ดีใจจัง!!...มีเพื่อนแล้ว หนูอยากบอกว่าหนูสบายดีค่ะ และตอนนี้หนูก็รู้จักคนที่นี่นิดหน่อย แต่ก็มีสนิทอยู่ไม่กี่คนคน จะเรียกว่าเพื่อนได้หรือป่าว เพราะว่าเขาอายุ 10ปีเอง เราก็จะ14แล้ว แต่บัวคิดว่าน่าจะเป็นเพื่อนกันได้ คุยไปคุยมาเขาขอแอดบัวทางMSN เขาเป็นญาติของdadแต่ไม่มีอะไรเกี่ยวค่องกันเลย เขาชื่อ ingrid(อิงริด) เขาเป็นเด็กที่น่ารักเราพึ่งเจอกันแค่ครั้งเดียว เจอกันตอนแรกรู้สึกเกร็งๆ แต่พอคุยกันไปคุยกันมา ก็เลยเล่นอะไรต่อมิอะไรด้วยกัน และอิงริดขอให้บัวสอนเล่นขิมด้วย เขาจำได้เก่งมากเลย เขาก็พูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยเก่งเหมือนบัว เราก็เข้าใจกันบ้างไม่เข้าใจบ้าง แต่หลายครั้งที่เขาพูดภาษาดัชต์ออกมา แต่บัวไม่รู้ภาษาดัชต์ รู้แค่ไม่กี่คำ หลายครั้งเวลาเราจะพูดอะไรก็ต้อง ค่อยๆอธิบาย บัวรู้จักคนอยู่คนนีงเป็นคนที่นี่อายุ 12 ปี เขาอยู่ข้างบ้านบัวนี่เอง เขาชื่อว่าเบาเคี่ย เขาเป็นผู้หญิง บัวเห็นเขาบ่อย แต่เราไม่เคยคุยกันได้แต่ยิ้มทักทายกัน แต่บัวก็รู้ว่าเขาเป็นใคร และเขาก็รู้ว่าพี่เป็นใคร เมื่อวันอังคาร ที่ 11 ที่ผ่านมาก็เลยรวบรวมความกล้าไปชวนเขาขี่จักรยาน แต่เขายังไม่ตอบตกลง เพราะเขากำลังจะกินข้าว หลังจากนั้นเขาก็จะจัดกระเป๋า เพราะพรุ่งนี้เขาจะไปเข้าค่าย เขาจะไป3วัน ถ้าหลังจากนั้นเขาว่างเขาจะมาบอก ผลสุดท้ายเขาก็มาบอกว่าไปเล่นบอลเล่บอลกันบัวก็ไปเล่น เล่นไปเล่นมาน้องชายเขาก็มาเล่นด้วย น้องชายเขาชื่อยัน เล่นไปเล่นมาก็ไปเล่นบอลกัน ใช้ลูกบอลเล่นะเล่น บัวว่าสนุกดี อย่างน้อยก็จะได้มีเพื่อนที่อยู่ใกล้บ้านบัวรู้จักกับเบาเคี่ยทำให้บัว รู้จักเพื่อนอีกหลายคน ซึ่งเขาเป็นเพื่อนกับเบาเคี่ย หลังจากเราได้รู้จักกันเราก็ได้ไปเล่นด้วยกันบ่อย และคนสุดท้ายเป็นคนจีน ชื่อ เม่งหลี่ เขามาอยู่ที่นี่ตั้งแต่ตอน 5ขวบ ตอนนี้อายุได้ 12 แล้ว บัวรู้จักเขาตั้งแต่มาตอนแรกๆ หลังจากนั้นได้เจอกันก็ยิ้มให้กันแต่ไม่เคยคุยกันเลย บัวอยากรู้จักเขามากขึ้น และตอนนี้บัวก็ชวนเขาไปขี่จักรยานและคุยกันอยู่เลื่อยๆ บัวว่าภาษาอังกฤษเขาดีกว่าเขาเคี่ย อาจเพราะว่าคนจีนหัวของเขาเร็ว เขาเรียนอยู่ห้องเดียวกับเบาเคี่ย แต่บ้านเบาเคี่ยกับบ้านบัวอยู่ติดกัน ก็เลยเจอกันบ่อย บัวว่าสนุกดีและนี้ก็เป็นความประทับใจอย่าหนึ่ง 
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [