อะไรเอ่ย... อยู่ดีๆ ไม่ว่าดี ชอบมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นอยู่ได้ทุกวี่ทุกวัน

คำตอบนั้นไม่ต้องเอ่ยชื่อ นั่งพิมพ์ไปชูจั๊กกะแร้ไป มายกมือรายงานตัวเลยค่ะ ทั้งๆ ที่เป็นคนที่ดำเนินชีวิตตามตารางเวลา คือแบบว่าไม่ชอบอะไรปุบปับน่ะค่ะ ถ้ามีอะไรมากวนใจให้ชีวิตไม่เป็นไปตามแผนการที่วางไว้ล่ะก็ มีหงุดหงิด
(ฟังดูเป็นคนน่าเบื่อเนอะ)

แต่ก็ไม่รู้เป็นอะไร ช่วงนี้มีแต่เรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นทุกวัน เล่นเอาเหนื่อยเลยละกัน

เรื่องมันก็เริ่มมาจากบ้านเช่า (ทาวน์เฮ้าส์) ที่เช่าอยู่มา 3 ปี มันเริ่มก่ิอปัญหา สะสมมากขึ้นๆ ทุกวัน
ก็เพราะมันเป็นทาวน์เฮ้าส์เก่าๆ อายุเกิน 10 ปี สภาพกลางใหม่ค่อนเก่า ปัญหาก็มีตามอายุบ้านแหละนะ ไม่ว่าจะเป็น ....

- หลังคารั่วทุกทีที่ฝนตกหนัก ... แก้มาเกือบ 10 รอบเห็นจะได้ ช่างที่เจ้าของหามาก็แค่ทำๆ แก้ๆ เฉพาะหน้าไป สุดท้าย ตรูข้านี่แหละต้องหาช่างเอง แล้วก็จ่ายค่าซ่อมเองน่ะสิ หึ ...
- สวิตช์ไฟทางขึ้นลงบันไดก็พัง (มันเริ่มกรอบตอนเราอยู่ได้ปีครึ่ง)
- (อันนี้ล่าสุด) พื้นห้องน้ำชั้น 2 มันซึม น้ำไหล (ต้องใช้คำว่าไหลค่ะ เพราะมันไม่ได้แค่หยด แต่เทลงมาตูมเดียวเลย) ลงมาเปียกฝ้าเพดานชั้น 1 (ตรงหัวโต๊ะทำงานพอดี๊พอดี เกือบโดนคอมพิวเตอร์ละ) เรื่องใหญ่อย่างนี้บอกเจ้าของไปแล้วดันเงียบซะงั้น ... นิดๆ หน่อยๆ ก็พอซ่อมเองได้นะ แต่นี่มันเกินกว่าความรับผิดชอบของผู้เช่าแล้วนะ... (ทีตอนทวงค่าเช่าละขยันจิกจริงๆ แต่ทีเรื่องซ่อมบ้านละหายหัว ติดต่อไม่ได้ซะงั้น)

แค่เรื่องบ้านก็เบื่อพออยู่แล้วค่ะ แต่มันยังไม่แค่นั้นน่ะสิ

- ไม่ว่าจะเป็นบ้านที่อยู่ติดกัน (หลังชนกัน) ติดพัดลมดูดควันในครัวแต่ดันหันปากปล่ิองมาจ่อหลังคาบ้านเรา
แบบนี้ ทำครัวที กลิ่นก็เข้าบ้านเราหมด แย่สุดๆ ก็เวลาที่เราถูกปลุกตั้งแต่ 6 โมงเช้าด้วยกลิ่นไข่เจียวที่เหม็นแทรกเข้ามาถึงในห้องนอน (ทั้งๆ ที่บ้านเราปิดหน้าต่างทุกบานและห้องนอนเปิดแอร์)
- อีกทั้งเพื่อนบ้านถัดไปก็แสนดียังชอบทำลายความเงียบสงบยามวิกาล ตั้งวงกินเหล้าหน้าบ้านเป็นประจำ ตี2 ตี3 กว่าจะเลิก
- ที่แย่ที่สุดก็กลิ่นเหม็นจากโรงงานรมแผ่นยางที่อยู่ถัดจากหมู่บ้าน (ตอนเช่าไม่รู้นี่หว่า ว่ามันมีโรงงานอยู่แถวนี้) ควันมันเหม็นแรงมาก เหม็นมาถึงในห้องนอน (ที่ปิดหน้าต่างและเปิดแอร์) เล่นเอาภูมิแ้พ้กำเริบ

สรุปว่า เช้าเจอกลิ่นไข่เจียว (สงสัยทำเป็นอยู่อย่างเดียว) กลางคืนเจอกลิ่นยางรมควัน + เสียงวงเหล้า

ว่าแล้วก็ต้องมานั่งคิด แล้วจะทนอยู่ไปเพื่ออะไรล่ะ
ค่าเช่าก็แพง (4000 บาท/เดือน) สิ่งแวดล้อมก็ไม่ดี (เหม็นทั้งควัน เบื่อทั้งคน) ที่ทนอยู่มาตลอด 3 ปีก็เพราะเราไม่ใช่คนแถวนี้ ตอนย้ายมาทำงานที่นี่ใหม่ๆ ก็ไม่รู้จักที่ทางอะไร และก็ไม่มีญาติอยู่ที่นี่
บ้านเช่าหลังนี้ทางหน่วยงานก็เป็นธุระจัดหาให้ แต่ถ้าปัญหามันน่าปวดหัวขนาดนี้ ....

ตระเวณออกหาบ้านเช่าที่อื่นดีกว่า

และแล้วก็จับพลัดจับผลู มีอันได้มาเจอกับบ้านหลังนี้เข้า



ดูจากสไตล์ของบ้านแล้วน่าจะประมาณยุค 70 สภาพบ้านก็ค่อนข้างเก่า (เจ้าของเค้าทาสีทับไว้เลยดูเหมือนไม่เก่ามาก) แต่ว่าทำเลเนี่ยสิ ดีมากมาย
เพราะตั้งอยู่บนเนิน และอยู่ใกล้ที่ทำงานมากกว่าเดิมซะอีก
น้ำไม่ท่วม และบรรยากาศรอบๆ บ้านสงบเงียบ เพื่อนบ้านดูน่าจะดีด้วยล่ะ (วนมาดูช่วงเย็นและกลางคืนหลายทีจนแน่ใจว่าสงบจริง และเพื่อนบ้านอัธยาศัยดี)
บ้านใกล้เคียงในละแวกนี้ (รัศมี 3 กม.) เป็นบ้านสไตล์นี้เหมือนๆ กันหมด คาดว่าคงเป็นหมู่บ้านจัดสรรมาก่อน แต่สมัยก่อนเค้าไม่ได้ล้อมรั้วโครงการเหมือนในสมัยนี้



บ้าน 2 ชั้น มี 2 ห้องนอน 2 ห้องน้ำ 1 ครัวไทย บนที่ดิน 64 ตร.ว. (แต่ดูจากสายตาแล้วน่าจะ 80 นะ เพราะที่เหลือบาน) หันหน้าออกสู่ทิศตะวันออก ติดกับถนนซึ่งเป็นซอยที่ใหญ่ที่สุดในละแวกนี้ (ซอยอื่นแคบมาก รถยนต์วิ่งสวนกันไม่ได้)
เจ้าของเก่าต่อเติมห้องและระเบียงชั้น 2 ออกมาอีกเผื่อกั้นห้องบนพื้นที่ระเบียงได้อีกถึง 2 ห้องในอนาคต พื้นที่โรงจอดรถจึงกว้างมาก จอดรถได้ถึง 2 คันสบายๆ
แม้จะต่อเติม แต่ก็ยังสามารถเดินรอบบ้านได้อย่างสบายๆ และมีช่องให้แสงธรรมชาติเข้าอยู่พอสมควร และหน้ารั้วบ้านก็ยังมีต้นสายหยุดต้นใหญ่ให้ร่มเงาในตำแหน่งที่เป็นช่องคนเดินเข้าพอดี




ภายในเป็นห้องโถงใหญ่ ปูพื้นด้วยหินขัด มีเสากลางบ้านเป็นเสาปูนหุ้มด้วยไม้ประดับไฟกิ่งสไตล์ retro ย้อนยุค ผนังห้องโถง 2 ด้านบุด้วยวอลเปเปอร์กำมะหยี่ ที่เหลือเป็นผนังทาสีขาว
แปลนบ้านเป็นรูปตัว L มีขาตัวแอลยื่นออกมาทางหน้าบ้านเป็นพื้นที่ใช้สอยซึ่งตรงกันบนชั้น 2 จะเป็นห้องนอนใหญ่
ห้องโถงยังเป็นทางเชื่อมไปสู่ห้องครัวและห้องนั่งเล่นอีก 1 ห้อง (อยู่ในส่วนที่ต่อเติมใหม่ ปูด้วยกระเบื้องและทาสีเหลืองนวล)




บันไดขึ้นชั้น 2 เป็นบันไดไม้จริง ผ่านช่องแสงใหญ่ทำจากกระจกฝ้าขนาด 4x4 ช่อง (สว่างมาก !!)
ชั้น 2 เป็นพื้นไม้จริง มี 2 ห้องนอนกั้นผนังห้องด้วยฝาไม้อัด มีโถงให้นั่งเล่นได้อีก เป็นจุดที่เชื่อมออกไปสู่ระเบียงใหญ่ (มาก) ซึ่งระเบียงนี้เป็นหลังคาของโรงรถและบ้านในส่วนที่ต่อเติมเพิ่ม
ตรงโถงที่จะออกไประเบียงนี้เราชอบมาก เก๋ไก๋ที่สุด ไม่ว่าจะเป็นโคมไฟเพดานแฝดสาม และบานหน้าต่างกระจกบานใหญ่ 4 บานที่ทำหน้าที่เป็นประตูออกสู่ระเบียงไปในตัว ... โอว อันนี้แหละ กิ๊บที่สุด ได้อารมณ์ retro มากๆ

ถ้าดูทั่วๆ ไปแล้ว จากสไตล์ของบ้าน + ทำเล เนี่ย นับว่าถูกใจอย่างแรง แต่ติดอยู่ตรงอายุบ้านซึ่งเก่ามาก (เกือบ 30 ปีแล้ว !!) และท่าทางจะไม่มีคนอยู่มาระยะนึงแล้วล่ะ โทรมได้ใจอยู่เหมือนกัน ถ้าจะเอาจริงๆ ก็คงต้องซ่อมแซมกันอีกเยอะเลย (ที่แน่ๆ แล้วก็มีห้องน้ำกับกระเบื้องมุงหลังคาที่ต้องทำใหม่หมด)

อีกอย่าง... บ้านนี้เค้าจะ "ขาย" ไม่ได้ให้เช่าเนี่ยสิ

เอาแ้ล้วไง ... เรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นจนได้ ซื้อบ้านนี่เรื่องใหญ่มากกกกกกกกกก เลยนะ เงินก้อนโตจะเอามาจากไหนล่ะ กู้ซื้อบ้านมือ 2 มันกู้ได้นิดเดียวเอง ไหนจะต้องซ่อมแซมปรับปรุงใหม่อีก คิดหนักๆ
แต่จะทนอยู่ทาวน์เฮ้าส์ซอมซ่อหลังเดิมอยู่รึเปล่าล่ะ ... คำตอบก็คือ "ไม่"
เพราะฉะนั้น ... งานนี้ fight บังคับล่ะนะ

ตรูจะมีบ้านเป็นของตัวเองแล้ว