ไดอารี่วันที่ 31 เดือนมกราคม 2005 วันนี้เคลียร์ข้อมูลในเครื่องตัวเอง จนไปเจอไดอารี่ที่พิมพ์ไว้เป็น text เก็บไว้ในเครื่อง นี่เราเขียนไดอารี่ออนไลน์มาสองปีแล้วเหรอ เปิดไฟล์ขึ้นมาอ่าน แล้วก้อเศร้า.... เพราะตอนนั้นค่อนข้างเศร้ามากๆ....... -------------------------------------------- วันสุดท้ายของเดือนแล้ว พี่หมูลาป่วยอีกแล้ว ไม่มีงานทำอีกแล้ว chat แต่ msn +++++++++++++++++++++++ ว่าด้วยประโยคนึงใน blog ของน้องคนนึง " ไม่ใช่คนสำคัญในหัวใจ แต่ก็ไม่ได้อยากให้หายไปจากชีวิต " แต่ "หากเขาอยู่กับฉันแล้วต้องทุกข์ใจ ให้ฉันออกไปจากชีวิตเขาจะดีกว่า" กับคนบางคน ถึงไม่ใช่คนสำคัญในหัวใจ แต่ถ้าหายไป ชีวิตอาจไม่สมบูรณ์ กับคนบางคน ถ้าอยู่แล้วทุกข์ใจ แล้วถ้าไป จะทุกข์ใจยิ่งขึ้นไม๊ ถ้าการไป ทำให้อะไรดีขึ้นกว่าเดิม จะอยากให้ไปหรือป่าว?? หรืออยากให้อยู่ ทุกข์ด้วยกันไปแบบนี้ จะว่าไป ชั้นก้อแค่ผู้หญิงงี่เง่าคนนึง เอะอะโวยวายก้อเท่านั้น อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ ตามจังหวะของชีวิต ชั้นไม่เคยเชื่อเลย ว่าจะมีใคร ทนนิสัยห่วยๆ ของชั้นได้ จนถึงตอนนี้...ก้อยังคงไม่เชื่อ ชั้นอาจจะเป็นพี่ที่ดี ของน้องๆ คอยสั่งสอน ตักเตือน ชั้นอาจจะเป็นเพื่อนที่ดี ของเพื่อน คอยรับฟังปัญหาต่างๆ แต่ชั้นเป็นลูกที่ไม่ดีนัก และชั้นก้อไม่ใช่น้องที่ดีนัก ถึงตอนนี้ ชั้นก้อเริ่มรู้สึกว่า ชั้นคงเป็นอีกหลายๆ ฐานะได้ไม่ดีนัก เพราะชั้นเป็นคนแข็งๆ?? เพราะชั้นเป็นคนพูดอะไรตรงๆ?? เพราะชั้นเป็นคนขี้รำคาญ?? เพราะชั้นเป็นคนชอบเถียง?? จริงๆ แล้ว ชั้นก้อเป็นแค่คนนิสัยเสียคนนึงแค่นั้นเอง ชั้นไม่เคยคบใคร โดยการเอาความดีเสนอยื่นไปให้แต่แรก ชั้นมักจะ present ความห่วยแตกของตัวเองอยู่เสมอ เพราะความคิดที่ว่า ไม่มีใครทนชั้นได้ มันแทรกอยู่ในทุกอณูของสมอง ดังนั้น สิ่งที่สัญชาตญาณทำเพื่อปกป้องตัวเอง คือการ screen คนที่คิดว่าจะทนเราไม่ได้ออกไปซะก่อน ก่อนที่จะรู้สึกเจ็บเพราะคนเหล่านั้นในภายหลัง การที่ชั้นเป็นตัวของตัวเองแบบนี้มันดีหรือไม่ดี??? ชั้นก้อแค่...ไม่อยากเปลี่ยนตัวเอง เพราะไม่อยากฟังคำพูดที่ว่า "แต่ก่อนไม่เห็นเป็นแบบนี้" ต่อจากนี้ ถ้าจะมีใครบอกว่า ทนชั้นไม่ได้... มันเป็นความผิดของชั้นหรือป่าว??? ขณะที่ฉันถามคำถามนี้ น้ำตามันท่วมใจไปแล้ว..... --------------------------------------- อุทิศให้คนที่คุณไม่รู้ว่าใคร....!!
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แม้จะไม่ได้คุยกันทุกวัน แต่ความรู้สึกดีๆ ที่ให้ มันยังมีอยู่ทุกวัน