Bloggang.com : Bamboocrossing - ชีวิตใน Surfers Paradise : Autralia

ชีวิตใน Surfers Paradise : Autralia

๏~*Sawasdee Ka*~

ในที่สุดแบมบูก็มีเวลามาอัพ blog ซะที
หนึ่งวันมี 24 ชั่วโมง แต่แบมทำงานๆๆๆๆๆเป็นบ้า
ดูเหมือนวันๆว่าจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว
ถ้ายังจำกันได้แบมสัญญาว่าจะเอาทริปไปออสเตรเลียมาเล่าให้ฟัง
วันนี้ได้ฤกษ์ซะที..หลังจากหายหัวไปนาน

เหมือนนรกชังหรือสวรรค์แกล้ง
เมษาที่ผ่านมาเป็นเหมือนช่วงที่วุ่วานที่สุดในชีวิต
เพราะนอกจากต้องเร่งแก้ไข Thesis ทำเรื่องจบ
และต้องทำ Visa ไป ออสเตรเลียให้เสร็จก่อนวันเดินทาง
เพราะหมีพอลจองตั๋วเครื่องบินไปก่อน ก่อนที่จะได้ Visa
ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างถูกบีบรัดด้วยเวลาจริงๆ
หลังจากเคลียทุกอย่างผ่านไปด้วยดีก็คิดว่าคงไม่มีอะไรแล้ว
แต่การณ์หาเป็นเช่นนั้นไม่

แบมบูบินจากเชียงใหม่ไปสุวรรณภูมิเพื่อบินต่อไป Brisbane
ตามกติกาของสายการบิน Cathay Pacific หากจองตั๋ว
ผ่านระบบอินเตอร์เน็ทและผู้เดินทางไม่ใช่เจ้าของบัตรเครดิต
เจ้าของบัตรต้องไปยืนยันบัตรที่สำนักงาน Cathay Pacific ที่ใกล้ที่สุด
เนื่องจากเราไม่เคยจองตั๋วในระบบนี้จึงไม่ทราบระเบียบ
พอแบมไปถึงกำลังเช็คอินก็เกิดปัญหา...บินไม่ได้
แบมต้องไปติดต่อเจ้าหน้าที่ซึ่งเค้ายืนยันว่าต้องหาหลักฐานมาแสดง
ว่าเราได้ชำระเงินแล้วหรือต้องเอาบัตรเครดิตมาค้ำไว้
แต่แบมไม่เคยทำบัตรเครดิตหรอกค่ะ...ไม่อยากเป็นหนี้ใคร
ทำให้หมีพอลซึ่งตอนนั้นมันก็ประมาณเกือบๆสามทุ่มที่โน่นแล้ว
จะไปสำนักงาน Cathay ได้อย่างไร
อีกอย่างหมีพอลก็เพิ่งผ่าตัดมาได้สัปดาห์กว่าๆ
ต้องลากสังขารมาสแกนใบเสร็จชำระบัตรเครดิต
มาให้เจ้าหน้าที่ของ Cathay ซึ่งทำให้แบมน้ำตาไหล..เลยแหละ
เจ้าหน้าที่ก็พูดจาไม่ดีกะแบมเอามากๆก็เข้าใจว่าวันๆคงเจอปัญหามาเจอ
แต่เราเป็นลูกค้าไม่ได้มาขอบินฟรี...แบมก็ต่อว่าไปที่ทำทุเรศกับเรา
เกลียดนิสัยคนไทยตรงนี้จริงๆเวลาให้ใครด้อยกว่าชอบข่มคนอื่น

ในที่สุดก็ได้บินแต่ไม่ใช่กับ Cathay เนื่องจากคงมีผู้โดยสารน้อย
เอาผู้โดยสารไปรวมกับการบินไทย..ไปถึงฮ่องกงเกือบๆสี่ทุ่ม
ซึ่งพอไปถึงเครื่องที่จะบินไปออสเตรเลียของ Cathay ก็ใกล้ๆจะบินแล้ว
แบมบูต้องหอบกระเป๋าเล็กหนัก 5 กิโลวิ่งไปขึ้นเครื่องไกลกว่า 2กิโล
ตอนนั้นไม่คิดอะไรนอกจากไปอออสเตรเลีย..ไปหาหมีพอลให้ได้
เรื่องไม่จบแค่นั้นไปถึงสนามบิน Brisbane ปรากฎว่ากระเป๋าไม่มี?

ซึ่งแบมต้องติดต่อกับเจ้าหน้าที่ของสนามบินซึ่งที่กระเป๋ามาช้า
เนื่องจากตอน Transit ที่ฮ่องกงพอมาถึงเราก็ขึ้นเครื่องต่อเลย
คงไม่มีเวลาย้ายกระเป๋าจะเครื่องหนึ่งไปอีกเครื่องหนึ่ง
เจ้าหน้าที่ผู้หญิงที่สนามบินดีมากๆๆช่วยเหลือประสานงาน
และให้ทาง Cathay ให้เงินให้แบม100 เหรียญ
เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายสำหรับหนึ่งวันหากกระเป๋สยังไม่มา
และมีค่าใช้จ่ายมากกว่านี้ Cathay ต้องรับผิดชอบให้ค่าใช้จ่ายเพิ่ม
กว่าจะได้เจอหมีพอลก็สายมากๆ หมีพอลยังดูอิดโรยอยู่มาก
ตอนที่เห็นหมีพอลแบมอยากจะกระโดดกอด
แต่ทำไม่ได้เพราะแผลที่เพิ่งผ่าตัดมา....
เห็นแผลที่ขายาวกว่า 30 CM แล้วก็น้ำตาไหลก็อย่างไม่รู้ตัว

ระหว่างทางไป Surfers Paradise แบมงีบไปสักพัก
เพราะบนเครื่องนอนไม่ค่อยหลับเลย
ใจคอจดจ่ออยู่ว่าเมื่อไหร่จะเจอหมีพอล
พอไปถึงบ้านก็อาบน้ำพักผ่อนก่อนไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาเก็ต
เพราะพรุ่งนี้เป็นวัน Anzac Day แบมไม่รู้ค่ะว่าคือวันอะไร
หมีพอลก็อธิบายๆว่าเป็นเหมือนวันรำลึกและสดุดีแก่ทหารออสเตรเลีย
และนิวซีแลนด์ที่ร่วมรบในสงครามโลกครั้งที่ 1 เป็นวันหยุด

พรุ่งนี้ร้านค้าจะปิดหมดเราต้องตุนอาหารไว้ทำหรับมื้อเย็นค่ะ
แบมบูต้องหิ้วของทุกอย่างกลับบ้านเพราะหมีพอล
ไม่สามารถยกของหนักได้จนกว่าจะสัปดาห์ที่ 8-9 หลังผ่าตัดค่ะ
การกลับมาออสเตรเลียครั้งนี้แตกต่างกับครั้งแรกอย่างเห็นได้ชัด
จะว่าตื่นเต้นไหมก็ไม่มาก..เพราะเหมือนเป็นการได้กลับมาบ้าน
เราไม่ได้ไปเที่ยวโน่นเที่ยวนี่มากเพราะระแวกนี้แบมไปมาหมดแล้ว
สิ่งสำคัญที่สุดคือการมาดูแลหมีพอลมากกว่าค่ะ
อยู่บ้านเราตอนแต่หัวค่ำตื่นแต่เดินออกกำลังกายเช้า-เย็น
การเดินกลายเป็นกิจวัตรของเราเลยค่ะอย่างน้อย 4-5 กิโล
จากบ้านไป Main Beach ไป Cavill Ave ไปบ้านคุณพ่อคุณแม่

อากาศดีมากๆค่ะไม่ร้อนเพราะเริ่มเข้าฤดูหนาวแล้ว
การออกกำลังกายช่วยให้แบมอุ่นขึ้น
หมีพอลเดินเร็วกว่าแบมซะอีก..ต้องคอยเตือนอย่าโหมมากนัก
มีอยู่วันหนึ่งเราไปเดินตอนห้าโมง เห็นพระจันทร์ขึ้น
เลยถ่ายถาพเอาไว้ค่ะ..ดูแปลกดี
บางวันแบมงอแงเพราะเดินจนปวดเท้า
ก็ได้ไอศครีมของโปรดมาล่อนี่แหละค่ะก็ยิ้มออก
อันใหญ่เท่าคบเพลิงโอลิมปิคแบมใช้เวลากิน 40 นาที กว่าจะหมด

เราเดินไปบ้านคุณพ่อคุณแม่บ่อยๆค่ะ
ครั้งก่อนแบมไปท่านไม่อยู่ไปเมืองไทย
คราวนี้มีโอกาสได้เข้าไปชมภายในบ้าน
ตกแต่งได้น่ารักมากๆ เป็นสัดเป็นส่วน

หลังจากนั้นสัก 2 สัปดาห์ท่านก็ปรับปรุงห้องรับแขกและห้องน้ำ
ค่าใช้จ่ายก็เยอะอยู่เอาการ..คราวหน้าแบมไปคงจะได้เห็น
ห้องรับแขกกะห้องน้ำใหม่..ไว้จะถ่ายรูปมาให้ดูกันค่ะ

Hightlight ของการไปบ้านคุณพ่อกะคุณแม่ คือ!!!
การที่คุณพ่อพาแบมไปดูรูปสามสิงห์พี่น้องตอนเด็กๆ
ในห้องคอมพิวเตอร์ค่ะ..น่ารักมากๆๆแบมไม่เคยเห็นมาก่อน
John Clive และ น้องนุชสุดท้อง Paul Bear ของแบมบูเอง

แบมแอบย่องๆไปถ่ายเก็บไว้ค่ะไม่ได้บอกหมีพอล
กะว่าจะเอามาลงในเว็บ ถ้าสามสิงห์มาเห็นมีหวังต้องหัวเราะขำก๊าก
น่ารักดีค่ะ..ที่คุณพ่อเค้าอยากให้เราเห็น..เผาเรื่องหมีพอลตอนเด็กใหญ่

แต่ว่าชีวิตของแบมบูใน Surfers Paradise ยังไม่จบนะคะ
คืนนี้ง่วงแล้ว..หนีไปนอนก่อน..จะรีบกลับมา
Up Blog ภาคสองเร็วๆนี้นะคะ

~~ To Be Continue ~~

Create Date : 18 ตุลาคม 2551
Last Update : 5 ธันวาคม 2558 6:49:47 น.
Counter : 929 Pageviews.

4 comments

	ฟลอเรนซ์ Florence, Italy สมาชิกหมายเลข 4313444 (4 ก.ค. 2568 04:50:45 น.)		ร้านบังอีฟเมี่ยงปลาเผา ร้านอาหารฮาลาล นนทบุรี-ท่าอิฐ นายแว่นขยันเที่ยว (4 ก.ค. 2568 16:04:24 น.)
	"เกาะลิเบอร์ตี" ที่ตั้งของสัญลักษณ์สำคัญทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของสหรัฐอเมริกา เหมียวกุ่ย (4 ก.ค. 2568 14:08:36 น.)		บ้านเอกะนาค บ้านพักพันตำรวจเอกพระยาประสงค์สรรพการ นายแว่นขยันเที่ยว (30 มิ.ย. 2568 00:56:09 น.)

มะมีใครเม้ยท์เล้ยๆๆๆ เพื่อนๆๆหายไปหมกกกกๆๆๆ

โดย: P_Bear'n'Bamboo

วันที่: 1 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:15:04 น.

เพื่อนอยู่นี่จ้า..
นานๆ จะมีเวลาเข้ามาที

อิจฉามาดามเก๋เสมอ..
คิดถึงก็ปานนั้น...

เราไปคุยกันใน msn ซะมากกว่า ..
คิดถึงนะจ๊ะ..เพื่อนรัก..

โดย: I'm_NaYa

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:54:05 น.

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด... เจ๊เก๋คนงามจ๋า

หมีพอลเป็นอะไรคะ เห็นแผลแล้วหวาดเสียวมาก ๆ ค่ะ น่าสงสารจังค่ะ คงเจ็บน่าดู เจ๊เก๋ดูแลหมีพอลดี ๆ น๊า

...............................

กว่าจะถึงออสเตรเลียได้ แทบแย่เลยนะคะ สาหัสเอาการ... แต่ยังไงก็คุ้มเน๊อะ ได้ไปดูแลคนที่เรารัก ได้อยู่กะคนรัก... แค่นี้ก็หายเหนื่อยแล้วเน๊อะ...
....................................
สงสัยอยู่ว่าไอติมคบเพลิงของพี่นี่... กิน 40 นาทีกว่าจะหมด แล้วมันไม่ละลายเละตุ้มเป๊ะหมดหรอค๊า