ช่วงหยุดยาวเข้าพรรษาที่ผ่านมา ได้มีโอกาศไปเที่ยวเชียงใหม่เชียงรายมาค่ะ !!

ฝนตกทุกวันเลย แต่เหมือนเป็นโชคดี เพราะไปตามดอย ไม่มีคนเลย หลบฝนกันหมด เช้าเลยไปเดินตากฝนดุ่ยๆ ถ่ายรูป ฝ่าฝนหนาวๆไม่มีคนมาขวางวิว และทำให้บรรยากาศเสียไป

ดูจิ ขนาดน้องบุ้งยังมีละอองน้ำ

แอ่งกาที่ไม่มีคนเลย

ระยิบวิบวาวดีจริงๆ กว่าจะได้ภาพพวกนี้มานี่เปียกเป็นลูกนกตกน้ำเลยแหละ ต้องเอาผ้า กะหมวกคลุมอาบน้ำ คลุมกล้องเอาไว้ แล้วบนยอดดอยอินทนนท์นี่ ฝนตกลมแรงมาก และหนาวมาก แดดไม่ลงเลยค่ะ!! สุดท้ายก่อนลงจากดอยต้องแวะเปลี่ยนเสื้อที่ปั๊มน้ำมัน

ภาพนี้เริ่มแห้งแล้วค่ะ

พอลงจากดอยก็เลือกที่จะไปกิน Steak House by Le Crystal อาหาร OK~ ราคาแพงถ้าเทียบกับต้นทุนเชียงใหม่ (จริงๆไปซื้อของที่ริมปิง แล้วทำเองอร่อยกว่า ถูกกว่า แต่ไม่มีเวลา) แต่ถ้าเทียบกับในกรุงเทพถือว่าไม่แพงค่ะ บริการ ok ไวน์น้อยไปหน่อย แต่ไม่ค่อยถูกใจวงดนตรีเลย ไม่ใช่เล่นไม่เก่งนะ แต่ว่า โต๊ะเราแต่งตัวแบบลงดอย ขอเพลงไรไม่ค่อยจะเล่นให้ เล่นให้โต๊ะอื่นที่แต่งตัวเสี่ยๆได้ บางเพลงพ่อเราเคยมาทานกะก๊วนก๊อบ บอกว่าเค้าเล่นได้ แต่พอเราขอ ไม่เล่นให้เฉยๆ แล้วบอกว่า เล่นไม่ได้ แล้วไปเล่นเพลงโต๊ะอื่น เราเลยคิดว่า วงแบบนี้ไล่ลงแล้วขึ้นไปเล่นเองยังจะดีซะกว่า ถ้าเพลงที่เราขอมันเล่นยากเกินไปสำหรับพวกเค้าอะนะ หรือถ้าจะบอกว่าไม่รู้จัก ก็ไม่สมควรจะเป็นนักดนตรี

ตอนแรกไม่ได้

กะว่าจะไปเชียงรายหรอก แต่ว่าพอดีครูเทียม อาจารย์สอนซอสามสายเช้าตั้งกะ ม.1 เกิดอุบัติเหตุทางรถยนตร์ กลับจากเชียงใหม่ไปเชียงรายไม่ได้ เลยต้องให้คุณพ่อขับไปส่งค่ะ ดีเลย ถือว่าได้ทวนเพลง

นอกจากนี้

อาจารย์เช้ายังเล่นเปี๊ยะ ด้วยนะ เลยสอนให้ปรัชญ์ไปในตัวด้วย

ดูท่านายแบบซะก่อน

พอไปเชียงรายก็เลยไปพักที่เลอ เมอริเดียนเชียงราย สวยดีค่ะ อาหารเช้าก็ ok บรรยากาศชิลมากๆ แต่โดยส่วนตัวชอบลาย Pattern ของเค้าที่พิมพ์ลงพรม และกำแพง

อันนี้อาหารเช้า

โดยรวม แล้วสนุกดี อ้อลืมบอกไป บินแอร์เอเชียค่ะ ขากลับ ปรัชเอาเปี๊ยะบินกลับด้วย โดนสจ๊วดจีบซะงั้น 555 แซวเรื่องเปี๊ยะ แบบว่า ต้องถอดเสื้อเล่นใช่มั้ยเนี่ย แล้วชวนคุย 555 น่ารักดีเนอะ

Free TextEditor