ทอ ทหาร หลานชาย.... วันที่ 19 พฤษภาคม 2556 ร้อน ๆ ฝน ๆ เดาไม่ถูก ชายไทยเมื่ออายุครบ 17 ปีบริบูรณ์ ต้องไปขึ้นทะเบียนเป็นทอ ทหารกองเกิน(ใบ สด. 9)เอาไว้ก่อน และเมื่ออายุครบ 21 ปีบริบรูณ์.... หากกำลังศึกษาอยู่ให้ทำเรื่องขอผ่อนผันไปก่อน แต่สำหรับคนที่ได้เรียนและไม่ได้ขอยื่นผ่อนผันเอาไว้ ต้องเข้ารับการเกณฑ์ทหารโดยการจับใบดำ - ใบแดง หรือทำการสมัครเป็นทหาร สำหรับชายไทยที่ผ่านการฝึกวิชาทหาร(รด.) เป็นเวลาอย่างน้อย 3 ปี ก็จะได้รับการยกเว้นที่จะต้องไปเกณฑ์ทหาร(ข่าวล่า..ต่อไปต้อง 5 ปีถึงได้ยกเว้น) หลานชายของ PatZilla อยู่ในกลุ่มของ.... กลุ่มที่ไม่ได้เรียน รด...กำลังศึกษาอยู่...และไม่ได้ยื่นผ่อนผัน ก็เลยต้องเข้ารับการเกณฑ์ทหารในปีนี้...และต้องพักการเรียนเอาไว้ก่อน แต่หลานชายเลือกที่จะสมัครเป็น ทอ ทหาร ไม่ต้องลุ้นใบดำ-ใบแดง สมัครเป็นทอ ทหาร นั่นคือได้เป็นทอ ทหารแน่นอน และจะใช้เวลาในการเป็นทอ ทหารเพียง 1 ปี ส่วนทอ ทหารที่จับใบแดงได้...ต้องเป็นทอ ทหาร 2 ปี หลังจากที่หลานชายเข้าค่ายทหารไปเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม 2556 ก็ไม่ได้ติดต่อพูดคุยกันอีกเลย จนทางค่ายทหารเค้าเปิดให้ญาติเยี่ยม ทอ ทหารใหม่เป็นครั้งแรก ตั้งแต่เวลา 8.30 - 15.30 น. พอรู้ข่าว....พวกเราก็ไปหาซื้ออาหารการกินที่หลานชอบ แล้วออกเดินทางกันแต่เช้า...อยากจะเจอ ทอ ทหาร หลานชายเร็ว ๆ  ถึงค่ายก็ประมาณ 10 โมงกว่า ๆ กว่าจะหาทางไปหน่วยที่ทอ ทหาร หลานชายสังกัด(ปืนใหญ่)อยู่ก็เกือบทำอารมณ์เสียเหมือนกัน  วันนี้เชื่อว่าญาติของทอ ทหารใหม่ทุกคนก็คงตั้งตารอแน่ ๆ เห็นได้จากมีรถจอดและผู้คนมากมาย ทั้งในเต้นท์ ทั้งใต้ร่มไม้ แทบจะไม่มีที่ว่าง ปูเสื่อกันเต็มไปหมด..... พอไปถึงก็ไปเซ็นต์ชื่อแจ้งความประสงค์ว่าจะเยี่ยม ทอ ทหารใหม่ชื่ออะไร จากนั้นทอ ทหารพี่เลี้ยงก็จะประกาศชื่่อให้ทอ ทหารใหม่ มายืนรายงานตัวเสียงดังเลย ตอนนั้นเห็นทอ ทหาร หลานชายแล้วน้ำตาจะไหลให้ได้เลย ทั้งภูมิใจ ปลื้มใจ ดีใจ และสงสาร ทอ ทหารหลานชาย ทั้งผอมทั้งดำกว่าตอนก่อนเข้ามามาก ๆ กอดให้หายคิดถึงกันพักใหญ่.... แล้วพวกเราก็พากันไปจับจองพื้นที่ร่ม ๆ ใต้ต้นไม้บ้าง ปูเสื่อนั่งล้อมวงพูดคุยกินข้าวด้วยกัน.... วันนี้ซื้อข้าวไก่อบเชสเตอร์กริว ของโปรดทอ ทหารหลานชายมาให้  ไม่พูดพร่ำทำเพลง....ก้มหน้าก้มตากินใหญ่เลย ทอ ทหารหลานชาย....เล่าให้ฟังว่าตั้งแต่เข้ามาอยู่ในค่ายทหาร ก็ฝึกหนัก ไม่ได้โทรศัพท์ ไม่ดูทีวี ไม่ได้เล่นเกมส์ ไม่ได้เล่น FB ไม่ได้นอนห้องแอร์ ไม่ได้ทาโลชั่น ไม่ได้ประทินผิวหน้า ไม่ได้กินของอร่อยที่อยากกิน...เค้าจัดให้กินอะไรก็ต้องกิน(ให้หมดด้วย) เวลาอาบน้ำก็แค่ 1 นาทีเท่านั้น....  การใช้ชีวิตต่างจากข้างนอกราวฟ้ากับดิน จากที่เคยสบาย ๆ อยากกินไร..กิน อยากนอน..นอน อยากเที่ยว..เที่ยว อยู่ในค่ายทหาร...ทุกอย่างทำเป็นตารางเวลาเป๊ะ ๆ การใช้ชีวิตมีระเบียบและได้รู้ถึงความลำบากและฝึกความอดทน ดีใจที่ทอ ทหารหลานชาย สามารถทำได้.... แม้จะมีเสียงบ่นท้อบ้าง...แต่ก็คิดว่าทอ ทหารหลานชายทำได้อย่างแน่นอน นั่งคุยกันเพลิน 11.45 น. ก็ได้เสียงเรียกรวมพล....เพื่อไปกินข้าวกลางวันของค่ายทหารเหมือนทุกวัน ทอ ทหารทุกคนรีบวิ่งไปรวมตัวตั้งแถวกันที่ลานหน้าเสาธง  แล้วก็เดินแถวไปที่โรงอาหาร.... การกินอาหารก็จะมีจานรองแก้ววางไว้บนหัว ถ้าใครทำหล่นก็จะโดนทำโทษ....  การตักอาหารเข้าปากแต่ละคำก็ต้องทำเป็นลำดับขั้น นั่งหลังตรง หน้านิ่ง....ถ้าเพื่อนคนไหนในโต๊ะกินไม่หมด เพื่อนที่นั่งข้าง ๆ ก็จะช่วยกัน เพื่อให้กินข้าวเสร็จตามเวลาที่กำหนด พอทุกคนกินเสร็จแล้วก็ตั้งแถวเดินกลับมาที่หน้าเสาธงเหมือนเดิม แล้วก็ปล่อยให้ทอ ทหารใหม่ได้กลับมาอยู่กับญาติอีกครั้ง จนถึงเวลา 15.30 น. ก็ได้ยินเสียงเรียกรวมพลอีกครั้ง แล้วครั้งนี้พวกเราก็ต้องกอดลากับทอ ทหารหลานชายแล้ว เพราะหมดเวลาเยี่ยมแล้ว บอกให้ทอ ทหารหลานชายอดทน...ทุกอย่างต้องผ่านไปได้ พวกเรารักและเป็นกำลังใจให้ทอ ทหารหลานชายคนนี้เสมอ  ทอ ทหารหลานชายทำหน้าจ๋อยเหมือนไม่อยากไปรวมพลสักเท่าไหร แต่ด้วยหน้าที่และความรับผิดชอบ...ต้องไป  สัญญาว่าอีก 2 อาทิตย์จะกลับมาเยี่ยมใหม่ พร้อมกับน้องชายที่ไม่ได้เจอกันมานานถึง 4 ปี แล้วเจอกันใหม่นะ... ทอ ทหาร หลานชาย From...PatZilla  วันที่ 2 มิถุนายน 2556 ฝนตกตลอดการเดินทาง ตามสัญญาที่ให้ไว้กับ ทอ ทหารหลานชายเมื่อคราวก่อน ว่าถ้าน้องชายกลับมาจะพามาพบ วันนี้ไม่ได้ออกบ้านแต่เช้าตรู่เหมือนคราวก่อน เพราะรู้สึกเหนื่อย ๆ เลยอยากนอนต่ออีกนิด คราวนี้ทอ ทหารหลานชาย อยากกินพิซซ่า..จัดให้ ของพร้อม ทุกคนพร้อม...ก็ออกเดินทาง คราวนี้เดินทางไปพร้อมกับสายฝน ฝนตกปรอย ๆ ตลอดทางเลย..... เจอรถลงข้างทางตั้ง 2 คัน...อันตรายจริง ๆ กว่าจะถึงค่ายทหารก็เกือบ ๆ เที่ยง แต่ก็๋ยังทันได้เจอทอ ทหารหลานชายก่อนที่จะเข้าแถวไปกินข้าว พอเค้าปล่อยแถว.... ทอ ทหารหลานชายก็กลับมานั่งกินพิซซ่าที่สั่ง คราวนี้ทอ ทหารหลานชายได้แต่งชุดทหารแล้วนะ  หน้าตาก็ดูเหมือนจะมีความสุขขึ้นกว่าคราวที่แล้ว แต่ก็ยังดำเหมือนเดิม ฮา ฮา ฮา ดีใจ.... ที่ทอ ทหารหลานชายเริ่มปรับปรุงและชินกับระบบระเบียบของทหารแล้ว นั่งเล่นคุยกันไปเพลิน ๆ ให้หายคิดถึง จนหมดเวลาเยี่ยมทอ ทหาร  กอดร่ำลา.... แต่คราวนี้ดูจะไม่จ๋อยเท่าไหร หน้าตายังสดใส...เห็นแล้วค่อยเบาใจไปอีกเยอะ อาทิตย์นี้เป็นอาทิตย์สุดท้ายที่พวกเราจะมาเยี่ยมทอ ทหารหลานชาย เพราะเหลืออีก 1 เดือนต่อจากนี้... การฝึกแบบหนักของทอ ทหารหลานชายจะเบาบางลง และจะได้กลับบ้าน 10 วัน...แล้วกับเข้าไปในค่ายใหม่ จะต้องอยู่ในค่ายเพื่อทำงาน 20 วัน กลับบ้าน 10 วัน เป็นแบบนี้ไปตลอด 1 ปี จนกว่าจะครบเวลา 1 ปีที่สมัครมา ขอให้ทอ ทหารหลานชายอดทนอีกหน่อย ไม่นานก็จะได้กลับบ้านแล้วนะ ทอ ทหารหลานชาย...สู้ ๆ นะ  พวกเราเอาใจช่วยอยู่ตลอดทุกเมื่อเชื่อวัน.... From...PatZilla |
บทความทั้งหมด
|
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
เพราะอาเจ้ทราบว่า มันฝึกหนักจริงๆ
ที่สำคัญคือหลานโชคดี ตรงที่มีครอบครัวที่น่ารักมากจริงๆ ค่ะ
ปล.หลานชายจะต้องเกณฑ์ทหารปีหน้าเหมือนกัน ที่บ้านก็มีกังวลกันนิดหน่อย