~ Moonlight Sonata... เพลงรักใต้แสงจันทร์ ~ by Clear Ice  ชื่อหนังสือ : Moonlight Sonata... เพลงรักใต้แสงจันทร์  จากปกหลังค่ะ 'มัสลิน' จิตรกรสาวผู้สูญเสียความทรงจำไปเพราะอุบัติเหตุทางเครื่องบิน แม้จะมีสามีผู้แสนดีอย่างเมธัสคอยดูแลอยู่ไม่ห่าง แต่เศษเสี้ยงความทรงจำอันรางเลือน และความรู้สึกลึกๆ กลับคอยย้ำเตือนอยู่ภายในหัวใจว่า...เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ชื่อมัสลิน จนกว่าจะไขปริศนาให้ได้ว่า 'ทรอย' ชายหนุ่มผู้มีผมสีน้ำตาลอ่อน เจ้าของดวงตาสีฟ้าในความทรงจำของเธอคือใคร และชื่อที่ขึ้นต้นด้วยอักษร A เป็นใคร ...เมื่อนั้นแหละ ที่ความทรงจำทั้งหมดที่ถูกปิดตายอยู่เบื้องหลังประตูแห่งหัวใจ จะถูกเปิดออกอีกครั้ง...  Review  หญิงสาวที่รอดตายจากอุบัติเหตุครั้งใหญ่ กลับฟื้นมาด้วยความทรงจำที่ว่างเปล่า จำไม่ได้กระทั่งสามีสุดที่รัก แม้จะเสีย ใจอย่างยิ่ง หากเขาก็ไม่ละความพยายาม แม้เธอจำความรักของเขาไม่ได้ เขาก็จะทำให้เธอรักอีกครั้ง ..ชายอีกคนหนึ่งไม่ โชคดีเช่นเขา หญิงสาวที่เขารักไม่รอดชีวิตจากเหตุการณ์ครั้งนั้น ความโศกเศร้าแทบเกินจะรับไหว หากชีวิตยังต้องก้าว ต่อไปเพื่อทำความฝันของเขากับหญิงคนรักให้เป็นจริง...แล้ววันหนึ่งกลับได้พบว่าสวรรค์กำลังเล่นตลกกับชีวิตหลายคน ...คุณเชื่อในปาฏิหาริย์หรือไม่?...  เอางานเก่าของพี่ไอซ์ที่พึ่งได้อ่าน มารีวิวรับปีใหม่ค่ะ ออกแนวเศร้าๆซึ้งๆค่ะเล่มนี้ อ่านแล้วน้ำตาไหลไปหลายรอบ ขนาด ว่าเล่มบางๆนะเนี่ย ใช้วิธีการเล่าที่แปลกดีค่ะ มัสลินกับทรอยผลัดกันเล่าคนละบท ในที่ซึ่งห่างกันคนละมุมโลก จนกระทั่ง เรื่องราวทั้งสองฝั่งมาบรรจบกันในที่สุด อ่านจบต้องไปหาเพลง Moonlight Sonata มาลองฟังเลยทีเดียว อ่านไปฟัง ไปก็อารมณ์เข้ากันดีนะ  มัสลินหรือฝ้าย เคยเป็นหญิงสาวผู้สดใสน่ารัก มีอาชีพเป็นจิตรกรวาดภาพประกอบ ความรักที่มีให้พี่เมฆนั้นเคยหวานชื่น ทั้งคู่พึ่งแต่งงานกันได้ไม่นานก็เกิดเรื่อง ฝ้ายไม่มีทีท่าว่าจะจำอะไรในอดีตได้เลย นิสัยก็เปลี่ยนไป แต่เธอยังคงทำงานวาด รูปได้อยู่ ซึ่งเป็นสิ่งเดียวที่เธอคุ้นเคย พี่เมฆยังคงดีกับเธอเสมอต้นเสมอปลาย แม้จะเจ็บปวด น่าสงสารพี่เมฆมากอะ  ทรอย เป็นนักเปียโนหนุ่มชาวอังกฤษที่มีฝีมือ การสูญเสียแอนนีส ภรรยาที่รักมาก ทำให้เขาหมดอาลัยตายอยาก หากเมื่อมี คนเตือนสติให้เขาลุกขึ้นยืน เขาก็กลับมาทำเพื่อแอนนีสอีกครั้ง เสียน้ำตาเพราะทรอยไปเยอะอะ  ความรักที่ให้แอนนีสช่างมากมาย เล่นเอาปวดใจเวลาเขานึกถึงเธอ ทั้งสองฝั่งต่างพร้อมจะก้าวเดินอีกครั้ง แต่โชคชะตาก็เล่นตลกกับทุกคน ความทรงจำที่กลับคืนมา กลายเป็นความเจ็บปวด ไม่รู้จะก้าวเดินต่อไปอย่างไร หากตัดสินใจยังไงก็จะต้องมีคนที่เสียใจ  แต่สุดท้ายก็จบลงอย่างมีความสุขค่ะ ถึงคนนึงจะต้องเสียสละเพื่อความสุขของคนที่รักก็ตาม  บรรยายถึงความน่าประทับใจของเมืองลูเซิร์นแล้วอยากไปเห็นของจริงมั่งจัง ดูในรูปแล้วสวยมากๆเลย  เป็นสถานที่ที่มีความหมายมากในเรื่องค่ะ ช่างเข้ากับบรรยากาศเหงาๆในฤดูหนาวอย่างงี้ยังไงไม่รู้แฮะ อ่านแล้วประทับใจมากค่ะ  ขอให้ปีนี้ทุกคนมีความรักที่สมหวังและมีความสุขมากๆนะคะ  Spoil!!  สงสารพี่เมฆมากมายอะค่ะ พอสู้ทนจนเริ่มต้นใหม่ได้ กลับกลายเป็นต้องรับความจริงอันโหดร้าย อยากให้มีภาคต่อจังเลยอะ ชอบตอนเจอกันของแอนนีสกับทรอยค่ะ น่ารักมากๆ คู่นี้สมเป็นคู่รักศิลปินเลย โรแมนติคตลอดอะ + พี่ไอซ์ +
เสียดายที่ไม่ได้เริ่มอ่านงานของพี่ไอซ์ตั้งแต่เมื่อนานมาแล้ว มาตามตอนนี้หายากมากกก แต่ประทับใจทุกเล่มเลยค่ะ เศร้าแต่มันกินใจมากค่ะ ฟังเพลงด้วยมันอารมณ์เข้ากันจริงๆ หวังว่าพี่เมฆจะได้สมหวังซักวันนึงนะค้า คนดีอย่างงี้ทิ้งไว้น่าสงสารแย่  โดย: Emotion-P
 วันที่: 4 มกราคม 2555 เวลา:9:03:42 น.เรื่องเศร้าแบบนี้... หวานเย็นเลยยังไม่ได้อ่านสักทีอะค่ะ
 โดย: หวานเย็นผสมโซดา
วันที่: 4 มกราคม 2555 เวลา:16:10:11 น.+ คุณหวานเย็น +
แต่ก็จบอย่างแฮปปี้เอนดิ้งนะคะ อ่านแล้วซึ้งดี โดย: Emotion-P
วันที่: 5 มกราคม 2555 เวลา:1:16:12 น. |
บทความทั้งหมด
|
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
เรื่องนี้แรงบันดาลใจมาจากอุบัติเหตุเครื่องบินแฉลบที่ภูเก็ตนะ ((จำรายละเอียดอุบัติเหตุไม่ได้ล่ะ)) + เพลง Moonlight Sonata ก็เลยมาเป็นเรื่องนี้ ที่ออกจะมีกลิ่นอายเศร้าๆ นิดนึง
ตอนส่งต้นฉบับไปตอนแรกกลัวไม่ผ่าน เพราะโทนเรื่องเศร้านี่แหละ ดีใจมากๆ ที่บ.ก.ให้ผ่านและออกมาเป็นรูปเล่ม
ก็เลยเป็น ครสด. ที่ออกแนวซึ้งๆ หม่นๆ เป็นเรื่องที่พี่เขียนแล้วอินกับบรรยากาศมากๆ เลย ตอนเขียนอยู่ในอารมณ์เพลงคลาสสิกจ๋ามากๆ ฟังย้อนไปย้อนมา 555
คิดๆ จะเขียนเรื่องของพี่เมฆเหมือนกันนะ แต่ไม่รู้ว่าจะได้เขียนเมื่อไหร่ ดองตัวละครไว้เยอะมากๆ 5555
ขอบคุณอีกครั้งค่า ^^