด็กที่ขี้อาย ไม่ไว้ใจใครง่ายๆ แต่ถ้าจำได้แล้วจะวิ่งเข้าหาทันที เจ้าระเบียบ คุณชายสะอาด รายละเอียดเล็กน้อย ท้องฟ้าจำได้หมด และก็ตาถั่วเหมือนแดดดี๊อีกคน



แต่ที่แน่ๆ หนูสองคนพี่ท้องน้อง รักและดูแลกันอย่างดีตลอด ถึงแม้ว่า พี่ทะเลมักจะโดนน้องท้องฟ้ารังแกให้ร้องไห้บ่อยๆ แต่เวลามีอะไร พี่ทะเลก็มักจะเข้ามาช่วยหนู ดูแลหนูทุกอย่าง และหนูเองเวลาได้อะไรมา หนูก็มักจะขอสองชิ้นเป็นประจำ เพราะชิ้นนึงหนูจะเก็บเอาไว้ให้พี่ทะเล

มีเรื่องนึงที่มามี๊อยากให้หนูเลิกมากๆ คือเวลาไม่ได้อะไรทันใจหนูจะลงไปนอนร้องไห้ที่พื่นทันที หนูได้อาการนี้มาจากเพื่อนสนิทที่อนุบาลเมื่อธันวาคมปีที่แล้ว จนบัดนี้เพื่อนหนุ่มคนนั้นของหนูเค้าเลิกมานานแล้ว แต่หนูก็ยังคงทำอยู่ มันไม่น่ารักเลยรู้มั้ยครับท้องฟ้า และนี่เป็นอีกอย่างที่ทำให้มามี๊เห็นว่า หนูมีความอดทนและความพยายามในการลองใจมามี๊กะแดดดี๊ได้นานกว่าพี่ทะเลเป็นอย่างมาก



ในเรื่องพัฒนาการทางด้านร่างกายนั้น ปีที่ผ่านมา หนูสูงปรี๊ดปร๊าดจนตอนนี้หนูใส่เสื้อผ้าขนาด 92 แล้ว ราวกับว่าจะตามให้ทันพี่ทะเลก็ไม่ปาน...

เรื่องการพูด ตอนนี้หนูก็เจื้อยแจ้วเพิ่มมากขึ้น พูดทั้งไทยและเยอรมัน มามี๊พูดไทยกับหนูตลอด และหนูก็เข้าใจหมด การพูดยังคงเป็นเพียงการเอาคำสองคำมารวมกันเท่านั้น ยังไม่เป็นประโยค

เรื่องอาหารการกิน หนูกินยากกว่าพี่ทะเลมาก เรื่องมาก แต่ถ้าเป็นผลไม้หนูสู้ตาย ที่แน่ๆ ถ้าหนูเห็นผลไม้หนูจะไม่กินข้าว ฉะนั้นมาีมี๊ต้องซ่อนผลไม้ไม่ให้หนูเห็น และรอให้หนูกินข้าวเสร็จก่อนจึงเอาผลไม้ออกมา

Create Date : 30 ธันวาคม 2554 Last Update : 30 ธันวาคม 2554 18:23:04 น. Counter : 677 Pageviews.		8 comments
Share Tweet