กาซิโกกิ...หลงรักพลางร่ำไห้


อ่านเธอครั้งแรกในยามเย็นวันหนึ่ง อากาศทึม ๆ
ฉากแรกเปิดมาด้วยเม็ดฝนและสองพ่อลูก
เด็กน้อยชื่อทาอุม พ่อของเขาเป็นนักเขียน

ตัวอักษรของเธอบันดาลความทราบซึ้งกินใจ
ไอความอบอุ่นความผูกพันระหว่างพ่อลูกแผ่มาถึงใจฉัน
ทว่าก็เศร้าเมื่อรู้ว่าทาอุมป่วย...ลูคิเมียใจร้าย
ด้วยความหวังของพ่อ ลูกจะหายกลับมาแข็งแรง
พ่อทำทุกอย่างเพื่อลดทอนความทรมานของแก้วตาดวงใจ
แม้ตัวเองจะพานพบกับความทรมานใด ๆ ก็ตาม
รอยยิ้มของลูกคือความสุข
น้ำตาของลูกกรีดใจให้เจ็บปวดได้เสมอ

เธอทำให้ฉัน เศร้าหมอง สงสาร น้ำตาไหล สะอึกอะอื้นไม่อายใคร
เกลียดแม่ของทาอุม
กลับมาทำไม
กลับมาพรากเด็กน้อยไปจากพ่อทำไม
เพื่อชีวีตของลูกได้เติบโตงอกงามในอนาคต
พ่อยอมใจร้ายไม่แยแสลูก...ผลักไส
ในวันที่ต้องพรากพ่อ ทาอุมยังคงคิดถึงไม่เปลี่ยน
ยังคงคิดถึง...แม้ในวันพ่อจากเขาและโลกนี้ไปแล้ว...ทั้งที่ไม่รู้

หน้าสุดท้ายของเธอ ฝนในดวงตาฉันยังคงตกออกมาจากใจ
แม้จะอ่านเธอนานแล้ว
แต่เมื่อนึกถึง ทำให้ปวดหัวใจประหลาด

ฉันหลงรักเธอเข้าแล้ว แม้เธอทำให้ฉัน เศร้าหมอง สงสาร น้ำตาไหล สะอึกอะอื้นไม่อายใคร

ตอนนี้...อีกแล้ว
เขียนถึงเธอ
ฉันกำลังปวดหัวใจประหลาด



Create Date : 06 กรกฎาคม 2552
Last Update : 6 กรกฎาคม 2552 18:03:39 น.
Counter : 705 Pageviews.

7 comments
: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - แห่งใดหรือคือบ้าน : กะว่าก๋า
(29 มิ.ย. 2568 05:44:44 น.)
รีวิวหนังสือ อร่อยลวงตาย: Ultra-Processed People สุดท้ายที่ปลายฟ้า
(28 มิ.ย. 2568 10:17:05 น.)
19. รักพยศ : แสงหล้า ณ เวียงแก้ว สามปอยหลวง
(28 มิ.ย. 2568 16:10:46 น.)
๏ ... ไฟนอก ไฟใน ไฟอารมณ์ ... ๏ นกโก๊ก
(24 มิ.ย. 2568 10:12:22 น.)
  
อ่านรีวิวแล้วรู้สึกอยากอ่านค่ะ
แม้จะเป็นเรื่องเศร้า
โดย: ศรีสุรางค์ วันที่: 7 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:39:09 น.
  
เล่มนี้เคยอ่านเมื่อนานมาแล้ว แต่ความประทับใจยังคงอยู่ค่ะ
เพราะจำได้ว่าเศร้า ซึ้ง กินใจ เล่นเอาเสียน้ำตาไปไม่น้อยเลยทีเดียว
โดย: ละอองลม (wind_drizzle ) วันที่: 7 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:29:11 น.
  
สุดยอดของความประทับใจที่ไม่มีวันลืม

แต่ว่าไปที่แม่ของทาอุมกลับมาก็ดีนะ
ไม่งั้นทาอุมก็คงไม่รอด

ส่วนพ่อทาอุมยังไงซะก็ต้องจากไป
ดีแล้วล่ะที่แม่กลับมาเพื่อได้สานต่อชีวิตของทาอุม

T_T ทุกวันนี้หยิบเล่มนี้มาอ่านทีไรเพียงเปิดหน้าแรก
อ่านตัวอักษรแรกก็ร้องไห้แล้วล่ะ อ่อนไหวไปป่ะเรา ม่ะรู้สิ ^^
โดย: เจ้าชายต๊องด๋องส์ส์ส์ (PTNCenter ) วันที่: 8 กรกฎาคม 2552 เวลา:0:53:17 น.
  
คุณศรีสุรางค์ >>>>>>>>>>อ่านเลย ๆ
คุณละอองลม>>>>>>>>>>สงสัยบ่น้ำตาเราจะตื้นเหมือน ๆ กัน
คุณเจ้าชายต๊องด๋องส์ส์ส์>>>>>>>>>>จริงด้วย แต่มันก็อดเคืองไม่ได้
โดย: ตุ๊กตาไล่ฝนจากดวงตา วันที่: 8 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:55:00 น.
  
แวะมาทักทายและเยี่ยมเยือนค่ะ



โดย: รสา รสา วันที่: 3 พฤษภาคม 2553 เวลา:19:53:32 น.
  
เป็นหนึ่งเรื่องที่เรียกน้ำตาเราได้แบบ..มากมาย
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 5 มิถุนายน 2553 เวลา:17:42:39 น.
  
อ่านแล้วต้องเสียน้ำตาแน่เลย
โดย: ming_kwan_cha วันที่: 21 ธันวาคม 2554 เวลา:19:00:54 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Dall-rian.BlogGang.com

ตุ๊กตาไล่ฝนจากดวงตา
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]