~ เกริ่นเริ่มต้น ~

โดยส่วนตัวบางทีผมเองก็แยก IS กับวิทยานิพนธ์ไม่ค่อยออกนะครับสิ่งที่เข้าใจคือวิทยานิพนธ์น่าจะต้องละเอียดกว่า ต้องพิถีพิถันมากกว่า

ซึ่งผมเองก็สรุปซะว่า "มันก็คงง่ายกว่าแหล่ะ!!"

แต่พอเริ่มทำไปเรื่อยๆ ก็ติดตรงนู้นบ้าง ติดตรงนี้บ้าง เครียดไม่แพ้กันล่ะมั๊ง ผมว่านะ - -'

ด่านแรก: ไอเดีย!? กับความน่าจะเป็น

    เจอกับการเลือกหัวข้อ ตั้งสมมุติฐาน บลาๆๆ ลองหาข้อมูลแนะนำการเลือกหัวข้อในเน็ตก็สรุปได้ว่า ควรจะเลือกเรื่องที่น่าสนใจ วางกรอบชัดเจน สามารถที่จะทำได้ แต่พอส่งให้อาจารย์ไป...

"กลุ่มที่สามารถสำรวจได้มีจำนวนคนถึง 400 มั๊ย?"

อึก.. แค่ประโยคนี้ก็ทำให้ผมกระอักแล้วครับ เพราะเป็นสิ่งที่ลืม.. หรือจะเรียกว่าไม่เคยคิดถึงเลย เนื่องจากตั้งใจทำในเรื่องที่ต้องไม่มีใครทำมาก่อนแน่ๆ แต่ประโยคนี้ก็กลายเป็นคำถามให้ตัวเองว่า...

"แล้ว 400 คนเนี่ยจะไปหาจากไหนหว่า.."

ด่านสอง: แรงบีบของเวลา..

"เครียดวุ้ยย ขอจัดการเรื่องงานกับสอนก่อนดีกว่า อย่างอื่นค่อยว่าทีหลัง!!"

"สอบเสร็จซะที ขอผ่อนคลายหน่อยละกัน เฮ้อ~"

2 ประโยคนี้บอกถึงเหตุการณ์ที่เป็นครับ คือ กำหนดเวลาในการทำงานนี้ร่วมอยู่รวมกับเวลาเรียนตามปรกติด้วย ดังนั้นการเรียนในระดับปริญญาโท ก็... งานก็เยอะอยู่แล้ว ไหนจะสอบบ้าง ควิซบ้าง ซึ่งอัดแน่นยิ่งกว่าตอนเรียน ป.ตรี อีก ดังนั้นนอกเหนือจากการใช้ชีวิตกับสิ่งที่ต้องเรียนต้องสอบ ก็เลยปล่อยเรื่อง IS ไป

พอสอบเสร็จก็แอบขี้เกียจอีกว่า ขอพักนิดนึงละกัน เพราะนานๆ จะมีโอกาสได้พักยาวขนาดนี้ซะที

กว่าจะเริ่มลงมือทำอะไร และรู้ว่างาน IS เนี่ยมันปวดหัวใช่จะปล่อยไปเล่นๆ ได้นะ ก็กินเวลาไปมากโขแล้ว ซึ่งตอนนั้นก็คิดว่ามันก็คงคล้ายกับรายงานตัวนึง ถ้าเผื่อเวลาไว้ประมาณนึงก็น่าจะโอเคแล้ว ซึ่งจริงๆ ไม่ใช่เลย.. ปัญหาเยอะมาก

จำได้ว่าใช้เวลาอาทิตย์นึงนั่งจุ้มปุ๊กอยู่หน้าคอมพยายามคิดว่ามันควรต้องมีอะไรบ้างๆ แล้วก็ติดปัญหาอีกหลายๆ อย่างที่จะกล่าวในด่านต่อๆ ไปซึ่งเล่นเอาผมกังวลจนกินข้าวไม่ค่อยลง กักอยู่แต่กับเตียงและหน้าคอมเท่านั้นเอง ตอนนั้นคือเครียดได้อีก - -'

ด่านอื่นๆ รออ่านต่อใน Part หน้านะครับ ยังไงใครว่างแวะผ่านไปผ่านมาก็ช่วยกดตอบแบบสอบถามด้านล่างนี้ให้ผมก่อนไปพลางๆ ได้้นะครับ แหะๆ ^ ^'

To be Continued..

แบบสอบถาม: [[Click Here]]

~ ~