เจ้าน้ำตา ..ตั้งแต่เช้าเลยเรา
วันนี้ คุณแฟนตื่นตีสี่กว่าๆ

พอดีเรารู้สึกท้องอืด นอนไม่ค่อยหลับ ก็เลย บอกแฟนไป ว่า ท้องอืด ปวดท้องจัง


แฟนตอบมาว่า


" เรามีบ้านสามหลัง เรามีรถยนต์ รถมอไซต์ เรามีเงินไว้ซื้อาหาร และสิ่งจำเป็น ทำไมเราชอบบ่น ว่าเจ็บโน่น ปวดนี่

ถ้าเจ็บจริงๆนะบอก จะได้พาไปหาหมอ "

" ไม่ต้องบ่น เพราะว่าคนที่เค้าลำบากกว่าเราก็มี " " เค้าเบื่อ ที่จะได้ยินอะไรซ้ำๆ "




เรางี้.... ได้ฟัง น้ำตาแตกเลย

เรารู้ตัวแหละ ว่าเราบ่น เพราะเราจะปวดท้องบ่อยๆ บางทีก็ปวดหัว ปวดหลัง

แต่เราก็ไม่ได้บ่น หลายๆ ครั้ง เพราะแค่ว่าเจ็บ ครั้งเดียวนะ

เราบ่น ทุกครั้งที่เราเจ็บเลย

เราผิดหรอ ?? ที่เล่าอาการให้ฟัง ตัวเองเป็นพยาบาลน่ะ ก็น่าจะรับฟังปัญหา ของเราบ้าง

บอกเราว่า " เข้าใจ นี่คือ อาการ ของคนท้อง"

แล้วไม่เข้าใจหรอ ?


เรามีอยู่กันสองคน ..แค่นี้

จะให้ไปบ่นให้หมา ให้แมวที่ไหนฟัง ล่ะ

เราน่ะ น้อยใจนะ

เราก็เลยร้องไห้เลย

ก่อนไปทำงาน คุณแฟนมาถามอาการ เราไม่ได้ตอบ .. เรากลัวเค้าว่า เราพูดมากอีก

ร้องไห้ดีกว่า

ก็เลยบอกคุณแฟนว่า ไปหาเมียใหม่ซะไป เอาไอ้คนที่ไม่เจ็บไม่ไข้ พูดภาษาเดียวกันสิ จะได้เข้าใจกัน

คุณแฟนกลับมา หอมแห้ม บอกว่า รักเรามากมาย

แต่พูดมาทำไม ว่าเราพูดมาก

ทำร้ายจิตใจกันแล้ว มันไม่หายง่ายๆ หรอก

คอยดูนะ จะทำนิสัยให้มันเหมือนคนที่นี่เลย ไม่ทัก ไม่ถาม ไม่ห่วงใย ใส่ใจ จะเฉยชา ถามครั้งเดียว ไม่ตอบก็จะไม่สนใจแล้ว อยากกินอะไรก็ทำ เองซะ ไม่ห่วงแล้ว แล้วจะไม่บ่นให้ได้ยินด้วย จะเป็นจะตาย ก็ตายแค่เรา กับลูกในท้องแค่นั้นเงอ เค้าไม่ได้มาตายด้วยนิ


ว่าแล้ว งอนโว๊ย แน่จริงก็ ปล่อยให้เรากลับบ้านเราสิ ใช่ว่าอยากจะอยู่หรอกนะ ประเทศอะไร ไม่มีชีวิต สิ้นดีเลย

ดีนะ ที่ทะเลาะกันตอนเช้า เราเลยเงียบ เพราะวงสารคุณแฟนต้องไปทำงาน นี่ถ้าเป็นตอนค่ำนะ ได้ฟังเราด่าหูชาแน่ๆ

..เวลาเจ็บ เวลาไข้ ไม่สบาย จะไปบ่นให้ใครฟัง เพื่อนบ้าน ก็หาใช่มี เพื่อนก็หามีไม่ คนสนิท ก็ไม่มี วันๆ ไม่ไปโรงเรียน ก็ไม่ได้คุยกับใคร ก็อยู่กันสองคนแค่นี้ วันไหนคุณไปทำงาน ฉันก็เหงาอยู่บ้าน

อย่าให้หมดความอดทนนะ ฉันจะกลับประเทศฉัน บ้านฉัน จริงๆนะ ไม่กลับมาอีกแล้วนะ ขอร้อง อย่าทำให้เบื่อ ไม่อยากเครียด กลัวลูกในท้องไม่สบาย เข้าใจมั้ย ???




บล็อกนี้ ขอบ่นนะ ทนไม่ไหวจริงๆ อยากมีเพื่อน อยากมีคนรับฟัง อยู่ที่นี่มันเหงา เพื่อนที่ไทยก็หายไป.. เรามันตัวคนเดียว ...คนเดียวจริงๆ อยากร้องไห้ ..ทำไม เป็นคนเจ้าน้ำตาแบบนี้

ถ้าสักวันหนึ่ง ยายขี้บ่น คนนี้ หายไป เค้าจะดีใจมั้ยนะ ?? เค้าคงจะสบายใจ .. แต่ทำไม ไม่ยอมให้เราจากไป ..เก็บไว้เป็นตัวแก้เหงาหรอ ???

เราอยากจะกลับบ้าน ของเรา ...กลับไปเอา..ชีวิต กลับคืนมา ... ไม่อยากอยู่ที่นี่ ..ทุกอย่างมันไม่ใช่เรา ...เราเหมือนคน ไม่มีชีวิต

เราอยู่ที่นี่ ก็เพราะรักเค้า ..อยากอยู่ดูแลเค้า ... แต่บางครั้ง ..การที่เราดูแลเค้า พูดคุยกับเค้า ..มันทำให้เค้าเบื่อ ทำให้เค้ารำคาญ ... ในบางครั้ง เหมือนเค้าต้องการอยู่คนเดียว

..แล้วเรา จะอยู่ที่นี่เพื่อใคร ...

มันยิ่งตอกย้ำ ให้เราอยากกลับไป ..ในที่ที่เราจากมา ..มากยิ่งขึ้นทุกๆวัน

..แต่เมื่อถามเค้า คุยกับเค้า ..

ทุกๆครั้ง ที่เราบอก...เราจะกลับไป ..ในที่ที่เรามีชีวิต

เค้าก็ร้องไห้ เหมือนคนใจจะขาด อ้อนวอนให้เราอยู่ บอกว่ารักเรามากมาย ..บอกไม่ให้เราทิ้งเค้าไป ...เราคือชีวิตของเค้า

เค้าทำอะไรให้เราทุกๆอย่าง ที่เค้าทำได้ ..

เราเองก็รุ้ ว่าเค้าทำจริงๆ

แต่.. ก็แค่รับฟังเราได้ไหม ?

เราเหงา ..เราอยากมีคนรับฟัง... แต่ทำไม ???


เรารู้ คุณไปทำงาน เจอคนทั้งวัน พอกลับบ้าน ก็อยากอยู่เงียบ ๆๆ

แต่เราแหละ ตื่นขึ้นมา ...ก็เห็นแค่แมลงวัน ได้ยินเสียงแต่นาฬิกาดัง ..พอเค้ากลับมาบ้าน ก็อยากจะมีเพื่อนคุยบ้าง

...ชีวิต ช่างสวนทางกัน ...

ในบางครั้ง ก็เลยคิดได้

ชีวิตเค้า ไปทำงาน.... กลับมาบ้านก็อยากอยู่เงียบๆ
ฉนั้น ที่บ้าน เมื่อมันไม่มีเรา ก็อาจจะน่าอยู่มากขึ้น

...แล้วเมื่อไรนะ เค้าจะยอมให้เรา ..ไปหาชีวิต ของเราซะที ...












Create Date : 10 กันยายน 2551
Last Update : 10 กันยายน 2551 18:26:04 น.
Counter : 541 Pageviews.

6 comments
เรื่องเล่าที่ไม่เกี่ยวกับวันสงกรานต์ tanjira
(13 เม.ย. 2567 16:10:32 น.)
สุขสันต์วันปีใหม่ไทย ๒๕๖๗ haiku
(13 เม.ย. 2567 10:13:33 น.)
หาอะไรดับร้อนกับน้องถั่วแดงที่ร้านเย็น เย็น หวานเย็น สาขาMRTท่าพระ นายแว่นขยันเที่ยว
(12 เม.ย. 2567 00:32:31 น.)
Day..10 โฮมสเตย์ริมน้ำ
(11 เม.ย. 2567 08:25:45 น.)
  
ใจเย็นๆนะค่ะ

โดย: บางส้มเปรี้ยว วันที่: 10 กันยายน 2551 เวลา:19:35:23 น.
  
เลี้ยงหมามั้ยค่ะ

หาหนังสือ ดูซีรีย์


หาไรทำคลายเหงา คลายเครียดน้า




คนเราพออยู่ใกล้กันมากๆ ก็มักมองข้ามความรู้สึก เราว่าเขารักคุณนะค่ะ แต่ลืมนึกถึงความรู้สึกคุณ

ถ้าทนไม่ไหว ก็คุยกับเขา คุยดีๆ บอกความต้องการของคุณ อย่าพูดเหมือนว่าเขาผิด
สู้ๆนะค่ะ
โดย: โธ่...พี่ วันที่: 10 กันยายน 2551 เวลา:20:53:17 น.
  
https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=memorylove&date=08-09-2008&group=3&gblog=5

เอามาฝาก ไม่ใช่ยุให้ทะเลาะกันนะ แต่อยากให้คุยกันให้เข้าใจ อย่าประชดโดยการเย็นชาเลยค่ะ
โดย: โธ่...พี่ วันที่: 10 กันยายน 2551 เวลา:20:55:35 น.
  
อ่านแล้วรู้สึกเห็นใจมากๆ เลยค่ะ มีผู้ชายหลายคนที่ชอบอยู่คนเดียว ไม่ชอบให้ใครเอาใจและรู้สึกรำคาญที่ภรรยาคอยดูแล สามีของเพื่อนก็เป็นแบบนี้ แล้วตอนนี้เป็นงัยล่ะ เป็นความดัน เป็นเบาหวาน และสุดท้ายตอนนี้นอนอยู่โรงพยาบาล เดินไม่ได้ แบบนี้น่าปล่อยให้อยู่คนเดียว ให้สมความตั้งใจสะเลยดีมั๊ย..55

เอาเป็นว่าอย่าคิดมากเลยนะคะ ถ้าอยู่บ้านแล้วเหงา ก็ออกไปช๊อปปิ้ง หรือชวนเพื่อนไปทานข้าวกลางวัน ดูหนัง จะได้มีไรทำค่ะ
โดย: งาขาว วันที่: 10 กันยายน 2551 เวลา:21:16:12 น.
  
เคยอยากเขียนแบบนี้ (ตอนช่วงนี้ของปีที่แล้ว ตอนนั้นเพิ่งลาออกจากงาน ไปอยู่มาเลฯ พออยู่ได้เดือนเดียวก็ท้องเลย ทั้งแปลกที่แปลกอารมณ์)

เหตุการณ์ คำพูดใกล้เคียงกันมาก ทั้งฝ่ายโน้นฝ่ายนี้

แต่นี่ครบ1ปีแล้ว มีไอลูกหมานีโอให้กวนใจ

ไม่มีอะไรทำนองนั้นให้อยากเขียนแล้วค่ะ
โดย: rainfull วันที่: 10 กันยายน 2551 เวลา:22:41:46 น.
  
อ่านแล้วเข้าใจเลยค่ะ เพราะมีกันอยู่ 2 คน ถ้าไ่ม่ใ้ห้เราบ่นให้สามีเราฟังจะไปบ่นให้ใครฟังเนอะ ยิ่งไม่ใช่บ้านเมืองของเราแบบนี้ สังคมก็ต่างกันลิบลับ เข้มแข็งนะคะ
โดย: kamaron วันที่: 14 มีนาคม 2552 เวลา:21:32:03 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Far-far-away.BlogGang.com

+- Au clAir de lA lune -+
Location :
  France

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด